Δρυμός (Δρυαλί) Λακωνίας: ο μανιάτικος εξώστης του Θεού;

[by Τzeferis peter] [Tζεφέρης πέτρος]

..το πρωί στις έξι παρά ξεκινούσε η συναυλία. Ηταν αδύνατο να μετρήσω πόσα ήταν τα όργανα, τα ακόρντα και οι συγχορδίες.. Ο ένας οργανοπαίχτης πάντως έπαιζε απέξω απο το παράθυρό μου που είχε στήσει τη φωλιά του. Μισή μέσα στην πέτρα (εκεί είχε καταφέρει να την τρυπώσει) κι άλλη μισή απέξω από το πυργόσπιτο, έτσι που δεν την παρατηρούσε εύκολα κανείς ακόμη κι αν ήξερε που είναι..

Κοιτώντας γύρω μου στο πρωινό μισοσκόταδο, έβαζα το αυτί μου ν' αφουγκραστεί επίτηδες για κάτι άλλο. Τίποτε απολύτως. Μονο ένα θρόισμα απο το αεράκι που ερχόταν κρύο και σε περόνιαζε μέσα από τα λιγοστά φυλλώματα και τις φραγκοσυκιές..

Σε λίγο μπήκαν στη συναυλία και οι κουδουνίστρες απο τις κατσίκες του μπαρμπα γιώργου, τα λιγοστά ...μαρτίνια του όπως λέει, που τα περισσότερα του τα πούλησαν τα παιδιά του για να μην ταλαιπωρείται πλέον..

Μετά είχε σειρά ο ήλιος. Από τη θάλασσα. Μέσ' από τη θάλασσα. Ενας πραγματικός ηλιάτορας, ολόκληρος, που δεν τον έκρυβε τίποτε. Κι εγώ μισοξυπνητός , ταμπουρωμένος μέσα από το πέτρινο παράθυρό μου να θωρώ όλο το Λακωνικό κόλπο και γύρω τα βουνά. Δίπλα μου οι πέτρινες ζωγραφιές , τα δικά μας έργα. Κι απέναντι να βλέπω καθαρά το άλλο πόδι, τον κάβο Μαλιά, 20-30 μίλια μακρυά. Κι ενδιάμεσα κανα διό ψαρόβαρκες που βγήκαν να μαζέψουν τα παραγάδια της νύχτας...

Αλήθεια πώς έβλεπα τόσο καθαρά; Η μάλλον πώς έβλεπα τα πάντα γύρω; και μπρός και κάτω και απέναντι και πίσω; Ηταν το μάτι το δικό μου ή ήταν ο εξώστης του Θεού; Υπάρχουν μέρη , πολύ λίγα, που καθώς θωρείς τριγύρω νομίζεις ότι βλέπεις ό,τι κι ο Θεός, δηλ. τα πάντα.

Μετά ήρθαν οι ..μαστόροι. Δεν μπορούσες να σταθείς πλέον πουθενά από το φως και τον πολύ ήλιο. Κι εγώ άρχισα να ψάχνω ένα κομμάτι χαρτί και μολύβι να γράψω ετουτες τις αράδες. Που να βρεις εδω.. Τελικά βρήκα ενα λογαριασμό της ΔΕΗ και τον ..μουτζούρωσα..

Διο μέρες στο Δρυμό (Δρυαλί) στη Μάνη. Για δουλειά. Χαχα, τι δουλειά... Στον παράδεισο δεν δουλεύεις... Μόνο απολαμβάνεις...

Περισσότερα για το Δρυαλί

Εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων και γεωθερμικών εφαρμογών στον οικιακό τομέα

