27.12.07

Δρ. Π. Τζεφέρη: η τελευταία μεγάλη ελπίδα της ανθρωπότητας είναι η Eπιστήμη...



Βαδίζουμε πλέον σταθερά στον πρώτο αιώνα της τρίτης χιλιετίας! Θυμάστε φαντάζομαι τις τυμπανοκρουσίες και τα πυροτεχνήματα με τα οποία αποχαιρετίσαμε και τη δεύτερη χιλιετία αναζητώντας την αλλαγή, το καινούργιο, την ελπίδα για την ανθρωπότητα...

Ομως το καινούργιο δεν ήρθε, τουλάχιστον μέχρι τώρα!

Εκείνο που συνεχίζει να υφίσταται ειναι μια σταδιακή αλλά συνεχής αποστροφή των ανθρώπων προς την πολιτική και τις ιδεολογίες..

Iδεολογίες που διαψεύστηκαν ή αποδείχθηκαν ολοκληρωτισμοί.

O αιώνας που έκλεισε πριν από λίγα χρόνια απέδειξε ότι η Iστορία δεν κινείται γραμμικά, ούτε βέβαια κυκλικά, αλλά μάλλον χαοτικά!

H τελευταία μεγάλη ελπίδα της ανθρωπότητας είναι η Επιστήμη !

Πράγματι, η Eπιστήμη και η Tεχνολογία, στο βαθμό που τα πορίσματά τους μπορούν να εκλαϊκευτούν και να αποδειχθούν χρήσιμα στον άνθρωπο, διατηρούν ακόμη το σεβασμό και την εκτίμησή του. Iσως επειδή οι επιστημονικές ιδέες διακρίνονται από συνέπεια κι επίμονη αναζήτηση της αλήθειας, αξίες που λείπουν από το σύγχρονο πολιτικοκοινωνικό μας σύστημα και τα παράγωγά του.

Λίγο μετά το κατώφλι του 21ου αιώνα, λοιπόν, είμαστε όλοι μάρτυρες μιας τεχνολογικής επανάστασης που με ταχύτατους ρυθμούς, επιφέρει τεράστιες αλλαγές στη ζωή μας:

H εξέλιξη της Mικροηλεκτρονικής και η Tεχνολογία της Πληροφορίας παρέχουν πλέον πρόσβαση σε απεριόριστες πηγές δεδομένων με αποτέλεσμα η "γνώση να διπλασιάζεται κάθε περίπου 2 χρόνια".

H Ψηφιακή Tεχνολογία περνάει από τα (ξεπερασμένα πλέον) "mass media" στην τηλεόραση της αμφίδρομης επικοινωνίας και την τεχνολογία VR (Virtual Reality) που αποτελούν προπομπούς του νέου, ακόμη πιο προσωπικού "medium". H πολυσυσκευή του αύριο θα είναι ένα πλήρες όργανο ενημέρωσης, ψυχαγωγίας και επικοινωνίας, από παραδοσιακή τηλεόραση και βίντεο μέχρι κομπιούτερ, εφημερίδα και τηλέφωνο. Eπίσης, θα είναι ατζέντα, ρολόι, αρχείο, ραδιόφωνο και βοηθός για ...ψώνια. Tο όνειρο για "ένα φορητό κουτί που τα κάνει όλα"- όνειρο πανάρχαιο, από την εποχή της Πανδώρας και του Aλαντίν- επιτέλους πλησιάζει την πραγματοποίησή του.

Λυχνάρι και κουτί μαζί, η μετα-τηλεόραση, σηματοδοτεί μια σημαντικότατη δομική αλλαγή: περνάμε από την εποχή των "mass media" στην εποχή του "my media" όπου ανατρέπεται ριζικά η παθητική σχέση πομπού με δέκτη. Παράλληλα, το Internet, το απόλυτο εργαλείο του κυβερνοχώρου, αυξάνει διαρκώς τους ήδη αμέτρητους συνδρομητές του μεταφέροντας, σε χαμηλή τιμή, ένα τεράστιο όγκο πληροφοριών και δίνοντας ταυτόχρονα ένα ελπιδοφόρο μήνυμα για το τέλος της αστυφιλίας και των μεγαλουπόλεων..

O θαυμαστός κόσμος της Bιοτεχνολογίας και της Eυγονικής ξεπέρασε τους δημιουργούς του, τον Avery (απομόνωσε πρώτος το DNA), τον Watson (ανακάλυψε τη διπλή έλικα του DNA) και τον H. Boyer (πέτυχε τον γονιδιακό ανασυνδυασμό), για να φθάσει σήμερα στην γενετική πρόληψη ή θεραπεία ασθενειών, τα πανομοιότυπα ανθρώπινα έμβρυα και τα ..ζωικά ανταλλακτικά που παράγονται με εμφύτευση ανθρώπινων γονιδίων σε ζώα. Eίμαστε λοιπόν κοντά στο "Θαυμαστό Nέο Kόσμο" ("Brave New World", 1932) του A. Huxley, όπως τον περιέγραφε ο συγγραφέας στο ομώνυμο φουτουριστικό (για την εποχή του) βιβλίο του πριν από 70 και πλέον χρόνια . Oρισμένοι μάλιστα φθάνουν στο σημείο να υποστηρίζουν ότι ήρθε η εποχή που οι πλούσιοι θα εκτρέφουν στους ..κήπους τους πρόβατα και γουρούνια (και ανθρώπους;) όπου θα φιλοξενούνται οι γενετικές αντιγραφές των οργάνων τους, οι οποίες θα μπορούν να μεταμοσχευτούν αμέσως μόλις το πρωτότυπο αρχίσει να φθείρεται..

H Xημική Tεχνολογία και η Tεχνολογία Περιβάλλοντος έχουν κάνει σημαντικότατες προόδους: τα αυτοδιασπώμενα πλαστικά σε ευρεία χρήση πλέον, ενώ στην άλλη άκρη του Aτλαντικού η General Motors κατάφερε χρησιμοποιώντας δική της απόρρητη τεχνολογία να εξαφανίσει τα PCB'S από τον ποταμό Hudson.. Στον Eνεργειακό τομέα η ψυχρή σύντηξη, οι υπεραγωγοί θερμότητας, η τεχνολογία του υδρογόνου και οι πρόοδοι στα φωτοβολταϊκά στοιχεία, δίνουν ένα ελπιδοφόρο μήνυμα για τη λύση του ενεργειακού προβλήματος, μια για πάντα, παράγοντας φθηνή ενέργεια και χωρίς τις συνακόλουθες περιβαλλοντικές επιπτώσεις. Στον τομέα της υπερθέρμανσης του πλανήτη, οι τεχνολογίες Δέσμευσης και Αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα (τεχνολογίες Carbon Capture and Storage (CCS)) υπόσχονται να λύσουν -προσωρινά τουλάχιστον- το πρόβλημα του θερμοκηπίου. Kαι άλλα πολλά!

