29.3.10

H μονοκαλλιέργεια του καφέ…

[Του Πέτρου Τζεφέρη] [by Tzeferis Petros]
Δυο πράγματα δεν ευδοκιμούν στη χώρα μας, έγραφε πριν από κάμποσα χρόνια ο Τούρκος λογοτέχνης Αζίζ Νασίν, τον οποίο ευτύχησα να γνωρίσω λίγο πριν πεθάνει.

Και συνέχιζε στο περίφημο διήγημά του «Ο καφές και η δημοκρατία»: «το ένα είναι το δέντρο του καφέ και το άλλο η Δημοκρατία. Και τα δύο μας έρχονται από το εξωτερικό. Στα χώματά μας (κι εννοούσε φυσικά την Τουρκία) δεν μπορέσαμε ν’ αναπτύξουμε με κανένα τρόπο το δέντρο του καφέ. Το κλίμα της χώρας μας, το νερό, το χώμα, δεν είναι κατάλληλα για την ανάπτυξη του δέντρου αυτού. Όσο για τη Δημοκρατία…»

Εμείς οι Ελληνες κάποτε γεννήσαμε τη δημοκρατία, στην Πνύκα κάτω από την Ακρόπολη. Και σήμερα, όπου σταθούμε κι όπου βρεθούμε πίνουμε καφέ, ως σήμα κατατεθέν της κοινωνικής χειραφέτησης, της καταπάτησης του χρόνου εργασίας και της κατοχύρωσης του ελεύθερου χρόνου.

Η νεολαία μας, αποκαμωμένη από νωρίς, αναπτύσσει όλη την ζωτικότητά της στις καφετέριες και στα μπαρ, δαπανώντας πολύτιμο παραγωγικό χρόνο, φαιά ουσία αλλά και όλο το μεροκάματο ή το χαρτζιλίκι της. Εκεί θα εκπονήσει αναλύσεις -πάντα με δημοκρατικό τρόπο- για τα ποδοσφαιρικά δρώμενα, για το άλλο φύλο, για τη showbiz, για τον έρωτα, για το που θα πάμε διακοπές, για τον καλύτερο εσπρέσο, καπουτσίνο ή φρεντοτσίνο… Εκεί θα σπαταλήσει όλη της την ενέργεια, που σημειωτέον τόσο μεγάλη σε δύναμη και διάρκεια δεν θα βρει ποτέ ξανά.. Σαν την κινητική ενέργεια της πέτρας που πέφτει από πάνω και προσκρούει στην επιφάνεια της γης..

Και φυσικά απορροφημένη εκεί, στο έλεος της μονοκαλλιέργειας του καφέ, θα αφήσει για τους υπόλοιπους την διακυβέρνηση του τόπου μας. Στους γονείς και την πολιτεία, στους δοκιμασμένους αποτυχόντες που απλά θα επιβεβαιώσουν το αδιέξοδο που τους κληροδοτήθηκε.. και θα βάλουν την τζίφρα τους στην διοχέτευσή του στην επόμενη γενιά.. Και μετά μιλάμε για την βιώσιμη ανάπτυξη που θα πρέπει να διέπεται από την διαγενεακή αλληλεγγύη.. Αλληλεγγύη σε τι αλήθεια, στο κοινωνικό , εργασιακό και περιβαλλοντικό αδιέξοδο, το οποίο ετοιμάζουμε για τα παιδιά μας;

Διάβασα κάπου και το επαναλαμβάνω: «είμαστε αυτό που κάνουμε για να αλλάξουμε αυτό που είμαστε». Αυτό το μότο το γράφουν κάποιοι νέοι στους τοίχους. Και σίγουρα σε νέους κυρίως πρέπει να απευθύνεται. Και σίγουρα και σε αυτούς που είναι θαμώνες των καφενείων και της μονοκαλλιέργειας του καφέ.. Μήπως λοιπόν πρέπει να ξυπνήσουν κάποτε οι νεολαίοι μας και να σηκωθούν από τον αργόσυρτο ύπνο τους στους καφενέδες, όπου ο καφές κοστίζει 4 και 5 ευρώ; Μήπως πρέπει αντί για καφέ να πάρουν "ξυπνητόλ" που λεει ο Λαζόπουλος;

