30.9.10

Πρόταση για την προστασία του οικοσυστήματος όρους Αιγάλεω-Ποικίλου-λίμνης Κουμουνδούρου

Πρόταση για προστασία Ποικίλου όρους-Αιγάλεω 2010

http://xaidari.blogspot.com/2010/09/blog-post_30.html

29.9.10

Περιβαλλοντικά τα τέλη κυκλοφορίας για το 2011

100927 Teli Kykloforias.doc Rz1E6

Ας αφήσουμε τα φετινά τέλη που ούτως ή αλλως θα συνεχίσουν να σχετίζονται με τα κυβικά, ανεξαρτήτως παλαιότητας πλέον.

Η ενδιαφέρουσα διάταξη είναι στα Ι.Χ. με ημερομηνία ταξινόμησης από 1-11-2011,  που θα διαμορφώνονται σύμφωνα με το διοξείδιο του άνθρακα που εκλύουν στην ατμόσφαιρα τα αυτοκίνητα, βάσει δηλαδή της αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει».

Οσοι λοιπόν  αγοράσουν Ι.Χ. με ημερομηνία ταξινόμησης από 1-1-2011 και μετά θα πληρώνουν τέλη κυκλοφορίας σε συνάρτηση με τους ρύπους που εκπέμπουν,  μηδέν για τα υβριδικά, ηλεκτρικά και όσα εκλύουν κάτα από  0- 100 μγραμμάρια διοξειδίου του άνθρακα ανά χιλιόμετρο.

Προβλέπω , μεταξύ αλλων, να ανασάνει λίγο και η κατηγορία των δίλιτρων, εκείνων τουλάχιστον που ειναι περιβαλλοντικά σε κάπως καλύτερο επίπεδο (κάτω απο 200 μγρ CO2 ανά χιλιόμετρο), ενώ απαγορευτικά (και δικαίως) είναι τα μεγάλα suv που τεχνολογικά δεν έχουν επενδύσει στις "καθαρές τεχνολογίες" στην μείωση των εκπομπών ρύπων.

Πολύ σωστό και το μέτρο για τα ΤΑΧΙ., διότι μιλάμε για επαγγελματικά οχήματα και διανύουν πολλαπλάσιες αποστάσεις από αυτές των επιβατικών, με αποτέλεσμα την εξαιρετικά μεγαλύτερη περιβαλλοντική επιβάρυνσή τους.

Μετά  και την πρόοδο στην υγραεριοκίνηση (LPG, που παρόλα αυτά έχει πολλά θέματα να λύσει ακόμη πχ. την επαγγελματική πιστοποίηση των εγκαταστατών κλπ), το μεγαλύτερο ερώτημα που παραμένει ειναι: Τί θα γίνει με την πετρελαιοκίνηση;

[Πέτρος Τζεφέρης]

25.9.10

Ναι, γίνεται...



Tony Melendez, a gift of hope

Tony Melendez - Never Be The Same

24.9.10

κι άλλο θαλάσσιο αιολικό της Vattenfall στο Κεντ...

Το µεγαλύτερο θαλάσσιο αιολικό πάρκο (Thanet wind farm) στον κόσµο εγκαινιάστηκε χθες 12 χιλιόµετρα από τις ακτές του Κεντ, στη Νοτιοδυτική Αγγλία. Περιλαμβάνει 100 ανεµογεννήτριες, οι οποίες σταδιακά θα αυξηθούν και υπολογίζεται ότι θα φθάσουν τις 340.

Το αιολικό πάρκο  που εκτείνεται σε 35 τετρ. χλµ. θα παράγει ηλεκτρισµό αρκετό για να καλύψει τις ανάγκες περισσότερων από  200.000 σπιτιών.  Το θαλάσσιο αιολικό πάρκο χρειάστηκε δύο χρόνια για να κατασκευαστεί από την κρατική σουηδική εταιρεία Vattenfall και κόστισε 1 δισεκατοµµύριο ευρώ. Η συνολική παραγωγή αιολικής ενέργειας στη Βρετανία φτάνει τα 5 GW–όση δηλαδή είναι η κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας στη Σκωτία.

