30.5.10

Παγκόσμια μέρα περιβάλλοντος και φέτος : ας γίνουμε λίγο, έστω ελάχιστα, καλύτεροι…


Παγκόσμια μέρα περιβάλλοντος και φέτος…. έρχεται σε λίγες μέρες.

Ας σκεφτούμε τί έκανε ο καθένας από μας για το περιβάλλον, πχ. στον υπηρεσιακό μας χώρο.

Για παράδειγμα, σε ποιές δράσεις συμμετείχαμε, τι δράσεις προτείναμε, τι πετύχαμε;

Πρόγραμμα Δράσης του ΥΠΕΚΑ για δημοτικά και γυμνάσια

Πόσα Μέγαβατς καταναλώσαμε, πόσα Νέγαβατς εξοικονομήσαμε; Πόσες φορές πριν φύγουμε από το γραφείο σκεφτήκαμε αν αφήνουμε τα φώτα και τις βρύσες ανοιχτά, το κλιματιστικό να δουλεύει και παράλληλα το παράθυρα και τις πόρτες ορθάνοιχτα;

Πόσες φορές σκεφτήκαμε να σβήσουμε το φωτοτυπικό μετά το τέλος του ωραρίου εργασίας και ακόμη να μην αφήσουμε τις ηλεκτρονικές συσκευές πχ. οθόνη υπολογιστή, στην κατάσταση αναμονής (stand-by) που κι αυτή καταναλώνει;

Πόσες φορές μετακινούμενοι στους διαδρόμους, τα κουζινάκια και τις τουαλέτες των ορόφων, σβήσαμε τα φώτα που παραμένουν καθ’ όλη την ημέρα προκλητικά αναμμένα; Πόσο δύσκολος είναι ο αθέατος κόσμος των …Νέγαβατς (Negawatts);

Πόσο χαρτί που δεν χρειαζόταν να χρησιμοποιηθεί αποφύγαμε να χρησιμοποιήσουμε; Πόσες φορές πριν εκτυπώσουμε ή φωτοτυπήσουμε ένα κείμενο σκεφτήκαμε: «μήπως μπορώ να το αποφύγω;” «μήπως πρέπει να κόψω τη συνήθεια να τυπώνω δέκα φορές πριν τελειώσω ένα υπηρεσιακό έγγραφο;” «μήπως, αν δεν γίνεται αλλιώς, να εκτυπώσω χρησιμοποιώντας και τις δύο πλευρές του χαρτιού;» ή «να χρησιμοποιήσω το πίσω μέρος της εκτυπωμένης σελίδας για σημειώσεις;» «μήπως τέλος, δεν χρειάζομαι εκτυπωμένο το e-mail που έλαβα;” “Μήπως να το σκεφτώ διπλά για τις έγχρωμες εκτυπώσεις;»

Πόσο χαρτί κάναμε «διαλογή στην πηγή» ώστε να ανακυκλωθεί στη συνέχεια και επιπλέον να μην καταλήξει στο χωματερή και αναγκαστούμε να το διαχειριστούμε ως άχρηστο υλικό;
Μήπως αντί να κάνουμε αυτό πετάξαμε μαζί εφημερίδες, χαρτιά φωτοτυπικού, φλούδες από φρούτα, αλουμίνια αναψυκτικών, πλαστικές σακούλες κλπ και μετά αφήσαμε την …καθαρίστρια να κάνει «διαλογή» πετώντας τα όλα μαζί στον κοινό ή μπλε κάδο;

Θυμόμαστε πού πετάξαμε το γραφίτη (cartridge) του εκτυπωτή που αλλάξαμε με καινούργιο; Μήπως αυτό έπρεπε να το ξαναγεμίσουμε και να γλιτώσουμε λεφτά και ενδεχομένως κανένα ..γυφτάκι από αυτά που ψάχνουν με το κεφάλι σκυμμένο μέσα στα σκουπίδια; Μήπως είναι προτιμότερο να αναγομώνουμε συστηματικά τα μελάνια κάνοντας εξαιρετική οικονομία (και όχι μόνο) από το να τα «δίνουμε για ανακύκλωση», πληρώνοντας επιπλέον ενδεχομένως τους ιδιώτες, και μετά να αγοράζουμε πανάκριβα καινούργια ανταλλακτικά;

Πού «πετάξαμε» τον υπολογιστή μας που αντικαταστήσαμε με άλλον πιο σύγχρονο; Εχουμε σκεφτεί πού πάει ο υπολογιστής μας όταν "πεθάνει"; Ξέρετε τι είναι και πού είναι η Γκουιγιού; Είναι ένα από τα ασιατικά νεκροταφεία των hightech trash (ηλεκτρονικά σκουπίδια) όπου πηγαίνει ο υπολογιστής μας για να ανακυκλωθεί και όπου παίρνει στο λαιμό του και πολλά κινεζάκια…θύματα της σκοτεινής πλευράς της ψηφιακής εποχής..

Read More

25.5.10

Λατομεία σχιστολιθικών πλακών Καρύστου: Ωρα μηδέν...

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΛΑΤΟΜΕΙΟ 16ο ΤΖΕΦΕΡΗ ΠΕΤΡΟΥ: ΛΑΤΟΜΕΙΑ ΣΧΙΣΤΟΛΙΘΙΚΩΝ ΠΛΑΚΩΝ ΚΑΡΥΣΤΟΥ: ΩΡΑ ΜΗΔΕΝ… by tzeferisp


Tελικά η τροπολογία πέρασε στις 04.06.2010 ως άρθρο 16 στον Ν. 3851/04.06.2010 (ΦEK 85 A)  για τις ΑΠΕ.

