30.4.10

Ο κραδασμός στο εργασιακό περιβάλλον: αυτός το τελείως άγνωστος...

Προστασία των εργαζόμενων απ' τους κραδασμούς. by tzeferisp



Eνας στους τρεις ευρωπαίους εργαζόμενους εκτίθεται σε κραδασμούς στην εργασία και ο εν λόγω κίνδυνος γίνεται ολοένα και πιο σημαντικός.

Η παρακάτω έκθεση παρέχει μία γενική παρουσίαση των προκλήσεων που αντιμετωπίζει το σύνολο των εργαζομένων στον τομέα της επαγγελματικής ασφάλειας και υγείας όσον αφορά την διαχείριση των κινδύνων κραδασμών στην εργασία.
Report - Workplace exposure to vibration in Europe: an expert review
Για κραδασμούς μεταδιδόμενους στο σύστημα άξονα χειρός-βραχίονα (πηχεοκαρπικός άξονας) καθώς και για κραδασμούς που μεταδίδονται σε ολόκληρο το σώμα, οι ημερήσιες οριακές τιμές έκθεσης και οι τιμές έκθεσης για την ανάληψη δράσης, καθορίζονται στο Π.Δ 176/2005 (ΦΕΚ 227/Α) “Ελάχιστες προδιαγραφές υγείας και ασφάλειας όσον αφορά την έκθεση των εργαζομένων σε κινδύνους προερχόμενους από φυσικούς παράγοντες (κραδασμοί), σε συμμόρφωση με την οδηγία 2002/44/ΕΚ” (ΦΕΚ 227/Α/14-09-2005), όπως ισχύει.

Π.Δ 176/2005 (ΦΕΚ 227/Α)

Παρακάτω δίνεται μια προσαρμογή του συγκεκριμένου διατάγματος όπως ισχύει και της οδηγίας για το εργασιακό περιβάλλον:

Προστασία των εργαζόμενων απ' τους κραδασμούς

Δείτε επίσης: Θόρυβος στο εργασιακό περιβάλλον: αυτός ο άγνωστος...

29.4.10



ό,τι κι αν σας πάρουν, μένουν τα όνειρα..
και τα όνειρα κάποτε θα πάρουν εκδίκηση..

[tzeferis]

Η κρίση είναι ηθική!

"Ητανε σύντομος ο ωραίος βίος" γράφει στο "εν εσπέρα" ο Καβάφης..
Και καπου αλλού στο ίδιο "Η πείρα των χρόνων με το δείχνει..."

Oποιος συνεχίζει να νομίζει οτι μόλις τακτοποιηθούν τα νούμερα,
θα τακτοποιηθούν και οι συνειδήσεις,
και θα εκλείψει αυτός ο παγιωμένος καθολικός αμοραλισμός, μάλλον
πλανάται.
Μάθαμε να ζούμε τυχοδιωκτικά, να σπαταλάμε και να μιζάρουμε
να "εργαζόμαστε" πουλώντας μόνο ένα τουριστικό προϊόν, την εικόνα
της ελλάδας του παρελθόντος μέσα σε ένα κακόγουστο σήμερα, πάνω
στο οποίο στήσαμε κομπίνες, κάναμε αρπαχτές και βολέψαμε μια
ανέμελη ζωή τύπου mp3..

Τι κι αν πονάω, τι κι αν πονάς, δεν έχει νόημα πλέον...
Tι κι αν φωνάζω, δεν ήμουν εγώ, δεν ήμουν εγώ, δεν έχει κανένα νόημα πλέον...

Ηρθε ο καιρός να αλλάξουμε πρότυπα.. Αλλοιώς θα μας πάρει ο άνεμος..
[τζεφέρης Πέτρος][by tzeferis peter]

27.4.10

Καταραμένε Έλληνα... o tempora o mores!