Την Τετάρτη 20 Μαΐου, η πολιτική ηγεσία του ΥΠΑΝ, παρουσίασε συγκεκριμένα μέτρα για την προώθηση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας , ειδικότερα την εγκατάσταση των οικιακών φωτοβολταϊκών στις στέγες με στόχο να ανακουφίσουν το σύστημα ηλεκτροπαραγωγής χωρίς παρενέργειες αλλά και χωρίς να επιβαρύνουν τον πολίτη με γραφειοκρατικές διαδικασίες, φορολόγηση αλλά ούτε και περιβαλλοντικά.
Επίσης μέτρα για την γεωθερμία, την πιο αδικημένη μορφή ΑΠΕ στην Ελλάδα, όπως κατ'επανάληψη έχουμε αναπτύξει Γεωθερμία, η πιο αδικημένη μορφή ΑΠΕ στην Ελλάδα!
Πιο συγκεριμένα την κήρυξη επτά νέων γεωθερμικών πεδίων (που θα προστεθούν στα 34 μέχρι σήμερα) αλλά και την απλοποίησηη του γραφειοκρατικού συστήματος που αφορά στη χρήση της γεωθερμίας για τη θέρμανση και ψύξη χώρων και εγκαταστάσεων. Περισσότερα για τις Γεωθερμικές Αντλίες Θερμότητας εδώ

Πλήρης Συνέντευξη Τύπου Υπουργού Ανάπτυξης Κωστή Χατζηδάκη, και των κ.κ. Ι. Μπούγα και Κ. Μουσουρούλη καθώς και αναλυτικη παρουσίαση των δράσεων με παραδείγματα

Οταν η πολιτεία δείχνει το καλό της πρόσωπο, παράγοντας έργο με σύνεση και μεθοδικότητα, εμείς θα είμαστε πάντα εδώ...

[Πέτρος Τζεφέρης]

bebook και αλλα ψηφιακά ψιψιψίνια..

H ιδέα του "ηλεκτρονικού βιβλίου" είναι απλή αλλά και παλιά πλέον...
Εμένα μου θυμίζει τα αρθρίδια που έγραφα πριν 20-25 χρόνια για το τέλος της εποχής του Γουτεμβέργιου.. Θα επιβιώσει ο Γουτεμβέργιος;
Σήμερα ομως ήρθε η ώρα οι φετιχιστές του βιβλίου να το σκεφτούν σοβαρά πλέον..
Κι ακόμη κάποιοι τυπογράφοι, γραφίστες, βιβλιοδέτες, διανομείς κλπ. να σκεφτούν σοβορά την ενδεχόμενη αλλαγή επαγγέλματος..

Το γκατζετάκι-βιβλίο, ειτε το λένε Amazon Kindle είτε Bebook, δεν ειναι και άσχημο: μεγάλη οθόνη τεχνολογίας e-ink που δείχνει τα γράμματα καθαρά, ώστε να διαβάζεις άνετα και ξεκούραστα, χωρίς backlight που κουράζει το μάτι.. Αλλά κυρίως επειδή χωράει μέσα εκατοντάδες βιβλία. Αυτό από μόνο του μπορεί να αλλάξει τον τρόπο που διαβάζεις (έχοντας χίλια βιβλία στις διακοπές αντί για δυο-τρία μπορείς πιο εύκολα να εγκαταλείψεις κάποιο που δεν σου αρέσει) -αλλά ούτως ή άλλως η αίσθηση της ανάγνωσης εδώ ειναι τελείως διαφορετική!

Θα διαβάζεις οπως βλέπεις τηλεόραση, πηγαίνοντας απο το ένα κανάλι στο άλλο.... αλλάζοντας τα βιβλία σαν κανάλια... Μέχρι να το συνηθίσεις είναι.. Μετά θα σου λένε, έχεις το τηλεκοντρολ και το εξουσιάζεις....

Τί λέτε ; Να δοκιμάσω να βγάλω το βιβλίο που ετοιμάζω (για την βιώσιμη ανάπτυξη, το περιβάλλον και ...την υποκρισία μας) στην "ψηφιακή αρένα" μήπως αποφύγω έτσι κάποιες χιλιάδες ευρω που θα στοιχίσει η έκδοσή του , ενός βιβλίου που ελάχιστοι θα μου κάνουν την τιμή να αγοράσουν; Κι ακόμη μήπως έτσι σώσουμε κανένα τόνο ξυλείας στον αμαζόνιο;

[Τζεφέρης Πέτρος]

O κύριος ...Σιντιρόμ και το τέλος του παραδοσιακού βιβλίου! (μέρος πρώτο)

O κύριος ...Σιντιρόμ και o κύριος ...Oυμπέρτο Eκο (μέρος δεύτερο)

To υποκριτικό πρότυπο της ανάπτυξης δίχως κόστος...

