27.1.08

Υπάρχει κι άλλη Ελλάδα...εκτός απο εκείνη που προβάλλει η τηλεόραση

Tο μέσο είναι το μήνυμα... Ποτέ η περίφημη φράση του Μακ Λούαν, δεν ήταν περισσότερο επίκαιρη..
Ο,τι και να γράψει κανείς δύσκολα θα αφυπνίσει ενα αυτιστικό σύστημα που το μόνο μέλημά του είναι να αναπαράγει τον εαυτό του, θεωρώντας τον ως ομφαλό της γης.

Δεν υπάρχει είδηση, δεν υπάρχει γεγονός. Υπάρχει μόνο το μέσο και οι πρωταγωνιστές του, οι τηλεκλειτοί σταρ... που διαχειρίζονται τον τηλεοπτικό χρόνο για ιδιοτελείς σκοπούς πετώντας ενίοτε και κανένα "κόκκαλο" ενημέρωσης. Κι ακόμη υπάρχει ο εθισμός του κομπάρσου καταναλωτή που με το ....κυρίαρχο τηλεκοντρόλ του πηγαίνει από το "τίποτε" στο "τίποτε", ενώ κατά τα άλλα είναι ο ιδιοκτήτης των συχνοτήτων..

Να είστε σίγουροι οτι υπάρχει κι άλλη Ελλάδα από αυτην που προβάλλει η τιβι. Υπάρχει η Ελλάδα που σκέφτεται. Η Ελλάδα που αγωνιά. Η Ελλάδα που στοχάζεται. Η Ελλάδα που ονειρεύεται και προσπαθεί να χτίσει τα όνειρά της. Είναι η Ελλάδα της ευαισθησίας, της αναζήτησης, της δημιουργίας. Η Ελλάδα της Επιστήμης. Η Ελλάδα που σέβεται το λόγο της. Δυστυχώς, η Ελλάδα της σιωπής. Η περιθωριοποιημένη. Η φιμωμένη. Η απροσκάλεστη Ελλάδα. Η μη τηλεοπτική. Αυτή που ζει στο ημίφως. Η κατατρεγμένη. Η άλλη Ελλάδα. Που θλίβεται όταν βλέπει ημιμαθείς και ανήθικους, δέσμιους του λούσου και της φτηνής εικόνας να προβάλονται διαρκώς και αδιακρίτως. Που δεν συνάδει με τα γούστα της δοκησίσοφης νεοπλουτίστικης μπουρζουαζίας.. Η ελλάδα ομως που δεν παύει να ελπίζει..

Είναι η Ελλάδα που πρέπει, επιτέλους, να αποκτήσει φωνή. Η Ελλάδα που πρέπει να φωτίσουμε. Η Ελλάδα που πρέπει να αναδείξουμε. Οχι για να πάρει την "περίοπτη" θέση των άλλων, χαλίφης στη θέση του εκπεσόντα χαλίφη. Αλλά γιατί ειναι η Ελλάδα που θέλουμε και πρέπει να φτιάξουμε. Αρκετά, φτάνει πια, με την Ελλάδα που μας πληγώνει και μας ξεφτιλίζει κάθε μέρα από τα τηλεοπτικά κανάλια...

Κλείστε το κουτί φίλοι μου. Μην επιτρέπετε να σας εξευτελίζουν με χιλιους δυο τρόπους, πλουτίζοντας παράλληλα.

Μπείτε στο διαδίκτυο.. Εμπιστευθείτε το διαδίκτυο, ελέξτε το, προστατέψτε το, εξελίξτε το. Αν μη τι αλλο, επιλέγετε.

Πώς θ’ ανέβει ο πήχυς της ενημέρωσης; (Του Χαριδημου Κ. Τσουκα)

24.1.08

TO METEΩPO BHMA THΣ ΓENETIKHΣ MHXANIKHΣ...