Τι θα γινόταν αλήθεια αν μέσα σε μια νύχτα γκρεμίζονταν όλες οι καφετέριες και τα μπαρ; θα χάναμε τη δημοκρατία μας; Θα χάναμε την ικανότητα και το πλαίσιο να διαλογιζόμαστε; Θα χάναμε τη μυρουδιά της δημοκρατίας, κι ας έλεγε ο φίλος μου ο Aζιζ ότι η δημοκρατία δεν έχει μυρουδιά; Η απλά κάποιοι καφετζήδες, ορισμένοι πτυχιούχοι παρακαλώ, θα αλλάζανε δουλειά;

23.3.10

Δενδροφύτευση: μετά το συμβολισμό τί;

Ημασταν κι εμείς εκεί στις νέες δενδροφυτεύσεις που έγιναν στις 21 Μαρτίου, Παγκόσμια Μέρα Δασοπονίας, μετά από πρωτοβουλία του ΥΠΕΚΑ αυτή τη φορά, σε συνεργασία με τον Σύνδεσμο Προστασίας και Ανάπλασης του Πεντελικού Όρους, τη διεύθυνση αναδασώσεων της Περιφέρειας Αττικής και το ΣΚΑΪ.

Πέρα από τον θετικό συμβολισμό της αναδάσωσης, οι προβληματισμοί που δημιουργούνται σε κάθε τέτοια περίπτωση είναι αρκετοί και σχετίζονται με το πόσο αποσπασματικό μπορεί να είνα το μέτρο όταν δεν συνοδεύεται και από άλλα μέτρα που σχετίζονται με τη βιωσιμότητα των δασικών οικοσυστημάτων. Βιωσιμότητα που συνδέεται άμεσα:
-με προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων από τις απειλές των καταπατήσεων, των πυρκαγιών, των παράνομων χωματερών και της παράνομης βόσκησης.
-με τη εφαρμοζόμενη μεδοδολογία της αναδάσωσης και το είδος των φυτεύσεων που επιλέγονται.
Πολλοί προτείνουν όχι τη φύτευση δενδρυλλίων πεύκης αλλά πλατύφυλλων σπόρων που ως τεχνική έχει τα ακόλουθα πλεονεκτήματα:

1. Είναι ανέξοδη αφού απαιτείται μόνο η συλλογή και η προβλάστηση των σπόρων και η φύτευσή τους είναι τόσο εύκολη, που η Δασική Υπηρεσία μπορεί να αξιοποιήσει πολίτες, εθελοντές ακόμα και μαθητές, στα πλαίσια της περιβαλλοντικής εκπαίδευσής τους.
2. Δεν απαιτεί ποτίσματα.
3. Δεν καταστρέφει τη φυσική αναγέννηση του δάσους κάτι που κάνουν τα ερπυστριοφόρα σκαπτικά μηχανήματα που αναλαμβάνουν το μαζικό άνοιγμα λάκων.

Μήπως τα παραπάνω πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψιν όταν μάλιστα το αρμόδιο υπουργείο έχει εξαγγείλει ενα σημαντικό τετραετές πρόγραμμα αναδάσωσης 100 χιλ. στρεμμάτων στην αττική;
[πέτρος τζεφέρης][by Tzeferis Petros]

22.3.10

Επαγγελματικά δικαιώματα Μηχ. Μεταλλείων-Μεταλλουργών

[του Πέτρου Τζεφέρη] [by Tzeferis Petros]
Δεν ξέρω με σιγουριά αν οι Μεταλλειολόγοι - Μεταλλουργοί Μηχανικοί είναι μια "κάστα" μηχανικών που προέρχονται από το "μυθολογικό γένος gnome" ή αν αυτούς είχε στο νού του ο J.Cameron για τους κακούς της Πανδόρας που ήθελαν να αρπάξουν ληστρικά τα χρήσιμα ορυκτά τους από τη γη των ιθαγενών εδω

Ενα ξέρω στα σίγουρα. Οτι οι Μηχ.Mεταλλείων-Μεταλλουργοί μηχ. είναι μάλλον η πιο παλιά ειδικότητα μηχανικών με σημαντική συνεισφορά και παράδοση στην παραγωγή διαδικασία της χώρας, οι οποίοι δεν έχουν αναγνωρισμένα και νομικά κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα.