Ας ξαναγυρίσουμε λοιπόν στα δικά μας θέματα,τα θέματα της ανάπτυξης.

«Οχι αυταπάτες, προπαντός..» έγραφε ο Μ. Αναγνωστάκης. Ας πούμε λοιπόν δύο λόγια απλά, σταράτα. Σαν αυτά που συζητιούνται καθημερινά μεταξύ των πολιτών ή συναδέλφων όχι στα διεθνή συνέδρια αλλά στην απλή, καθημερινή πρακτική: κανείς δεν θέλει την ανάπτυξη στο σπίτι του, στην «αυλή» του! Η καλύτερα όλοι την θέλουν αποφλοιωμένη, διαχωρισμένη από το κόστος της, το οποίο θα υποβαθμίσει, θα ρυπάνει την «αυλή» τους (σύνδρομο NIMBY).

Μας αρέσουν οι ωραίες βιτρίνες των υποδημάτων πλην όμως απεχθανόμαστε τους χώρους παραγωγής τους στα σλαμ της Ινδίας.
Επικροτούμε την ψηφιακή τεχνολογία, δεν θέλουμε όμως να ξέρουμε τα ψηφιακά νεκροταφεία της Γκουιγιού στην Κίνα.

Μας αρέσουν τα χρυσά κοσμήματα και τα θαυμάζουμε στα μουσεία της τέχνης, ούτε λόγος όμως για τα ορυχεία χρυσού από τα οποία έχει παραχθεί ο χρυσός με κόπο αλλά και αίμα.
Απαντούμε με ηχηρό «όχι» στις ανθρακικές θερμοηλεκτρικές μονάδες (του λιγνίτη, του λιθάνθρακα κλπ), «όχι» στο πετρέλαιο και το φυσικό αέριο που είναι εισαγόμενα και δεν είναι πλέον φτηνά, «όχι» στην γεωθερμία επειδή «μας μυρίζει θειάφι», «όχι» στις ανεμογεννήτριες που «ξυρίζουν τις δασικές κορυφογραμμές» και οσονούπω «όχι» στα φωτοβολταϊκά συστήματα...
Ομως η ενέργεια, το ηλεκτρικό ρεύμα, δεν παράγεται «in the socket». Παράγεται σε εργοστάσια που «ρυπαίνουν» καθένα με τον τρόπο του είτε είναι θερμοηλεκτρικά, είτε πυρηνικά, είτε ηπιότερων μορφών. Και μάλιστα που η ρύπανσή τους σήμερα είναι παγκόσμιου χαρακτήρα, μεταφέρεται και διαπιστώνεται παντού, είτε αυτή παράγεται εδώ είτε στην …Κίνα.

Ο πολιτισμός όμως δεν προέρχεται από παρθενογένεση. Διαμορφώνεται μέσα από διαρκές εξελικτικό γίγνεσθαι και δεν είναι μια ιδεατή αναγεννησιακή εικόνα.

Η Βιώσιμη Ανάπτυξη (που για μας ορίζεται σαν η ανάπτυξη η συμβατή με τη ζωή μας σε διαγενεακό επίπεδο και η επίτευξή της είναι το μεγαλύτερο αναπτυξιακό αλλά και πολιτισμικό στοίχημα για την σύγχρονη εποχή !) αποτελεί περισσότερο μια διαδικασία συνεχούς εξισορρόπισης και βελτίωσης των αποτελεσμάτων και στις τρεις διαστάσεις της, παρά ένα συγκεκριμένο και προκαθορισμένο στόχο που πρέπει να ικανοποιηθεί.
Μήπως είμαστε λοιπον κι εμείς λίγο υποκριτές?

Μήπως η αυτογνωσία του σύγχρονου ανθρώπου θα χρειαστεί να διατρέξει πολύ δρόμο ακόμη, ανάμεσα στις γκρίζες αποχρώσεις που συνθέτουν την απόσταση μεταξύ άσπρου και μαύρου, πριν καταστεί ικανή να σεβαστεί κάθε παρακλάδι της ανθρώπινης ζωής και της φύσης?
[του Πέτρου Τζεφέρη] [by Peter Tzeferis]

Πως θα κερδίζουμε κάθε χρόνο το διαγωνισμό της Eurovision..