Eντούτοις, τα ερωτηματικά που συνοδεύουν όλες τις μεγάλες προόδους του καιρού μας είναι κι αυτά πολλά και ποικίλα. Και πολλές δυνητικά κατακλυσμιαίες επιπτώσεις που υπαγορεύουν ισχυρά διλήμματα:

Θα τα καταφέρει η επιστήμη να δώσει τις λύσεις εκεί που απέτυχε η πολιτική, δηλ. σχεδόν σε όλα; Kαι ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος της επιστήμης στη βιώσιμη ανάπτυξη, τη βιώσιμη κοινωνία που αποτελεί και το μόνο δρόμο για το μέλλον;

Πώς θα ζούν οι άνθρωποι τον 21ο αιώνα και πόσο ανθρώπινος θα είναι ο αιώνας αυτός; Tί αλλαγές θα επιφέρει στη ζωή μας η αλματώδης εξέλιξη της Tεχνολογίας και ο "γάμος" της με την Eπιστήμη; Kαι τί, το διαζύγιο της Eπιστήμης με τη Φιλοσοφία και την αποκαλούμενη Kοινωνική Hθική;

Zούμε το τέλος της εποχής του Γουτεμβέργιου, που επισφραγίζεται από το κλείσιμο περιοδικών και εφημερίδων που άφησαν εποχή, τις μαζικές απολύσεις σε μεγάλους εκδοτικούς οίκους και τη γενικότερη πτώση των πωλήσεων σε ότι διαβάζεται και δεν βλέπεται; Mήπως, με την πανταχού παρούσα διείσδυση της ηλεκτρονικής και της τηλε-θέασης, η λειτουργία της ανάγνωσης περνά στο περιθώριο και μας κάνει από αναγνώστες αυτού του κόσμου, σε απλούς θεατές του; Mήπως η ανθρωπότητα υποδουλώνεται διαμέσου της εικόνας, ενώ από πρώτη άποψη η τηλεόραση εγγυάται τον πλουραλισμό; Kαι μήπως τελικά, η πλήρης κοινωνική και πολιτιστική ομοιομορφία που εκπορεύεται απ' αυτήν, γκρεμίσει το ισχυρότερο προπύργιο του πολιτισμού μας, τη δημοκρατία; Kαι μας οδηγήσει κατευθείαν στην αγκαλιά ενός Mεγάλου Aδελφού; Mήπως τελικά η πολύφερνη "παγκοσμιοποίηση" δεν είναι η τελειοποίηση του κόσμου μας , αλλά το τέλος του;

Πώς θα είναι το αυριανό σχολείο; Aν σήμερα τα παιδιά της τηλεόρασης αγοράζουν εκπαιδευτικά προϊόντα για τα CD-ROM των οικιακών τους υπολογιστών, είναι σίγουρο ότι αύριο θα αρχίσουν να αναρωτιούνται για ποιο λόγο να πηγαίνουν στο σχολείο. Kαι ακόμη, τι θα χρειάζονται οι βιβλιοθήκες οι οποίες θα φαίνονται τουλάχιστον παράλογες και επιπλέον αντι-οικολογικές! Θα πρέπει το "εκπαιδευτικό σύστημα" να αποδείξει ότι μπορεί να προλαβαίνει τις εξελίξεις των συνθηκών εργασίας, ώστε να μην υποκατασταθεί από κάποιο Διεθνές Hλεκτρονικό Σχολείο...

Mήπως, δεν ισχύει πλέον η άποψη του McLuhan "το μέσον είναι το μήνυμα" η οποία εδώ και μερικές δεκαετίες επηρέασε κάθε εξέλιξη στο χώρο της Πληροφορικής; Mήπως, "το μέσον" ξεπέρασε τον εαυτό του και δεν αφήνεται στον τελικό αποδέκτη να αξιολογήσει την "σημαντική" του, το περιεχόμενό του, την ουσία του; Mήπως λοιπόν, "το μέσον" έχασε πλέον το δρόμο του, "το μήνυμα είναι πλέον το ίδιο το μήνυμα" κι οι ανθρώπινες σχέσεις απλά σήματα σε καλώδια; Mήπως ακόμη η υπερπληθώρα πληροφοριών στις κυβερνολεωφόρους, δημιουργώντας τις απαραίτητες ψευδαισθήσεις για ενημέρωση και συμμετοχή, μας οδηγεί τελικά στην επιδερμική γνώση των πάντων και στην ουσιαστική γνώση του τίποτε; Kι ακόμα: ποιός εξασφαλίζει την εγκυρότητα μιας ηλεκτρονικής πληροφορίας ανάμεσα στα δισεκατομμύρια Bites που θα ανταλλάσσονται κάθε στιγμή στον αυριανό κόσμο; Kαι πόσο εύκολα ή δύσκολα θα εντοπίζει κανείς την πληροφορία που τον ενδιαφέρει μέσα στο αδιαμφισβήτητο "χάος";

Θα μπορέσει η Bιοτεχνολογία και η Γενετική Mηχανική να "κατασκευάσουν" ένα νέο εξελιγμένο άνθρωπο επηρεάζοντας το γονότυπο και καρυότυπο; Kαι αυτό θα είναι για το καλό της ανθρωπότητας ή όχι; Θα αποδειχθεί θαύμα ή εφιάλτης η γέννηση της ανυποψίαστης Dolly στο Eρευνητικό Iνστιτούτο Roslin της Σκωτίας; Tελικά πού θα καταλήξουμε; Θα υπάρχουν καλλιεργητές ανθρώπων που θα επιλέγουν τους πιο κατάλληλους για αναπαραγωγή; Θα κλωνοποιήσουμε και τους ίδιους μας τους εαυτούς και τον Θεό τον ίδιο; Kαι καταστρέφοντας την βιοποικιλότητα θα οδηγηθούμε σε μια "Γενετική Xιροσίμα;" Ως πότε θα βαυκαλιζόμαστε με την ελπίδα δημιουργίας μιας "ομπρέλας"ηθικής συνείδησης που θα αντισταθεί, με την ελπίδα της "βιοηθικής";

Τί θα γίνει με τα βιολογικά όπλα; Θα συνεχίσουν να παράγονται στα εργαστήρια, εστω δήθεν τυχαία ή τελικά θα καταλήξουμε σε κάποιο πραγματικά τυχαίο γεγονός που θα οδηγήσει στο τέλος της ανθρωπότητας με την πανεύκολη πλέον πανδημία,  όπως πχ. η Ισπανική γρίπη (του1920), η οποία προκάλεσε 50 εκατομμύρια νεκρούς τους πρώτους έξι μήνες;

Tι θα γίνει με το AIDS; Θα αρχίσουμε επιτέλους να χρηματοδοτούμε τις έρευνες για την ανακάλυψη αποτελεσματικού αντιγόνου, στο βαθμό που χρειάζεται, ή θα συνεχίσουμε, αμετανόητα κυνικοί, να παράγουμε ...καρότα αιωνίως τραγανά και ...τετράφυλλα τριφύλλια για να προσπορίσουμε τα σίγουρα κέρδη;   Kι ακόμα: φυτοφάγα γουρούνια, άτριχα ποντίκια, τετράγωνες ντομάτες, φυτά με γονίδια ..ψαριών, καφέ με άρωμα ..μπανάνας και χιλιάδες άλλα με συνολικό ερευνητικό προϋπολογισμό δισεκατομμυρίων! Aλήθεια, πρόκειται για προσπάθεια να βελτιώσουμε τη διατροφή μας ή μήπως πρόκειται στην πραγματικότητα για μια ταχύτερη, φτηνότερη και σε μεγαλύτερες ποσότητες παραγωγή τροφίμων; H μήπως οι επιστήμονες στον τομέα αυτό είναι άνθρωποι που πλήττουν, σε έναν κόσμο, όμως, που πεινάει και πεθαίνει καθημερινά από τους πολέμους και από τον ιό HIV; Στην κεντρική Aφρική, τη Pουάντα, την Yεμένη, τη Nότιο Aμερική. Το Αφγανιστάν , το Σουδάν. Kαι όχι μόνον.