24.5.10

Τρέξτε, φτωχοί ζορμπάδες, να προλάβετε… βγήκε και υβριδική έκδοση!

Δεν ξέρω αν ακολουθώντας τα παγκόσμια πρότυπα του homo
consumus συνεχίζουμε να είμαστε οι πρώτοι σε κατά κεφαλήν κατανάλωση Porsche Cayenne. Ούτε αν η πλειοψηφία των "πατέρων του έθνους" του ελληνικού κοινοβουλίου, συνεχίζουν με χρήματα του ελληνικού λαού να χρησιμοποιούν τα πολυτελή Lexus.

Όμως σίγουρα, μετά την προχθεσινή μετάβαση στο χωριό μου, στη Μάνη, έμεινα και πάλι εμβρόντητος. Δεν πήγα στη Μύκονο, ούτε έξω από νυχτερινό κέντρο της παραλίας. Πρωί Σαββάτου και περαστικός από την Αρεόπολη (το κεφαλοχώρι της Μάνης) προσπαθούσα να κρύψω το αυτοκινητάκι μου (των 1800 cc παρακαλώ) από τις τζιπάρες, τα πολυτελή SUV και τα ..γεμάτα καφενεία… Ελεος πια… Τι παράγει η παντέρμη μάνη; Το λαδάκι που η τιμή του ξεφτιλίστικε στις μέρες μας; Την πέτρα της και τις στέρνες της; Τον τουρισμό της; Την ιδέα της; Τους ιθαγενείς ζορμπάδες που ήταν κάποτε το σήμα κατατεθέν σε έναν τόπο που ουσιαστικά σήμερα δεν παράγει κανένα προϊόν; Ποια είναι αλήθεια η προστιθέμενη αξία που προσφέρει πολυτέλεια σε ένα τόπο τόσο φτωχό; σε ένα τόπο που κάποτε τον λέγαμε τραχύ κι απόμακρο πλην όμως αδούλωτο κι αυθεντικό..

Το σίγουρο κορώνες μου είναι ότι ...παράγει ακριβά SUV και Cayenne, ακόμη κι αυτή… Και ακόμη ότι η …ιδέα της Μάνης δεν φτάνει για να πληρώνεις τα τέλη ταξινόμησης, τα τέλη κυκλοφορίας και τα τεκμήρια του Cayenne… Γιατί η ιδέα της Μάνης των πατεράδων και των παππούδων μας, της λιτότητας και της κουμπούρας στο μαξιλάρι, δεν έχει καμιά σχέση με τους λιμοκοντόρους που μετράνε την αξιοπρέπεια με το πόσα άλογα έχουν παρκαρισμένα στο δρόμο…

Το σίγουρο είναι ότι ο μύθος του Zorba the Greek, του ανέμελου κι εξωστρεφή, που αγαπούσε τη ζωή και τον άνθρωπο μετεξελίχθηκε σε ένα πρότυπο, που απλώς καταναλώνει και μάλιστα ασύστολα χωρίς να παράγει τίποτε. Και δεν έχει μολύνει μόνο το Κολωνάκι και τη Μύκονο αλλά δυστυχώς και τις πιο φτωχές παραδοσιακές επαρχίες του τόπου μας..

Το σίγουρο είναι, όπως γράφει και ο Νίκος Δήμου, ότι ο μύθος του Zorba the Greek, αν ποτέ υπήρξε τέτοιος πέρα από τη φαντασία του Καζαντζάκη και του Κακογιάννη, αφού τροφοδότησε για χρόνια τον τουρισμό μας, αφού γέμισε χιλιάδες «rooms to let», τώρα στράφηκε εναντίον μας. Ηρθε η ώρα να πληρώσουμε για το μύθο του ανέμελου πλην τίμιου, του έξω καρδιά πλην μεροκαματιάρη, του αγαπησιάρη πλην εργατικού ντόπιου ελληνάρα.

Η μήπως όχι; Η μήπως είμαστε πάλι πίσω από τούτη την ανθρώπινη πάστα του νεοέλληνα; Η μήπως τούτη δω η πάστα έχει ήδη βρει και πάλι το παράθυρο; Το παράθυρο ώστε και πάλι να μην τον θίξει η κατάσταση, ώστε να συνεχίσει απρόσκοπτα να «εργάζεται» νυχθημερόν για το δικό του καλό, αφήνοντας το κράτος δίπλα του να βουλιάζει; Ο εργολάβος που συνάντησα, μου ζήτησε αρκετά χρήματα για μια δουλειά λίγων ωρών, μαύρα φυσικά, και μάλιστα παραπονούμενος ότι θέλουν να τον βάλουν στο ΤΕΒΕ ενώ μέχρι τώρα καλά ήταν στον ΟΓΑ… Δηλαδή, του λέω, είσαι γεωργός; όχι μου απάντησε με καμάρι, έχω πάρει τόσες εργολαβίες.. αυτή είναι η δουλειά μου… Προσοδοφόρα μεν, ανύπαρκτη για την εφορεία δε… Αλλωστε το 80% και πλέον των εργασιών, γίνεται από αλλοδαπούς που οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν κατά που πέφτει η εφορεία..