Tο παρόν διήγημα, ή αν θέλετε, αφηγηματικό δοκίμιο χρησιμοποιώντας ως αφορμή το "ιστορικό" πείραμα του Eδιμβούργου από το χώρο της Γενετικής, μάς εισάγει στα κοινωνικά (και όχι μόνον) διλήμματα των επιστημόνων όλων των σημερινών επιστημών αιχμής (Bιοτεχνολογίας & Γενετικής Μηχανικής, Πυρηνικής, Διαστημικής Tεχνολογίας και Πληροφορικής) οι οποίοι στέκονται μετέωροι ανάμεσα στην ..γοητεία της νέας, υπερβατικής και χωρίς όρια γνώσης απ'τη μια και στην ηθική και κοινωνικά αποδεκτή άποψη από την άλλη.

"H AIΩNIA ANTIΠAPAΘEΣH ANAMEΣA ΣTO "ID" KAI ΣTO "SUPEREGO", ΠOY ENIΣXYETAI AΠO THN YΠEPBOΛH, THN KENOΔOΞIA AΛΛA KAI THN ΠANTOEIΔH KAI ΠANTAXOY ΠAPOYΣA ΣYΓXIΣH TOY ΣYΓXPONOY ANΘPΩΠOY"
Δρ. Πέτρος Γ. Tζεφέρης

TO METEΩPO BHMA THΣ ΓENETIKHΣ MHXANIKHΣ...










22.1.08

Τα «Ηθικά» βλαστοκύτταρα και πώς η Ντόλι έμεινε χωρίς πατέρα...


Ενώ κάποιοι στον τόπο μας ασχολούνται με ροζ ντι-βι-ντι, δείτε με τί ασχολούνται κάποιοι αλλοι.

Δύο ομάδες ειδικών ανακοίνωσαν ότι δημιούργησαν κύτταρα με τις ιδιότητες εμβρυϊκών βλαστικών κυττάρων, χωρίς να χρησιμοποιήσουν έμβρυα.

Η ανακάλυψη προσφέρει εντυπωσιακές προοπτικές ενώ θα βάλει «φρένο» στις αντιδράσεις περι "βιοηθικής" (το ηθικό πρόβλημα που συνεπάγεται η καταστροφή εμβρύων για τη συλλογή βλαστοκυττάρων) και όλων όσων αντιτίθενται στην έρευνα επί των εμβρυϊκών βλαστικών κυττάρων.

Η μέθοδος συνίσταται στη λήψη ανθρώπινου δερματικού κυττάρου, εισαγωγή τεσσάρων γονιδίων για επαναπρογραμματισμό του πυρήνα του και... ιδού το επιστημονικό θαύμα. Η εισαγωγή αυτών των γονιδίων στα κύτταρα πυροδοτεί διαδικασία που καταλήγει στη μετατροπή τους σε μια μορφή βλαστοκυττάρων, ισοδύναμων με τα εμβρυϊκά. Στη συνέχεια, αυτά εξελίσσονται σε καρδιακά και μυϊκά κύτταρα, σε κύτταρα λίπους, χόνδρου ακόμα και σε νευρώνες.

Το επίτευγμα αυτό, χαρακτηρίζεται ως το μεγαλύτερο ως τώρα στον το­μέα της έρευνας επί των πολυ­συζητημένων εμβρυϊκών βλαστικών κυττάρων που σύμφωνα με τους ειδικούς αποτελούν το μέλλον της ιατρικής.

Σημειωτέον ότι ένας από αυτούς το χαρακτήρισε αντίστοιχο με την παρ­θενική πτήση της ανθρωπότητας μέσω του αε­ροπλάνου των αδελφών Ράιτ. Σήμερα, 100 και πλέον χρόνια αργότερα φαίνεται ότι η επιστη­μονική κοινότητα και μαζί της η ανθρωπότητα «πετούν» προς νέους ορίζοντες σε ό,τι αφορά την έρευνα για την αντιμετώπιση σοβαρών ασθε­νειών.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο «πατέρας» του πρώ­του κλωνοποιημένου θηλαστικού, της προβατίνας Ντόλι που πέθανε από πρόωρα..γηρατειά, ο καθηγητής Ιαν Γουϊλμουτ από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, ανακοίνωσε ότι εγκαταλείπει την κλωνοποϊηση εμβρύων για να ακολουθήσει τη νέα προσέγγιση.

