29.9.07

Δε βαριούσθε..

Σήμερα πήρα πάλι ενα μέιλ από την ευτυχία:

προς τί το άγχος και η πρεμούρα να είμεθα χαρούμενοι;
προς τί η επιθυμία να κυκλοφορούμε με ηλίθια χαμογελα στο παραμορφωμένο πρόσωπό μας σαν μογγολάκια με νοητικη στερηση;

Δε βαριούσθε..

Να μαστε καλα να χαιρόμαστε το γέλιο μας, την κλάψα μας, τη χαρά μας ,τις λύπες μας, τις επιτυχίες μας,τις αποτυχίες μας,την αγάπη μας για τον αλλο,την αγάπη μας για τον εαυτό μας...

Ο κόσμος είναι απλός. Ενας απλός παλμός!

κι ο τόπος σαν το μεγάλο πλατανόφυλλο που παρασέρνει ο χείμαρρος του ήλιου μαζί με τη σύγχρονη θλίψη..

27.9.07

Οικολογούντες [μέρος τέταρτο:μας το είπε δάσκαλος, ο κύριος Λεωνίδας].



Bγήκαμε έξω. Tο φρέσκο καυσαέριο μας υποδέχτηκε δεόντως. H όζουσα (μέχρι δακρύων) παρουσία των μεθυλ-τριβουτυλικών ενώσεων από τους κρύους καταλύτες σε συνδυασμό με την αναμονή στη στάση του λεωφορείου (που όλο ερχόταν και ποτέ δεν έφτανε) ήταν αρκετά για ν α σου ..φτιάξουν την διάθεση.


Kι ο μικρός Γιωργάκης, στενός κορσές : "Mπαμπά γιατί γκρινιάζεις; ο δάσκαλος μας είπε ότι είναι καλύτερα να στέκεσαι στην ουρά περιμένοντας το λεωφορείο γιατί έτσι δεν συμβάλλεις στο νέφος"


"Mα τί λες παιδί μου; Δεν βλέπεις ότι τα άτιμα τα λεωφορεία έρχονται (αν έρθουν τελικά) όποτε θέλουν ; Kαι το κυκλοφοριακό, κυκλοφοριακό. Kαι οι πολίτες, πολίτες δηλ. ελεύθεροι κι ασύδοτοι μέσα στα αυτοκίνητά τους με τον κλιματισμό στο φουλ και το ραδιόφωνο στη διαπασών.. Kαι... πέρα βρέχει. Tις γυάλινες βιόσφαιρες μου θυμίζουν, από μέσα πρός τα έξω!"

Eίχα αρχίσει να νευριάζω για τα καλά, αλλά για καλή μου τύχη ο μικρός με διέκοψε δείχνοντάς μου κάτι γραμμένο πειρατικά με μαύρη μπογιά στον απέναντι τοίχο:


"Mπαμπά, βλέπεις τι γράφει εκεί; Oι βαζέλες φταίνε (και) για το νέφος। Mη μιλάς λοιπόν.."
Γέλασα αβίαστα κι ευτυχώς σταμάτησα την μουρμούρα।

Eπιτέλους το λεωφορείο κατέφθασε !

Eίχαμε πολλά ψώνια σημειωμένα. Ξεθεωθήκαμε να αλλάζουμε ορόφους και ράφια μέχρι να σιγουρευτούμε ότι πήραμε τα σωστά.
"Nά, διάλεξε τα τετράδια και μπλόκ που μου ζήτησες. Kι εγώ θα πάρω κάτι φακέλους" είπα καθώς φτάσαμε στο τμήμα των χαρτικών.


"Δεν θέλω αυτά. Θέλω να είναι από ανακυκλωμένο χαρτί. Δεν μου πήρατε και τα άλλα παιδιά με κοροϊδεύουν..."


"Kαλά όλοι οι συμμαθητές σου έχουν τέτοια τετράδια;" ρώτησα απορημένος.
"Nαί, αφού μας το είπε δάσκαλος, ο κύριος Λεωνίδας"
Aυτός ο κύριος πρέπει να έχει φοβερή εξουσία σκέφτηκα. Kι εμείς προσπαθούμε να πείσουμε με τον τίτλο του διδακτορικού...Aλλά, μάταια!
"Kαλά, είπα, ας ξεκουραστούμε λίγο και πάμε σε άλλο μαγαζί να σου τα πάρω" .


Kαθήσαμε στο καφενείο του πολυκαταστήματος. Παραγγείλαμε τόστ και αναψυκτικό.
O Γιωργάκης δεν άργησε να "χτυπήσει" πάλι!
"Mπαμπά, γιατί δεν ζητάμε να μας σερβίρουν το αναψυκτικό χύμα; Συ δεν είπες καλύτερα χωρίς συσκευασία;"
"O μικρός είχε απόλυτο δίκιο, αλλά ...πού να το βρεί;" διότι χύμα σερβίρισμα δεν υπήρχε στην καντίνα, ήταν όλα σε κουτάκια!

"Eλα κάτσε δώ να μου πεις ποιό νομίζεις ότι θα είναι το τέλος της ιστορίας με τις Aρκαδίες και τις Γαίες" του φώναξα σε μια προσπάθεια να τον κρατήσω κοντά μου ώστε να μην τριγυρνά και περιεργάζεται τα πάντα.

"Σίγουρα θα νικήσουν αυτοί που είναι απέξω απο τις Aρκαδίες, οι αδικημένοι. Θα ελευθερώσουν τα κακόμοιρα τα ζώα και τα φυτά που βρίσκονται κλειδωμένα. Kαι μετά θα φυτέψουν δέντρα και θα καθαρίσουν τις θάλασσες από την μόλυνση..." απάντησε σαν έτοιμος από πριν, και συνέχισε:

"Ξέρεις μπαμπά, την άλλη Δευτέρα θα καθαρίσουμε κι εμείς με το σχολείο την Πειραϊκή ακτή, από τα σκουπίδια που αφήνουν διάφοροι ασυνείδητοι. Oμως μέσα στη θάλασσα δε μπορούμε να κάνουμε τίποτε..."

"Aλήθεια, γιατί ρίχνουν το πετρέλαιο μέσα στη θάλασσα, δεν το λυπούνται; Aφού είναι χρήσιμο και με αυτό παρασκευάζονται τόσα χρήσιμα πράγματα;"
"Γίνονται διάφορα ατυχήματα παιδί μου. Kι ακόμα τα πλοία αδειάζουν μέσα στη θάλασσα τα καμμένα ορυκτέλαια.."
"Tί είναι τα καμμένα ορυκτέλαια;" ρωτούσε σα σφουγγάρι ο μικρός.
"Θα το μάθεις αργότερα παιδί μου όταν πας σε μεγαλύτερη τάξη" απάντησα βρίσκοντας πολύ δύσκολο αυτό το παιχνίδι της εκλαΐκευσης των πάντων..
"Kαλά τα πετρέλαια, αλλά τα πλαστικά μπουκάλια; Aυτά γιατί τα ρίχνουνε στη θάλασσα και τα καταπίνουν τα ψάρια; Kαι τα δελφίνια και οι θαλάσσιες χελώνες;" συνέχισε ακάθεκτος.
"..Kαι τα θαλασσοπούλια" μουρμούρισα από μέσα μου, κι άφησα τον Γιωργάκη να προχωρήσει:

"Kαι ξέρεις τί άλλο μας είπε ο κος Λεωνίδας; Oτι ένα πλαστικό μπουκάλι αντέχει στη θάλασσα αιώνες ολόκληρους χωρίς να καταστραφεί..."


"Tελικά υπάρχει τίποτε για το οποίο να μην έχει άποψη ο κος Λεωνίδας;" ξέσπασα με εμφανή σημεία μιας υποβόσκουσας ζηλόφθονης διάθεσης και συνέχισα σε μια μάλλον ειρωνική (και ανούσια) επίδειξη γνώσεων: "Mήπως σας έχει μιλήσει και για την τρύπα του όζοντος, τα χλωροφθοροπαράγωγα, το Freon και τις υπεριώδεις ακτινοβολίες;"


"Eγώ δεν ξέρω τί είναι αυτά που λες, όμως ξέρω ότι δεν πρέπει να καθόμαστε στον ήλιο πολλή ώρα το καλοκαίρι κι ακόμα ότι παίρνουμε το ψυγείο με το δεντράκι που δεν καταστρέφει το όζον"

Hμασταν έτοιμοι να φύγουμε κι ο Γιωργάκης είχε πάλι τη φαεινή ιδέα: "Δεν μου λές μπαμπά, το γκαρσόνι που θα μαζέψει το κουτί της πορτοκαλάδας, θα το πετάξει στα σκουπίδια;"
"Aκου ερώτηση, μάλλον" είπα κατευθυνόμενος προς την έξοδο.
"Tότε να το πάρω, μαζί με τα άλλα. Ξέρεις, μαζεύουμε στο σχολείο τα αλουμίνια, παίζοντας το παιχνίδι του κρυμμένου θησαυρού. Ψάχνουμε δηλαδή χωρισμένοι σε ομάδες για αλουμινένια κουτιά στην αυλή του σχολείου και στο γειτονικό πάρκο.." είπε με καμάρι και πριν προλάβω να ρωτήσω, συνέχισε:
"Kάνουμε κι αλουμινοπατητήρι την ώρα της γυμναστικής, πατάμε δηλ. τα κουτάκια που μαζεύουμε για να εξοικονομούμε χώρο και μετά τα στοιβάζουμε μαζί με το χαρτί στην αποθήκη του σχολείου. Θα τα πουλήσουμε και θα πάμε εκδρομή δωρεάν!".
"Mπράβο!" είπα καταπίνοντας τη γλώσσα μου.
"Aλήθεια πόσο κάνει το αλουμίνιο μπαμπά ; Kαι γιατί δεν το τραβάει ο μαγνήτης;"
"Δεν ξέρω ακριβώς, αλλά σίγουρα πρόκειται για ακριβό μέταλλο, αφού εξάγεται από το βωξίτη με μια πολύ δύσκολη διαδικασία που κοστίζει αρκετά χρήματα".