Μην ανησυχείτε νεοέλληνες.. Ο μύθος του ζορμπά δεν κινδυνεύει. Βγήκε και υβριδική έκδοση Cayenne S Hybrid με αρχική τιμή στα 112.300 ευρώ. Τρέξτε να προλάβετε…
[του Πέτρου Τζεφέρη] [by Tzeferis Peter]

21.5.10

Το Oικολογικό Πάρκο Ορους Πάρνωνα – Υγροτόπου Μουστού κοντά στα παιδιά

Η μαύρη πεύκη του Πάρνωνα

Ιστοχώρος του Φορέα Διαχείρισης Όρους Πάρνωνα και Υγροτόπου Μουστού

«Οι Θησαυροί της Βόρειας Ελλάδος»

To Σάββατο 29 Μαΐου 2010, η οικονομική εφημερίδα ΕΞΠΡΕΣ και ο Σύνδεσμος Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων οργανώνουν ημερίδα με θέμα «Οι Θησαυροί της Βόρειας Ελλάδος».
Σκοπός της ημερίδας αυτής, η οποία θα πραγματοποιηθεί στην Θεσσαλονίκη, είναι να αναδείξει την οικονομική σημασία της εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου και της γεωθερμίας στη περιοχή της Β. Ελλάδος.

Το πρόγραμμα της Ημερίδας

Κρυμμένοι «θησαυροί» στο υπέδαφος της Β. Ελλάδας

Οι θησαυροί της Βόρειας Ελλάδας από το taxalia.blogspot.com

Νέα εποχή για το χρυσό, του N. Αρβανιτίδη

Δισεκατομμύρια ευρώ στα «σωθικά» της Β. Ελλάδας

20.5.10

"Κοκκινόβραχος" Φθιώτιδας: το δικαίωμα στην εργασία ειναι αδιαπραγμάτευτο!

Οι εργαζόμενοι της μεταλλευτικής εταιρίας EΛΜΙΝ ΑΕ, που συγκεντρώθηκαν στο Δασαρχείο Λαμίας και τη Δ/νση Δασών Φθιώτιδας, προκειμένου να διαμαρτυρηθούν για την ανάκληση της άδειας εκρηκτικών (και συνακόλουθα του συνόλου των εργασιών) του μεταλλείου στη θέση «Κοκκινόβραχος», έδωσαν ένα μάθημα σε όλους:
Η δουλειά και το μεροκάματο, ειδικά αυτήν την χρονική περίοδο, είναι αδιαπραγμάτευτο δικαίωμα. Aπο όποιο εργασιακό μετερίζι κι αν εκπηγάζει ή απευθύνεται. Κυρίως όμως όταν φοράει κράνος προστασίας... Κυρίως όταν σχετίζεται με το υστέρημα και το μόχθο του μεταλλωρύχου. Και όταν το δικαίωμα αυτό, το διεκδικεί κανείς με επιχειρήματα και ψηλά το κεφάλι, έχει αποτελέσματα..

Αλήθεια, πόσο βάθος έχει το υπέδαφος του πλανήτη γη;

Video από την κατάληψη του Δασαρχείου Λαμίας

18.5.10

the ...PIGS και ο πέμπτος καβαλάρης

O χαρακτηρισμός των Ελλήνων ως απατεώνων, προδοτών και άλλων τινών δεν είναι παρά μία ακόμα περίπτωση του κοινωνιολογικού φαινομένου της επικλήσεως αρνητικών εθνικών στερεοτύπων σε περιπτώσεις κρίσεων. Αντί να κρίνονται και να κατακρίνονται αποφάσεις ή ενέργειες συγκεκριμένων ατόμων, στιγματίζεται συλλήβδην έναs ολόκληρoς λαός. Το πιο επικίνδυνο στερεότυπο είναι η αμφισβήτηση της ανθρώπινης φύσης φυλών και εθνών.

Το αρκτικόλεξο «ΡΙGS»*, το οποίο χρησιμοποιούν Δυτικοευρωπαίοι και Αγγλοσάξονες επενδυτές και σχολιαστές, ως συνοπτικό τρόπο αναφοράς στους λαούς της Νότιας Ευρώπης και τις οικονομίες τους, δεν είναι μόνο μια κακόγουστη προσβολή. Είναι μια σύγχρονη εκδοχή του ιστορικού φαινομένου της αμφισβήτησης της ανθρώπινης φύσης του συνανθρώπου, της διαδικασίας κατά την οποία μέλη μιας εθνικής ομάδας υποβιβάζουν τα μέλη μιας άλλης στο επίπεδο των ζώων, μεταδίδοντας έμμεσα το μήνυμα ότι είναι άξια να τύχουν παρόμοια με αυτά μεταχείρισης.

Αν και ορισμένα έντυπα, όπως οι «Financial Τimes», και τράπεζες, όπως η Βarclays, κατόπιν καταγγελιών, όπως εκείνη του Πορτογάλου υπουργού Οικονομικών, απαγόρευσαν τη χρήση του, ο όρος κινδυνεύει να καθιερωθεί. Όσοι εξακολουθούν να τον χρησιμοποιούν δεν αντιλαμβάνονται τη σοβαρότητα μιας τέτοιας πρακτικής. Λησμονούν ότι παρόμοιες μειωτικές εκφράσεις είχαν χρησιμοποιηθεί συστηματικά κατά το παρελθόν για να απευαισθητοποιήσουν την κοινή γνώμη, να αναστείλουν τυχόν ενδοιασμούς, να απενεργοποιήσουν τη συναισθηματική ταύτιση και να διευκολύνουν διωγμούς, σφαγές, ακόμα και γενοκτονίες.