Όπου να γυρίσω την σκέψη μου, όπου και να στρέψω την ψυχή μου, μπροστά μου σε βλέπω, σε βρίσκω: Τέχνη λαχταρώ, Ποίηση, Θέατρο, Αρχιτεκτονική.... εσύ μπροστά! Πρώτος και αξεπέραστος.
Επιστήμη αναζητώ, Μαθηματικά, Φιλοσοφία, Ιατρική.... κορυφαίος και ανυπέρβλητος.
Για Δημοκρατία διψώ, Ισονομία και Ισότητα.... Εσύ μπροστά μου, ασυναγώνιστος κι ανεπισκίαστος.
Καταραμένε Έλληνα, καταραμένη Γνώση...
Γιατί να σε αγγίξω;
Για να αισθανθώ πόσο μικρός είμαι, ασήμαντος, μηδαμινός;
Γιατί δεν με αφήνεις στην δυστυχία μου και στην ανεμελιά μου;
[Φρήντριχ Σίλερ, 1759-1805, Γερμανός συγγραφέας και ποιητής]

Έκαστος τόπος έχει την πληγήν του: Η Αγγλία την ομίχλην, η Αίγυπτος τας οφθαλμίας, η Βλαχία τας ακρίδας και η Ελλάς τους Έλληνας.
[Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904]

Γιατί φίλε μου Σίλερ δεν με αφήνεις στην δυστυχία μου καί στην ανεμελιά μου; Γιά να αισθανθώ πόσο μικρός είμαι, ασήμαντος, μηδαμινός;
[Ανώνυμος σύγχρονος έλλην]

ΕΙΠΑΝ Ή ΕΓΡΑΨΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

26.4.10

28/04/2010, Παγκόσμια ημέρα για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία 2010

20.4.10

Μας ταιριάζει το παπιγιόν του σερβιτόρου;

  

Μας ταιριάζει το ΔΝΤ, ως αποτέλεσμα ενός πλήρως αποτυχημένου μεταπολιτευτικού αναπτυξιακού μοντέλου;

Που στηρίχτηκε τα τελευταία χρόνια στο δανεισμό και στην παροχή υπηρεσιών; Αλήθεια ποιών υπηρεσιών;

Στον (μέτριας και κακής ποιότητας) τουρισμό, το υδροκέφαλο δημόσιο, τις τράπεζες και το περίφημο διαπλεκόμενο πελατειακό σύστημα να τα σφιχταγκαλιάζει;

Εχουμε φθάσει στο σημείο να απαξιώνουμε την πρωτογενή παραγωγή παντού και να μιλάμε για την «βαριά βιομηχανία των υπηρεσιών». Όμως η ανάπτυξη δεν μπορεί να στηρίζεται σε μονοκαλλιέργεια, ειδικότερα μάλιστα όταν μιλάμε για μονοκαλλιέργεια υπηρεσιών.

Ανάπτυξη χωρίς πρωτογενή παραγωγή δεν μπορεί να υπάρξει και η μονοδιάστατη αποϋλοποίηση της οικονομίας οδηγεί σταθερά στην αποανάπτυξη. Η ίδια η κοινωνία μας που διαμαρτύρεται για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της πρωτογενούς παραγωγής ασπαζόμενη τα σύνδρομα NIMBY και NIABY, εντούτοις υιοθετεί μοντέλο ανάπτυξης που καταναλώνει συνεχώς περισσότερη ενέργεια και φυσικούς πόρους.

Το “αειφόρο τίποτε” ούτε τρώγεται, ούτε “πολυμερίζεται”, ούτε μπορεί να αποτελέσει θετική παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές. Αλήθεια, πόσο βιώσιμο ειναι το αειφόρο τίποτε; είναι ένα διαχρονικό ερώτημα που διατυπώνουμε κάθε τρεις και λίγο από το βήμα αυτό...

Για να διαμορφωθεί το νέο όραμα στο οποίο προσβλέπουμε και σαν Χώρα αλλά και σαν ΕΕ, θα πρέπει να εστιάσουμε όχι στο χρώμα, αλλά στην ουσία της ανάπτυξής μας. Θα πρέπει όχι να παραγκωνίσουμε τους φυσικούς και ορυκτούς πόρους αλλά να αναγνωρίσουμε ότι η προσεκτική χρήση ενέργειας, φυσικών πόρων και πρώτων υλών, η αποδοτικότερη χρήση τους και η αύξηση της παραγωγικότητας θα είναι οι βασικοί μοχλοί αύξησης της μελλοντικής ανταγωνιστικότητας της βιομηχανίας μας και των οικονομιών μας. Hic Rhodus, hic saltus!

Αλλοιώς ας περιμένουμε να πέσουμε στα ξένα χέρια και στην αγκαλιά του ΔΝΤ. Μια αγκαλιά χωρίς οίκτο αλλά και χωρίς πάτο..

[Πέτρου Τζεφέρη]


Σαν να μη πέρασε μια μέρα !