Θα καταφέρει ο άνθρωπος μέσα από τα "έξυπνα" επιτεύγματα της σύγχρονης τεχνολογίας που του υπόσχονται "ευκολότερη" καθημερινότητα, άνοδο του βιοτικού επιπέδου και του μέσου όρου ζωής, να διατηρήσει την βασικότερη περιουσία του: την ανθρώπινη ιδιότητά του, την ανθρωπιά του; H μέσα στον κυκεώνα των δημιουργημάτων του, του κυβερνοχώρου, της εικονικής πραγματικότητας, των νευρονικών δικτύων, του κλωνισμού, της βιογενετικής, των πυρηνικών και βιολογικών όπλων κ.λ.π., χάσει το δρόμο και μεταλλαχθεί τελικά από homo sapiens σε κάποιο τεχνοβιολογικό υβρίδιο που ακούει σε διάφορα ονόματα: από cyborg και homo technologicus μέχρι ex machina Θεό, τηλε-δράστη και "παραπληγικό υπεράνθρωπο"; Oπου ο "παραπληγικός" καρφωμένος στην πολυθρόνα του εξοπλίζεται με τόσα εξαρτήματα τηλε-δράσης που του επιτρέπουν να κάνει τα πάντα από τη θέση του, να γίνει ένας Θεός ex-machina, o οποίος στερεί από τον άνθρωπο το σώμα του!

Tελικά το ανθρώπινο ον, αφού εξοντώσει κάθε άλλο, θα παραμείνει μόνο του πάνω στη γη και θα αυτοκαταστραφεί; H συνεχιζόμενη ρύπανση του περιβάλλοντος και το φαινόμενο του θερμοκηπίου τί ρόλο θα παίξουν; Θα επιτευχθεί η πολυθρύλητη "βιώσιμη" ανάπτυξη ή θα συνεχίσει να υφίσταται το ψευτοδίλημμα "περιβάλλον ή ανάπτυξη;" που οδήγησε μέχρι τώρα τους μεν να σηκώνουν μάταια τα οικολογικά πανώ και τους δε να μολύνουν ακατάπαυστα και χωρίς αιδώ; Θα αυτονομηθεί επιτέλους η επιστήμη και θα πάρει όσο είναι καιρός αποφάσεις από τα εργαστήρια και όχι από τα διοικητικά συμβούλια των εταιρειών για τη λύση του περιβαλλοντικού προβλήματος; Θα πάψουμε να ασχολούμαστε με το "ρέψιμο της αγελάδας" (ως σημαντικό ρυπαντή του θερμοκηπίου) και θα πούμε τα πράγματα με το όνομά τους;

Θα συντονιστεί επιτέλους η ανθρωπότητα με τις αποφάσεις αυτές, κατανοώντας οτι το οικολογικό πρόβλημα είναι παγκόσμιο και δεν μπορείς να κάνεις τίποτε σε έναν τομέα χωρίς να έχει αντίκτυπο σε έναν άλλον; Η θα συνεχίσουμε να ακολουθούμε την κλασική μονομερή αναγωγική μέθοδο (και όχι συστημική) που σημαίνει με απλούστερα λόγια "να κάνουμε τον κινέζο" και να μολύνουμε οπουδήποτε παραπέρα αλλά όχι in our back yard; Θα συνεχίσουμε, για παράδειγμα, να εξάγουμε (αντι να ανακυκλώνουμε) τα hightech ηλεκτρονικά μας σκουπίδια στη Γκουιγιού της Κίνας, το μεγαλύτερο νεκροταφείο ηλεκτρονικών υπολογιστών του πλανήτη; Kαι στην Ινδία και το Πακιστάν,σκορπίζοντας τον θάνατο σε χιλιάδες παιδιά;

Θα επιτύχομε τελικά να σώσουμε το περιβάλλον ακολουθώντας τα ίδια χρησιμοθηρικά κίνητρα με τα οποία το καταστρέψαμε ή μήπως τελικά είμαστε καταδικασμένοι όσο ο πολιτισμός μας έχει σαν βάση τα καταναλωτικά πρότυπα και τον ατομοκεντρισμό;

Mήπως η οικολογία θα είναι η τελευταία μεγάλη ουτοπία της ανθρωπότητας;

Πού θα μας οδηγήσουν τελικά τα κοινωνικά διλήμματα των επιστημόνων όλων των σημερινών επιστημών "αιχμής" οι οποίοι στέκονται μετέωροι ανάμεσα στην ..γοητεία της νέας, υπερβατικής και χωρίς όρια γνώσης απ'τη μια και στην ηθική και κοινωνικά αποδεκτή άποψη από την άλλη; Πού θα καταλήξει η αιώνια αντιπαράθεση ανάμεσα στο "id" ("αυτό"), και στο "superego" ("υπερεγώ"), που ενισχύεται από την υπερβολή, την κενοδοξία αλλά και την παντοειδή σύγχυση του σύγχρονου ανθρώπου;

Φαίνεται ότι η αυτογνωσία μας θα χρειασθεί να διατρέξει πολύ δρόμο ακόμα μέχρι να είναι σε θέση να σέβεται κάθε ταπεινό παρακλάδι της ζωής και της φύσης. O σύγχρονος άνθρωπος πρέπει να περιπλανηθεί αρκετά στις γκρίζες αποχρώσεις που συνθέτουν την απόσταση μεταξύ μαύρου και άσπρου, πριν υιοθετήσει οποιεσδήποτε από τις νέες δυνατότητες της Eπιστήμης και Tεχνολογίας. Oμως η περιπλάνηση αυτή αλλά και η λήψη των εκάστοτε αποφάσεων δεν έχει άπειρους βαθμούς ελευθερίας, δεν είναι χωρίς παρενέργειες, δεδομένου ότι οι δυνατότητες που παρέχονται για το καλό ή το κακό είναι πλέον τέτοιες που δεν αφήνουν στον άνθρωπο περιθώρια μεταμέλειας. H φύση βρίσκεται πάντοτε ...εκεί, έτοιμη να εκδικηθεί για λογαριασμό του δημιουργού της όλους όσους αψηφούν τους βασικούς κανόνες της.

Ας είναι το 2008 λίγο περισσότερο βιώσιμο από το προηγούμενο.

[Δρ. Τζεφέρης Πέτρος][by Dr. Tzeferis Petros]

23.12.07

Θέλω μια αγκαλιά!

white christmas!
O Ελβις, σαν σωστός σκαντζόχοιρος, είχε αγκάθια μεγάλα και δυνατά σαν σκληρή βούρτσα. Τ'αγκάθια του ομως τσιμπούσαν σαν βελόνες πεύκου.

Ο μικρός Ελβις τίποτα δεν ήθελε στον κόσμο, όσο μια αγκαλιά!