Παρά τα προβλήματα που πρέπει να επιλυθούν και θα πάρουν σημαντικό χρόνο, είναι ίσως η πρώτη φορά που τόσο οι επιστήμονες όσο κι εκείνοι που ασχολούνται με τα ηθικά ζητήματα δήλωσαν ευχαριστημένοι από τα αποτελέσματα.

Εμεις από την πρώτη στιγμή που ανακοινώθηκε το πείραμα του Εδιμβούργου, είχαμε αντιτεθεί στην πρόταση "ό,τι η επιστήμη μπορεί να πράξει, πρέπει και να το πράττει" η οποία είναι ανήθικη και ενίοτε διαβολική.

Δείτε και το διήγημα με τίτλο
που είχε γραφτεί τότε, όταν γεννήθηκε η Ντόλι...
Να που η επιστήμη για μια ακόμη φορά δείχνει το δρόμο..
[Πέτρος Τζεφέρης]

20.1.08

Πόσα αυτοκίνητα Tata Nano αγοράζουμε με 5 εκατομμύρια ευρω;


Mε 1.700 ευρώ (περίπου 2.500 δολάρια ) δεν μπορείς να αγοράσεις ένα καλό «παπάκι» στον τόπο μας, σύντομα όμως θα μπορείς να αγοράσεις στυλάτο μικρό αυτοκίνητο που θα σε διευκολύνει στις καθημερινές μετακινήσεις μέσα στο χάος της μεγαλούπολης!

Ο λόγος για το Tata Nano, το «Αυτοκίνητο του Λαού» όπως έχει χαρακτηριστεί, το οποίο παρουσίασε στο πλαίσιο της έκθεσης αυτοκινήτου του Νέου Δελχί, ο πρόεδρος του ινδικού υπερομίλου Tata Μotors, Ράταν Τάτα.

Το Tata Nano είναι τετράθυρο και θα μπορεί να μεταφέρει μέχρι 5 επιβάτες. Χρησιμοποιεί κινητήρα 624 κυβικών εκατοστών που αποδίδει 33 ίππους. Δεν θα έχει κλιματισμό, ούτε ηλεκτρικά παράθυρα. Ιδιαίτερα χαμηλή θα είναι η κατανάλωση καθώς σύμφωνα με την εταιρία, το Nano θα διανύει 25 χλμ. ανά λίτρο βενζίνης, ενώ θα είναι φιλικό προς το περιβάλλον αφού «...θα ρυπαίνει όσο μια μοτοσικλέτα». Μην γελιέστε όμως, το Tata Nano δεν πρόκειται να το δούμε στην χώρα μας και γενικότερα στην Ευρώπη, καθώς απέχει πολύ από τους αντιρρυπαντικούς μας νόμους!

Καλά ολα αυτά αλλά για διαβάστε λίγο για την ινδία, το νέο δελχί, την βομβάη, το νταράβι και γενικά την περιοχή που αποτελεί το κυρίως target group (μαζί και με άλλες αναδυόμενες αγορές στη Λατινική Αμερική, στην Αφρική και στη Νοτιοανατολική Ασία) του περίφημου πλέον αναμενόμενου αυτοκινήτου. Η Ινδία δεν είναι μόνο το Ταζ Μαχάλ και η αυτοκρατορία των Τατά...

Το άρθρο του Αρη Χατζηστεφάνου απο το "Κ" της Καθημερινής, αφιερώνεται εξαιρετικά στους "τηλεκλειτούς του γυάλινου βασιλείου της τιβι" που θεωρούν και επιπλέον διατυμπανίζουν ευθαρσώς οτι "ποσά του ύψους των 5 εκατομμυρίων ευρώ εύκολα αποκτώνται απο έναν φιλότιμο και εργατικό δουλευτή των μίντια..."