ποιός είδε κράτος λιγοστό

σ’ όλη τη γη μοναδικό,
εκατό να εξοδεύει
και πενήντα να μαζεύει;
Να τρέφει όλους τους αργούς,
νά’χει επτά Πρωθυπουργούς,
ταμείο δίχως χρήματα
και δόξης τόσα μνήματα;
Νά’χει κλητήρες για φρουρά
και να σε κλέβουν φανερά,
κι ενώ αυτοί σε κλέβουνε
τον κλέφτη να γυρεύουνε;

[του Γιώργου Σουρή, 1853 -1919 ]

17.4.10

Η αναθεώρηση του ΚΜΛΕ

Ο Κανονισμός Μεταλλευτικών και Λατομικών Εργασιών (ΚΛΜΕ, (Υ.Α. ΙΙ-5η/Φ/17402/1984 , ΦΕΚ 931/Β/31.12.1984), αποτελεί το βασικό θεσμικό εργαλείο που διέπει τη λειτουργία της εξορυκτικής βιομηχανίας αναφορικά με τις συνθήκες ασφάλειας και ορθολογικής εκμετάλλευσης, από το 1984. Από τότε, ο ΚΜΛΕ ουδέποτε αναθεωρήθηκε ουσιαστικά, παρά μόνο σημειακά και κατά περίπτωση, ώστε να ενσωματωθούν ελάχιστα άρθρα που αφορούσαν κυρίως τον αμίαντο. (πχ. Υ.Α. Δ8/Γ/Φ17/4208/98 και Δ7/Α/Φ1/οικ.2198/02)

Επιπλέον, ο ΚΜΛΕ, ένα ήδη ογκώδες νομοθέτημα 114 άρθρων και 215 σελίδων, θα πρέπει να πλαισιωθεί με ένα σύνολο από προεδρικά κυρίως διατάγματα αλλά και υπουργικές αποφάσεις, με τα οποία η ελληνική νομοθεσία έχει ενσωματώσει το κοινοτικό κεκτημένο σε θέματα που αφορούν τη βελτίωση της ασφάλειας και της υγείας των εργαζοµένων. Ενδεικτικά αναφέρονται τα ακόλουθα: Π.Δ. 85/91, ΠΔ 149/06, 77/93, 395/94, 16/96, 17/96, 174/97, 175/97, 176/97, 177/97, 62/98, 15/99, 88/99, 89/99, 95/99, ΚΥΑ Δ7/Φ1/4817/1990 (ΦΕΚ 188/Β/21.3.1990) κλπ. Πρόκειται για εξειδικευμένα διατάγματα με εκτεταμένο επιστημονικό και σε πολλές περιπτώσεις διεπιστημονικό background αλλά και ειδική βαρύτητα για την βιομηχανική υγιεινή κι ασφάλεια όπως πχ. εκείνα που αφορούν το θόρυβο, τους κραδασμούς, τις επικίνδυνες χημικές ουσίες στους χώρους εργασίας, τις σκόνες και το κρυσταλλικό πυρίτιο, τον αμίαντο, τις δονήσεις και τα εκρηκτικά, την εργατική νομοθεσία, τα θέματα επίβλεψης, τεχνικού ασφαλείας, γιατρού εργασίας κλπ.


ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Το έργο της αναμόρφωσης του ΚΜΛΕ με την ενσωμάτωση όλων των νεώτερων θεσμικών παρεμβάσεων τόσο σε Εθνικό όσο και σε επίπεδο ΕΕ, θα πρέπει να λαμβάνει υπόψιν τις ιδιαιτερότητες της ελληνικής εξορυκτικής βιομηχανίας αλλά και τις περιβαλλοντικές και κοινωνικές επιταγές της εποχής μας.

Βασικός στόχος της αναθεώρησης είναι ως γνωστόν η προσαρμογή στις νέες τεχνολογίες και τις απαιτήσεις της νέας εποχής για όσο το δυνατόν μεγαλύτερη παραγωγικότητα, οικο-αποδοτικότητα (eco-efficiency), καλύτερη επιμελητεία υλικών (materials stewardship), περιβαλλοντική καινοτομία κι ευθύνη (eco-innovation, eco-liability) και απόλυτο σεβασμό στην υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων καθώς και στην προστασία του περιβάλλοντος.