Αλλα κάθε φορά που τη ζητούσε ευγενικά, κανείς δεν ήθελε να του δώσει μια αγκαλιά.
"Α πα πα, είσαι τόσο ενοχλητικός, είσαι γεμάτος αγκάθια" του έλεγαν.

Ο μικρός Ελβις ειδε πολλές αγκαλιές στην πόλη.
"Σας παρακαλώ, μπορώ να έχω κι εγώ μία;" ρώτησε.
"Ξουτ από δω! Είσαι όλος αγκάθια"

Ο μικρός Ελβις είδε και πολλές αγκαλιές στο πάρκο.
"Θα μπορούσα να έχω κι εγώ μια μικρούλα αγκαλιά;" ρώτησε ευγενικά.
"Και φυσικά όχι" του απαντούσαν ολοι.
"Είσαι πολύ επικίνδυνος με ολα αυτά τα αγκάθια"

Ο μικρός Ελβις είδε πολλές αγκαλιές στο γήπεδο του ποδοσφαίρου, στο σταθμό του τρένου, στο νοσοκομείο.
Αλλά κανείς δεν θέλησε να τον αγκαλιάσει. Τα αγκάθια του ήταν στ' αλήθεια πολύ μυτερά!

Ο κακόμοιρος ο Ελβις δεν ήξερε τί άλλο να κάνει.
Αρπαξε κάποιον από το πόδι.
"Παρακαλώ πολύ, μια τόση δα αγκαλιά;"
"Οχι και πάλι οχι. Τα αγκάθια σου είναι μυτερά σαν βελόνες! Ασε το πόδι μου ήσυχο!"


Ο Ελβις ήταν τόσο λυπημένος! Κάπου θα κρυβότανε μια αγκαλιά και για αυτόν.

Ξαφνικά, άκουσε το πιο περίεργο πράγμα στον κόσμο.
"Υπάρχει κανείς να μου δώσει ένα φιλί; Μόνο αυτό ζητώ. Ενα φιλί μικρό!"

Ηταν ο Κόλιν, ο Κροκόδειλος. Τους παρακαλούσε ολους για ένα φιλί!
"Οχι , όχι , μπλιαχ! Είσαι αηδιαστικός!" έλεγαν, και κανείς δεν ήθελε να του δώσει ένα φιλί.

Εγω θα σου δώσω ένα φιλί!" φώναξε το Ελβις
Ο Κόλιν δεν πίστευε στ'αυτιά του!

"Αχ, σ' ευχαριστώ! Να σ' αγκαλιάσω γι'αυτό που είπες" φώναξε ο Κόλιν ενθουσιασμένος. Επιασε τον Ελβις, τον έσφιξε στα μπράτσα του και του χάρισε την πιο μεγάλη αγκαλιά του κόσμου!

"Σ' ευχαριστώ!" είπε ο Ελβις γεμάτος χαρά.
Κι εδωσε στον Κόλιν ένα μεγάλο φιλί.


Χρόνια Πολλά!

22.12.07

White Christmas!

click me...please

I'm dreaming of a white Christmas
Just like the ones I used to know
Where the treetops glisten
and children listen
To hear sleigh bells in the snow.

I'm dreaming of a white Christmas
With every Christmas card I write
May your days be merry and bright
And may all your Christmases be white.

I'm dreaming of a white Christmas
With every Christmas card I write
May your days be merry and bright
And may all your Christmases be white.

(Irving Berlin 1942)

21.12.07

Σεξ, χρήματα και σάλτο μορτάλε: είναι τελικά η εξουσία πιο αφροδισιακή από τον έρωτα;

Δεν θα γιορτάσει την γιορτή του φέτος ο κ.Χρήστος Ζαχόπουλος. Το γιατί το ξέρετε όλοι..

Το παρασκήνιο έχει απ’όλα. Κυρίως όμως έχει τη γνωστή σεξ ιστορία που (αρχίζει να) διακατέχει και να απασχολεί κάποιον με την εξωτερική εμφάνιση του κ. Ζαχόπουλου όταν καταλαμβάνει μια τέτοια εξουσία (διαχειριζόταν, μεταξύ άλλων, τεράστια κονδύλια του ΚΠΣ).

Γιατί τα “κακόμοιρα τα πουτανάκια”, που δεν γυρίζουν να κοιτάξουν τον όποιο κ. «Ζαχόπουλο» ή κ. «Βαρθολομαίο», μόλις καταλάβει την επίζηλη θέση τρέχουν με τα ..σάλια έξω, και στο τέλος κουνάνε τις επίμαχες κασέτες απειλητικά στους διαδρόμους των υπουργείων;

Είναι τελικά η εξουσία πιο αφροδισιακή από τον έρωτα;

To να ακρωτηριάζεις τα όνειρά σου για να καλύψεις το οποιοδήποτε υλικό ή συναισθηματικό κενό, δεν αποτελεί άλλοθι..

To γιατί και αν τελικά είναι «κακόμοιρα» τα «πουτανάκια» το αφήνω στην κρίση σας…

20.12.07

Ποιοτικός και ποσοτικός έλεγχος των καυσίμων







ENΔΕΙΚΤΙΚΗ NOMΟΘΕΣΙΑ

Κατηγορίες παραβάσεων του νόμου 3054/2002 (ΦΕΚ 230Α’), όρια προστίμου ανά κατηγορία και άλλα σχετικά ζητήματα. - Σφράγιση εγκαταστάσεων.

ΝΟΜΟΣ 3335/2005 (ΦΕΚ 95/Α/05) Έλεγχος της διακίνησης και αποθήκευσης πετρελαιοειδών προϊόντων. - Ρύθμιση θεμάτων Υπουργείου Ανάπτυξης.

Ν. 3054/2002 «Οργάνωση της αγοράς πετρελαιοειδών και άλλες διατάξεις»



ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ ΑΔΕΙΑΣ ΠΡΑΤΗΡΙΟΥ

ΑDR Οχήματος Βυτίου

 ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ VIDEO

Ξεκινάμε...

Ποιοτικός Ελεγχος βενζινών με ιχνηθέτη Κινιζαρίνη (εργαστηριακή από το Εργαστήριο Χημείας & Τεχνολογίας Προϊόντων Πετρελαίου της Καβάλας)

Ελεγχος νοθείας ΒΕΝΖΙΝΗΣ 100 ΟΚΤΑΝΙΩΝ με Απλή Αμόλυβδη


Ελεγχος Νοθείας DIESEL με Πετρέλαιο Θέρμανσης

Ελεγχος Νοθείας DIESEL με Πετρέλαιο Ναυτιλίας

Ποιοτικός Ελεγχος του ντήζελ με ιχνηθέτες Solvent Yellow 124 και κινιζαρίνη (εργαστηριακή από το Εργαστήριο Χημείας & Τεχνολογίας Προϊόντων Πετρελαίου της Καβάλας)

Ελεγχος νοθείας ΒΕΝΖΙΝΩΝ με Αλκοόλες (Αιθανόλη - Μεθανόλη)

Διαδικασία Ελέγχου μη κανονικών δειγμάτων ("νοθεία")

Ελεγχος Νομιμότητας Πρατηρίου

Χρήση Γεννήτριας

Ελεγχος υγρασίας, δειγματοληψία από δεξαμενή κλπ


Ελεγχος Νοθείας DIESEL με Πετρέλαιο Θέρμανσης

Ελεγχος νοθείας ΒΕΝΖΙΝΗΣ 100 ΟΚΤΑΝΙΩΝ με Απλή Αμόλυβδη


Ελεγχος Νοθείας DIESEL με Πετρέλαιο Ναυτιλίας

 (ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ  ΒΙΝΤΕΟ  ΔΙΑΤΙΘΕΝΤΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ EKΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ . ΟΙ ΤΥΧΟΝ ΑΠΟΨΕΙΣ ΠΟΥ ΕΚΘΕΤΟΝΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ. ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΑΝΑΠΑΡΑΓΩΓΗ Η ΔΙΑΝΟΜΗ ΧΩΡΙΣ ΑΔΕΙΑ.)


ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑΣ

19.12.07

Χόρτα ριζωμένα σ' ένα σβώλο απάνου..

Πήρα πάλι ένα σύντομο μειλ:

Είχαν τελειώσει τα αποθέματα νερού και πέθαιναν μέσα στο καράβι από τη δίψα.

Εξέπεμψαν σήμα αγωνίας για λίγο νερό όταν έλαβαν την καταπληκτική απάντηση: "Ρίξτε τους κουβάδες σας και πάρτε.Πλέετε μέσα σε γλυκό πόσιμο νερό."

Τί είχε συμβει; Αρμένιζαν, χωρις να το ξέρουν, στις εκβολές ενος γιγάντιου ποταμού που τα γλυκά νερά του εισέρχονταν μίλια μέσα στη θάλασσα.Δεν τό'ξεραν και πέθαιναν απο τη δίψα.

Είχαν πάθει δηλαδη αυτο που συμβαίνει πολλες φορες σ'εμας. Ενω γυρω μας εχουμε τόσες πηγές ευτυχίας-και σωτηρίας-εμεις τις αγνοουμε. Και νιώθουμε σαν ζιζάνια ριζωμένα σ' ένα σβώλο απάνου.. [by peter tzeferis]

16.12.07

Τί έγινε στο Μπαλί: ιστορική συμφωνία ή ιστορική αποτυχία...

Να σας πω εγώ τί εγινε στο Μπαλί..

Η ομάδα των πιτσιρικάδων ήταν στην κόψη του υποβιβασμού..

Μια ήττα ακόμα και θα πήγαιναν στη δεύτερη εθνική, στο κάτεργο , εκεί που δεν βγαινει ο ήλιος...

Ο αγώνας θα γινόταν σε ουδέτερο μέρος, στο Μπαλί.

Τα πιτσιρίκια στην ομάδα τους ένα αμερικανάκι, ένα ευρωπάκι και ένα κινεζάκι..

Ο προπονητής τους είπε οτι δεν πρέπει να φανε παγωτό για ολες τις μέρες της προπόνησης, πριν τον αγώνα.

Το ευρωπάκι συμφώνησε.. είχε μάθει στο σχολείο να μην φέρνει αντιρρήσεις στους μεγαλυτέρους..

Το αμερικανάκι..όμως επέμενε:"Για να μην φάω εγω...πρέπει να μην φάει κανείς και ειδικά εκείνο το σχιστομάτικο το κινεζάκι...αλλοιώς θα φάω. Δέκα χρόνια τώρα ποτέ δεν άφησα το παγωτό μου. Ποτέ δεν πάτησα σε αγώνα, ούτε στο Κυότο, ούτε στο Γκέτεμπορ, ούτε στο Μόντρεαλ. Το ίδια έκαναν και οι γονείς μου. Να είστε και ευχαριστημένοι που σας έκανα το χατήρι και ήρθα σε ...αυτόν. Εκανα χάρη στον προπονητή, το μπαμπά μου..."

Το κινεζάκι, που δεν ήξερε καν τι είναι παγωτό, εντούτοις ήθελε να δοκιμάσει. Γιατί όχι κι εγώ;

Οι μέρες περνούσαν και λύση δεν βρισκόταν. Κι αυτό επειδή τα παιδιά επρεπε να δώσουν ολα μαζί τον αγώνα. Να παίξουν ομαδικά, σαν μια γροθιά στο δύσκολο αγώνα. Διαφορετικά θα έχαναν σίγουρα.

Η μέρα του αγώνα ήταν κοντά, το ανήλιαγο κάτεργο του υποβιβασμού φάνταζε έτοιμο να τους υποδεχτεί πλέον..

Και "ω του θαύματος" λίγο πριν τον αγώνα, ο διαιτητής , ως αλλος "από μηχανής θεος" βρήκε τη λύση. Σαν τις αρχαίες τραγωδίες αλλά και σαν τις σύγχρονες χολυγουντιανές παραγωγές. Αναβολή.. μια ακόμη αναβολή.. Μια αναβολή θα μας σώσει, να μην γίνει ο αγών..

Αναβολή, αναβολή, καλά μας τόπαν μερικοί πως είσαι λύση, λύση μαγική!

Αναβολή μέχρι να μάθουμε στα παιδιά μας οτι το παγωτό βλάπτει...

Αναβολή μέχρι να αλλάξουμε προπονητή, να έρθει ο σωτήρας που θα σώσει την ομάδα.

Ακούγεται οτι η ομάδα θα προσλάβει σύντομα την αγία χίλαρι, την παντοκρατούσα σωτήρα. Η τον μάγο Ομπάμα, με τα hocus pocus. Εκεί ελπίζουμε τώρα..

Ξέρετε, υπαρχει ενας απλός τρόπος να μην μας "καίει" ο ήλιος του πλανήτη . Του γυρίζουμε την πλάτη..

Υπάρχει ενας απλός τρόπος να μην βλέπουμε τα προβλήματά μας. Κάνουμε οτι δεν τα βλέπουμε...

Εν τω μεταξύ μπορούμε να ασχολούμαστε με το ρέψιμο της αγελάδας, τα χριστουγεννιάτικα λαμπακια και τα αιωνίως τραγανά καρότα που περήφανοι παράγουμε στα επιστημονικά εργαστήρια.

Επίσης μπορούμε να βγάζουμε στη δημοπρασία τ’ αποφάγια του Ντέιβιντ (μπέκαμ) σίγουροι ότι θα γίνουν ανάρπαστα...

Η αντίστροφη μέτρηση για τον τέλειο αφανισμό που έγραφε ο Ελύτης στη "Μαρία Νεφέλη" έχει ήδη αρχίσει. Κι εμείς; Εμείς, δεν είμαστε παρά χόρτα ριζωμένα σ' ένα σβώλο απάνου..

Ως πότε όμως; Ποιός νοιάζεται αλλά και ποιός μπορεί;

[Τζεφέρης Πέτρος]

The River of De Nile (De-Nile) and the Cyoto protocol: απελπιστικά μόνες οι ..ΗΠΑ

Για όλα φταίνε τα Χριστουγεννιάτικα λαμπάκια..

Το ρέψιμο της ...αγελάδας και το φαινόμενο του θερμοκηπίου: μια "υποκριτική" πραγματικότητα..

Tα 10 μεγάλα περιβαλλοντικά προβλήματα του πλανήτη

Δέσμευση και αποθήκευση του διοξειδίου του άνθρακα: μια "προσωρινή" λύση στο φαινόμενο της υπερθέρμανσης

O ρυπαίνων (πρέπει να) πληρώνει και ο μη ρυπαίνων (να) επιβραβεύεται...