Βρήκα πως θα τον κερδίζουμε κάθε χρόνο και για πάντα..

Πρώτα απ'ολα, το τραγούδι δεν θα έχει τίποτε-μα τίποτε- ελληνικό (αφού η ελλάδα δεν ψηφίζει)

Μετά θα επιλέγονται εκπρόσωποι από κάθε μπλοκ επιρροής (βλ. ψήφου) οι οποίοι και θα πλαισιώνουν το τραγούδι.

Για παράδειγμα, του χρόνου έχουμε και λέμε:

Το τραγούδι ερμηνεύει ο Ρώσος ερμηνευτής Dima Bilan
Τη σύνθεση κάνει ο Andrew Lloyd Webber
Τα φωνητικά πλαισιώνουν σκανδιναυές, γαλλίδες και γερμανίδες μουσικάντισσες
Το χορευτικό σχεδιάζουν και πλαισιώνουν αζερμπαϊτζανές, γεωργιανές και τουρκάλες καλλονές..
Τη μουσική πλαισιώνουν βαλκάνιοι βιολιτζίδες και τυμπανιστές..
Το απαραίτητο στριπτιζ κάνει πασπαρτού καλλιτέχνιδα που η εθνικότητά της ψηφίζεται με δημοψήφισμα λίγο πριν το διαγωνισμό...
Βάζουμε και κανέναν ισπανό ή πορτογάλο να κάνει ακροβατικά

και αυτό ήταν..

μετά αρχίζουμε να προβάλουμε τις εθνικότητες των συμμετεχόντων στην ομάδα μας..

αντί να δίνουμε λεφτά για το φόρεμα της ερμηνεύτριας ή το βάθρο που θα (ανέβει για να) πέσει..ο ερμηνευτής..

Να να μην ξεχάσω.. στο τέλος κοτσάρουμε την ελληνική σημαία..διότι το τραγούδι- αν θυμόσαστε- θα εκπροσωπεί την ελλάδα..

Ετσι θα πηγαίνουμε καλά κάθε φορά..

μέχρι να αντιληφθούμε περί τίνος πρόκειται και γίνουμε λίγο σοφότεροι.

Το μόνο ερώτημα ειναι τότε που όλα θα πηγαίνουν καλά..

τί θα έχουν να σχολιάζουν αλήθεια καθημερινά και με το αζημείωτο ολοι οι σκληρά εργαζόμενοι πρωϊνοί, μεσημεριανοί και βραδυνοί φωστήρες της τηλεόρασης;

Μήπως καταλάβατε τώρα γιατί ποτέ δεν πρόκειται να εφαρμοστεί η λύση που προτείνω? Μήπως είναι κι εδώ πολλά τα λεφτά?


PS. Congratulations Norway, I’m also in love with a fairy tale (yeah) even though it hurts....

Γιατί η ξεφτίλα δεν έχει χιούμορ..

Όταν μπει σε κίνηση η βλακεία ποιος μπορεί να την σταματήσει; έγραφε ο γιώργος σεφέρης. Μάλλον κανείς..

Ολοι μας συμφωνούμε οτι η τιμιότητα θεωρείται στην εποχή μας βλακεία..
Αλλά οτι θα συνέβαινε και το αντίθετο μου είναι δύσκολο να το αντιληφθώ..
Οτι δηλαδή ο ηλίθιος θα πρέπει a priori να θεωρείται και τίμιος.. λόγω βλακείας..

Για όσους δεν το ξέρουνε συνέβη το εξης κοσμοιστορικό γεγονός. Ο CATMAN (ναι αυτός της μεντόρισσας ανίτας..) κατεβαίνει υποψήφιος με το κόμμα του Βεργή στις Ευρωεκλογές!
Και ολοι συμφωνούν..ότι, πέρα από την πλάκα, στην υποθετική περίπτωση που έμπαινε στην βουλή, θα ήταν ο πιο τίμιος εκεί μέσα..


Τι καλά, τι καλά, μακαρόνια με κιμά..