Για την επίτευξη στου σκοπού αυτού, δεν είναι δυνατόν απλώς να μεταφραστούν οι κοινοτικές οδηγίες και να ενσωματωθούν με απλή παράθεση στο τελικό κείμενο προς διαβούλευση, διότι το αποτέλεσμα δεν θα έχει δυναμικό χαρακτήρα και θα είναι μη λειτουργικό.

Το έργο αναθεώρησης του ΚΛΜΕ, που έμεινε στα συρτάρια για 26 χρόνια, απαιτεί ικανό χρόνο, εις βάθος εργασία από ανθρώπους με διάθεση και ειδικές γνώσεις, με σαφή επιστημονικά κριτήρια αλλά και ενσωμάτωση στην μεθοδολογία της δουλειάς όλων των ως άνω παρατηρήσεων πριν την κατάρτιση του τελικού προσχεδίου, την οποία θα ακολουθήσουν οι διαδικασίες διαβούλευσης µε όλους τους κοινωνικούς εταίρους (εργαζομένους, εργοδότες, δημόσια διοίκηση, ΤΕΕ, επιστημονική κοινότητα κλπ).

ΚΛΜΕ, Υ.Α. ΙΙ-5η/Φ/17402/1984 , ΦΕΚ 931/Β/31.12.1984

16.4.10

Bring Them Back...



εκείνο που δεν ξέρω είναι
αν τυχόν κι επιστρέψουν,
πόσο θα παραμείνουν στη θέση τους
πριν ξαναπουληθούν από κάποιους επιτήδειους..

14.4.10

Θόρυβος στο εργασιακό περιβάλλον: αυτός ο άγνωστος...


O αντίκτυπος του θορύβου στην εργασία

Υπάρχει αρκετά μεγάλη σύγχιση για το θόρυβο στο εργασιακό περιβάλλον, αρχής γενομένης από το τι είναι και πως ορίζεται μέχρι τις μεθόδους ελέγχου του και τη σχετική νομοθεσία.

Για παράδειγμα, ένα μέρος της σύγχισης προκαλείται από το γεγονός ότι στην ακοολογία, ως μονάδα μέτρησης της ηχητικής έντασης χρησιμοποιείται το decibel (dB), το οποίο είναι λογαριθμική μονάδα και εκφράζει το επίπεδο της ηχητικής πίεσης.
Το decibel (dB) ως λογαριθμική μονάδα παρουσιάζει μια ιδιαιτερότητα πολύ σημαντική στην εκτίμηση των ηχητικών επιπέδων στους εργασιακούς χώρους. Για κάθε διπλασιασμό της ηχητικής έντασης παρατηρείται μια αύξηση 3dB του ηχητικού επιπέδου, δηλαδή το διπλάσιο των 85 dB δεν είναι τα 170 αλλά τα 88 dB. Για τον ίδιο λόγο για να μειώσουμε το επίπεδο του θορύβου άπο τα 90 dB στα 80 dB που ίσως δεν φαίνεται τόσο σημαντικό, λαμβάνοντας υπόψη τα χαρακτηριστικά της κλίμακας decibel, θα πρέπει να απομακρύνουμε από το χωρο εργασίας εννιά στις δέκα μηχανές που προκαλούν θόρυβο!!!
Πάντως παρά τις διάφορες συγχίσεις, σημασία έχει ότι όσο περνούν τα χρόνια ο θόρυβος στο εργασιακό περιβάλλον κάνει ολο και σημαντικότερη την αρνητική του παρουσία και η νομοθεσία γίνεται διαρκώς αυστηρότερη.
Στην αρχή του 20ου αιώνα ένας από τους πατέρες της σύγχρονης υγιεινολογίας, ο Robert Koch, έγραφε σχετικά με το θόρυβο ότι “μια μέρα ο άνθρωπος θα αγωνίζεται ενάντια στο θόρυβο με την ίδια επιμονή πουπαλεύει με τη χολέρα και την πανώλη”.
Φαίνεται ότι η μέρα αυτή έφθασε...

Θόρυβος αυτός ο άγνωστος...

ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ
Προστασία των εργαζόμενων απ' τους θορύβους.
To ΠΔ 149/06 (ΦΕΚ 159/Α/28-07-2006) «Eλάχιστες προδιαγραφές υγείας και ασφάλειας όσον αφορά την έκθεση των εργαζομένων σε κινδύνους προερχόμενους από φυσικούς παράγοντες (θόρυβος) σε εναρμόνιση με την οδηγία 2003/10/ΕΚ» κατήργησε το προηγούμενο ΠΔ 85/91 (ΦΕΚ:38/Α/91) σε συμμόρφωση προς την οδηγία 86/188/ΕΟΚ.