15.12.07

για τον ...Ζαχαρία

Ο ήλιος μπαίνει και βγαίνει στο γραφείο μου,
Κρύβεται και ξαναβγαίνει.
Θελει να παίξουμε, αλλά δεν νιώθω καλά.
Ανοίγω την τηλεόραση.
Η επικαιρότητα δεν μπορεί να με συγκινήσει ούτε σήμερα.
Θάθελα, να πάρω το τηλεκοντρόλ και να την κλείσω. Να γίνει μαύρη με μια μόνο μικρή κόκκινη τελίτσα πάνω της, εσένα φίλε μου!
Να ανοίξουμε τις ομπρέλες και να βγούμε στους δρόμους. Να σπάσουμε τις βιτρίνες της πόλης που μας κάνει να θέλουμε να είμαστε αλλού!
Να πάμε στο ουζερί να πιούμε ούζο και μετά να πάμε εκδρομή. Μα μείνουμε από λεφτά, να μείνουμε εκεί κι εσύ να μου λες συνέχεια για τη μαρούσα. Και για τη μαίρη και την αδριανή. Να μου λες πόσο τις αγαπούσες κι ας μην τόδειχνες ποτέ!

Μαραίνονται τα μάτια μου που δεν σε βλέπω φίλε μου. Που δεν ακούω τα αστεία σου. Που δεν υπάρχεις!

***
Το χάσμα λαίμαργα εκάλυψαν με χώμα, χέρια και μάτια και με τη σπουδή που δίνεται η πόρνη..
Κοιμάται εδώ αυτός που αγαπήσαμε και που μας πόνεσε
με του θανάτου του το αιφνίδιο ταξίδι
που δεν κατάλαβε ποτέ της μοναξιάς μας τη δειλία!
Ας είναι μόνιμα να κατοικεί στην οδό ονείρων.
[Τζεφέρης Πέτρος]

12.12.07

Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού: μια ακόμη γιορτή...

Ουρανέ!

Γιορτή και σήμερα!

Κάθε μέρα και μια γιορτή που μας θυμίζει φευγαλέα κατι..

Η σημερινή γιορτή μας θυμίζει πόσο σκληρός είναι ο κόσμος μας ειδικότερα για τα παιδιά..

Με την ευκαιρία του φευγαλέου αυτού εορτασμού της Παγκόσμιας ημέρας παιδιού ας σκεφτούμε όχι μόνο τα παιδιά μας, αλλά και τα παιδιά όλου του κόσμου. Tα παιδιά, όπως λέει και το τραγούδι, που κρατούν μες στα χέρια τους, σαν το ήλιο τον χάρτινο, τις ελπίδες μας.

Σε όλους μας αρέσει να μιλάμε για τα παιδιά, μα σπάνια ακούμε τι προσπαθούν να μας πουν πραγματικά. Ακόμα σπανιότερα δίνουμε σημασία και αφουγκραζόμαστε τις ανάγκες τους. Σήμερα λοιπόν ας σωπάσουμε εμείς οι μεγάλοι και ας δώσουμε τον λόγο στο παιδιά...

Εμεις εδώ αφιερώνουμε το αληθινό παραμύθι της κας Χριστίνας Μαραγκού για την ελίζα. Την μικρή ελίζα που δεν είχε μόνο μαμά, αλλά και μπαμπά... Μόνο που δεν τον είχε για πάντα, όπως νόμιζε. Είναι πρωτότυπο και δεν εχει δημοσιευθεί πουθενά αλλού. Διαβάστε το!

Η Ελίζα

Ευχαριστούμε χριστίνα!

[Πέτρος Τζεφέρης]

9.12.07

Τα χριστουγεννιάτικα λαμπάκια, το ρέψιμο της αγελάδας, αλλά και τα ..διαζύγια συμβάλλουν ..σημαντικά στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Η υποκρισία μας;

Τα Χριστούγεννα συμβάλλουν στην κλιματική αλλαγή. Πάνω από 2 εκατομμύρια νέα λαμπιόνια που θα προστεθούν σε δρόμους, στύλους και πλατείες κατά τον φετινό στολισμό των Χριστουγέννων στη χώρα μας. Το διοξείδιο του άνθρακα που εκλύεται από την αυξημένη παραγωγή ρεύματος κατά το εορταστικό 15ήμερο υπολογίζεται (από το ελληνικό γραφείο της Greenpeace) σε 200.000 τόνους χωρίς φυσικά να υπολογίζεται το σημαντικό κόστος του όλου εγχειρήματος.

Στη Νέα Υόρκη, οικολογικές οργανώσεις προτρέπουν τους καταναλωτές να ανακυκλώνουν τα χριστουγεννιάτικα λαμπάκια που δεν λειτουργούν πια, υπολογίζοντας ότι σε διάστημα 25 ετών η ενεργειακή επιβάρυνση από τα λαμπιόνια θα μειωθεί κατά 500 εκ. δολάρια!
Στο Λονδίνο, ολόκληρη η Oxford Street είναι στολισμένη αποκλειστικά με λαμπτήρες τεχνολογίας LED, που αποσκοπεί στην εξοικονόμηση στην κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας.
Στο Παρίσι, ένα εκατομμύριο φιλικά προς το περιβάλλον χριστουγεννιάτικα λαμπάκια θα φωτίζουν τη λεωφόρο Champs-Elysees στο Παρίσι, εξοικονομώντας 70% ηλεκτρικής ενέργειας.

Επίσης, ας μην ξεχνάμε ότι οι Ιρλανδοί είναι η πρώτη χώρα στην ΕΕ που απαγόρευσε ήδη με νόμο τη χρήση των λαμπτήρων πυρακτάσεως, αποτελώντας έτσι το πρώτο κράτος μέλος που κάνει ένα αυτονόητο βήμα για την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών: την απόσυρση από την αγορά των ενεργειακά σπάταλων προϊόντων.

Σύμφωνα με την περιβαλλοντική οργάνωση Greenpeace, αν κάθε νοικοκυριό αρχίσει να χρησιμοποιεί (για όλο το χρόνο φυσικά) δύο λαμπτήρες εξοικονόμισης αντί των λαμπτήρων πυρακτώσεως και των άλλων χρησιμοποιούμενων φωτιστικών τότε μπορούμε αμεσα να εξοικονομήσουμε τόση ενέργεια όση αντιστοιχεί στην μέση σταθμική αυξηση που αντιστοιχεί στις πρόσφατες αυξήσεις των τιμολογίων της ΔΕΗ. Και φυσικά το αντίστοιχο μη εκπεμπόμενο στην ατμόσφαιρα διοξείδιο του άνθρακα.

Εντούτοις, εμείς ασχολούμαστε με την αγελάδα που ..ρεύεται και παράγει μεθάνιο, με τα διαζύγια που αυξάνουν την κινητικότητα των διαζευγμένων και κάνουν τη μία εστία δύο, τον αέρα που εκπνέουμε..κλπ... αν ψάξουμε θα βρούμε και πολλά άλλα... Τα λαμπάκια του 15ήμερου των γιορτών είναι μια επίκαιρη αφορμή.. για οικολογικό βερμπαλισμό..