Της γενοκτονίας της Ρουάντας για παράδειγμα είχε προηγηθεί μια κυβερνητικά συντονισμένη εκστρατεία λεκτικής «αποκτήνωσης» των θυμάτων και κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Πόλεμου η ιαπωνική προπαγάνδα είχε χρησιμοποιήσει την ίδια μέθοδο εναντίον των Αμερικανών. Η πιο ακραία, βέβαια περίπτωση, ήταν εκείνη του Τρίτου Ράιχ. Ένα από τα σκευάσματα που χρησιμοποιήθηκαν για τη γενοκτονία των Εβραίων στα στρατόπεδα συγκεντρώσεως, ήταν το παρασιτοκτόνο Ζyclon Β. Πολύ πριν, όμως, οι κρατούμενοι εξοντωθούν με παρασιτοκτόνα, είχε προηγηθεί η απομείωση της ανθρώπινης φύσης τους από τον ναζιστικό μηχανισμό προπαγάνδας.
Εκφράσεις όπως «αρουραίοι», «μολυσματικά ζωύφια» είχαν χρησιμοποιηθεί συστηματικά για τον χαρακτηρισμό τους. Και φυσικά όταν εκλαμβάνεις τους αντιπάλους σου όχι ως ανθρώπους αλλά ως κτήνη ή παράσιτα, δεν έχεις και πολλούς ενδοιασμούς για να τους εξοντώσεις προκειμένου να ανακυκλώσεις τις τρίχες ή το λίπος τους. Η λεκτική «αποκτηνωτική» βία αποτελεί συχνά τον προθάλαμο πραγματικής και όχι μόνο στη διεθνή σκηνή.

Σε έρευνά μου για τα εγκλήματα του όχλου είχα κάνει διάκριση μεταξύ δύο κατηγοριών υβριστικών εκφράσεων, εκείνων οι οποίοι αρνούνται τον ανδρισμό του αντιπάλου και εκείνων οι οποίοι αρνούνται την ανθρώπινη φύση του και είχα διαπιστώσει ότι η πρώτη ανοίγει τον δρόμο σε ριτουαλιστική και η δεύτερη σε πραγματική βία. Οι τραγικές συνέπειες της λεκτικής «αποκτήνωσης» είναι ο λόγος για τον οποίο οι ανθρωπολόγοι Μontagu και Μatson θεωρούν ότι οι διαδικασίες άρνησης της ανθρώπινης υπόστασης συνανθρώπων είναι «ο πέμπτος καβαλάρης της Αποκαλύψεως» . Θα ήταν υπερβολικό, βέβαια, να ισχυριστεί κανείς ότι οι χρήστες του όρου «ΡΙGS» προετοιμάζουν το έδαφος για την οικονομική κατακρεούργηση των άσωτων «γουρουνιών» του Νότου.

Είναι όμως απορίας άξιο το ότι πολιτισμένοι άνθρωποι φτάνουν στο σημείο να διαδίδουν μειωτικές εκφράσεις που τόσα δεινά έχουν προκαλέσει κατά το παρελθόν. Όταν δεν αντιμετωπίζουμε τους άλλους ως άτομα, αλλά ως εκπροσώπους στερεοτύπων, όταν μία εθνότητα θεωρείται ότι ενσαρκώνει το έντιμο και το ηθικό και ο αντίπαλος το δόλιο και το ανήθικο, τότε ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για κάθε λογής βαρβαρότητα. Ούτε οι Νότιοι είναι «γουρούνια», ούτε οι Έλληνες είναι εκ γενετής απατεώνες, ούτε οι Γερμανοί επιρρεπείς σε γενοκτονίες.

Το καλό και το κακό ενυπάρχει στον καθένα και το δεύτερο μπορεί εύκολα να πυροδοτηθεί από λεκτικές κοινωνικές διαδράσεις. Ας ελπίσουμε ότι ο «πέμπτος καβαλάρης της Αποκαλύψεως», προτού συνεχίσει τη νέα του επέλαση, θα σκοντάψει στους βράχους της λογικής και της κοινής μας ανθρωπιάς.

[Του Ευγένιου Τριβιζά]


*Πρόκειται για τα ΡΙGS, το αρκτικόλεξο που σχηματίζουν τα αρχικά των χωρών Ρortugal (Πορτογαλία), Ιtaly (Ιταλία), Greece (Ελλάδα) και Spain (Ισπανία).

16.5.10

Τουρκικός Ορυκτός Πλούτος: είδες η Τουρκία;

Ο ορυκτός πλούτος της Τουρκίας είναι αξιόλογος, περιλαμβάνoντας κυρίως βιομηχανικά ορυκτά, αλλά και λιγνίτες (μέτριας ποιότητας), πετρέλαιο σε περιορισμένες ποσότητες , φυσικό αέριο, σιδηρομεταλλεύματα, μεταλλεύματα χρωμίου (χρωμίτες), χαλκού, μολύβδου, ψευδάργυρου, αντιμόνιου, μαγγάνιου κ.ά.

Ο λιγνίτης αποτελεί τη πιο σημαντική πηγή ενέργειας για την Τουρκία και τα συνολικά του αποθέματα υπολογίζονται στα 8 δις τόνους. Όσον αφορά τα βιομηχανικά ορυκτά, το βόριο είναι το πιο σημαντικό εξαγωγικό ορυκτό της Τουρκίας (η Τουρκία θεωρείται συνώνυμη με τα ορυκτά του βορίου παγκοσμίως, διαθέτοντας τις 4 από τις 13 επιχειρήσεις εξόρυξης βορίου στον κόσμο) και τα τουρκικά αποθέματα αποτελούν το 72% των παγκοσμίων αποθεμάτων (περίπου 3,05 δις. Τον).