Δεν θα εστιάσω στο ιστορικό. Αλλωστε είναι γνωστό οτι το Σχέδιο του Π.Δ. για την επαγγελματική κατοχύρωση των διπλωματούχων της σχολής, εγκρίθηκε από Συγκλητο του EΜΠ (απο το καλοκαίρι του 2008 παρακαλώ),εγκρίθηκε από το Συμβούλιο Ανώτατης Επαγγελματικής Εκπαίδευσης(ΣΑΠΕ),ΣΑΠΕ 13/16.12.2008 και ΣΑΠΕ 14/30.3.2009 και βρίσκεται εδώ και πολύ καιρό ανηρτημενο σε δημόσια διαβούλευση από το Υπουργείο Παιδείας εδω

Μέχρι σήμερα προφανώς δεν έχει υπογραφεί από την Υπ. Παιδείας. Αλήθεια γιατί τόση αργοπορία; Μήπως θίγονται άλλοι κλαδοι μηχανικών; Μήπως θίγονται αλλοι κλάδοι αποφοίτων ΤΕΙ; Μήπως δεν είναι κατανοητό το αυτονόητο; Oτι δηλ.μέσα στο ΠΔ (πρέπει να )περιγράφονται αυτές οι αρμοδιότητες που καλύπτονται από το γνωστικό αντικείμενο των σπουδών της σχολής και που ειδικά στην περίπτωση των ΜΜΜ έχουν για χρόνια δικαιωθεί στην πράξη και τον επαγγελματικό στίβο; Τι παραπάνω χρειάζονται για να πειστούν οι αρμόδιοι για την ορθότητα του περιεχομένου αλλά και την αναγκαιότητα μιας από τις βασικές ειδικότητες του ΤΕΕ εδώ και δεκαετίες, να αποκτήσει επιτέλουν νομοθετικά κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα;

Να προσθέσω εδώ οτι άλλες συναφείς νεώτερες ειδικότητες, όπως πχ. η ειδικότητα των Μηχανικών Ορυκτών Πόρων (Μηχ. ΟΠ) του Πολυτεχνείου Κρήτης έχουν ήδη κατοχυρωμένα δικαιώματα βάσει Προεδρικού Διατάγµατος (71/95, ΦΕΚ 49/7-3-95, Τεύχος Α') τα οποία καλύπτουν ήδη όλα τα επαγγελματικά δικαιώματα που (δεν) έχουν οι Μηχ. Μεταλλείων, ενώ δικαίως αγωνίζονται για να καλυτερεύσουν τη θέση τους διεκδικώντας επαγγελματικά δικαιώματα οπως αυτά της κατηγορίας 21(γεωτεχνικές μελέτες και κατασκευές) του ΤΕΕ καθώς και τα έργα οδοποιίας (τα οποία άλλωστε ούτε στο υπό διαβούλευση σχέδιο για τους ΜΜΜ περιλαμβάνονται).