Ελεος ταλαιπωρημένοι συνάνθρωποι.. Φθάσαμε στο σημείο να εμπιστευόμαστε μόνο τον βλάκα, επειδή ο μη βλάκας ειναι ανήθικος by default..

Ισως σήμερα αν ζούσε ο Σεφέρης θα έγραφε και για την βλακεία ως τη μόνη απτή απόδειξη τιμιότητας..

Ισως και για τους ugly but famous (ακριβώς γι'αυτό..), τους slumdogs but millionairs (ακριβώς γι'αυτό), τους απολύτως αχρήστους αλλά αστέρες της τηλεόρασης (ακριβώς γι'αυτό)...

Και μην μου μιλήσει κανεις για χιούμορ..που δεν διαθέτω..

Γιατί η ξεφτίλα δεν έχει χιούμορ..


* Μέσα σε μία ώρα από την ανακοίνωση της μεντόρισσας στα παρατράγουδα, γράφτηκαν στο group ΚΑΤΕΛΗΣ - ΛΥΣΗ / KATELIS - SOLUTION στο facebook πάνω από 1500 άνθρωποι. Σε ένα αλλο group με τίτλο No Gene is found for the Human Spirit (..yet) έχουν γραφτεί μόνο 14 άνθρωποι..χρόνια τώρα...
Ψηφίστε κατμαν λοιπόν.. αλλά οχι για πλάκα.. Γιατί αυτό μας αξίζει..

Ποσοτικός έλεγχος (λιτρομέτρηση) αντλιών πρατηρίων υγρών καυσίμων

Οι έλεγχοι λιτρομέτρησης των αντλιών γίνονται από την Διεύθυνση Μετρολογίας του YΠAN καθώς και απο τις κατά τόπους διευθύνσεις Εμπορίου και Τουρισμού των Νομαρχιών. Το κόστος όταν οι μετρήσεις πραγματοποιούνται από τις νομαρχιακές υπηρεσίες επιβαρύνει τους πρατηριούχους κάτι που κατά καιρούς έχει προκαλέσει διαμαρτυρίες από τις ενώσεις βενζινοπωλών.

Η νομοθεσία προβλέπει περιθώριο ανοχής ± 0,5 % (5 τοις χιλίοις) επί της ποσότητας υγρών καυσίμων που παραδίδεται κάθε φορά ώστε να καλύπτονται οι περιπτώσεις απορρύθμισης του μετρητή λόγω χρήσης ή φθοράς. Στην πράξη πολλοί επαγγελματίες ρυθμίζουν τις αντλίες ώστε να παραδίδουν 0,5% λιγότερο καύσιμο, ερμηνεύοντας την ανοχή του νόμου ως επίσημη άδεια για «κλοπή» από τον καταναλωτή. Ετσι εξηγείται το γεγονός ότι οι αντλίες που δίνουν λιγότερο καύσιμο είναι πολύ περισσότερες από εκείνες που δίνουν μεγαλύτερη ποσότητα στον καταναλωτή.
Αντίθετα, αν οι αντλίες ρυθμίζονταν σωστά, όπως στοχεύει το υπουργείο με την παρέμβασή του προς τους φορείς της αγοράς, τότε στατιστικά εκείνες που παραδίδουν λιγότερο καύσιμο θα ήταν ίσες με εκείνες που παρέχουν μεγαλύτερη ποσότητα.

Οι έλεγχοι του υπουργείου γίνονται με πρότυπο λιτρόμετρο χωρητικότητας 20 λίτρων (σε θερμοκρασία 15 βαθμών κελσίου) και στατιστικά βγάζουν «εκτός ορίων» περίπου το 1-4% των αντλιών. Η μέτρηση των καυσίμων σε όλο τον κόσμο γίνεται σε μονάδες όγκου (λίτρα, γαλόνια, κυβικά κλπ.) και όχι μάζας. Εντούτοις, επισημαίνεται ότι σε έρευνα του Πολυτεχνείου (Εργαστήριο Λιπαντικών και Καυσίμων) με μέτρηση της μάζας (δηλαδή του βάρους) του καυσίμου και αναγωγή της στη συνέχεια σε όγκο, βρέθηκε ότι το 78% των αντλιών ήταν εκτός επιτρεπόμενων ορίων, γεγονός που επίσης αμφισβητήθηκε από τις ενώσεις βενζινοπωλών.