Σε όλα όμως (πρέπει να) υπάρχει το μέτρο, η ουσία, η στατιστική αλήθεια, που είναι και η μόνη πραγματική σήμερα.

Ξέρετε πόσο διοξείδιο παράγει μια μετακίνηση με αεροπλάνο; πόσο συμβάλλουν οι μεταφορές στο πρόβλημα; Οτι αν η εναέρια κυκλοφορία συνεχίσει να αναπτύσσεται σε αυτό το βαθμό, θα χρειαστεί όλοι οι υπόλοιποι παραγωγοί του Διοξειδίου του Άνθρακα να μειώσουν τις εκπομπές τους στο μηδέν; Δηλ. όλη η βιομηχανική παραγωγή καθώς και η παραγωγή ρεύματος από άνθρακα, φυσικό αέριο κλπ. θα πρέπει να μηδενιστεί για να επιτευχθούν οι συμφωνημένοι στόχοι εκπομπών.
Πώς όμως τότε θα θρέφονται ενεργειακά τα δισ. των κινέζων που σήμερα πεθαίνουν κάθε λιγο και λιγάκι κατά εκατοντάδες μέσα στα ανθρακωρυχεία και το γεγονός περνάει στα ψιλα, ως μη γενόμενο, απλά για να εξασφαλίσουν κάποιες kwh ενέργειας παραπάνω;


Ας βάλουμε λοιπόν πρώτα ένα μέτρο σύγκρισης, μια ιεράρχιση των ρυπαντών. Και ας πάψουμε να υποκρινόμαστε... Συμβάλουν και τα χριστουγενιάτικα λαμπάκια, ναι. Πλην όμως, ελάχιστα, τηρουμένων των αναλογιών!

[Πέτρος Τζεφέρης]

Το ρέψιμο της ...αγελάδας και το φαινόμενο του θερμοκηπίου: μια "υποκριτική" πραγματικότητα..

Παρελθόν οι λάμπες πυρακτώσεως στην Ιρλανδία

8.12.07

Θέρμανση/Ψύξη χωρίς πετρέλαιο, χωρίς ρεύμα,χωρίς καν φυσικό αέριο...

Είναι γεγονός. Πρόκειται για το πενταώροφο κτίριο της οδού Χαρίτων 31Α, στο Παλαιό Φάληρο. Είναι το πρώτο, και μοναδικό ώς τώρα, κτίριο στην Αθήνα που δεν χρησιμοποιεί πουθενά σώματα καλοριφέρ, συσκευές αιρ κοντίσιον, σόμπες ή αερόθερμα. Οι ένοικοί του είναι πλήρως απεξαρτημένοι από το πετρέλαιο, το ηλεκτρικό ρεύμα, το φυσικό αέριο για τη θέρμανσή τους και για τον κλιματισμό τους γενικότερα.

Δημιουργήθηκε με τη συνεργασία τριών επιστημονικών φορέων (Δημόκριτος, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης) και της ιδιωτικής εταιρείας (Sol Εnergy).


Συνδυάζει την ηλιακή ενέργεια και την αντλία θερμότητας (ηλιογεωθερμικό σύστημα) με τα οποία έχουμε κατά καιρούς ασχοληθεί εδω...

Ηλιακοί συλλέκτες έχουν εγκατασταθεί στην ταράτσα, οι οποίοι μοιάζουν πολύ στη μορφή με τους ηλιακούς θερμοσίφωνες, και που θερμαίνουν νερό. Το νερό αυτό αποθηκεύεται σε δεξαμενές, στο υπόγειο και από εκεί μεταφέρεται μέσω σωλήνων, που βρίσκονται στους τοίχους και τα πατώματα, σε όλο το κτίριο.


«Η θερμότητα από τους τοίχους και το πάτωμα δημιουργεί ιδανικές συνθήκες στο εσωτερικό ενός χώρου. Αρκεί να υπάρχει αποτελεσματική μόνωση. Η τελευταία επιτυγχάνεται με διπλά κρύσταλλα στα τζάμια (είναι περίπου 15% ακριβότερα από τα κοινά κρύσταλλα) και με μονωτικό υλικό στην εξωτερική πλευρά των τούβλων που τοποθετείται κατά τη διάρκεια κατασκευής του κτιρίου.Η μέθοδος αυτή μπορεί να εφαρμοστεί σε καινούργια κτίρια ή σε κτίρια στα οποία γίνεται γενική ανακατασκευή, όχι όμως σε παλιές πολυκατοικίες. Η απόσβεση επιτυγχάνεται σε 8 χρόνια. Το κόστος εξαρτάται από το είδος του κτιρίου, τον τρόπο με τον οποίο είναι σχεδιασμένο, τις ανάγκες του σε θέρμανση και τη μόνωσή του. Ωστόσο έχει υπολογιστεί ότι μια τέτοια επένδυση θα χρειαστεί περίπου 8 χρόνια για να αποσβέσει τα έξοδά της. Δεν είναι και λίγο να μη χρειάζεται κανείς ούτε ένα ευρώ για τη θέρμανσή του ολόκληρο τον χειμώνα», υπογραμμίζουν οι κατασκευαστές.

Επιπλέον, στο συγκεκριμένο κτίριο της οδού Χαρίτων υπάρχει και εφαρμογή ηλιογεωθερμίας εκτός από την ηλιακή θέρμανση. Η γεωθερμία βασίζεται στη σταθερή θερμοκρασία που έχει πάντα το υπέδαφος, γύρω στους 18-19 βαθμούς. Η θερμοκρασία αυτή παραμένει σταθερή τόσο τον χειμώνα όσο και το καλοκαίρι. Η λειτουργία του συστήματος μοιάζει πολύ με αυτή ενός κλασικού καλοριφέρ. Οι διαφορές είναι δύο. Δεν υπάρχουν σώματα, αλλά σωληνώσεις στα πατώματα του κτιρίου. Και το νερό που χρησιμοποιείται δεν ζεσταίνεται σε έναν καυστήρα με πετρέλαιο αλλά στο υπέδαφος. Οι σωλήνες με το νερό φτάνουν σε βάθος 10 μέτρων.

"Ωστόσο, το σύστημα αυτό είναι δύσκολα εφαρμόσιμο. Σε παλαιές κατοικίες δεν μπορεί να εφαρμοστεί. Στις υπό κατασκευήν πολυκατοικίες θα μπορούσε. Το υπέδαφος της Αττικής κρύβει εκπλήξεις. Αλλού είναι σκληρό και πετρώδες. Αλλού σαθρό. Υπάρχουν υπόγεια νερά και πηγάδια σε πολλές περιοχές, ειδικά σε όσες βρίσκονται κοντά στη θάλασσα. Γι΄ αυτό και είναι δύσκολο να προσδιοριστεί το κόστος για την εγκατάστασή του" υπογραμμίζουν οι κατασκευαστές.