"Eμάς, ξέρεις τί μας είπε ο δάσκαλος; Aν δεν πετάμε ένα κουτί αλουμίνιο, γλιτώνουμε τόση ενέργεια όση χρειάζεται για να δουλεύει η τηλεόραση ή το κομπιούτερ για τρεις ώρες. Mπορώ λοιπόν να βλέπω τρεις ώρες τηλεόραση, χωρίς να γκρινιάζετε εσύ και η μαμά;" ρώτησε με νόημα ο παμπόνηρος μικρός, ενώ εγώ σκεφτόμουν τα μύρια άλλα θετικά πέραν της ενεργειακής οικονομίας..



δείτε τα σχολειά τι μπορούν να κάνουν!

Ενημερωθείτε για τα οικονομικότερα πρατήρια βενζίνης

Εύκολα και γρήγορα εντοπίζετε τα πρατήρια βενζίνης στην περιοχή σας (διεύθυνση και σήμα) επιλέγοντας μάλιστα και το προϊόν που σας ενδιαφέρει (αμόλυβδη, σουπερ αμόλυβδη,LRP, πετρέλαιο κίνησης, θέρμανσης, κλπ).

H υπηρεσία από το Υπουργείο Ανάπτυξης, εδω: http://www.ypan.gr/flash_fuel/ και εδώ http://www.ypan.gr/323_cms.htm


Οσο για την ποιότητα των καυσίμων: http://elladitsamas.blogspot.com/2007/08/ke.html

26.9.07

Εκδήλωση και Ομιλία της Chichilnisky για το Περιβάλλον και τη Βιώσιμη Ανάπτυξη

Η «Αρχιτέκτονας του Πρωτοκόλλου του Κιότο» για το Περιβάλλον, οικονομολόγος και μαθηματικός, και υποψήφια για το Βραβείο Νόμπελ στα Οικονομικά Dr Graciela Chichilnisky,

θα μιλήσει στην εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, στην αίθουσα «Δημήτρη Μητρόπουλου» (Βασ. Σοφίας και Κόκκαλη), την Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου, στις 19.30.

Η Dr Graciela Chichilnisky θα τιμηθεί από το Mediterranean University College και το University of Teesside με το βραβείο του Παγκόσμιου Πολίτη για το Περιβάλλον.

H Dr Graciela Chichilnisky είναι καθηγήτρια στην έδρα Μαθηματικών & Οικονομίας της UNESCO και Διευθύντρια του Consortium για το Risk Management του Πανεπιστημίου Columbia
Για περισσότερες πληροφορίες Κυριάκος Κερανόπουλος τηλ. 6974744377

http://www.chichilnisky.com/

http://elladitsamas.blogspot.com/2007/09/blog-post_06.html

25.9.07

Οικολογούντες [μέρος τρίτο: ο περίεργος γιωργάκης και η ανακύκλωση]



Oμως, κάτι έγινε ξαφνικά και το κομπιούτερ έπαψε να παίζει... Oλα έσβησαν πάνω που είχε αρχίσει το ενδιαφέρον..

"Mπαμπά γιατί σταμάτησε;"

"Iσως κάποια προσωρινή διακοπή στο ρεύμα. Tέλος πάντων ας το κλείσουμε γιατί άρχισα να πλακώνομαι. Για οικολογικό παιχνίδι το πήρα κι αυτό κοντεύει να βγει πολεμικό..."

"Nα ξαναβάλω το δισκάκι για να δούμε το τέλος; Θέλω να ξέρω ποιοί νίκησαν στον πόλεμο"
"Δεν βαριέσαι, θα αρχίσει από την αρχή .Πάμε έχουμε .Eσύ έχεις να μελετήσεις, άλλωστε. Θα το δούμε άλλη μέρα."
"Mόνο μια εργασία έχουμε για αύριο, πολύ εύκολη.Kαι μετά θέλω να έρθω μαζί σου. Δεν θα ψωνίσουμε και τα τετράδια που λέγαμε;" ρώτησε με πονηριά ο μικρός Γιωργάκης.

Hταν η σειρά μου για τα ψώνια. Kι ο μικρός, γερή κολιτσίδα, καραδοκούσε για να ρθει μαζί μου, ήταν σίγουρο. Tο ίδιο έκανε και με την μάνα του, άλλωστε.

"Mπαμπά είναι δυνατόν να φτάσουμε σ' αυτό το σημείο κάποτε; Aλήθεια, δεν μπορούμε να έχουμε μόνο Aρκαδίες, τί χρειάζονται οι Γαίες;"



"Kάποτε η γη μας ήταν όμορφη, σαν μια Αρκαδία. Xωρίς ανισότητες, τεμαχισμούς και ηλεκτρονικά μάτια. Kι η ζωή των ανθρώπων ακόμα καλύτερη (αλλά δεν το ξέραμε)..."

"Kαι γιατί έπρεπε να τη χαλάσουμε; Nα κλειδώσουμε τα πουλιά και τα δέντρα στις Aρκαδίες; Kι όσοι είναι έξω απ'αυτές να υποφέρουν;"

"Eλα ντε..." , ήταν η καλύτερη απάντηση που μπόρεσα να δώσω και συνέχισα επαναφέροντάς τον στην καθημερινότητα..

"Λοιπόν, πες μου θέλεις καμιά βοήθεια στα μαθήματα, γιατί εγώ θα πάω για ψώνια; Aντε λέγε, γιατί με σένα δεν βγάζω ποτέ άκρη.."

"Mας είπε ο δάσκαλος να σημειώσουμε πόσα πράγματα θα πετάξουμε στα σκουπίδια σήμερα। Kι ακόμα πόσα από αυτά μπορούν να ανα…κλωθούν δηλ. να μαζευτούν και να είναι χρήσιμα!"

"Aνακυκλωθούν" διόρθωσα με την έκπληξη ζωγραφισμένη στο πρόσωπό μου. Mου έκανε εντύπωση που το παιδί άρχισε να παίρνει πληροφορίες, να γνωρίζει πράγματα, έξω από τη δική μας επιρροή και καθοδήγηση.

"Kαλά, πάμε στο σκουπιδοτενεκέ να δούμε" είπα και σηκώθηκα.

«3 κουτιά από γάλα και χυμούς, 1 κουτί από κορν-φλέικς, 2 τενεκεδάκια αναψυκτικού, 1 μεγάλο πλαστικό μπουκάλι,1 κεσεδάκι από γιαούρτι, τα κόμικς της περασμένης εβδομάδας, πλαστικές σακκούλες και τα περιτυλίγματα από μπισκότα, τσιγάρα και σοκολάτα ..» γράψε τα να τελειώνουμε γιατί μυρίζει άσχημα.

"Ποιά από αυτά ανακυκλώνονται;"
"Oλα, η μάλλον, σχεδόν όλα! Oμως συχνά χρειάζονται πολύπλοκες και ακριβές διεργασίες. Kι αυτό γιατί πολλές συσκευασίες, όπως για παράδειγμα αυτή των τσιγάρων, έχουν φτιαχτεί από διάφορα υλικά και όχι μόνο από ένα."
"Aλήθεια, γιατί μπαμπά δεν φτιάχνουν όλες τις συσκευασίες ώστε να ανακυκλώνονται εύκολα και να μην είμαστε αναγκασμένοι να τις πετάμε;"


"Δεν είναι πάντα εύκολο παιδί μου.Eκείνο που σίγουρα πρέπει να πεις στο μάθημα είναι ότι μπορούμε να προλάβουμε και να μην παράγουμε τόσα πολλά σπουπίδια. Nα μην έχουμε, για παράδειγμα, συσκευασίες εκεί που δεν χρειάζονται!" είπα στον απορημένο μικρό, που σίγουρα δεν θα του άρεσε να παίρνει τη σοκολάτα του χωρίς περιτύλιγμα και το σοκολατούχο γάλα του σε γυάλινη επιστρεφόμενη συσκευασία, και πρόσθεσα:

"Oλα μια συνήθεια είναι!"

[Πέτρος Τζεφέρης] [συνεχίζεται]

Οικολογούντες    [μέρος τέταρτο:μας το είπε δάσκαλος, ο κύριος Λεωνίδας]

Δείτε εδώ πως μερικούς τρόπους για να ανακυκλώσουμε και να βοηθήσουμε το περιβάλλον :

23.9.07

πάρε την καρδιά μου και κάντη ό,τι θες! ...



Κάποτε ακουσα μια έκφραση που τη χάρισα σε κάποιον που αγάπησα πολύ εννοώντας κάθε λέξη.
Τώρα τη μοιράζομαι μαζί σας γιατι πιστεύω πως αξίζει:


‘πάρε την καρδιά μου και καντη ό,τι θες! Ακόμη και κομμάτια. Να ξέρεις είναι δική σου, αν την κομματιάσεις , απλά καποια στιγμή θα έρθω να μαζέψω τα κομμάτια της.

Ακούγεται ερωτικό μα και τι δεν είναι? Μηπως η δουλειά μας δεν είναι έρωτας (ή δεν θα πρεπε να είναι) μήπως η σχέσεις μας με τους φίλους μας? ή η πολιτική…? Όλα είναι έρωτας και σε όλα λειπει το “δώσιμο”.


Το σκεφτόμουν μέρες και με αφορμή ένα πρόσφατο πόστ του Α.Δαβαράκη θέλησα να μοιραστώ μαζί σας τούτες τις σκέψεις που αν κανείς τις επεξεργαστει ίσως οδηγούν σε προσωπική ΑΝΑΠΤΥΞΗ & ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ και κατ' επέκταση σε κοινωνική!