Παρακάτω δίνεται μια προσαρμογή του συγκεκριμένου διατάγματος όπως ισχύει και της οδηγίας για το εργασιακό περιβάλλον:

Προστασία των εργαζόμενων απ' τους θορύβους

13.4.10

Bιώσιμη Μάνη είναι μόνο η ενωμένη !

Το όραμα μιας διοικητικά ενωμένης Μάνης δεν είναι μόνο υπόθεση αποκατάστασης μιας αδικίας που συντελέστηκε φυσικά χωρίς καμία διαβούλευση από το καθεστώς Μεταξά το 1937.

Αποτελεί κυρίως ζήτημα οκονομικής, περιβαλλοντικής, κοινωνικής και πολιστιστικής βιωσιμότητας της περιοχής αλλά και του ιδιαίτερου brand name της Μάνης, κάτι που παρακολουθούμε να διακυβεύεται στα σύγχρονα χρόνια.

Σήμερα με τον "ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ" δίνεται μια ευκαιρία στο όραμα της ενωμένης Μάνης. Αρκετοί φορείς αλλά και εχέφρονες Μανιάτες το έχουν αντιληφθεί και κινούνται πάντοτε συνετά και χωρίς ίχνος τοπικισμού προς την κατεύθυνση αυτή βλέποντας μπροστά παρά τις τεχνητές αδυναμίες που παρουσιάζονται.

Κείμενο Θέσεων φορέων και συλλόγων της Μάνης-Γιατί πιστεύουμε στην Ενωμένη Μάνη 1

Κείμενο Θέσεων φορέων και συλλόγων της Μάνης-Γιατί πιστεύουμε στην Ενωμένη Μάνη 2

Είναι καιρός να σταματήσει η αιμοραγία των παιδιών της μάνης δεξιά κι αριστερά. Η εκμετάλλευση της ιστορικής και πολιτιστικής ταυτότητάς της ενθεν και εκείθεν χωρίς αντάλλαγμα. Ο γεωγραφικός (και οχι μόνο) προσεταιρισμός της μεσσηνιακής μάνης . Η μη δυνατότητα κατοχύρωσης του ονόματος παραδοσιακών μανιάτικων προϊόντων (του λαδιού, του τυριού ακόμη και του domain http://www.mani.gr/ στο διαδίκτυο) ακριβώς επειδή η περιοχή ανήκει σήμερα σε δύο διαφορετικές διοικητικές ενότητες!! Και πολλά άλλα ...

Εμπρός λοιπόν για μια ανυπόταχτη, τραχιά, βραχώδη, άνυδρη αλλά ενιαία και αυθεντική Μάνη. Μια Μάνη με ενιαία διοικητική και πολιτιστική ταυτότητα! Με έναν δήμο αντί για έξι...

H MANH EINAI MIA KAI ΑΔΙΑΙΡΕΤΗ..ΟΠΩΣ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ...

Mani makes the world go round...

[Πέτρος Τζεφέρης] [by Tzeferis Petros]

9.4.10

Πράσινη Πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2012 και 2013

Καθαρός αέρας, πάρκα και περιβάλλον χωρίς ρύπανση, αστική διαβίωση υψηλής ποιότητας,
βιώσιμες ιδέες για μια υγιή πόλη – ο αγώνας για την κατάκτηση της περίβλεπτης θέσης που θα αναδείξει την πιο φιλική προς το περιβάλλον πόλη (άνω των 200 χιλιάδων κατοικων) για το 2012 και το 2013.

Οι πόλεις που διεκδικούν τον τίτλο της πράσινης πρωτεύουσας ειναι:
Barcelona (Ισπανία), Vitoria-Gasteiz (Ισπανία), Malmo (Σουηδία), Nantes (Γαλλία), Nuremberg (Γερμανία) και το "χρεωκοπημένο αλλά πράσινο " Reykjavik (Ισλανδία)

Κάθε χρόνο, μια ευρωπαϊκή πόλη ανακηρύσσεται Πράσινη Πρωτεύουσα της Ευρώπης από ομάδα εμπειρογνωμόνων σε θέματα περιβάλλοντος και κριτική επιτροπή. Το 2010, η Στοκχόλμη ήταν η πρώτη ευρωπαϊκή πόλη στην οποία απονεμήθηκε ο τίτλος, ακολουθούμενη από το Αμβούργο για το 2011.