Οπότε το πρόβλημά μας ειναι μόνο (!) να μην τα διακινούμε εντός ...μαύρων πλαστικών σακουλών.

Παρακαλώ, κύριε δήμαρχε, μοιράστε τους τις οικολογικές...

[Πέτρος Τζεφέρης]



14.1.08

Πήγατε στο Vagonetto;

Πήγατε στο Μεταλλευτικό Πάρκο Φωκίδας - Vagonetto που βρίσκεται στις εγκαταστάσεις της S&B ΑΕ στο 51ο χλμ. στην Αμφισσα της Φωκίδας; Αν όχι, να πάτε..με τα παιδιά μαζί φυσικά!

Το Vagonetto δεν είναι μόνο ένα θεματικό πάρκο που παρουσιάζει στους επισκέπτες πώς γινόταν πριν από δεκαετίες η υπόγεια εξόρυξη του βωξίτη οδηγώντας τους με βαγονάκι στην εξοφληθείσα εδώ και χρόνια Υπόγεια Στοά «850». Ούτε περιορίζεται μόνο σε μια ψυχαγωγική παράσταση τύπου «Ηχος και Φως» στα έγκατα της Γης (διακόσια μέτρα κάτω από τη γη) ή έστω επίδειξη μιας παρακαταθήκης από εκθέματα, που αφορούν στο βωξίτη και στην παραγωγική δραστηριότητα της εταιρείας που το δημιούργησε.

Το Vagonetto έχει μια ιδιαίτερη σημειολογία, η οποία μάλιστα ενισχύεται από τα προβλήματα του μεταλλευτικού κλάδου τα τελευταία χρόνια τα οποία ειναι κυρίως επικοινωνιακού και οχι τεχνικοοικονομικού χαρακτήρα.

Το μοναδικό στην Ελλάδα μεταλλευτικό πάρκο καταφέρνει να "αναδείξει" έναν κλάδο που τις τελευταίες δεκαετίες η εικόνα του έχει τραυματιστεί σημαντικά από το γεγονός οτι έχει συνδυαστεί με την επικινδυνότητα της εργασίας και κυρίως την διάσταση των αρνητικών περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

Ο επισκέπτης του θεματικού πάρκου προβληματίζεται και συμπεραίνει αβίαστα ότι μια «τρύπα» (είσοδος μεταλλείου, είσοδος στοάς προσπέλασης) στον Παρνασσό δεν συνιστά μόνο μια παροδική οπτική αλλοίωση του τοπίου και της μορφολογίας του εδάφους. Αλλά ότι αξίζει τον κόπο να ανοίξει κανείς μια τέτοια "τρύπα" μέσα στο δάσος, με την προϋπόθεση ότι αυτή αποβαίνει τελικά ωφέλιμη για το κοινωνικό σύνολο και επιπλέον αφήνει το πλέον "ανώδυνο" περιβαλλοντικό αποτύπωμα (Κώδικας Αρχών Βιώσιμης Ανάπτυξης). Και αυτή είναι η κυριότερη σημειολογική του συνεισφορά.
Επιπλέον, προσφέρει στον επισκέπτη (και ειδικά στον νεαρό επισκέπτη/μαθητή) βιωματική εκπαίδευση, δίνοντάς του την ευκαιρία να σκεφτεί/διδαχθεί ότι υπάρχει η δυνατότητα της υπόγειας εξορυκτικής δραστηριότητας, της ασφαλούς χρήσης των εκρηκτικών υλών υπογείως, της υπόγειας δυνατότητας γενικότερα. Τον προβληματίζει να συσχετίσει τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την υπόγεια δραστηριότητα με τις αντίστοιχες της επιφανειακής δραστηριότητας είτε εξορυκτικής είτε γενικότερης.