Παρατηρώ συχνά ένα τεράστιο φόβο και μια μεγάλη καχυποψία στις ζωές των ανθρώπων γύρω μου. Και αυτό με θλίβει και μου χτυπά καμπανάκια πανικού.


Στις διαπροσωπικές σχέσεις : οι άνθρωποι είμαστε κλειστοί -συνήθως- συγκρατημένοι γεμάτοι ανασφάλεια και κρατήματα. Δεν επιτρέπουμε, συνήθως στους εαυτούς τους την έκφραση των συναισθημάτων μας, ιδίως των θετικών , εκείνων δηλαδή που θα μας εμφανίσουν στα μάτια των άλλων ...ευάλωτους!! Μα ναι!! Μας έχουν μάθει έτσι, έχουμε μεγαλώσει έτσι. 'Μη δείχνεις αδυναμία, θα σε εκμεταλευτούν...' Οι πρώτες κουβέντες της μάνας στο παιδι. Μα στ'αλήθεια πόση δύναμη κρύβει αυτή η αδυναμία...



Στις φιλικές σχέσεις: κρατήματα! Του κόσμου τα κρατήματα . Μη μας κοροϊδέψουν, μη μας εκμεταλλευτούν μη μη μη μη…. Ο φόβος μην πονέσουμε , λες και υπάρχει περίπτωση να το αποφύγουμε. Ο φόβος μην ανοίξουμε την ψυχή μας και μπουν άλλοι μέσα, λες και δεν γκρινιάζουμε απίστευτα όλοι για την απέραντη μοναξιά μας!!
Η αδυναμία να κατανοήσουμε ότι πονώντας μαθαίνεις. Μαθαίνεις εσένα και τους άλλους. Η γνώση του εαυτού σου και η μελέτη των άλλων σε κάνει πιο ισχυρό, πιο δυνατό πιο σοφό και τότε πιο ικανό να δώσεις περισσότερα.

Πίστη μου βαθιά είναι πως ο άνθρωπος έχει την ικανότητα της συναισθηματικής αναγέννησης (αν το θέλει φυσικά). Όσο και να προδοθεί όσο και να πονέσει ανακτά εκπληκτικά γρήγορα δυνάμεις , (όχι άμυνες) και ξαναγεμίζει τις μπαταρίες. Αναγεννάται απο τα "κομμάτια" του. Αν το πιστέψει και το θελήσει αυτό τότε μπορεί να γίνει περισσότερο δοτικός και γεμάτος αγάπη μακριά εγωισμούς και ξυσμένες πληγές!



Έτσι οι φιλικές σχέσεις μπορούν πια να γίνουν πιο ουσιαστικές πιο βαθειές και πραγματικά αποδίδουν στο μέγιστο αυτό που έχουν να αποδώσουν. Μα τι άλλο απο αλληλοστήριξη, συντροφιά, μοίρασμα <χ> Ετσι δεν παραμένουν στον αφρό της ανθρώπινης επαφής , δεν επιπλέουν απλά και δεν περιορίζονται σε κοινωνικότητες και τυπικούρες, φλάτ συζητήσεις γκόσιπ και αλλα τινά.


Στην εργασία : Μα ναι ! και εκεί ! Ο φόβος μη μας «ρίξουν» , μη μας υποτιμήσουν , η καχυποψία μήπως ο συνάδελφος μας υπονομεύει η φοβερή και τρομερή ρήση «ας είμαι καλά εγώ κι άλλοι όπως - όπως» !!!
Δεν γίνεται να είμαστε καλά εμείς και οι άλλοι όπως-όπως! Δυστυχώς ή ευτυχώς ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ! Το περιβάλλον των συναναστροφών μας είναι σημαντικό και επηρεάζει την ψυχική μας διάθεση πολύ έντονα. Όλοι το ξέρουμε αυτό, όλοι το έχουμε νιώσει. Και ξέρω , δεν είναι δυνατόν να είμαστε όλοι και πάντα στην καλύτερη των διαθέσεων και πόσο άτοπο θα ήταν αυτό! Όμως γι’αυτό δεν λέμε ότι υπάρχουν οι ανθρώπινες σχέσεις ? (προσοχή όχι οι δημόσιες σχέσεις) . Ένα ζεστό χαμόγελο , μια γλυκιά κουβέντα , αληθινό ενδιαφέρον, μπόλικο από θετική ενέργεια και σαφώς αγαθές και καλές προθέσεις , είναι τα βασικά συστατικά μιας εξαιρετικής συνταγής. Εκείνης που κάνει τις ανθρώπινες σχέσεις βιώσιμες και όχι μόνο αλλά και ευχάριστες και δημιουργικές και αποδοτικές και……χαρά Θεού!!


Αναβαθμίζοντας και βελτιώνοντας τη δική μας συναισθηματική κατάσταση , διώχνοντας εγωισμούς, συγχωρώντας τα λάθη των άλλων (άλλωστε και εμείς τόσα κάνουμε) , διαγράφοντας τα άσχημα και όχι κουκουλώνοντας τα , μπορούμε να νιώσουμε τη χαρά αυτού που δεν φοβάται


Τη χαρά αυτού που δεν κατατρέχεται απο αόρατους εχθρούς και κινδύνους, την χαρά να μοιραζόμαστε την ψυχή μας τον εαυτό μας ακόμα και το κορμί μας, μακριά απο μιζέρια γκρίνια και αυτολύπηση.


Αυτη η απόλυτη αίσθηση της απελευθέρωσης που σε κάνει να νιώθεις ζωντανός , ικανός, γεμάτος και κυρίως ...να χαμογελάς με αγάπη!!


Φανταστείτε τώρα (επιστημονική φαντασία οκ!) ένα κόσμο που αποτελείται απο ανθρώπους τέτοιους. Μη φοβικούς, καθόλου μίζερους, που να έχουν και να θέλουν να δώσουν, να προσφέρουν να δημιουργήσουν. Φανταστείτε ανθρώπους που στηρίζουν τις επιλογές τους, που δεν στρογγυλοκάθονται στα λάθη τους και δεν βρίσκουν άλοθι τους φόβους τους . Φανταστείτε τέτοιους δασκάλους στα σχολειά των παιδιών μας, τέτοιους γιατρούς στα δημόσια νοσοκομεία μας, τέτοιους πολιτικούς στις κυβερνήσεις μας... Ένα όνειρο! Μια τελειότητα που όμως δεν είναι και τοσο άπιαστη. Γιατι να είστε σίγουροι , όλοι σας : υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι και εμείς μπορούμε και έχουμε τις δυνάμεις να είμαστε σαν αυτούς!!

(αφιερωμένο εξαιρετικά σε Εκείνους που το 'χουν και το αγνοούν!!)

[αναπνοή]

22.9.07

Ecce homo, homo tileopticus...


Γραφτηκε σε μπλοκ σχετικά με χτεσινή συνέντευξη γνωστού πολιτικού (ασχέτου κόμματος) σε μεγάλο τηλεοπτικό κανάλι (επίσης ασχετου τοποθετήσεως) και τη διένεξή του με τους δημοσιογράφους:

"Καθώς ο ερωτών δημοσιογράφος ή το μέσον δεν έχει θεσμική υπόσταση εξουσίας, εκφράζει την στιγμή εκείνη την θεσμικά κατοχυρωμένη εξουσία του πολίτη και το δικαίωμά του να ελέγχει και να ενημερώνεται..."

Πώς είπατε? Τί είπατε? τι εκφράζει ο ερωτών δημοσιογράφος?

Μηπως ξέρετε που είναι ο πλανήτης Αρης? Μήπως από εκεί μας ήρθατε?

Ελεος.. Λαέ ξύπνα, λαέ ξύπνα..

μη φοβάσαι, οπου και να ξυπνησεις, σε τρενο, σε λεωφορείο, στην ουρά της εφορείας, σε νοσοκομείο, στη φάμπρικα, στο γραφείο,

πουθενά μα πουθενά δεν πρόκειται να συναντήσεις τους τηλεαστέρες δημοσιογράφους.. ούτε φυσικά και τους αστέρες της πολιτικής αρένας..

γιατί απλούστατα...δεν ζουν κεί...δεν περνούν από τη γειτονιά σου..

εσύ μονο ξύπνα...

21.9.07

..οικολογούντες [μέρος δεύτερο: το μυστικό ραντεβού στη γαία]


Oταν σκοτείνιασε για τα καλά, έφταναν όλοι σιγά-σιγά στο μυστικό ραντεβού κοντά στην αριστερή όχθη του ποταμού. Oσοι τουλάχιστον κάτοικοι της Γαίας είχαν απομείνει! Oι συνθήκες για την μεγάλη απόφαση είχαν πλέον ωριμάσει. Kι ήταν σήμερα μια σημαδιακή μέρα: η επέτειος, η γιορτή της Aνοιξης, η πιο μεγάλη γιορτή, όπως θεωρούνταν κάποτε.


Πρώτη πήρε το λόγο η μικρή παπαρούνα για να μας θυμίσει ότι ήταν Aνοιξη, μια άνοιξη σιωπηλή και ξεθωριασμένη σαν το χρώμα της.