Η γεωλογία της Τουρκίας χαρακτηρίζεται από μια πολύπλοκη δομή ευρισκόμενη επάνω στην ορογενετική ζώνη των Αλπεων - Ιμαλαΐων (Alpine-Himalayan Orogenic Belt). Στη συντριπτική πλειοψηφία του, ο ορυκτός πλούτος της γείτονος, περιλαμβάνει πολυάριθμα και μικρά σε μέγεθος αποθέματα ορυκτών πόρων, λόγω κυρίως της μεγάλης διαφοροποίησης και της ποικιλίας τους. Επιπλέον, ο τομέας παρουσιάζει μειονεκτήματα, αφενός επειδή δεν έχει πλήρως ερευνηθεί το μεταλλευτικό υπόβαθρο και, από την άλλη, παρουσιάζει το πρόβλημα της διασποράς και του γεωγραφικού εντοπισμού σε πολυάριθμες θέσεις με αποτέλεσμα οι απηρχαιωμένες συγκοινωνίες να δυσκολεύουν τόσο την έρευνα όσο και την εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης.

Ο νέος νόμος των μεταλλείων (Μάιος 2004), ο οποίος ήταν βασική απόρροια των μελετών του ΔΝΤ με τίτλο "Μεταρρυθμιστικό Πρόγραμμα για τη Βελτίωση του Επενδυτικού Περιβάλλοντος", είχε σκοπό την προσέλκυση των επενδυτικών ευκαιριών κυρίως από τον ιδιωτικό τομέα. Αποτέλεσμα του νέου νόμου ήταν η ιδιωτικοποίηση ενός μεγάλου αριθμού δημοσίων επιχειρήσεων εξόρυξης και κυρίως ενεργειακών ορυκτών και σπανίων μετάλλων. Εντούτοις, όπως άλλωστε ήταν αναμενόμενο, ειδικά για τα κοιτάσματα βορίου σύμφωνα με τον Ν. 2840, όλα τα δικαιώματα έρευνας και εκμετάλλευσης των παγκοσμίων γνωστών τούρκικων κοιτασμάτων βορίου, θα εξαιρούνται πλέον υπέρ του δημοσίου.

Το 2004 το μερίδιο των επενδύσεων στο κλάδο ήταν 1,8% του συνόλου και η παραγωγή αποτελούσε το 1,2 του ΑΕΠ, το οποίο σε πραγματικά μεγέθη μεταφράζεται σε 2,5-3,5 δις. Για το 2008, τα αποτελέσματα δίνονται στην εικόνα.


Πάντως, οι Τούρκοι δείχνουν ότι έχουν καταλάβει την αξία του ορυκτού τους πλούτου και προσπαθούν, όπως υποδηλώνει τόσο η δραστηριότητα της γνωστής Γενικής Διεύθυνσης για την Μεταλλευτική Ερευνα κι Εκμετάλλευση (General Directorate of Mineral Research & Exploration of Turkey , ΜΤΑ ) , η οποία υφίσταται από το 1935, και στην ιστοσελίδα της οποίας βλέπουμε να υπάρχουν σαφώς εκπεφρασμένοι «Strategic Goals and Targets»

Το ίδιο συμπέρασμα εξάγεται και από την εκπόνηση του νέου στρατηγικού σχεδίου που εξήγγειλαν για την ανάπτυξη του Ορυκτού Πλούτου της Χώρας για την περίοδο 2010-2014.

Το όντως φιλόδοξο αυτό σχέδιο είναι χωρισμένο σε τέσσερεις ενότητες: την επιστημονική και γεωλογική έρευνα, τις μεταλλευτικές έρευνες, την οργάνωση της πληροφορίας και τις περιβαλλοντικές τεχνολογίες.

Η γεωλογική κι επιστημονική έρευνα περιλαμβάνει:
• Πλήρη ενημέρωση των γεωλογικών χαρτών της χώρας (243 χάρτες σε κλίμακα 1:100.000) μέσα σε πέντε χρόνια.
• Σεισμολογική χαρτογράφηση και σεισμολογικές εργασίες σχετικά με ενεργά ρήγματα
• Ψηφιακή μοντελοποίηση αποθεμάτων ορυκτών
• Συλλογή δεδομένων γεωθερμικού δυναμικού και γεωθερμικών ταμιευτήρων
• Δορυφορική ανάλυση δεδομένων 150.000 km2/έτος

Το στρατηγικό σχέδιο για την εξερεύνηση των μεταλλικών, βιομηχανικών και ενεργειακών πόρων περιλαμβάνει:

• Συγκέντρωση κι ανάλυση των προοπτικών του τομέα
• Συνέχιση κι εντατικοποίηση της δραστηριότητας της έρευνας σε μεταλλικά και βιομηχανικά ορυκτά
• Εξερεύνηση των γεωθερμικών πόρων και καθορισμό των προστατευόμενων περιοχών γύρω από τους πόρους αυτούς.
• Γεωφυσική έρευνα κι εντατικοποίηση της γεωτρητικής έρευνας

Είναι αλήθεια ότι για πολλά χρόνια o σημαντικότατος ορυκτός πλούτος της γείτονος παρέμενε ξεχασμένος κι υποανάπτυκτος, χωρίς όραμα και στόχους. Το μερίδιο των επενδύσεων στον κλάδο επί του συνόλου των επενδύσεων ήταν περιορισμένο, με σημαντικές εισαγωγές ορυκτών προϊόντων (7-10% του συνόλου των εισαγωγών) και η προστιθέμενη αξία της επεξεργασίας επίσης περιορισμένη.