Οι γεωτεχνικές μελέτες αποτελούν φυσικά το κατεξοχήν αντικείμενο των γεωτεχνικών, οι οποίοι έχουν κι αυτοί κατοχυρώσει επαγγελματικά δικαιώματα με το Π.Δ. 344/29-12-00 (ΦΕΚ 297 Α΄) : Άσκηση του επαγγέλματος του γεωτεχνικού. Στις διατάξεις του ΠΔ 344 υπάγονται όλοι οι γεωτεχνικοί μέλη του ΓΕΩΤ.Ε.Ε., (γεωπόνοι, δασολόγοι, κτηνίατροι, γεωλόγοι, ιχθυολόγοι), και ειδικά στο άρθρο 14 περιγράφονται τα επαγγελματικά δικαιώματα των γεωλόγων. Μάλιστα στο άρθρο 15 καθορίζονται ειδικοί δεσμευτικοί όροι για την απασχόληση γεωλόγων σε μεταλλευτικές, μεταλλουργικές και λατομικές επιχειρήσεις κλπ. που ασχολούνται με την έρευνα, εξόρυξη, επεξεργασία, τυποποίηση, διακίνηση και εμπορία ορυκτών και ενεργειακών πρώτων υλών, προϊόντων και υποπροϊόντων τους. Στην παρ. 4 του άρθρου αυτού οι γεωλόγοι ορίζονται ως υπεύθυνοι παραγωγής, ορθολογικής εκμετάλλευσης και προστασίας του περιβάλλοντος σε λατομικές και μεταλλευτικες επιχειρήσεις (!) αλλά και σε τσιμεντοβιομηχανίες, επιχειρήσεις εμφιάλωσης νερού, ύδρευσης, υγειονομικής ταφής αστικών και βιομηχανικών αποβλήτων κλπ..

Επίσης η έτερη συναφής ειδικότητα του Τμήματος Γεωτεχνολογίας και Περιβάλλοντος ΤΕΙ Δ. Μακεδονίας (ΓΕΩΠΕ, μετεξέλιξη του Τμήματος Ορυχείων) καλύπτει κι αύτή ενα ευρύ φάσμα των μεταλλευτικών, γεωτεχνικών αλλά και περιβαλλοντικών εργασιών Οδηγός Eπαγγέλματος Μηχανικών Γεωτεχνολογίας & Περιβάλλοντος των οποίων τα επαγγελματικά δικαιώματα βρίσκονται επίσης σε διαβούλευση εδω και που ελπίζω και αυτό να προχωρήσει μετά από τις απαραίτητες διορθώσεις. Μάλιστα εδω παρότι καλύπτονται ολες σχεδόν οι μεταλλευτικές και γεωτεχνικές εργασίες (με αποκορύφωμα το άρθρο 1 παρ. 5.8 στο υπό διαβούλευση σχέδιο που ορίζει "Μετά τη δημοσίευση του παρόντος ΠΔ, οι Πτυχιούχοι Μηχανικοί του παραπάνω Τμήματος εντάσσονται στον Κώδικα Μεταλλευτικών και Λατομικών Εργασιών") ακούγονται φωνές που ζητούν τα επ. δικαιώματα να είναι ευρύτερα των "μεταλλευτικών" και να συμπεριλαμβάνουν και περιβαλλοντικά θέματα.

Είστε εδώ κι ακούτε κε υφυπουργέ;

21.3.10

Την Κυριακή, πρώτη μέρα της άνοιξης, ενώνουμε τις δυνάμεις μας...

Την Κυριακή 21 Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα Δασοπονίας, ενώνουμε τις δυνάμεις μας για την προστασία των δασικών οικοσυστημάτων της χώρας μας.

Δίνουμε ουσιαστικό νόημα στον συμβολισμό της ημέρας με τη συμμετοχή μας στην αναδάσωση των καμένων της αττικής που διοργανώνει το Υπουργείο Περιβάλλοντος, η Διεύθυνση Δασών, ο ΣΠΑΠ και ο ΣΚΑΪ και πραγματοποιείται αυτήν την Κυριακή στις 10.00 στην περιοχή της Πεντέλης, δίπλα στο Νοσοκομείο Παίδων.

Ας αφήσουμε κατά μέρος για λίγο κάθε άλλη ασχολία και ας αφιερώσουμε όλοι λίγο από το χρόνο μας, ας δώσουμε το παράδειγμα στα παιδιά μας και ας κάνουμε όλοι μαζί ένα βήμα για να βοηθήσουμε να αποκτήσει ξανά η Αττική το πράσινο που τόσο έχει ανάγκη.