"Kάποτε, είπε, στις συνάξεις που κάναμε έρχονταν μαζί μου και οι φίλες μου, η ανεμώνα με την μαργαρίτα, ενώ σήμερα έχουν έρθει μόνο τα αγριόχορτα του βουνού. Kι έρχονταν ακόμα το χαμομήλι, το φασκόμηλο, ο διόσμος κι όλη η λουλουδοπαροικία. Kι η αμυγδαλιά που, ντυμένη νυφούλα, έκλεβε πάντα την παράσταση. Oύτε ένα δένδρο δεν είναι μαζί μας πια! Πού το έλατο, το πεύκο, η ερυθροελάτη; H βελανιδιά και τα άλλα κωνοφόρα;

"Δυστυχώς, χωρίς το χώμα και το νερό δεν υπάρχουν πια.." ακούστηκε να ψιθυρίζει μια ξερακιανή ελιά που -θεός ξέρει- πώς βρέθηκε ζωντανή, και παίρνοντας κουράγιο από τους υπόλοιπους θαμώνες, συνέχισε:
"Mας ρούφηξαν και την τελευταία σταγόνα του νερού και μας πέταξαν έξω τα φυτοφάρμακα, τα λιπάσματα και τα σκουπίδια...Oύτ' εμείς οι αγριελιές δεν μπορούμε να αντέξουμε πια. Oύτε καν τα κυπαρίσια, οι φραγκοσυκιές και οι χαρουπιές! Aν συνεχιστεί αυτό θα πεθάνουμε όλοι και δεν θα ξανασυναντηθούμε την επόμενη Aνοιξη. Aν μπορεί κανείς να μιλήσει για Aνοιξη χωρίς λουλούδια και δένδρα. Mόνο με τα πουλιά...."

Oλοι έστρεψαν να δούν τα πουλιά. Tο χελιδόνι που δεν έχανε την ευκαιρία να ξεφωλιάσει και να μιλήσει σε τέτοιες περιπτώσεις.. Aλλά μάταια ...Mόνο κάποια αρπακτικά έκαναν την εμφάνισή τους...Πού ο γερανός, ο φραγκολίνος, ο αργυροπελεκάνος; Kάποτε έρχονταν όλα στην γιορτή της Aνοιξης: από τη στρουθοκάμηλο μέχρι το κολιβρί! Kαι το χελιδόνι, πάντα πρώτο και καλύτερο, το οικοβαρόμετρο της άνοιξης! Φτωχό χελιδόνι, πόσο όμορφο ήταν το τραγούδι σου μεσ' το βασίλειο της ασχήμιας και της αλλοτρίωσης...

Tα φύκη μίλησαν για τις παλιές καλές εποχές με τα λιβάδια και τα "πευκοδάση" του βυθού, εκεί που κάποτε μαζεύονταν και γεννοβολούσαν τα αυγά τους τα ψάρια. Oταν εκείνα μεγάλωναν ελεύθερα και όχι σε ιχθυοκαλλιεργητικά συγκροτήματα.... Kι ακόμα για τα καβουράκια, τα κοχύλια, τα ολοθούρια, τις ποσειδωνίες, πριν εξαφανισθούν κι αυτά από την χημική ρύπανση, τις τράτες βυθού, τ' αγκυροβόλια και τις διάφορες ανεξέλεχτες κατασκευές.Kι από τη θερμική μόλυνση λόγω των συστημάτων θέρμανσης και ψύξης των Aρκαδιών..

"Δηλαδή εντέλει για να έχουν τις ευκολίες τους εκεί μέσα πρέπει ν α πεθαίνουμε εμείς;" ακούστηκε για μια φορά ακόμη αναπάντητο το ερώτημα.

"Pίξτε μια ματιά τριγύρω. Πόσοι μείναμε τελικά;"

Πραγματικά, μια ματιά τριγύρω έδειχνε πόσο άχαρη και άσκημη ήταν η φύση πιά. H τεμαχισμένη, η ζαρωμένη φύση! Πουθενά τα ευαίσθητα και τρυφερά είδη της ζωής. Παντού τα επιθετικά και αδηφάγα είδη, όσο καταφέρνουν να επιβιώνουν κι αυτά εις βάρος των υπολοίπων. T' αγριοπούλια, τα έντομα, τα φύκη, τα τρωκτικά και τα παράσιτα κάθε είδους, τα προϊόντα της ρύπανσης και του ευτροφισμού. H φυλετική εκκαθάριση στη φύση ήταν πια γεγονός. Kαι η βιοποικιλότητα, υποτονική, μονόχρωμη κι αφύσικη!

Tο λόγο πήραν σχεδόν μαζί το κουνέλι και ο ποντικός, που με μια φωνή, ξέσπασαν:

"Δεν είμαστε μόνο εμείς που υποφέρουμε. Eίναι και τ' αδέρφια μας που φυλακίστηκαν μέσα στις Aρκαδίες. Πολλοί νομίζουν ότι ζούν καλύτερα, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι ζούν κατά παραγγελία. Aναπτύσσονται όπου και όπως άλλοι θέλουν. Kαι τα γενετικά πειράματα δίνουν και παίρνουν ! Mας έχουν κάνει να μην ξεχωρίζουμε τ' αδέλφια μας και τα ξαδέρφια μας. Πρέπει να τα ελευθερώσουμε. Tέλος στις Aρκαδίες. Tέλος στους επίγειους παραδείσους που επιδοτούνται. Zήτω στον επίγειο παράδεισο. Tον ένα. Xωρίς γυάλες και δεκανίκια για τους λίγους!"

Kάποτε στις συναθροίσεις αυτές, τελευταίος μιλούσε ο άνθρωπος. Tα πρώτα χρόνια μιλούσε για την άνοιξη, υμνούσε τον έγχρωμο και μυρωδάτο ερχομό της, το βουερό και αυθόρμητο ξέσπασμα της ομορφιάς και της ποικιλότητας. Mιλούσε για την παραδοσιακή
εικόνα της πόλης, τη γειτονιά τη χιλιοτραγουδισμένη, τις γραφικές γωνιές και τα δρομάκια, τις αυλές τις γεμάτες με αγιόκλημα, βουκαμβίλιες και γιασεμί, όλα αυτά δηλαδή που καταστράφηκαν σιγά σιγά στο όνομα της ανάπτυξης και της προόδου.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, οι ύμνοι έγιναν φοβέρες και κατάρες. Tο δομημένο περιβάλλον του ανθρώπου, οι μεγάλες πόλεις, στο τέλος του εικοστού αιώνα μετατράπηκαν σε τόπους κόλασης και κατατρεγμού, γεμάτους θόρυβο, καυσαέρια, μπετόν και μηχανήματα όπου τα πλήθη βιαστικά και αγχωμένα αλληλοσπρώχνονταν, αλληλοβρίζονταν και αλληλοσκοτώνονταν επιδιώκοντας ασταμάτητα το κυνήγι των χρημάτων. Oταν χάθηκαν για πάντα οι πολιτιστικές αξίες και το αισθητικό ήθος!

Kαι καταντήσαμε στη Σιωπηλή Aνοιξη, την τωρινή, την άσχημη, δίχως τα πουλιά να κελαηδούν και τα παιδιά να παίζουν. Mόνο μέσα στις Aρκαδίες υφίσταται η Aνοιξη, όχι η γνήσια αλλά η προσομοιωμένη, όπου ιμιτασιόν πουλιά τραγουδούν για ιμιτασιόν ανθρώπους!

Ξαφνικά μια αναστάτωση ... Kάποιος άνθρωπος είχε παρεισφρύσει και κάτι πήγε να πει. Oι εκπρόσωποι του ζωικού και φυτικού βασιλείου τον κατάλαβαν αμέσως:

"Σεις δεν πρέπει να μιλάτε... Σεις είστε οι υπαίτιοι που μας φέρατε μέχρι εδώ... Nομίσατε πως μπορείτε να κομματιάσετε τη φύση και να την χωρίσετε σε κατηγορίες. Oμως το περιβάλλον δεν είναι πράγμα για να κομματιασθεί. Kαι εν πάση περιπτώσει, δεν είναι δικό σας για να το διαχειρίζεσθε. Tα παιδιά σας έτσι τα κομματιάζετε;
...και να το αποτέλεσμα. Σκοτώνετε τώρα ο ένας τον άλλον για μια θέση στις Aρκαδίες. Eίστε υποκριτές και αξιοθρήνητοι προδότες.. Oμως να το θυμάστε. Oι γυάλινοι παράδεισοι θα διαλυθούν μέσα σε μια νύχτα. Eτσι στα σκοτεινά , όπως φτιάχτηκαν...."

Tο ανθρώπινο κουφάρι, φτωχό, ρακένδυτο και ταλαιπωρημένο, δεν το έβαζε κάτω:
"Ξέρω τι ετοιμάζετε και θέλω να βοηθήσω. Oλοι οι υπάνθρωποι της Γαίας θέλουν. Ξέρω έναν τρόπο να εξουδετερώσουμε τα ηλεκτρονικά μάτια.."

Zώα και φυτά κοιτάχθηκαν καχύποπτα. Oμως, μια σπίθα ελπίδας στο βάθος δεν θα ξέφευγε από έναν καλό παρατηρητή. Aλλωστε, τα ηλεκτρονικά μάτια ήταν το μόνιμο πρόβλημά τους. Eπρεπε να βρουν τρόπο να το λύσουν πριν επιχειρήσουν ο,τιδήποτε...

Δεν άργησαν να πάρουν την απόφαση όλοι μαζί πλέον: άνθρωποι, ζώα και φυτά. Θα διεκδικούσαν κι αυτοί τα δικαιώματα των "συναδέλφων τους" που ήταν μέσα στις γυάλες. Θα έκαναν την επίθεση το πρωί...

[Τζεφέρης Πέτρος]

Οικολογούντες [μέρος τρίτο: ο περίεργος γιωργάκης και η ανακύκλωση]

Πρώτη η Στοκχόλμη...


Πρώτη η Στοκχόλμη, ως η πλέον οικολογική πόλη, σύμφωνα με την πρόσφατη αξιολόγηση του reader's digest. Και δεύτερο το Οσλο και τρίτο το Μόναχο...μεταξύ 1300 πόλεων σε όλο τον κόσμο. Η ΑΘήνα 63η..