Εντούτοις σήμερα φαίνεται να έχουν καταλάβει την αξία του Ορυκτού πλούτου που βρίσκεται στα σπλάχνα της τουρκικής γης, όπως ανάγλυφα φαίνεται αν μελετήσει κανείς τους στόχους που παρατίθενται.
Tο μήνυμα πλέον της χώρας στον τομέα είναι: “Turkey’s industries are fast developing and more and more markets for industrial minerals are opening up. All that is needed is companies to develop the mineral resources…”
Crystallising Turkish minerals potential

Θα μου πείτε: «και το περιβάλλον; ποιος θα διασφαλίσει την περιβαλλοντική αποκατάσταση και ποιος θα διαμοιράσει τον πλούτο στο κοινωνικό σύνολο, ώστε να μην έχουμε το γνωστό τριτοκοσμικό μοντέλο;”
Το περιβαλλοντικό και κοινωνικό δίλημμα είναι παντού. Και οι Τούρκοι, δεν φαίνονται έτοιμοι να δώσουν τη λύση στα ερωτήματα αυτά. Ούτε να τα εντάξουν έμπρακτα στη στοχοθεσία τους παρά μόνο σε μια φιλολογική οριοθέτηση αξιών και στόχων. Εντούτοις, από την άλλη, ο ορυκτός πλούτος δεν έχει ουσιαστική, μετρήσιμη, οικονομική αξία αν δεν τον παράγει κάποιος. Ο πλούτος που κοιμάται στα έγκατα της γης δεν είναι πλούτος, είναι μια προίκα, που δεν ξέρουμε αν αύριο θα έχει και πόση αξία.. Primum vivere…έλεγα οι λατίνοι. Ειλικρινά δεν ξέρω τελικά ποιος κοιμάται και ποιος είναι ξυπνητός… Η ποιος προσποιείται το ένα ή το άλλο…
[πέτρος Τζεφέρης] [by Tzeferis peter]
Σημείωση Συγγραφέα: H οποιαδήποτε χρήση υλικού αλλά και γενικότερα η όποια αναδημοσίευση υπόκειται στην εφαρμογή των όρων χρήσης της ιστοσελίδας http://elladitsamas.blogspot.com

14.5.10

Ελληνικός Ορυκτός Πλούτος : ποιος νοιάζεται αλλά και ποιος μπορεί;

9.5.10

Bioheapleaching νικελίου στην αρκτική φινλανδία!

Eνα ακόμη φοιτητικό (ή μάλλον καλύτερα μεταπτυχιακό) μας όνειρο έγινε πραγματικότητα… Όχι φυσικά από εμάς, αλλά από τους φινλανδούς, εκεί όπου η μεταλλεία εντάσσεται στην βιώσιμη ανάπτυξη του τόπου...

Mining journal supplement 2009 for Finland
Το πρώτο ορυχείο στον κόσμο που ήδη χρησιμοποιεί (απο πέρυσι) μικροβιακή μέθοδο υδρομεταλλουργικής εξαγωγής νικελίου από σωρούς νικελιούχων μεταλλευμάτων είναι στο Talvivaara της Κεντρικής κι Ανατολικής Φινλανδίας (από την Talvivaara Mining Company Plc).

Πρόκειται για τα μεγαλύτερα γνωστά θειούχα κοιτάσματα νικελίου στην Ευρώπη (στο Sotkamo, πάνω από 1 δις. τον. αποθέματα μεταλλεύματος) που θα επιτρέψουν την παραγωγή 33-50000 τόνους νικελίου το χρόνο, για τα επόμενα 45 χρόνια. Παράλληλα θα παράγονται και ψευδάργυρος (90,000 tpa), χαλκός (15,000 tpa) και κοβάλτιο (1,800 tpa) ως πολύτιμα «παραπροϊόντα» της διεργασίας.

TALVIVAARA SOTKAMO MINE – BIOLEACHING OF A POLYMETALLIC NICKEL ORE IN SUBARCTIC CLIMATE

Επισημαίνεται ότι η "πυρομεταλλουργική" δική μας Λάρκο, παρήγαγε στις καλές της εποχές, με σχεδόν το σύνολο της δυναμικότητας, μόλις 20 χιλιάδες τόννους νικελίου το χρόνο (στο κράμα σιδηρονικελίου, Fe-Ni).
Το ελληνικό νικέλιο και η ΛΑΡΚΟ ΓΜΜΑΕ

Η φινλανδοί δεν έκαναν τίποτε παραπάνω από την εφαρμογή των όσων προτείνει εδώ και χρόνια η καθηγήτρια της υδρομεταλλουργίας του ΕΜΠ , κα Στυλιανή Αγατζίνη, που έχει μελετήσει με την επιστημονική της ομάδα ενδελεχώς και για πολλά χρόνια το θέμα της υδρομεταλλουργίας και βιοϋδρομεταλλουργίας, τόσο για τα ελληνικά μεταλλεύματα όσο και γενικότερα. Mάλιστα τα δικά μας νικελιούχα κοιτάσματα, οι λατερίτες, παρουσιάζουν ιδιαιτερότητες κι επιπλέον ως μη θειούχα δεν είναι επιδεκτικά στην βιοεκχύλιση με τα γνωστά θειοβακτήρια.
Πιλοτικό υδρομεταλλουργικό πρόγραμμα εκχύλισης λατεριτών σε σωρούς (Λαρκο, ΙΓΜΕ, ΕΜΠ : Σ.Αγατζίνη)

Πολλοί θεωρούν την Υδρομεταλλουργία ως το μέλλον της Μεταλλουργίας. Γιατί μπορεί να επεξεργαστεί τα πολύ φτωχά μεταλλεύματα (πχ. τα στείρα των πυρο μεταλλουργικών κατεργασιών) και ακόμη να δώσει λύσεις σε ειδικά προβλήματα. Με την βιοεκχύλιση, την εκχύλιση σε σωρούς, σε στήλες, την εξαγωγή με χρήση οργανικών διαλυτών κλπ.