Αλλωστε τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί ιδιαίτερη προβληματική σχετικά με την δυνατότητα ασφαλούς υπογειοποίησης πολλών λειτουργικών εγκαταστάσεων και δραστηριοτήτων (δεξαμενών καυσίμων και φυσικού αερίου, υπόγειων ταμιευτήρων νερού, συγκοινωνιακών δικτύων, χώρων στάθμευσης, εγκαταστάσεων επεξεργασίας λυμάτων, χώρων αποθήκευσης γενικότερα κλπ.).
Το Εργαστήριο Μεταλλευτικής Τεχνολογίας και Περιβαλλοντικής Μεταλλευτικής του ΕΜΠ έχει πρόσφατα ανακοινώσει αρκετές προτάσεις για "υπόγειες" λύσεις σε μια σειρά ειδικά προβλήματα, που η εφαρμογή τους θα μας επιτρέψει να περιορίσουμε την περιβαλλοντική τους διάσταση αλλά και να απελευθερώσουμε περισσότερο αδόμητο χώρο στην επιφάνεια, πράγμα εξαιρετικά επιθυμητό κυρίως στις μεγαλουπόλεις. Υπάρχουν αρκετές ανάλογες εφαρμογές στο εξωτερικό, για παράδειγμα, η Subtropolis (φωτο) στο Κάνσας των ΗΠΑ (κάτω από αυτό για να ακριβολογούμε) όπου στεγάζεται επιχειρηματικό κέντρο και έχει δομηθεί μέσα σε «εξοφλημένο» υπόγειο λατομείο ασβεστολίθου.


Με την υπόγεια δραστηριότητα συνδέεται και μια από τις δυνατότητες (έστω προσωρινής) επίλυσης του προβλήματος της υπερθέρμανσης του πλανήτη και "τιθάσευσης" του κακού δαίμονα που ακούει στο όνομα διοξείδιο του άνθρακα. Με τις τεχνολογίες δέσμευσης και γεωλογικής αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα (τεχνολογίες CCS-Carbon Capture and Storage) που διαρκώς κερδίζουν έδαφος μπορεί να επιτευχθεί δραστική μείωση των εκπομπών του συγκεκριμένου αερίου θερμοκηπίου (βλ. και άρθρο Π. Τζεφέρη, Ενημερωτικό Δελτίο TEE 2430, 5.3.07, ΕΔΩ ) ). Η διαδικασία περιλαμβάνει τον αρχικό διαχωρισμό του CO2 από τα καυσαέρια, και στη συνέχεια μεταφορά, συμπίεση και ασφαλή αποθήκευση του αερίου (εξαιρετικά μεγάλες ποσότητες της τάξης εκατομμυρίων τόνων ετησίως) σε κατάλληλους υπόγειους γεωλογικούς ταμιευτήρες. Τέτοιοι μπορεί να είναι οι εξοφληθέντες ταμιευτήρες πετρελαίου και φυσικού αερίου, οι βαθείς αλμυροί υδροφορείς, τα εξοφληθέντα παλαιά ορυχεία άνθρακα, ορυκτού αλατιού και τα εξοφληθέντα μεταλλεία.

Για παράδειγμα, έχει εκτιμηθεί, ότι οι ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα που εκπέμπει ο σταθμός ηλεκτροπαραγωγής (φυσικού αερίου) στην Κομοτηνή θα μπορούσαν να αποθηκευτούν για 25-30 χρόνια στο εξοφληθέν πετρελαιοφόρο κοίτασμα του Πρίνου. Αρκεί πέρα από τα τεχνικά και οικονομικά προβλήματα των τεχνολογιών CCS, των οποίων η λύση είναι θέμα χρόνου, να αφήσουμε κατά μέρος και την πανταχού παρούσα οικολογική μας καχυποψία.
Η μεταλλευτική δραστηριότητα και γενικότερα η υπόγεια δραστηριότητα δεν είναι a priori επικίνδυνη ούτε a priori περιβαλλοντικά ασύμφορη. Αρκεί στην ανάλυση «κόστους-ωφέλους» να μπουν όλα τα δεδομένα σε όλες τους τις διαστάσεις: τεχνικά, οικονομικά, κοινωνικά, περιβαλλοντικά. Αρκεί οι "δείκτες αειφορικότητας" να επιτρέπουν την ως άνω δραστηριότητα σε βάθος ικανού χρόνου. Διότι, άλλο είναι να κομπάζουμε για το περιβάλλον, διαρκώς οικολογούντες και διόλου πράττοντες, και άλλο να το κάνουμε πράξη μέσα από μια παραγωγική διαδικασία με όρους κοινωνικής ευθύνης.