Θα γίνει η δική σας πόλη Πράσινη Πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2012 ή το 2013;

Αν αναρωτιέστε γιατί καμία ελληνική πόλη δεν είναι υποψήφια, ρωτήστε εκείνους που πρέπει. Aν πάλι δεν πιστεύετε οτι θα γίνουμε ποτέ υποφήφιοι , ρωτήστε και τον εαυτό σας..

Εγω θα γράψω μόνο δύο λόγια για τη Στοκχόλμη. Η Στοκχόλμη είναι μια γοργά αναπτυσσόμενη πόλη 800.000 κατοίκων, με εξαιρετικά φιλική προς το περιβάλλον αστική διαβίωση. Περίπου το 95% του πληθυσμού της πόλης ζει λιγότερο από 300 μέτρα μακριά από χώρους πρασίνου που βελτιώνουν την τοπική ποιότητα ζωής, προσφέρουν αναψυχή, καθαρισμό των υδάτων, μείωση του θορύβου και ενίσχυση της βιοποικιλότητας και της οικολογίας. Ένα πρωτοποριακό σύστημα χρεώσεων κυκλοφοριακής συμφόρησης έχει μειώσει τη χρήση ιδιωτικών αυτοκινήτων, έχει ενισχύσει τη χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς και έχει μειώσει τις εκπομπές ρύπων. Η Στοκχόλμη έχει κατορθώσει να μειώσει κατά 25% τις εκπομπές CO2 ανά κάτοικο από το 1990, φέρνοντας το ποσοστό της σε περίπου το μισό του εθνικού μέσου όρου στη Σουηδία. Επιπλέον, έχει θέσει το φιλόδοξο στόχο της κατάργησης της χρήσης ορυκτών καυσίμων έως το 2050. κλπ κλπ. Πρώτη η Στοκχόλμη...

Δεν χρειάζεται να γράψουμε περισσότερα για να καταλάβουμε γιατί εμείς δεν είμαστε υποψήφιοι.. Κάποτε (επί μελίνας), η Αθήνα είχε ανακηρυχθεί ως Πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης. Ομως μια τέτοια πρωτεύουσα πρέπει να είναι πρωτίστως βιώσιμη για τους πολίτες και τους επισκέπτες της.

[Πέτρος τζεφέρης][tzeferis Petros]

7.4.10

Ενεργειακά ορυκτά: λίγο πριν το τέλος;

1.4.10

χρόνια πολλά...



Μούστειλαν πάλι ενα μειλ που μιλάει για την αγάπη.. την πραγματική αγάπη που σημαίνει θυσία και που τόσο λείπει από τις ψυχές μας!


"Κάποτε ήταν μια κοπέλα τυφλή. Μισούσε τον εαυτό της που ήταν τυφλή.Μισούσε τον καθένα, εκτός από τον αγαπημένο της. Αυτός ήταν πάντα εκεί γι’ αυτήν.Την αγαπούσε πολύ και ήταν πάντα δίπλα της.Του είχε πει ότι αν μπορούσε να δειτον κόσμο, τότε θα τον παντρευόταν!


Μια μέρα βρέθηκε κάποιος που της δώρισε δυό μάτια και τότε μπόρεσε να δει τον κόσμο που τόσο πολύ ήθελε…είδε και τον αγαπημένο της… Εκείνος την ρώτησε γεμάτος χαρά «τώρα που μπορείς να δεις τον κόσμο, θα με παντρευτείς;»Η κοπέλα όμως έκπληκτη είδε ότι ο αγαπημένος της ήταν κι αυτός τυφλός και σοκαρισμένη από αυτό,αρνήθηκε να τον παντρευτεί.


Το αγόρι έφυγε δακρυσμένο και με πόνο αργότερα της έστειλε ένα γράμμα…''Απλά σε παρακαλώ, να προσέχεις τα μάτια μου!"


Αυτές οι μέρες κάτι έχουν να μας θυμίσουν από την αγάπη θυσία.


Ας τιμήσουμε για μια ακόμη φορά τα χωριά μας, μακρυά απο τα spreads και τα ασύρματα δίκτυα..και μαζί ας τιμήσουμε την οικογένεια, τους παλιούς φίλους, τα παιδιά που μεγαλώνουν μέρα με τη μέρα..


Καλό Πάσχα!