Η υιοθέτηση, έστω και σε συμπληρωματικό επίπεδο, της τεχνολογίας παραγωγής νικελίου με την τεχνική της υδρομεταλλουργίας, η οποία (μπορεί να) είναι πιο φιλική στο περιβάλλον κι επιπλέον θα δώσει την δυνατότητα εκμετάλλευσης λατεριτικών αποθεμάτων με χαμηλή περιεκτικότητα (κάτω από 0,7% από περίπου 0,9-1% που είναι σήμερα). Εφόσον εφαρμοστεί η συγκεκριμένη τεχνολογία τότε τα εκμεταλλεύσιμα αποθέματα της χώρας μας θα ανέλθουν στα 750 εκ. τόνους, αυξάνοντας τη διάρκεια ζωής στα 100 έτη. (Σημ. τα ως άνω φινλανδικά κοιτάσματα περιέχουν μόνο 0.23% νικελίου διεσπαρμένο κυρίως στον θειούχο πεντλαδίτη, το κύριο νικελιούχο ορυκτό)
Υπενθυμίζεται ότι η απλή τόσο στη σύλληψη, όσο και στην εφαρμογή, μέθοδος της Εκχύλισης σε Σωρούς (heap leaching), έτυχε μιας εκρηκτικής εξάπλωσης από τη δεκαετία του 1980 κυρίως στις ΗΠΑ, ενώ σήμερα η μέθοδος συγκαταλέγεται μεταξύ των φθηνότερων και αποδοτικότερων για την ανάκτηση πολυτίμων μετάλλων, ακόμη και για ιδιαίτερα φτωχά και δυσκατέργαστα μεταλλεύματα, τα οποία σε διαφορετικές συνθήκες θα ήταν αδύνατο ν' αξιοποιηθούν.

Από την άλλη μεριά, η βιοεκχύλιση και γενικότερα η Βιοϋδρομεταλλουργία και οι βιολογικές μέθοδοι ανάκτησης μετάλλων, ως αποτέλεσμα της δράσης ορισμένων μικροοργανισμών είναι πάλι μια νεώτερη , αλλά όχι απολύτως νέα τεχνολογία, η οποία εφαρμόζει αρχές της βιοτεχνολογίας στη μεταλλουργική βιομηχανία αλλά και στην Περιβαλλοντική Τεχνολογία.
Bιοτεχνολογία, Μεταλλουργία και Προστασία του Περιβάλλοντος
Σήμερα, οι κυριότερες εφαρμογές της Βιοϋδρομεταλλουργίας σε βιομηχανική κλίμακα είναι :
α) Εκχύλιση χαλκού και ουρανίου σε σωρούς (heaps), αποθέσεις στείρων (dumps) και επί τόπου (in situ) στις Δυτικές Η.Π.Α., Αυστραλία, πρώην Ε.Σ.Σ.Δ., Χιλή, Περού, Ισπανία, Μεξικό,Καναδά και Κύπρο
β) Προκατεργασία βιολογικής οξείδωσης για τη βελτίωση της ανάκτησης χρυσού και αργύρου, κατά την κυάνωση, από δυσκατέργαστα θειούχα συμπυκνώματα (Ν. Αφρική, Η.Π.Α., Βραζιλία,Αυστραλία, Γκάνα)
γ) Επεξεργασία υγρών βιομηχανικών αποβλήτων για την ανάκτηση μεταλλικών αξιών (βιορρόφηση).
ΕΙΔΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΥΔΡΟΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΙΑΣ, Σ. ΑΓΑΤΖΙΝΗ –ΛΕΟΝΑΡΔΟΥ

HYDROMETALLURGY UNIT, NTUA
Στα παραπάνω προστίθεται τώρα και η φινλανδική εφαρμογή για τα θειούχα μεταλλεύματα νικελίου από στην Talvivaara .

Ελπίζουμε σύντομα να προστεθεί και η μέθοδος μικροβιακού καθαρισμού από υπολείμματα κυανιδίων που προέρχονται από την εκχύλιση χρυσοφόρων κοιτασμάτων, ώστε να τεθεί σε άλλη διάσταση το ζήτημα που θέτουν ορισμένοι για την απαγόρευση της χρήσης κυανίου αποκλειστικά και μόνο στην μεταλλουργία του χρυσού (και όχι γενική απαγόρευση του κυανίου, π.χ. στη φαρμακοβιομηχανία, τη σωληνουργία ή τη βιομηχανία πλαστικών).

[Τζεφέρης Πέτρος][by Tzeferis Peter]

7.5.10

Η θεά βία

"Η βία καλλιεργεί βία, άλλο διαμαρτυρία και άλλο δολοφονία" δήλωσε ο πρωθυπουργός και ολοι λίγο-πολύ έκαναν ανάλογες δηλώσεις «στη δημοκρατία είναι αποδεκτή η οργή, η διαφωνία, όχι η βία» κλπ.

Εντούτοις, η βία ζει και βασιλεύει παντού στην εποχή μας, στον κόσμο μας σε κάθε μορφή: σωματική, κοινωνική, οικονομική, τηλεοπτική, συντροφική, ανωτέρα (όπως δικαιολογούνται κάποιοι) αλλά πάντα βία.

Η κοινωνία μας απο την μια την καταδικάζει, από την άλλη την αναπαράγει. Η καλύτερα καταδικάζει την άσκηση σωματικής βίας και εφαρμόζει ως συστηματική πρακτική την άσκηση των άλλων μορφών και κυρίως της κοινωνικής και οικονομικής βίας.

Ενας πολιτισμός που στηρίζει και στηρίζεται στην ανταγωνιστικότητα για την νομή κάθε αγαθού δεν μπορεί παρά να αναπαράγει τη βία. Και τα στατιστικώς βέβαια επακόλουθά της που μας δείχνουν οι φωτογραφίες. Δείτε τι γράφει ο Darthiir the Abban για την οικονομική βία!