Οι έλεγχοι περιλαμβάνουν επίσης διακρίβωση της πιστοποίησης του τύπου των αντλιών καθώς και της σφράγισης η τυχόν παραβίασης των σφραγίδων των αντλιών κάτι που επίσης απαιτεί σημαντική εμπειρία ειδικά όταν δεν πρόκειται για μηχανικές αντλίες αλλά με αντλίες ηλεκτρονικού τύπου. Κάθε εταιρεία που μεταφέρει ή διαθέτει υγρά καύσιμα, υποχρεούται να διασφαλίζει υπεύθυνα με ειδική μολυβδοσφραγίδα που θα έχει τα διακριτικά σημεία της, το απαραβίαστο του ρυθμιστή της ακρίβειας των μετρητών υγρών καυσίμων.

Εφόσον κατά τους ελέγχους που γίνονται διαπιστωθεί ελλιπής μέτρηση πέραν του 0,5 % (μισό τοις εκατό) σε κάθε υπεύθυνο επιβάλλονται οι νόμιμες κυρώσεις, ανεξάρτητα αν ο ογκομετρητής των παραπάνω μετρητών αντλιών, βρέθηκε σφραγισμένος ή όχι.Οι υπηρεσίες επιβάλλουν σύμφωνα με αγορανομικές διατάξεις επιτόπου πρόστιμα (2000 ευρω ανά παράβαση), κατά των οποίων ο ελεγχόμενος μπορεί να προσφύγει αρμοδίως.

Στα παραπάνω δεν περιέλαβα το θέμα της θερμοκρασίας τη στιγμή της λιτρομέτρησης, η οποία υποτίθεται πρέπει να ειναι 15 βαθμοί κελσίου. Οι αποκλίσεις το χειμώνα είναι ενδεχομένως υπέρ των καταναλωτών αλλά το καλοκαίρι είναι υπέρ των βενζινοπωλών. Τη στιγμή αυτή δεν γίνονται μετρήσεις θερμοκρασίας και αναγωγές στις μετρήσεις που πραγματοποιούνται. Μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση στο θέμα δίνεται ΕΔΩ

Συμπερασματικά, θα πρότεινα στους καταναλωτές, να μην κάνουν οι ίδιοι τους ειδικούς και να αγοράζουν λιτρόμετρα που πουλιούνται στο εμπόριο ή "κιτς" ποιοτικής ανάλυσης καυσίμων. Η καλύτερη λύση ειναι να βάζουν καύσιμα από συγκεκριμένα πρατήρια που ελέγχονται επανειλημμένα και σε τακτά χρονικά διαστήματα απο τις αρχές, που επιπλέον έχουν δει τα αποτελέσματα των ελέγχων που τους γίνονται τόσο σε ποιότητα όσο και ποσότητα (έχουν κάθε δικαίωμα να ζητήσουν τα πρωτόκολλα ελέγχου των ΚΕΔΑΚ που επιδίδονται στους πρατηριούχους αλλά και να δουν τα μικρά στρογγυλά αυτοκόλλητα που επικολούν οι διευθύνσεις εμπορίου των νομαρχιών πάνω στις αντλίες μετά τον έλεγχο) και έχουν διαπιστώσει ότι διαχρονικά τους παρέχονται ποιοτικά αλλά και οικονομικά καύσιμα. Με ένα λόγο να επιλέγουν εκείνους τους βενζινοπώλες που έχουν κερδίσει την εμπιστοσύνη τους, όχι για επικοινωνιακούς αλλά για ουσιαστικούς λόγους, δηλ. τιμή και ποιότητα.
[Πέτρος Τζεφέρης] [tzeferis peter]

Αρθρα της ΑΔ 14/89 σχετικά με τον έλεγχο των μετρητών των αντλιών υγρών καυσίμων στα πρατήρια

καθώς και της ΑΔ 2/2007 η οποια τροποποίησε την παραπάνω


Για τον ποιοτικό έλεγχο των καυσίμων απο τα ΚΕΔΑΚ δείτε εδώ

Τα ορυκτά μας ..πάνε, εμείς;