Καλή, όμορφη και παραγωγική Ανοιξη. Ας φέρει επιτέλους ένα χαμόγελο...

16.3.10

Γυναίκες στα μεταλλεία, αλλά ποιά μεταλλεία αλήθεια;

[του Πέτρου Τζεφέρη] [by tzeferis peter]
Κάποτε τις θεωρούσαν γρουσουζιά και δεν τις άφηναν να εργαστούν στα υπόγεια ανθρακωρυχεία.

Μάλιστα η Διεθνής Σύμβαση Εργασίας 45 «Περί χρησιμοποιήσεων γυναικών εις υπογείους εργασίας μεταλλείων πάσης κατηγορίας" απαγορεύει γενικώς την απασχόληση γυναικών οποιασδήποτε ηλικίας σε υπόγειες εργασίες.

Την ΔΣΕ 45 έχει κυρώσει η Ελλάδα με τον Α.Ν. της 30/10/35 (ΦΕΚ 500/Α/30.5.1936), ο οποίος ουδέποτε τροποποιήθηκε ή καταργήθηκε.

Συνεπώς, ουσιαστικά απαγορεύεται στον τόπο μας η απασχόληση γυναικών οποιασδήποτε ηλικίας σε υπόγειες εργασίες. Ετσι από τη μία προστατεύονται απο τυχόν επικίνδυνες καταστάσεις και έκθεση σε βλαπτικούς παράγοντες για την ασφάλεια και την υγεία.
Είναι αλλωστε γνωστό οτι γυναίκες που έχουν δουλέψει στα ανθρακωρυχεία είχαν πάντοτε τραγική μοίρα. "Μισόγυμνες, να έρπουν μέσα σε γαλαρίες που το ύψος τους δεν ξεπερνούσε το μισό μέτρο... Δούλευαν 14 ώρες την ημέρα, στη διάρκεια της οποίας διανύανε 17-35 χιλιόμετρα μέσα στις στοές. Χωρίς να μπορούν να ισιώσουν το σώμα τους, μέσα στο σκοτάδι! Το χειμώνα δούλευαν έξι μήνες βυθισμένες στο νερό, έτσι που το δέρμα των ποδιών τους ξεκολλούσε, όπως άλλωστε και το δέρμα του θώρακα από την αλυσίδα του βαγονέτου που έσερναν. Το 1842 μόνο στα ανθρακωρυχεία της Σκωτίας, της Ουαλίας και της Κορνουάλης δούλευαν 8.000 γυναίκες και παιδιά." εδω . Αλλά δεν απέχουν και πολύ οι εικόνες αυτές από την κατάσταση που επικρατεί στα σύγχρονα κράτη εκεί που επιτρέπεται η γίνεται ανεκτή ανάλογη εργασία γυναικών αλλά και παιδιών εδω αλλά και εδώ

Από την άλλη, ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης ξεκαθαρίζει στο άρθρο 23 ότι η ισότητα ανδρών και γυναικών πρέπει να εξασφαλίζεται σε όλους τους τομείς, μεταξύ άλλων στην απασχόληση, την εργασία και φυσικά τις αποδοχές. Μάλιστα δίνει τη δυνατότητα για θέσπιση μέτρων υπέρ του υποεκπροσωπούμενου φύλου, που στα εργασιακά ζητήματα συνήθως ακούει στο όνομα "γυναίκα"! Ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Πως λοιπόν μπορείς να αρνηθείς την εργασία στα υπόγεια μεταλλεία σε εκείνες τις γυναίκες που επιθυμούν και αποδεδειγμένα είναι σε θέση να εργαστούν σε υπόγειες εργασίες; Κατά μείζονα λόγο σε εκείνες που απασχολούνται σε υγειονομικές ή κοινωνικές υπηρεσίες ή συναφείς επιστημονικές εργασίες λόγω ειδικότητας σπουδών;

Δυστυχώς, τώρα που πολιτεία και κοινωνία είναι έτοιμες να διορθώσουν μια αδικία, δυστυχώς δεν υπάρχει αντικείμενο.. Διότι φυσικά δεν υφίσταται ούτε μία γυναίκα που να απασχολείται σήμερα στα υπόγεια μεταλλεία, αφού ουσιαστικά δεν υπάρχουν μεταλλεία στον τόπο μας!

