Ο Κανονισμός Μεταλλευτικών και Λατομικών Εργασιών (ΚΛΜΕ, (Υ.Α. ΙΙ-5η/Φ/17402/1984 , ΦΕΚ 931/Β/31.12.1984), αποτελεί το βασικό θεσμικό εργαλείο που διέπει τη λειτουργία της εξορυκτικής βιομηχανίας αναφορικά με τις συνθήκες ασφάλειας και ορθολογικής εκμετάλλευσης, από το 1984. Από τότε, ο ΚΜΛΕ ουδέποτε αναθεωρήθηκε ουσιαστικά, παρά μόνο σημειακά και κατά περίπτωση, ώστε να ενσωματωθούν ελάχιστα άρθρα που αφορούσαν κυρίως τον αμίαντο. (πχ. Υ.Α. Δ8/Γ/Φ17/4208/98 και Δ7/Α/Φ1/οικ.2198/02)
Επιπλέον, ο ΚΜΛΕ, ένα ήδη ογκώδες νομοθέτημα 114 άρθρων και 215 σελίδων, θα πρέπει να πλαισιωθεί με ένα σύνολο από προεδρικά κυρίως διατάγματα αλλά και υπουργικές αποφάσεις, με τα οποία η ελληνική νομοθεσία έχει ενσωματώσει το κοινοτικό κεκτημένο σε θέματα που αφορούν τη βελτίωση της ασφάλειας και της υγείας των εργαζοµένων. Ενδεικτικά αναφέρονται τα ακόλουθα: Π.Δ. 85/91, ΠΔ 149/06, 77/93, 395/94, 16/96, 17/96, 174/97, 175/97, 176/97, 177/97, 62/98, 15/99, 88/99, 89/99, 95/99, ΚΥΑ Δ7/Φ1/4817/1990 (ΦΕΚ 188/Β/21.3.1990) κλπ. Πρόκειται για εξειδικευμένα διατάγματα με εκτεταμένο επιστημονικό και σε πολλές περιπτώσεις διεπιστημονικό background αλλά και ειδική βαρύτητα για την βιομηχανική υγιεινή κι ασφάλεια όπως πχ. εκείνα που αφορούν το θόρυβο, τους κραδασμούς, τις επικίνδυνες χημικές ουσίες στους χώρους εργασίας, τις σκόνες και το κρυσταλλικό πυρίτιο, τον αμίαντο, τις δονήσεις και τα εκρηκτικά, την εργατική νομοθεσία, τα θέματα επίβλεψης, τεχνικού ασφαλείας, γιατρού εργασίας κλπ.
ΝΟΜΟΘΕΣΙΑ ΥΓΙΕΙΝΗΣ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝΤο έργο της αναμόρφωσης του ΚΜΛΕ με την ενσωμάτωση όλων των νεώτερων θεσμικών παρεμβάσεων τόσο σε Εθνικό όσο και σε επίπεδο ΕΕ,
θα πρέπει να λαμβάνει υπόψιν τις ιδιαιτερότητες της ελληνικής εξορυκτικής βιομηχανίας αλλά και τις περιβαλλοντικές και κοινωνικές επιταγές της εποχής μας.
Βασικός στόχος της αναθεώρησης είναι ως γνωστόν η προσαρμογή στις νέες τεχνολογίες και τις απαιτήσεις της νέας εποχής για
όσο το δυνατόν μεγαλύτερη παραγωγικότητα, οικο-αποδοτικότητα (eco-efficiency), καλύτερη επιμελητεία υλικών (materials stewardship), περιβαλλοντική καινοτομία κι ευθύνη (eco-innovation, eco-liability) και απόλυτο σεβασμό στην υγεία και ασφάλεια των εργαζομένων καθώς και στην προστασία του περιβάλλοντος. Για την επίτευξη στου σκοπού αυτού, δεν είναι δυνατόν απλώς να μεταφραστούν οι κοινοτικές οδηγίες και να ενσωματωθούν με απλή παράθεση στο τελικό κείμενο προς διαβούλευση, διότι το αποτέλεσμα δεν θα έχει δυναμικό χαρακτήρα και θα είναι μη λειτουργικό.
Το έργο αναθεώρησης του ΚΛΜΕ, που έμεινε στα συρτάρια για 26 χρόνια, απαιτεί ικανό χρόνο, εις βάθος εργασία από ανθρώπους με διάθεση και ειδικές γνώσεις, με σαφή επιστημονικά κριτήρια αλλά και ενσωμάτωση στην μεθοδολογία της δουλειάς όλων των ως άνω παρατηρήσεων πριν την κατάρτιση του τελικού προσχεδίου, την οποία θα ακολουθήσουν οι διαδικασίες διαβούλευσης µε όλους τους κοινωνικούς εταίρους (εργαζομένους, εργοδότες, δημόσια διοίκηση, ΤΕΕ, επιστημονική κοινότητα κλπ).
ΚΛΜΕ, Υ.Α. ΙΙ-5η/Φ/17402/1984 , ΦΕΚ 931/Β/31.12.1984