Μπορεί να μην το καταλαβαίνουμε, αλλά σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας θα χρησιμοποιήσουμε έως και 400 τόνους ορυκτών!
Αν κοιτάξετε γύρω σας, ίσως και να μην τα βλέπετε με τη μία.
Αν όμως μπορούσατε να κοιτάξετε καλύτερα, θα βλέπατε πως τα ορυκτά υπάρχουν παντού γύρω σας.
Σε κάθε σπίτι, σε κάθε γραφείο, στα αυτοκίνητα, στις τηλεοράσεις, στα φάρμακα, στα καλλυντικά, ακόμη και στην καρέκλα που κάθεστε αυτήν τη στιγμή και στην οδοντόκρεμα που βουρτσίσατε τα δόντια σας σήμερα το πρωί!

Τα ορυκτά αγκαλιάζουν την καθημερινότητά μας και βρίσκονται παντού και όλα κάπου γύρω μας.

Συγκατοίκηση με τα ορυκτά!

Όπως ένας άνθρωπος στηρίζεται στα οστά του, έτσι και ένα σπίτι στηρίζεται στα ορυκτά του. Αν μπορούσαμε να περάσουμε ένα σπίτι από ακτινογραφία, θα βλέπαμε πως χρειάζονται 150 τόνοι βιομηχανικών ορυκτών σε τσιμέντα, σοβάδες, τζάμια, χρώματα, κεραμίδια κ.ά.
Αντίστοιχα μεγάλος αριθμός ορυκτών είναι απόλυτα απαραίτητος και για τον εξοπλισμό κάθε νοικοκυριού. Από τις πόρτες ασφαλείας και τα κουφώματα μόνωσης, μέχρι το καλοριφέρ την ηλεκτρική κουζίνα, το πλυντήριο και τα μανταλάκια, τα ορυκτά ζουν ανάμεσά μας!!

Ορυκτά που μας πάνε!


Σήμερα έχει κίνηση και θα πάρετε τον ηλεκτρικό, αύριο είναι Σάββατο και θα πάτε μια οικογενειακή βόλτα με το αμάξι και μέχρι το τέλος του μήνα θα πεταχτείτε για μια δουλειά με το αεροπλάνο!
Χωρίς τα ορυκτά θα πηγαίνατε παντού, αλλά με τα πόδια!
Και αυτό γιατί για το αμάξι σας, χρησιμοποιήθηκαν περίπου 150 κιλά βιομηχανικά ορυκτά για τα τζάμια, τα ελαστικά, τα πλαστικά κ.ά. και περίπου 1 τόνος σε μέταλλα όπως αλουμίνιο, σίδηρο και νικέλιο για τα υπόλοιπα εξαρτήματα. Αν για το αμάξι σας χρειάστηκαν τόσα πολλά ορυκτά και μέταλλα, φανταστείτε τι αναλογίες χρειάστηκαν για όλα τα υπόλοιπα μέσα μαζικής μεταφοράς!
Αλλά και οι δρόμοι μην νομίζεται πως πάνε πίσω. Απλά σκεφτείτε πως για κάθε ένα χιλιόμετρο της εθνικής οδού, χρειάζονται 30.000 ΤΟΝΟΙ ορυκτών!


Τα ορυκτά μας φτιάχνουν τη ζωή!

Από τη στιγμή που μπήκαν στη ζωή μας τα ορυκτά, η καθημερινότητά μας άρχισε να εκσυγχρονίζεται. Αρκεί να σκεφτούμε πως χωρίς αυτά, θα ζούσαμε στο σκοτάδι, γιατί πολύ απλά δεν θα είχαμε λάμπες, άρα ούτε και φως. Αντίστοιχα δεν θα μπορούσαμε να επικοινωνήσουμε ούτε από τον υπολογιστή, ούτε από το κινητό, αλλά ούτε από το σταθερό τηλέφωνο γιατί επίσης δεν θα υπήρχαν! FAX, MAIL, CD, MP3, DVD, GPS και φυσικά Internet θα έπρεπε να τα ξεχάσετε μιας και θα αποτελούσαν ακόμη σενάρια επιστημονικής φαντασίας!

[από την επικοινωνιακή καμπανια του ΣΜΕ, περισσότερες πληροφορίες εδώ ]