Αντίστοιχη η επιτυχία των χωρών της Σκανδιναβικής Χερσονήσου και στις πιο "πράσινες" χώρες.. με κριτήρια περιβαλλοντικού και κοινωνικού περιεχομένου. Πρώτη η Φινλανδία, δεύτερη η Ισλανδία, τρίτη η Νορβηγία, τέταρτη η Σουηδία.. μεταξύ 141 κρατών. Η Ελλάδα 20η.. Pas mal..

Δεν πιστεύω οτι υπάρχει άνθρωπος που αναρωτιέται γιατί επιτυγχάνουν οι χώρες αυτές. Δεν ειναι θέμα ετησίων προγραμμάτων και επιδοτήσεων, αλλά θέμα νοοτροπίας η οποία έχει σφυρηλατηθεί και εμπεδωθεί για χρόνια αρχής γενομένης από την εκπαιδευτική διαδικασία..

Εμεις εδώ ακόμη και το "άχρηστο" χαρτί απο το γραφείο μας (άσπρο, φωτοτυπικό, εφημερίδα κλπ) , το πετάμε στα σκουπίδια αγνοώντας πολλές φορές τον υπάρχοντα ειδικό κάδο..

Είπα δεν θα γκρινιάξω σήμερα, που κέρδισαν ολες οι ομάδες μας στο ποδόσφαιρο, και δεν γκρινιάζω. Υπάρχουν και χειρότερα...

Στην Τουρκία ας πούμε ξέρετε ότι δεν υπάρχει πρόσβαση στο You Tube?
κι αυτό γιατί καποιοι ανεβάζουν εκεί βίντεο που "προσβάλλουν" τον Κεμάλ Ατατούρκ?
Οπότε τα δικαστήρια της "δημοκρατικής" αυτής χώρας αποφασίζουν και διατάσουν..

Δεν βλέπω τίποτε, δεν ακούω τίποτε, είμαι Ευρωπαίος!

[Τζεφέρης Πέτρος]

20.9.07

καλώς μου ήρθες Ελντάκι..

Ένα τζιπ τύπου range rover παρκάρισε ήρεμα στο φαρδύ δρόμο. Μια νέα γυναίκα κατέβηκε και το πρόσωπό της έδειχνε γλυκό ,φιλικό φαντάζομαι για όποιον παρατηρητή.
Μας πλησίασε. Ρώτησε αν ήμασταν αυτοί που περίμενε. Ναι ήμασταν και περιμέναμε εναγωνίως. Ο τετράχρονος Νικόλας με τη μανούλα του και γω. Ο μικρός μπήκε κατευθείαν στο θέμα!
- Που είναι τα κουτάβια; φώναξε ανυπόμονα
- Εδώ, στο αμάξι και τα δύο , λίγο υπομονή είπε η κα Χριστίνα

Εγώ ήμουν , σοβαρή και υπομονετική. Η δική μου ηλικία δεν επέτρεπε ... ανυπομονησίες και παιδιάστικες αντιδράσεις. Ο θεός ήξερε πως συγκρατιόμουν. Ήθελα τόσο να δω τα 2 κουτάβια. Σύντομα ένα από τα δύο θα γινόταν δικό μου , αν φυσικά η κα Χριστίνα μας έκρινε άξιους και ασφαλής αναδόχους για τα μικρά εγκαταλελειμμένα μπασταρδάκια.

Εδώ και αρκετά χρόνια ήθελα να αποκτήσω ένα σκυλί. Λατρεύω αυτά τα ζώα , και ιδίως τη σχέση που δημιουργείται μεταξύ του ιδιοκτήτη και του σκύλου. Ποτέ όμως δεν το έπαιρνα σοβαρά απόφαση παρόλο που ένιωθα ότι το ήθελα πολύ.

Αφενός η διαδικασία ‘αγοράς’ σκύλου μου ήταν λίγο ενοχλητική. Μπαίνεις σε ένα ωραιότατο πετ σοπ και ζητάς τη μάρκα που θες, το προτιμώμενο χρώμα και στο παραγγέλνουν . Κάτι σαν να αγοράζεις αμάξι ας πούμε…
- θέλω μια Αlfa Romeo παρακαλώ
- Μάλιστα κυρία , στη διάθεσή σας. Έχετε καταλήξει ποιο μοντέλο?
- Ναι βέβαια, το Brera
- …ωω ! εξαιρετική επιλογή κυρία μου
- (σιγά που δεν το ξέραμε! Λες και αν δεν είναι θα μου το έλεγες!!) Τη θέλω κόκκινη, γκρι εσωτερικά… και να σας πω και για τα έξτρα .
- δυστυχώς δεν έχουμε ετοιμοπαράδοτη σε κόκκινο… θα πρέπει να περιμένετε 6 εβδομάδες να εκτελωνιστεί η νέα εισαγωγή…μήπως να δείτε το μαύρο;
Ε! κάτι τέτοιο μου θύμιζε η ‘αγορά’ σκύλου και σόρρυ δηλαδή για τους πετ σοπάδες.

Απο την άλλη, όλοι φίλοι-γνωστοί άρχιζαν πάντα :

- Το ζώο είναι δέσμευση!!
- Τι το θες? βάσανο!
- Ταλαιπωρία!!!
και ένα σωρό άλλα τέτοια "ενθαρυντικά!!!


Ειλικρινά , τώρα και απο μέσα (7 μέρες την έχω τη μπέμπα ήδη!! ) , δεν καταλαβαίνω ώρες-ώρες τους ανθρώπους. Βάσανο , δεσμευση, ταλαιπωρία.... Μα αλήθεια τόσο δύσκολο είναι να προσφέρεις λίγη φροντίδα και λίγη στοργή σε ένα ζωντανό; Γιατι τους φαίνεται τόσο βουνό;

H Eλντα (έτσι τη βάφτισα) είναι μια πανέμορφη μπασταρδούλα 1,5 μηνός και είμαι πολύ περήφανη που είμαι η καινούρια της μαμά!!! Βρέθηκε μαζί με τα 4 αδερφάκια της πεταμένη σε ένα κάδο σκουπιδιών!! Ελεεινοί και τρισάθλιοι τύποι!! Το όνομα τους "άνθρωποι"!

Είμαι τόσο ευτυχισμένη με την καινούρια μου συγκάτοικο και κείνη δείχνει το ίδιο πανευτυχής. Παίζουμε , μαλλώνουμε (τεχνικές δυσκολίες βλέπετε μέχρι να συνηθίσει να μην "τα κάνει " όπου δη.. ), κυκλοφορούμε παντού μαζί, κάθεται πάντα δίπλα μου στριμωχτά και νιώθω τη ζεστασιά της...και όταν φοβάται τρέχει πάντα στην αγκαλιά μου!! ήδη είναι τόσο αφοσιωμένη , δίνει τόση αγάπη , τόση ζεστασιά και ένα νέο νόημα στη ζωή μου . Είναι τόσο όμορφο το συναίσθημα , που κανένα "κόστος" δεν μετρά!!


Καλως μου ήρθες Ελντούλα μου ... Σ'αγαπώ πολύ!!




Αξίζει τον κόπο ό,ποια αλλαγή στην καθημέρινότητά μου για χάρη σου!!

ΥΓ. Να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τη μη κερδοσκοπική φιλοζωική οργάνωση που προσφέρει ενα τέτοιο έργο για τα αδεσποτα αλλα και για μας! Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ότι επιλλέγουν πολύ προσεκτικά τους "αναδόχους γονείς" και πολύ καλά κάνουν!! Τα ζωντανά δεν είναι παιχνίδι , που όταν το βαρεθείς το παρατάς.


Για όποιον ενδιαφέρεται μπορεί να δει σχετικά εδώ :
SAPT Hellas



[αναπνοή]

19.9.07

Oικολογούντες.... [πρώτο μέρος:οι αρκάδες και οι ...άλλοι]


(το παρακάτω διήγημα που θα σας παρουσιάσω σε 4 συνέχειες γράφτηκε πριν από αρκετά  χρόνια. Αφιερώνεται σε ολους εκείνουν που πασχίζουν να διδάξουν περιβαλλοντική αγωγή στα παιδιά ενός κόσμου ενηλίκων που στερείται αγωγής αλλά δυστυχώς και αυτοκριτικής.. και φυσικά στον αναγνώστη που έκανε σχόλιο για την αισθητική του μπλοκ..
Ας είναι καλά..τόσα χρόνια δεν αλλάξαμε αισθητική...δεν θα αλλάξουμε τώρα!)

[Πέτρος Τζεφέρης]



Oι τελευταίες ζωηρές ακτίνες του ήλιου, εκείνο το απομεσήμερο φώτιζαν αρκετά την κοίτη του ποταμού σε όλο το μήκος και το πλάτος της. Kοιτάζοντας το ποτάμι μπορούσε να διακρίνει κανείς, λίγο πριν πέσει το σκοτάδι, εκτός από κάτι ύποπτα ηλεκτρονικά μάτια, το φυσικό σύνορο ανάμεσα στο βασίλειο της αυθαίρετης αφθονίας και σ' εκείνο της ερήμωσης και της καταστροφής.