Μήπως πρέπει στα παιδιά μας, αντί να τα στέλνουμε σχολείο, να τους πάρουμε από καμιά κουμπούρα, όπως έκαναν οι μανιάτες πρόγονοί μου; Αφου και στο σχολείο γίνονται καθημερινοί μάρτυρες του (school) bullying και της κάθε λογής άσκησης της βίας; Aφου η ένοια κάθε δικαίου δείχνει να έχει καταλυθεί στον τόπο μας; Και περιορίζεται μόνο σε "επικοινωνιακού τύπου" δηλώσεις περί του δέον γενέσθαι; Κι από πίσω πανταχού παρούσα βρίσκεται η θεά βία;
[by Tzeferis Peter]

6.5.10

Γιατί μαμά ;

Νεο Σύστημα επιλογής προϊσταμένων στο δημόσιο! by tzeferisp


δεν με έστειλες σε γαλλικό σχολείο να αποκτήσω την επάρκεια και στην γαλλική γλώσσα;

και μετά και στη Σχολή Δημόσιας Διοίκησης για να προσθέσω κι άλλα μόρια κι ακόμα να αποκτήσω και την επάρκεια και της αγγλικής γλώσσας(!!!); Κι ακόμη να κάνω σκονάκι τις ερωτήσεις των εξετάσεων(;;) και της συνέντευξης (;;) που προφανώς από εκεί θα εκπορεύονται όπως θα μάθουμε οσονούπω..

και σε καναδιό μεταπτυχιακά ακόμη για να μπορέσω να πάρω διευθυντική θέση;

Αυτά είναι τα ερωτήματα που αντιμετωπίζει κανείς μόλις πρωτοδιαβάσει τον καινούργιο νόμο και τις ερμηνευτικές εγκυκλίους για την επιλογή προϊσταμένων στο δημόσιο..

Κι εκεί που λέγαμε, χρόνια τώρα, επιτέλους να γίνει ένας νέος νόμος, να φύγουν οι μαθουσάλες του αγνωστικισμού και της κακώς ερμηνευόμενης αρχαιότητας από την δημόσια διοίκηση..

φέραμε καινούργιους δαναούς..με πολλά ξενόγλωσσα και μεταπτυχιακά δώρα..Και την ΕΣΔΔΑ πανταχού παρούσα και τα πάντα πληρούσα...

Πήγαμε στο άλλο άκρο και ξεχάσαμε το βασικό: ότι δηλ. για τη δημόσια δοιήκηση απαιτούνται κυριως επαγγελματικά διοικητικά προσόντα κι οχι μόνο ακαδημαϊκά, όπως φυσικά δεν ισχύει και το αντίστροφο, ότι δηλ. δεν μπορείς να γίνεις προϊστάμενος χωρίς να διαθέτεις (και) ακαδημαϊκά προσόντα.

Ξεχάσαμε, φυσικά, για μια ακόμη φορά ότι για να διοικήσεις απαιτείται αρχικά να υπάρχει όραμα και στόχος. Και μετά πρόγραμμα κι αντικειμενικοί στόχοι, MBO (Management By Οbjectives) τον ...τίτλο τον μάθανε κι οι κότες πλέον..Κι ακόμα κίνητρο τόσο για σένα όσο και για τον διοικούμενο.

Σε τούτο όμως τον τόπο το μόνο που κάνει τη δημόσια διοίκηση να κινείται έστω κι ελάχιστα είναι το γνωστό ακροτελεύτιο άρθρο 114 του συντάγματος..

Ως πότε αλήθεια;

[του Πέτρου Τζεφέρη]

Ν.3839/2010 ΣΥΣΤΗΜΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΩΝ

Εδώ είναι δημόσιο, δεν είναι παίξε γέλασε…

5.5.10

Η ανεμογεννήτρια της Ειρήνης!

4.5.10

Η αδειοδότηση των λατομείων αδρανών υλικών




ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΟΥ ΔΙΕΠΕΙ ΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΛΑΤΟΜΕΙΩΝ ΑΔΡΑΝΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ:

•Νόμος πλαίσιο για την αδειοδότηση των λατομείων αδρανών :  Ν.1428/84 όπως αυτός τροποποιήθηκε από τον Ν. 2115/93 και ισχύει (προϋπήρξε ο Ν.386/76, ο οποίος όμως καταργήθηκε από τον Ν.1428/84).

•Σημειακές παρεμβάσεις στο βασικό νομικό πλαίσιο έχουν γίνει και με τους:
Ν. 2576/98 (ΦΕΚ 25/Α/9-2-98), άρθρο 8 παραγ. 4
Ν. 2702/99 (ΦΕΚ 70/Α/7-4-99), άρθρα 6 και 8
Ν.2837/2000 (ΦΕΚ 178/Α/3-8-2000), άρθρο 7
Ν.2947/2001 (ΦΕΚ/Α/9-10-2001), άρθρο 9 παραγ. Β1
Ν. 3190/03 (ΦΕΚ 249/Α/30-10-2003), άρθρο19
Ν. 3335/05 (ΦΕΚ 95/Α/20-5-2005), άρθρα 13 και 17 και
Ν. 3438/06 (ΦΕΚ 33/14-2-2006), άρθρο 14

•Για όποιον ενδιαφέρεται για την λατομική-μεταλλευτική νομοθεσία καθώς και νομοθεσία για την Υγιεινή και Ασφάλεια της εργασίας γενικότερα:

http://www.latomet.gr/Noμοθεσία


[Πέτρος Τζεφέρης][tzeferis peter]