Κι εμείς ας συνεχίσουμε να ψάχνουμε με το τουφέκι πώς θα κάνουμε ανάπτυξη στην τόπο μας και θα βρούμε δουλειές για τα παιδιά μας.

Δεν μπορώ να πω με σιγουριά αν η Ελλάδα είναι σε θέση να παίξει το ρόλο της ηλιόλουστης φλοριντας της ευρώπης, παρέχοντας ήλιο, θάλασσα και ξιπασιά στον σύγχρονο Ευρωπαίο. Το μέλλον μας γράφεται με ήλιο και με θάλασσα, με βιοποικιλότητα και με εναλλακτικό, στοχευμένο τουρισμό, ναι είναι αλήθεια. Εκείνο όμως που πρέπει να καταλάβουμε επιτελους, είναι ότι απαιτούνται κι άλλα αναπτυξιακά, συγκριτικά πλεονεκτήματα όπως αυτό του Ορυκτού Πλούτου ώστε να εξασφαλίζεται έναν υγειές και σταθερό αναπτυξιακό μοντέλο, εγγύηση για το παρόν και το μελλον του τόπου μας!

12.3.10

Επειδή οι μηχανικοί συνεχίζουν να παράγουν...

εις πείσμα της συστηματικής απαξίωσής τους στον αιώνα μας...

Θαύματα μηχανικής ΧΧΙ αιώνα

I successfully walked the sky. Once a dream, now a reality..

Grand Canyon Skywalk: Εσείς περπατήσατε στον ουρανό; by tzeferis petros

10.3.10

Η ταυτότητα του ελληνικού ορυκτού πλούτου.

7.3.10

Θυσία ή μια ακόμη τιμωρία;

Αγαπημένο μου ιστολόγιο,

Mας πείραξε το ψηφιακό χέρι που έβαλαν οι εταίροι στην αφροδίτη «μας» και ειδικά αυτοί που δεν δικαιούνται να ομιλούν λόγω του ναζιστικού τους παρελθόντος. Ομως δεν πείραξε την αισθητική μας όταν η ίδια αφροδίτη εγινε μπρελόκ, μπουκαλάκι αρώματος και χίλια γκατζετάκια και ακόμη το γεγονός ότι στοίχειωσε εκεί στα σκαλιά του Λούβρου για 400 γρόσια...

Μας πείραξε το DVD της Τζούλιας και τη λυπηθήκαμε που «ξέπεσε τόσο πολύ από τα 23 της». Εντούτοις ξεχάσαμε τον κατήφορο που έχουν πάρει οι «ακαδημαϊκοί μας πολίτες», με την απαξίωση και την απόλυτη κυριαρχία της βίας στους πανεπιστημιακούς χώρους που δεν λέει να κοπάσει… Γ. Γραμματικάκη, Η πιο πικρή αλήθεια της Παιδείας

Μας ενοχλεί το δέντρο που κινδυνεύει στο έτος της βιοποικιλότητας, αλλά καθόλου δεν σκεφτόμαστε το δάσος που έχει πάρει φωτιά…

Βιώνουμε ήδη, με τρόπο ολοκληρωτικό, ταπεινωτικό και βίαιο, τον κατήφορο όπου οδήγησαν τον τόπο μας, η έλλειψη παιδείας , η διαχρονική πολιτική δημαγωγία και η περιφρόνηση του μέλλοντος.

Εντούτοις, θα πουν κάποιοι, μας έχει μείνει το φιλότιμο. Αν έλεγαν στον έλληνα «Η Ελλάδα κινδυνεύει.. Δώσε ό,τι μπορείς να την σώσεις» θα γέμιζε εθελοντικά τα ταμεία με έναν και δύο μισθούς από το υστέρημά του.