Aπό τη μια οι έτοιμες βιόσφαιρες, οι τεράστιες γυάλινες σφαίρες που αποτελούσαν άμεση προσομοίωση -σε μικρογραφία- της γήϊνης βιόσφαιρας, όπως ήταν κάποτε। Tις μεγάλες αυτές γυάλες που έμοιαζαν με τεράστια θερμοκήπια ερμητικά μονωμένα από τον έξω κόσμο, τις έλεγαν Aρκαδίες, ένα όνομα που ενσαρκώνει το πανάρχαιο όνειρο για τον επίγειο παράδεισο। Tο επιστημονικό τους όνομα θα μπορούσε να είναι "Γεωπλασίες" επειδή είχαν επινοηθεί κάποτε με στόχο να μπορούν να επιβιώνουν μαζί με το περιεχόμενό τους σε οποιοδήποτε μέρος του ηλιακού μας συστήματος. Kάτι σαν νέες "Kιβωτοί του Nώε", βελτιωμένες και επαυξημένες, έτοιμες να εποικίσουν τους γειτονικούς πλανήτες! Tελικά, οι άνθρωποι αναγκάστηκαν κάποιες παραλλαγές τους να τις χρησιμοποιήσουν εποικίζοντας την ίδια την Γη, δημιουργώντας βιόσφαιρες μέσα στην αρχική, πρώτη βιόσφαιρα. Oταν αυτή, χέρσα και χαλασμένη, δεν μπορούσε να τους ικανοποιήσει πλέον.....

Aπό την άλλη μεριά της κοίτης , πέρα απ' το ποτάμι, η Γαία. Aπό μακριά φαινόταν σαν ένα κενό απέραντο κι ανάγλυφο. H γη, γυμνή από δένδρα, σαν μια ξέρα και παγωμένη έρημος στο χρώμα της σκουριάς. Kι από κοντά το τοπίο γινόταν ολοένα και πιο τραγικό. Mόνο ορισμένα πουρνάρια και ασφοδέλια, ότι είχε περισσέψει από την αποψιλωτική λαίλαπα της φωτιάς και της υπερβόσκησης. H περιοχή, χωρίς φυτική κάλυψη, αδυνατώντας να συγκρατήσει το νερό και τον αέρα, έμενε εκτεθειμένη στη διάβρωση του εδάφους. Eτσι και τα δύο μαζί, νερό και έδαφος κυλούσαν σιγά-σιγά προς τον κάμπο για να επιδοτήσουν τα βασίλεια του πλούτου και της μονοδιάστατης αφθονίας, τις Aρκαδίες. Στο πόδι τους άφηναν την ερήμωση, την απογύμνωση και την ένδεια.

Kαι στη μέση το ποτάμι με το δυσεύρετο νερό και τα ηλεκτρονικά μάτια να το φυλάνε έτοιμα για κάθε ενδεχόμενο.. Aν τυχόν και κάποιος ρακένδυτος κατάφερνε να ξεπεράσει τις μαγνητικές πύλες, οι φορητές συσκευές ανίχνευσης τον εντόπιζαν ακαριαία, οπότε σήμαινε συναγερμός και η διμοιρία των ειδικών φυλάκων τον περίμενε για να του κόψει το νήμα της ζωής...

Aν μπορούσες να κοιτάξεις από ψηλά πέρα μακριά στον ορίζοντα, θα έβλεπες το ίδιο τοπίο της σύγχυσης και της περιβαλλοντικής σχιζοφρένειας να επαναλαμβάνεται περιοδικά: Nέες Aρκαδίες και νέες Γαίες. Oπως "αντιγραφή και κόλληση" στο κομπιούτερ....

Oι έποικοι μέσα στις Aρκαδίες μάλλον καλοπερνούσαν σ' ένα απόλυτα ελεγχόμενο περιβάλλον, σε αντίθεση με τα ζώα και τα φυτά που χρησιμοποιούνταν ως αναλώσιμα υλικά για να υπηρετούν τον άνθρωπο και τα τεχνήματά του. Oι ερμητικά κλεισμένες γυάλινες πύλες δεν επέτρεπαν να μπαίνει και να βγαίνει ο,τιδήποτε αν δεν ελεγχόταν κατάλληλα. H τεχνολογική ανωτερότητα του δίποδου θεού ήταν διάχυτη μέσ' από τις πύλες. Eκεί όλα λειτουργούσαν σαν μια μινιατούρα της πραγματικότητας: προσομοιώθηκαν οι πραγματικές κλιματολογικές συνθήκες και οι τέσσερις εποχές, η βροχή, το χιόνι, ο ωκεανός, η έρημος, το δάσος, το έλος, οι οργανωμένες κατοικίες. Tα εξεζητημένα αρχιτεκτονικά συγκροτήματα, με παρτέρια από γκαζόν και πισίνες, εναλλάσονταν με δορυφορικές κεραίες, τηλελεωφορεία, ηλεκτρικά αυτοκίνητα... Oι μετακινήσεις, μετά την καθιέρωση της τηλεεργασίας είχαν σχεδόν εκμηδενισθεί. Oι "Aρκάδες" στα σπίτια τους, με το κομπιούτερ-πορτοφόλι συνδέονταν με όλες τις τράπεζες και πλήρωναν αυτόματα όλες τους τις αγορές. Tο ίδιο μηχάνημα λειτουργούσε ακόμα ως ατζέντα, ρολόι, αρχείο, ραδιόφωνο και βοηθός για ...ψώνια. Παράλληλα, μέσω μιας μίνι οθόνης στον τοίχο, μπορούσαν άκοπα να ρυθμίσουν τον συναγερμό, την θερμοκρασία και τον φωτισμό όλων των χώρων του σπιτιού για όλο το 24ωρο.

Oμως παρά την ερμητική τους μόνωση από τον έξω κόσμο οι γυάλινες Aρκαδίες δεν ήταν τελείως αυτόνομες. Oι έξωθεν παροχές σε ενέργεια, θερμότητα και νερό, κυρίως, για την λειτουργία των συστημάτων κλιματισμού, του φωτισμού, των ηλεκτρονικών υπολογιστών κλπ, ήταν απαραίτητες. H καλύτερα φθηνότερες, γιατί η παροχή ενέργειας στα απαιτούμενα επίπεδα από ηλιακές κυψέλες και μόνο θα είχε απαγορευτικό κόστος. Tο ίδιο ίσχυε και για το νερό. Oύτε τα απόβλητα ανακυκλώνονταν όπως προέβλεπε ο αρχικός σχεδιασμός. Aλλωστε, ο έξω κόσμος, η Γαία, μπορούσε να παρέχει ακόμη τα υλικά αυτά που χρειάζονταν για την επιβίωση των Aρκαδιών. Kαι να δέχεται τα απόβλητα...Aρκεί κάποιος από μέσα να είχε το έλεγχο...



18.9.07

4η Συνάντηση του Ευρωπαϊκού Φόρουμ για την Ενεργειακή Απόδοση (Amsterdam Forum)

(όσοι βαριούνται να διαβάσουν για την ενεργειακή απόδοση, μπορούν απλά να δούν τις φωτο από το αμστερνταμ)

Πρόσφατα έλαβαν χώρα οι εργασίες της 4ης Συνάντησης του Ευρωπαϊκού φόρουμ για την Ενεργειακή Απόδοση στο Άμστερνταμ της Ολλανδίας. Το Φόρουμ διοργανώνεται από την Γενική Δ/νση Ενέργειας και Μεταφορών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ενώ στις εργασίες του συμμετέχουν αντιπρόσωποι από τις χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ), αλλά και αντιπρόσωποι από Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, Επιχειρήσεις και άλλους Οργανισμούς που σχετίζονται με τους τομείς των ΑΠΕ και της Ενεργειακής Απόδοσης (Eurochambers, EnR, EURIMA, CECED, ETSO, EuroAce κ.α).

Στόχοι του Φόρουμ είναι η προώθηση της Ενεργειακής Πολιτικής της ΕΕ, της αειφόρου ανάπτυξης και της ασφάλειας του εφοδιασμού, η παροχή συμβουλών στους τομείς των ΑΠΕ και της Ενεργειακής Απόδοσης, η παρακολούθηση της εξέλιξης των παραπάνω τομέων και η επίλυση πιθανών δυσλειτουργιών καθώς και η δημιουργία συνεκτικών δράσεων ΑΠΕ/Ενεργειακής Απόδοσης τόσο στην προσφορά όσο και στη ζήτηση ενέργειας.

Τις εργασίες του Φόρουμ απασχόλησαν επιγραμματικά τα ακόλουθα: το Ευρωπαϊκό Σχέδιο Δράσης για την Ενεργειακή Απόδοση, τα Εθνικά Σχέδια Δράσης για την Ενεργειακή Απόδοση (ΕΣΔΕΑ), η Διεθνής Συνεργασία για την Ενεργειακή Απόδοση καθώς και η Ενεργειακή Απόδοση στον τομέα του Φωτισμού.

Το Ευρωπαϊκό Σχέδιο Δράσης για την Ενεργειακή Απόδοση (2007-2012) έχει ήδη υιοθετηθεί (19 Οκτωβρίου 2006) κατά την Φινλανδική προεδρία και συνεπώς κάπως νωρίτερα από τα υπόλοιπα μέτρα του Ενεργειακού Πακέτου «Barroso» (10।1.2007) το οποίο προτάθηκε και υιοθετήθηκε κατά την Γερμανική προεδρία. Το Σχέδιο Δράσης, με την υλοποίησή του, θα συνεισφέρει στην επίτευξη του στόχου μείωσης της κατανάλωσης ενέργειας κατά 20% έως το 2020 και θα προσφέρει στους ευρωπαίους πολίτες τις ενεργειακά αποδοτικότερες υποδομές παγκοσμίως, ειδικότερα στους τομείς των μεταφορών και των κτιριακών εγκαταστάσεων.

Πιο συγκεκριμένα η Επιτροπή θεωρεί ότι η εξοικονόμηση ενέργειας που μπορεί να επιτευχθεί είναι: στις κατοικίες και εμπορικά κτίρια (τριτογενής τομέας) με δυναμικό μείωσης που εκτιμάται από 27% έως 30%, στην μεταποιητική βιομηχανία με δυνατότητες εξοικονόμησης περίπου 25%, και στον τομέα των μεταφορών με δυνατότητες μείωσης που εκτιμώνται στο 26%.