Τα προβλήματα του περιβάλλοντος δεν μπορούν να περιμένουν. Το ίδιο όμως και η ανάπτυξη. Την λύση θα δώσει η βιώσιμη ανάπτυξη, η ποιοτική κυρίως ανάπτυξη, η ανάπτυξη με στόχο τη μετάβαση προς τη βιώσιμη κοινωνία.

Kείμενο-Φωτογραφίες: Πέτρου Τζεφέρη



5.1.08

Αρκετά, φτάνει πια, με την Ελλάδα της τηλοψίας που μας πληγώνει και μας ξεφτιλίζει...

Κράτησα τη ζωή μου! αφήγηση Γ. Σεφέρης
Πήρα πάλι σήμερα ένα θυμωμένο μειλ:

Δεν πιστεύουμε ότι οι Έλληνες και η Ελλάδα είναι όλο αυτό το αντιαισθητικό τηλεοπτικό αίσχος που διακινείται από κλειδαρότρυπα σε κλειδαρότρυπα, από Ζαχοπουλιάδα σε Ζαχοπουλιάδα, από δημοσιογράφους-επιθεωρητές κλουζώ, λύτες ροζ σκανδάλων και a priori δικαστικές ετυμηγορίες, a priori ευρέσεις επικέντρων σεισμών.. από αναρμοδίους και ασχέτους. Που παράγει, αναπαράγει και πολλαπλασιάζει τη βία και την παρακμή, και μάλιστα μπροστά στα παιδικά μάτια... Που δεν νοιάζεται για τον πολίτη-αμμέτοχο θεατή όσο κι αν αυτό διαρκώς επικαλείται..

Κι ολα αυτά με την δικαιολογία της υψηλής θεαματικότητας που κάμπτει κάθε ενδοιασμό σχετικά με την προβολή της βίας. Ειναι γνωστό ότι όταν η πνευματική και ηθική ευαισθησία του κοινού είναι νεκρή, είναι φυσικό η τηλοψία να δείχνει νεκρούς. Aπό κάποιους η τηλοψία είχε ονομασθεί «τσίχλα των ματιών». Ομως σήμερα, η τηλοψία έγινε «κουλτούρα» και από τσίχλα των ματιών έγινε «τσίμπλα» των ψυχών, όπως εύστοχα γράφει ο Σαράντος Καργάκος. Γι' αυτό τα «μάτια της ψυχής», όπως τα λέει ο Σολωμός ούτε βλέπουν το καλό ούτε και θέλουν το καλό.

Ποιός φταίει γι αυτό ομως; Η εξουσία που διαφθείρει και αναπαράγει τον εαυτό της; Ο κοσμάκις που δεν αποκλείει το μέσο με το τηλεκοντρόλ του; H η γνωστή, απολιτική παρεοκρατία που καβαλάει το "μέσο" και αποκτά μαζί υπόσταση, μαστίγιο και καρότο; Και πετά στο χρονοντουλαπο την επαγγελματκή δεοντολογία και ευθιξία;