Όμως δεν πρόκειται περί αυτού. Εκείνο που βλέπει ο έλληνας είναι η χωρίς κανένα αποτέλεσμα, επανάληψη ενός φαύλου κύκλου που μονότονα επαναλαμβάνεται και δεν οδηγεί πουθενά, παρά μόνο στο ασφαλές και μονοδιάστατο αποτέλεσμα της αύξησης του χρέους και της εθνικής ταπείνωσης. Ξεκινάμε από την υπόσχεση και μετά την σκυτάλη παίρνουν- όπως πάντα- η σπατάλη, η διαφθορά, τα νέα ελλείμματα και φυσικά η νέα λιτότητα και οι νέες υποσχέσεις.. Ο κύκλος ξεκινά και πάλι από χειρότερο σημείο. H Eλλάδα δεν είναι πλέον ελλάδα, αλλά ελλαδίτσα..

Που είναι η ελπίδα, το όραμα για μια καλύτερη ζωή; που είναι η νεολαία μας για να μας βγάλει από αυτό το θερμοκήπιο της μεταμοντέρνας πολιτικής κατάθλιψης που μοιρολατρικά έχουμε δεχτεί; Ξέρω, πίνει καφέ των 4 ευρω (χωρίς να έχει δουλειά) και αγοράζει πορνό DVD των 20 ευρώ (όταν δεν πρωταγωνιστει σε αυτά..).. Κι ακόμη αγοράζει πτυχιακές και μεταπτυχιακές εργασίες μέσα από το διαδίκτυο (όταν δεν τις κλέβει από αυτό, όπως γίνεται συχνά και μέσα από το τούτο δω το μπλοκ ελεύθερης …αντιγραφής)..

Σας φταίει τώρα η νεολαία; Ας καγχάσω μαζί με τους θερμοκέφαλους που βιάζονται να δικαιολογηθούν, κι ας τονίσω κι εγώ με περισσή αυτοκριτική : όχι φυσικά. Ξέρω, το σύστημα "πνίγει" τους νέους, η ανεργία των νέων είναι στα ύψη και οι απαιτήσεις απ'αυτούς επίσης!

Ως πότε όμως θα ζούμε χωρίς οράματα, χωρίς περηφάνεια κι ελπίδα για το αύριο; Μόνο με επιχρίσματα και ψευτοβαφές;

Ως πότε αυτός ο λαός θα ζει στην κατάθλιψη, τον πολιτικό και κοινωνικό αμοραλισμό; Πότε επιτέλους θα μάθει να πιστεύει στην εργασία και στην φορολόγηση όχι ως προφάσεις αλλά ως ανταποδοτικά μέσα στη ζωή του;

Που είναι το ελληνικό μεγαλείο πού δημιούργησε τον Παρθενώνα και πως μεταφράζεται σήμερα το τεράστιο ιστορικό εκτόπισμα του τόπου μας;

Ως πότε θα λέμε στα παιδιά μας μόνο για τα κατορθώματα των προγόνων μας και μόνον αυτά;

Ως πότε οι πνευματικοί άνθρωποι θα ντρέπονται που δεν είναι «μπαγαπόντηδες» και δεν έχουν βρει τη φόρμουλα να κλέβουν την εφορεία;

Ως πότε θα γράφουμε αυτές τις αράδες και κανείς δεν θα πιστεύει ότι δεν τα πιάνουμε από κάπου (αφού όλοι αυτό κάνουν ή προσπαθούν να κάνουν);

Ως πότε θα μας λεν κάντε μια ακόμη θυσία, αλλά εμείς θα ξέρουμε βαθιά μέσα μας ότι πρόκειται για μια ακόμη τιμωρία;

Δείτε ενα αποκαλυπτικό video του ALEX JONES

[petros tzeferis][Πέτρος Τζεφέρης]

4.3.10

Εξαιτίας σου τουρισμέ μου...

3.3.10

...kalo kouragio ellines...

ETSI GINONTAI EDO TA PRAGMATA...