Η υλοποίηση του στόχου της μείωσης κατά 20% θα επιτρέψει τον περιορισμό τόσο των επιπτώσεων στις κλιματικές αλλαγές όσο και της εξάρτησης της ΕΕ από την εισαγωγή ορυκτών καυσίμων. Το σχέδιο δράσης θα συμβάλει επίσης στην ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής βιομηχανίας, στην ανάπτυξη των εξαγωγών νέων τεχνολογιών και στη βελτίωση της επικρατούσας κατάστασης στην απασχόληση.


Τα Εθνικά Σχέδια Δράσης για την Ενεργειακή Απόδοση (ΕΣΔΕΑ)

Βάσει της Οδηγίας 2006/32/ΕΚ (για την «ενεργειακή απόδοση κατά την τελική χρήση και τις ενεργειακές υπηρεσίες») τα ΕΣΔΕΑ θα πρέπει να υποβληθούν από τα κράτη μέλη έως τις 30।06.2007, συμπεριλαμβάνοντας αναλυτική περιγραφή των απαιτούμενων μέτρων που θα οδηγήσουν στην επίτευξη του ενδεικτικού στόχου εξοικονόμησης ενέργειας δηλ. 9% σε περίοδο εννέα ετών από την έναρξη εφαρμογής της Οδηγίας. Κι ακόμη, ρεαλιστικό και συνεπή με τον τελικό στόχο, ενδιάμεσο ενδεικτικό στόχο εξοικονόμησης ενέργειας για την πρώτη τριετία εφαρμογής της οδηγίας (2007-2010) καθώς και επισκόπηση της στρατηγικής σχετικά με την επίτευξη του ενδιάμεσου και των γενικών στόχων. Επιπλέον, τα κράτη μέλη, με τα ΕΣΔΕΑ, πρέπει να μεριμνήσουν ώστε ο δημόσιος τομέας να επιτελεί υποδειγματικό ρόλο στα θέματα ενεργειακής απόδοσης και να δημιουργήσουν το κατάλληλο πλαίσιο συνθηκών για να παρέχουν οι φορείς της αγοράς περισσότερες πληροφορίες και συμβουλές στους τελικούς πελάτες σχετικά με την ενεργειακή απόδοση κατά την τελική χρήση.


Δυστυχώς, όπως προέκυψε από τη συνάντηση, κανένα από τα κράτη δεν θα είναι έτοιμο να υποβάλλει το πρώτο ΕΣΔΕΑ, μέχρι 30.6.2007, όπως προβλέπει το άρθρο 14 παρ. 2 της οδηγίας.
Η Επιτροπή επεξεργάζεται ένα Υπόδειγμα Σχεδίου ενδεικτικού χαρακτήρα στο οποίο σημείο τριβής αποτελεί η «εναρμονισμένη» μεθοδολογία υπολογισμού της εξοικονόμησης ενέργειας। Κάποια από τα κράτη αναμένουν την ανακοίνωση της ως άνω επίσημης μεθοδολογίας, ενώ κάποια άλλα έχουν ήδη καθιερωμένη μεθοδολογία χρησιμοποιώντας τεχνικές είτε από τη βάση προς την κορυφή (bottom up) και από την κορυφή προς τη βάση (top down). Με πιθανή την απουσία συμφωνημένης κοινής μεθοδολογίας, τα πρώτα ΕΣΔΕΑ δεν θα είναι συγκρίσιμα μεταξύ των κρατών. Τελικά, αναφορικά με τη μεθοδολογία και το ενδεχόμενο ύπαρξης ενός κοινά αποδεκτού «template» κυριάρχησε η ιδέα, το τελευταίο να μην διατηρεί έναν απόλυτο χαρακτήρα αλλά να παρέχει ευελιξία στις χώρες με απώτερο στόχο να αναδειχθούν οι βέλτιστες πρακτικές στον τομέα εξοικονόμησης ενέργειας.


Επιπλέον, μια μεθοδολογία παρακολούθησης των ΕΣΔΕΑ είναι απαραίτητη, όπως επίσης κι ένα πλαίσιο αξιολόγησής τους, το οποίο όμως θα πρέπει να είναι ευέλικτο για να καλύπτει και να εξομαλύνει τις διαφορετικές συνθήκες που επικρατούν στα διάφορα Κ-Μ.
Εξάλλου, σε αρκετές Χώρες υπάρχει φιλοδοξία για μεγαλύτερη εξοικονόμηση από τον ενδεικτικό στόχο του 9%, ενώ άλλες θεωρούν ότι πρέπει να τεθούν πιο μακροχρόνιοι στόχοι στα ΕΣΔΕΑ, έτσι ώστε να υπάρξει ο απαιτούμενος χρόνος αλλά και η σταθερότητα του κανονιστικού πλαισίου, που θα επιτρέψουν στις εμπλεκόμενες επιχειρήσεις να προσαρμοστούν έγκαιρα. Το Υπουργείο Ανάπτυξης, έχει αναθέσει την προετοιμασία του 1ου Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την Ενεργειακή Απόδοση (ΕΣΔΕΑ) στο Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΚΑΠΕ).

Ειδική αναφορά έγινε στις προσπάθειες της ΕΕ για Διεθνής Συνεργασία στην Ενεργειακή Απόδοση της οποίας η σημασία επιβεβαιώθηκε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Μαρτίου 2007, παρά τη διάχυτη εντύπωση ότι τα προσδοκώμενα αποτελέσματα θα είναι για μια φορά ακόμη μικρότερα από το κόστος της αναγκαίας προσπάθειας.

Τέλος, έγινε εκτενής αναφορά με παρουσιάσεις (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας και Εταιρεία Philips) στην Ενεργειακή Απόδοση στον τομέα του φωτισμού. Τα θέματα αυτά θα τα παρουσιάσω σε ένα ξεχωριστό ποστ διότι έχουν ειδικό ενδιαφέρον.


Καταλήγουμε με μια σημαντική διαπίστωση, ένα μήνυμα που πρέπει να ενστερνιστούμε όλοι πριν είναι πολύ αργά: περισσότερο επιθυμητή μορφή ενέργειας δεν είναι η φτηνή, η ανταγωνιστική, η βιώσιμη ή ανανεώσιμη. Περισσότερο επιθυμητή μορφή ενέργειας είναι εκείνη που δεν παράγεται καν, εκείνη που εξοικονομείται.

Εμπρός λοιπόν για την μακράν πιο αποδοτική, περιβαλλοντικά ασφαλή και βιώσιμη μορφή ενέργειας. Την ενέργεια που δεν παράγεται, απλά εξοικονομείται.
Που κοστίζει φτηνά και αποδίδει πολλαπλάσια και ποικιλότροπα। Που απαιτεί όμως να αλλάξουμε παγιωμένες καταναλωτικές συνήθειες και τον τρόπο ζωής μας.


Η 5η Συνάντηση του Ευρωπαϊκού Forum για την Ενεργειακή Απόδοση θα πραγματοποιηθεί τον Οκτώβριο του 2007.

Περισσότερες πληροφορίες για τις δραστηριότητες της E. Ενωσης στον ενεργειακό τομέα (ελληνικά)

Ενας πρακτικός οδηγός για τις ενέργειες/πρακτικές που μπορεί να ακολουθήσει ένας απλός καταναλωτής ώστε να εξοικονομήσει ενέργεια (και χρήμα) σε καθημερινό και μεσοπρόθεσμο ορίζοντα (ελληνικά)

[Πέτρος Τζεφέρης, Χρήστος Συριόπουλος]

17.9.07

Σαν να ψήφιζε η Γη...

Ο πλανήτης δεν έχει δική του φωνή.

Θα μπορούσε να έχει τη δική μας..

Για την επόμενη μέρα και για όλες όσες έρχονται, ψηφίστε ΓΗ...

ένα ιδιαίτερα εύστοχο άρθρο του Ι. ΤΣΙΠΟΥΡΙΔΗ

(διαβάστε το :)






15.9.07

Σήμερα...σε ένα φάκελο..ας κλείσουμε την ελλάδα!

Στις δημοκρατίες, τις κρίσιμες αποφάσεις δεν τις παίρνει η τηλεόραση, τις παίρνουν πάντα οι λαοί..
Σήμερα ψηφίζουμε για την Ελλάδα,
γι' αυτό το κάτι που 'χουμε μες την καρδιά

για το εγωιστικό αυτό γονίδιο που μας κάνει να μην σκύβουμε το κεφάλι,

και να γινόμαστε και πάλι ένα όταν είμαστε στο χείλος του αφανισμού..

για τον σεβασμό στην αξιοκρατία, την τέχνη, την επιστήμη

τη διαφάνεια και το δημοκρατικό διάλογο
το περιβάλλον και τη βιώσιμη ανάπτυξη..
για τη συνείδηση πολίτη..
Σήμερα ψηφίζουμε Ελλάδα!

(σταυρό στους άξιους και τους σοβαρούς, στους υποψηφίους που δεν υποτιμούν τη νοημοσύνη μας και την αισθητική μας!)

14.9.07

Κινητήρες υδρογόνου: το μέλλον ειναι εδώ (από την 72η ΔΕΘ που τελειώνει την Κυριακή )

Πολλοί ερευνητές που ασχολούνται με το "ενεργειακό" θεωρούν τη "λύση" του Υδρογόνου ως την πλέον ενδεδειγμένη γιατί:

-Είναι το πιο αποδοτικό ενεργειακά καύσιμο αφού η ενεργειακή του απόδοση χρησιμοποιούμενη σε fuel cells ξεπερνά αυτή του πετρελαίου.

-Είναι απόλυτα ασφαλές αφού όταν «καίγεται», δηλαδή ενώνεται με το οξυγόνο, το μοναδικό «καυσαέριο» που προκύπτει είναι πεντακάθαρο νερό.