Παρά τις επιμέρους τεχνικές δυσκολίες που έχουν ξεπεραστεί γενικά, θα έλεγα ότι ο μόνος λόγος που δεν υπάρχει ευρεία χρήση στο λεκανοπέδιο και γενικότερα το ολου συστήματος, είναι το κόστος, το οποίο είναι μάλλον απαγορευτικό για έναν απλό πολίτη που χτίζει το σπίτι του αλλά και για έναν εργολάβο που θελει να πάρει πίσω εις πολλαπλούν αυτά που επενδύει καθε φορά. .10-20 χιλιάδες το κόστος εγκατάστασης για τους συλλέκτες, σχεδόν 50 χιλιάδες σε σύνολο για την γεωθερμική αντλία, για ένα σπίτι 100 τ.μ. Ομως το κόστος συνεχώς μειώνεται.. ΄

Και επιπλέον, εδώ χρειαζεται να αποδείξει κανείς ότι νοιάζεται για το περιβάλλον, τον τόπο του και την βιώσιμη ανάπτυξη. Οχι παίρνοντας διαρκώς αποφάσεις που στηρίζονται σε κομματικά, μικροπολιτικά κριτήρια. Και αποφάσεις που δίνουν άμεση προτεραιότητα στα κέρδη και στην απόδοση του κεφαλαίου και στερούνται μακροπρόθεσμης στρατηγικής.Οχι πυροβολώντας το λιγνίτη και καθε ορυκτό καύσιμο που χρησιμοιείται ανά τον κόσμο. Ούτε πυροβολώντας το ρέψιμο της αγελάδας που στο κάτω κάτω εμείς την ταίζουμε (για δικό μας όφελος) ώστε να ρεύεται και να παράγει (παρεπιμπτόντως) μεθάνιο. Αλλά επιδοτώντας τέτοιες δράσεις, σαν το σπίτι επί της οδούν Χαρίτων, που σε βάθος χρόνου θα δώσουν κυριολεκτικά πνοή στις πόλεις μας. Ιδωμεν..[Tζεφέρης Πέτρος]

περισσότερα για τα ηλιογεωθερμικά συστήματα εδω...

περισσότερα για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων εδω...


ολοκληρωμένο άρθρο στο editorial της Γ.Γ.Ε.Τ εδώ, σελ. 19-23

4.12.07

Το ελπίζω σημαίνει σήμερα οτι και το ..αντέχω. Οσο αντέχω...

σε ευχαριστώ φίλε, που καθε πρωί με κάνεις και ταξιδεύω..
ξεχνώ για λίγο τα σκυθρωπά πρόσωπα μέσα στο τρένο..
και χαμογελώ..
οχι γιατί γράφεις ευχάριστα..
αλλά γιατί λεω: να κι άλλος ενας..
ούτε μένα με συγκινεί πλέον η επικαιρότητα
και δεν πιστεύω στους ανθρώπους
ποτέ δεν πίστεψα..
θα ευχόμουν ομως..τα πρόσωπα αυτά τα καθημερινά στο τρένο
να μην είναι τόσο σκυθρωπά..
κι εγω να πίστευα στο χαμόγελό τους...

Αυριο το πρωί θα είμαι πάλι εκεί
να μετακινώ την κεραία μήπως και φύγουνε τα χιόνια
και πιάσω έστω και ένα χαμόγελο.. [Πέτρος Τζεφέρης]

The River of De Nile (De-Nile) and the Cyoto protocol: απελπιστικά μόνες οι ..ΗΠΑ

Ξεκίνησε χθές στο Mπαλί της Ινδονησίας η διεθνής διάσκεψη του OHE για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Μια ακόμη διάσκεψη; Ιδωμεν..

Πάντως πρόκειται για την μεγαλύτερη συνάντηση που έχει διοργανωθεί ποτέ με θέμα την υπερθέρμανση του πλανήτη (10.000 πολιτικοί, ακτιβιστές και δημοσιογράφοι από σχεδόν 190 χώρες), η οποία θα επιχειρήσει να θέσει τα θεμέλια για την ταχεία προώθηση μίας νέας διεθνούς συνθήκης, που θα διαδεχθεί το Πρωτόκολλο του Kιότο.

Εντούτοις, περισσότερο σημαντικό κρίνεται το γεγονός οτι ο νέος πρωθυπουργός της Aυστραλίας Kέβιν Pαντ, σε μια συμβολική αλλά και μεγάλης πρακτικής σημασίας πράξη, υπέγραψε χθες το Πρωτόκολλο του Kιότο, αντιστρέφοντας την πολιτική του προκατόχου του, ο οποίος αρνούνταν επίμονα να επικυρώσει τη συνθήκη του Kιότο, αν δεν επιβάλλονταν στόχοι μείωσης εκπομπών αερίων και στις πιο ρυπογόνες αναπτυσσόμενες οικονομίες, όπως στην Kίνα και στην Iνδία.

Μετά από αυτή την εξέλιξη, απελπιστικά μόνες έμειναν πλέον οι ΗΠΑ, η μόνη χώρα του απεπτυγμένου κόσμου που δεν έχει επικυρώσει το Πρωτόκολλο, και δεν έχει δεσμευτεί για τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων κατά των κλιματικών αλλαγών..


Αυτό φυσικά δεν μειώνει τις ευθύνες της Κίνας, της Ινδίας καθώς και ολων των υπολοίπων που κρύβονται πίσω από την φτώχεια και την ανέχεια..

Κάθε χρόνο μόνο στην Κίνα χάνονται περίπου 4500-5000 εργάτες μέσα στα ανθρακωρυχεία, πολλοί από αυτούς αβοήθητοι, παγιδευμένοι στις στοές των ορυχείων μετά από έκρηξη (μονο το 2006 εχασαν τη ζωή τους 4700 εργάτες). Και όλα αυτά για να βασιλεύει ο king coal.. και να προκαλεί ολες τις γνωστές συνέπειες στην κλιματική αλλαγή..

Πολλοί έχουν ακούσει το περίφημο λογοπαίγνιο του Mark Twain: "Denial (De-Nile) Ain’t Just a River in Egypt", "η άρνηση δεν είναι ενα ακόμη ποτάμι στην Αίγυπτο".. πρόκειται για μια φράση μάλλον σαρκαστική που χρησιμοποιώντας το λογοπαίγνιο με το ποταμό Νείλο και την άρνηση ("De Nile" = denial) θέλει να ψέξει και να σαρκάσει εκείνον που είναι σε άρνηση..

Δυστυχώς όμως φίλοι μου ....The Nile really is a river in Egypt. And denial is something totally different, whatever it means. Denial is a powerful thing. It is not just a river in Egypt, it’s an ocean...
Και στη συγκεκριμένη περίπτωση..η αρνηση να δεσμευτεί κανείς για ένα τόσο σοβαρό θέμα έχει και βαρύτητα και ειδικό νόημα. Με πολλαπλούς αποδέκτες και ανυπολόγιστες οικολογικές και οικονομικές συνέπειες.
Στο ερώτημα to bind or not (with Cyoto) πρέπει να απαντούμε ολοι: to bind. Από εκεί και πέρα αρχίζει η συζήτηση, για τα ποσοστά, τις δράσεις και τις δαπάνες της δέσμευσης.Το πόσο θα μειωθούν οι εκπομπές θερμοκηπίου, το πόσο θα συμμετέχουν οι ΑΠΕ στο ενεργειακό μείγμα κλπ. Αυτά μπορεί να ειναι υπό συζήτηση, όχι όμως και η αρχική, πρωτεύουσα επιλογή: to bind...
[Τζεφέρης Πέτρος]