Επιτέλους, προβεβλημένοι, καλοπληρωμένοι και αγαπημένοι κύριοι της τηλοψίας, μιντιάρχες και μιντιάνθρωποι, αυλάρχες και αυλικοί, ξυπνήστε απο το βολεμένο λήθαργό σας και ξανασκεφτείτε το. Δεν είστε το κέντρο της ενημέρωσης και του πολιτισμού, είστε το κέντρο αναπαραγωγής της "κουλτούρας" της τηλοψίας. Της κουλτούρας του παρα-πολιτισμού, μιας κουλτούρας που αναπαράγει τη βία, τον αμοραλισμό, τον εθισμό, τον κανιβαλισμό και οχι τον πολιτισμό. Ολοι ξέρουν οτι η οπτικοποίηση της βίας φέρνει κι άλλη βία. Αν ο κόσμος θελει τη βία, την παραπολιτική φλυαρία και την ηθική παρακμή, εσείς που κατέχετε το μέσο, μην την δίνετε αφιδώς στον κόσμο.. φερθείτε ανώτεροι...

Σεις που κατέχετε την τέταρτη εξουσία (που απειλεί να εκμηδενίσει ή να εξαφανίσει τις άλλες τρεις) περάστε ενα μήνυμα καλύτερο, υψηλότερο, ηθικότερο. Και δεν εννοώ το μήνυμα των επιδερμικών και θεατρινίστικων αναφορών στο περιβάλλον και στον ανθρώπινο πόνο.. τη βιτρίνα που δεν σας δίνει άφεση των αμαρτιών. Εννοώ την ενασχόλιση με το αληθινό, το μη τηλεοπτικό, που δεν πουλάει αλλά λέει την αλήθεια..Την λιτή και αφτιασίδωτη πραγματικότητα. Την ενημέρωση, την είδηση, τη γνώμη. Κάντε ένα δώρο στα παιδιά σας..

Να είστε σίγουροι οτι υπάρχει κι άλλη Ελλάδα από αυτή που προβάλλετε. Υπάρχει η Ελλάδα που σκέφτεται. Η Ελλάδα που αγωνιά. Η Ελλάδα που στοχάζεται. Η Ελλάδα που ονειρεύεται και προσπαθεί να χτίσει τα όνειρά της. Είναι η Ελλάδα της ευαισθησίας, της αναζήτησης, της δημιουργίας. Η Ελλάδα της Επιστήμης. Η Ελλάδα που σέβεται το λόγο της. Δυστυχώς, η Ελλάδα της σιωπής. Η περιθωριοποιημένη. Η φιμωμένη. Η απροσκάλεστη Ελλάδα. Η μη τηλεοπτική. Αυτή που ζει στο ημίφως. Η κατατρεγμένη. Η άλλη Ελλάδα. Που θλίβεται όταν βλέπει ημιμαθείς και ανήθικους, δέσμιους του λούσου και της φτηνής εικόνας να προβάλονται διαρκώς και αδιακρίτως "κριτικάροντας" εαυτούς και αλλήλους ενίοτε αυτοσαρκαζόμενοι με ένα πονηρό Λαζοπούλιο χαμόγελο...που κλείνει το μάτι ένθεν και εκείθεν... Που δεν συνάδει με τα γούστα της δοκησίσοφης νεοπλουτίστικης μπουρζουαζίας.. Η ελλάδα ομως που δεν παύει να ελπίζει..

Είναι η Ελλάδα που πρέπει, επιτέλους, να αποκτήσει φωνή. Η Ελλάδα που πρέπει να φωτίσουμε. Η Ελλάδα που πρέπει να αναδείξουμε. Οχι για να πάρει την "περίοπτη" θέση των άλλων, χαλίφης στη θέση του εκπεσόντα χαλίφη. Αλλά γιατί ειναι η Ελλάδα που θέλουμε και πρέπει να φτιάξουμε. Αρκετά, φτάνει πια, με την Ελλάδα που μας πληγώνει και μας ξεφτιλίζει κάθε μέρα από τα τηλεοπτικά κανάλια...

Ακούει κανείς;

[πέτρος τζεφέρης]

Δείτε κι εδώ γιατί η ..κερασιά φέτος άνθισε νωρίς

Κράτησα τη ζωή μου! Aνοιξτε τη μουσική του Μίκη (σε νέο παράθυρο) παράλληλα με την αφήγηση του μεγάλου ποιητή και απλά κλείστε τα μάτια