-Είναι το οικονομικά και οικολογικά συμβατότερο από τις μέχρι τώρα εναλλακτικές πηγές ενέργειας. Για παράδειγμα, τα solar panels και τα αιολικά πάρκα απαιτούν μεγάλες επιφάνειες, εντατική συντήρηση και εξαρτώνται από τις καιρικές συνθήκες, απαιτώντας τεράστια ποσά και εκτάσεις, ενώ προσφέρουν μικρή αξιοπιστία. Αντίστοιχα τα υδροηλεκτρικά φράγματα έχουν μεγαλύτερη επίπτωση στο φυσικό περιβάλλον.

-Βρίσκεται παντού γύρω μας και περιμένει να το «εξορύξουμε» με το πλέον «συμφέροντα» τρόπο δίνοντας μας την δυνατότητα να το προμηθευόμαστε από πηγές που το «ανανεώνουν» με τον πλέον φυσικό τρόπο όπως τα φυτά.

-Είναι κοινωνικά συμβατό, αφού ο κύκλος χρήσης του και η τεχνολογία που απαιτείται είναι συμβατή με την υπάρχουσα, επιτρέποντας μια ομαλή προσαρμογή της αγοράς ενέργειας, αλλά και της καθημερινής ζωής στο καινούργιο καύσιμο. Σε απλά ελληνικά το υδρογόνο δεν είναι παρά ένα καινούργιο «πράσινο» καύσιμο που ήδη αρχίζει να αντικαθιστά την βενζίνη καθώς τα fuel cells μπαίνουν σε μαζική παραγωγή αντικαθιστώντας τους κινητήρες εσωτερικής καύσης.

Η οικονομία του υδρογόνου έχει ήδη ξεκινήσει. Σήμερα το μέλλον των αυτοκινήτων φαίνεται πως βρίσκεται στους κινητήρες υδρογόνου, οι οποίοι χρησιμοποιώντας απλώς ηλιακή ενέργεια, διασπούν το θαλασσινό νερό, με την καύση να δίνει, όχι μόνο την απαραίτητη ενέργεια, αλλά και καθαρό νερό. Υπάρχουν ήδη από στρατιωτικά υποβρύχια μέχρι αυτοκίνητα που κινούνται με υδρογόνο, ακόμα και «υδρογονάδικα», τα βενζινάδικα του μέλλοντος!

Ηδη παράγονται από ιδιώτες κινητήρες υδρογόνου με κυψέλες καυσίμου για πάρα πολλές χρήσεις: αυτοκίνητα, σκάφη, μηχανάκια, σπίτια, βιομηχανίες κλπ.
Ο φιλικός και με μηδενικούς ρύπους κινητήρας υδρογόνου ειναι ιδανικός για αυτοκίνητα, φορτηγάκια, μηχανάκια, καθώς και για βάρκες και σκάφη που λειτουργούν προς το παρόν σε λίμνες με εξωλέμβιες μηχανές βενζίνης. Ομως σε πολλες λίμνες στη βόρεια αμερική αλλά και στη βόρεια ευρώπη έχει απαγορευτεί η χρήση εξωλέμβιων μηχανών μιας και μολύνουν το περιβάλλον και έτσι η μόνη λύση ειναι η χρήση κινητήρων υδρογόνου οι οποίοι δίνουν την απαιτούμενη ηλεκτρική ενέργεια σε ηλεκτρικές εξωλέμβιες που προσαρμόζονται στο σκάφος.

Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε οτι το υδρογόνο είναι εξαιρετικά εύφλεκτο και «δύστροπο» υλικό, πράγμα που δημιουργεί την ανάγκη για εύκολη και ασφαλή παραγωγή του, κοντά στο σημείο εκμετάλλευσής του. Διαφορετικά πρέπει να είμαστε έτοιμοι να επιβαρυνθούμε με τα έξοδα της εξαιρετικά επικίνδυνης και πανάκριβης μεταφοράς του και της εξίσου ακριβής και επικίνδυνης αποθήκευσης του.

Στην φετεινή ΔΕΘ προτείνονται από την TROPICAL SA:

a) το "Οικολογικό Πυροσβεστικό Οχημα", ενα μικρό και ευέλικτο όχημα μηδενικών ρύπων που μπορεί να κινηθεί με κινητήρα υδρογόνου και έχει αυτονομία εως 250 χλμ. Ο κινητήρας υδρογόνου (fuel cell) μετατρέπει το υδρογόνο και το οξυγόνο σε ηλεκτρισμό (με απόδοση 80%) και χωρίς καυσαέρια, μιας και "καυσαέρια" από την ένωση υδρογόνου και οξυγόνου ειναι μόνο το ζεστό και καθαρό νερό. Το ίδιο όχημα μπορεί να λειτουργήσει εναλλακτικά και ως ηλιακό-ηλεκτρικό (με αυτονομία ως και 100 χλμ) καθώς και ως υβριδικό ( γεννήτρια με κινητήρα).


b) Επίσης προτείνεται το Green Scooter, ένα σκουτεράκι πόλης που μπορεί να κινείται
ενναλακτικά με κινητήρα υδρογόνου ή ηλεκτρικό κινητήρα.

Για τον ανεφοδιασμό του κινητήρα υδρογόνου, προτείνονται δυο τρόποι: είτε μέσω ανανεώσιμων πηγών (μελλοντική λυση) είτε μέσω αναμόρφωσης φυσικού αερίου ή/και υγραερίου (LPG). Χρησιμοποιείται δηλαδή φυσικό αέριο ή υγραέριο (LPG) και μέσω ενός αναμορφωτή παράγεται καθαρό υδρογόνο, το οποίο στην συνεχεια χρησιμοποιείται από την κυψέλη καυσίμου (fuel cell) για την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος.

[πέτρος τζεφέρης]




Περισσότερα εδώ..

μπερδεμένο φθινόπωρο...

Χτες πήρα μέιλ από την Ευτυχία:

Καλημέρα,
ο καιρός πάει να θυμίσει φθινόπωρο. Καθώς περπατούσα μόλις πάρκαρα το αυτοκίνητο μέχρι το σπίτι άνοιξε η καρδιά μου από τη μυρωδιά ..βρεγμένο χώμα και υγρά φύλλα..

Ζω για τον ήλιο ,όμως το φθινόπωρο ήταν ανέκαθεν η αγαπημένη μου εποχή..
Οχι ακριβώς λόγω καιρικών συνθηκών ,αλλά γιατί ήταν η εποχή που ξανάρχιζε το σχολείο σε καινούργια τάξη. Πέρασα πολύ ωραία στο σχολείο.

Πάντα το φθινόπωρο σηματοδοτεί καινούργιες προσπάθειες, καινούργιες ελπίδες.
Αυτό τον καιρό δεν είμαι πολύ αισιόδοξη, όμως ελπίζω οι μέρες να μου φέρουν δύναμη και ελπίδα .

Σε γυρευω
καθισματα αδεια, μονα σεντονια
πολλα παθαινω
φοραω μονο αντρικη κολωνια
ολο μαθαινω
ανθρωποι χανονται κι αλλοι γεννιουνται
Σε χαζευω
ηλιος τα ματια σου και δε ξεχνιουνται

Σε πιστευω
κοιταζω γυρω μου, ιδια ειναι ολα
και σωπαινω
σα να'ρθες πισω και μου'πες :τωρα
τη μνημη υφαινω
εικονες γνωριμες κρασι μυριζουν
Σε λατρευω
το φως σου κι ο ερωτας τη γη γυριζουν

στιχάκια γραμμένα μεσημέρι που φυσάει δυνατά και βρέχει πολύ ενώ αγναντεύω τη θάλασσα που αγριεύει και τις βάρκες να χοροπηδάνε στα κύματα..

Το πρωϊ Σας έγραψα πως το φθινόπωρο είναι η αγαπημένη μου εποχή ανεξάρτητα απο τον καιρό.

Δεν είμαι τόσο σίγουρη..

12.9.07

ΚΟΨΤΕ ΤΑ ΟΛΑ ΚΟΨΤΕ ΤΑ.....!!!


Αθήνα 12/9/2007 , Δήμος Π. Φαλήρου, Λεωφ. Ελ. Βενιζέλου λίγο πριν τη διασταύρωσή της με την Αχιλέως. Πιο κέντρο δεν γίνεται!!! Και ενω όλοι οικολογούν και περιβαλλοντολογούν

ο ευφυής ιδιοκτήτης του ακινήτου επι της Ελ.Βενιζέλου 178 κόβει 2 δέντρα που ο Δήμος είχε φυτεύσει κατα τη διάρκεια της αποκατάστασης του περιβάλλοντος χώρου μετά τις εργασίες του τραμ! Θαυμάστε!!!


Όχι μόνο έκοψε τα δέντρα αλλά έριξε και μπόλικο τσιμέντο μπας και φυτρώσει καμια τσουκνίδα αδέσποτη....!!



και όχι μόνο αυτό αλλα "έζωσε" το πεζοδρόμιο με κάγκελα έτσι ώστε ούτε καροτσάκι παιδικό να μην είναι ευκολο να περάσει (πόσο μάλλον άνθρωποι με ειδικές ανάγκες)!!!


... θαυμάστε... !!




Αυτό έχει συμβεί εδώ και 3 εβδομάδες περίπου. Κανείς φυσικά δεν ενδιαφέρθηκε. Σήμερα έβγαλα τις φωτό και προτίθεμαι να κάνω καταγγελία στο δήμο επώνυμα. Τώρα που θα "ενδιαφερθεί " κάποιος να δουμε τι θα γίνει....;



Για να δούμε.....



(θα σας κρατώ ενήμερους)!






[αναπνοή ] και πως να την πάρεις....???

10.9.07

72η ΔΕΘ: Στα ύψη το ενδιαφέρον !
















...συνεχίζεται
(foto:peter tzeferis)