 Σήµερα στη χώρα υπάρχουν ήδη 250 αιολικά πάρκα, 12 από τα οποία είναι θαλάσσια.




"We are an island nation and I firmly believe we should be harnessing our wind, wave and tidal resources to the maximum," δήλωσε ο βρετανός αξιωματούχος (Energy Secretary Chris Huhne)  στα εγκαίνια...


Αυτά από τους εγγλέζους που εγκαινιάζουν έργα και όχι ...εξαγγελίες και δεν διατυμπανίζουν την επένδυση πριν καν εκκολαφθεί...ως την μεγαλύτερη του κόσμου..
 
[Τζεφέρης Πέτρος][by Tzeferis Peter]

22.9.10

Μήπως έχουμε πολλά να μάθουμε από τα μυρμήγκια; Ειδικά τώρα;



Δείτε τι μπορεί να δημιουργήσει η συλλογική δουλειά χιλιάδων μυρμηγκιών.
Χωρίς την συνδρομή του προηγμένου ανθρώπινου εγκεφάλου.
Μόνο με το ένσικτο της επιβίωσης...
Για να εξετάσουν πώς είναι το εσωτερικό της φωλιάς
των μυρμηγκιών, μια ομάδα ερευνητών έριξαν τσιμέντο για 3
συνεχόμενες μέρες σε μια εγκαταλειμμένη φωλιά.
Χώρεσαν 10 τόνοι τσιμέντο.
Μετά από έναν μήνα ...
άρχισαν οι ανασκαφές και χρειάσθηκαν εβδομάδες για
να ολοκληρωθούν. Αυτό που ανακάλυψαν ήταν
μια εντυπωσιακή Megalopolis of ants !!
Μια ολόκληρη ¨πόλη¨, με δρόμους, κατοικίες και
εξαερισμό. Όλα δείχνουν σαν να ήταν σχεδιασμένα από
αρχιτέκτονα. Αυτή η κολοσσιαία πόλη δημιουργήθηκε με
την σκληρή εργασία ολόκληρης της κοινότητας των
μυρμηγκιών , που αποδείχτηκε εξαιρετικά
εκπαιδευμένη, πειθαρχημένη και προσηλωμένη στον
σκοπό της.
Το κτίσμα καλύπτει 50 τετραγωνικά μέτρα και έχει 8
μέτρα βάθος. Για να χτιστεί, τα μυρμήγκια
αναγκάσθηκαν να μετακινήσουν 40 τόνους γης.

Μήπως η θεωρία της Γαίας ταιριάζει περισσότερο στα μυρμήγκια;

17.9.10

Υγραεριοκίνηση (LPG)

Μπορεί η υγραεριοκίνηση να αποτελέσει τη λύση απέναντι στην διαρκή αύξηση της τιμής της βενζίνης;  Η σημαντικότερη, αλλά και πλέον εφικτή λύση ως προς την υλοποίηση της, είναι το LPG (Liquefied Petroleum Gas - υγροποιημένο αέριο πετρελαίου), κατά κόσμον υγραέριο ή, ακόμα πιο λαϊκά, γκάζι, το οποίο έχει τιμή ανά λίτρο μόλις 0,6-0,7 ευρώ. Με κόστος δηλαδή στο ένα τρίτο εκείνου της βενζίνης, μοιάζει με... money εξ ουρανού.
Πολύ χαμηλότερο λοιπόν- σε σχέση με την βενζίνη - κόστος αγοράς καυσίμου, καμμία απώλεια σε ιπποδύναμη, αυτόματη και κατ' επιλογή αλλαγή καυσίμου, δυνατότητα μεταφοράς της εγκατάστασης σε άλλο αυτοκίνητο, λιγότεροι ρύποι κτλ.

Τα ελάχιστα ίσως μειονεκτήματα είναι ο περιορισμένος αριθμός πρατηρίων που διαθέτουν υγραέριο και η κατάληψη διαθέσιμου χώρου για την εγκατάσταση της δεξαμενής εκτός αν η δεξαμενή καυσίμου στερεώνεται μέσα στην κοιλότητα της ρεζέρβας, πράγμα που σημαίνει ότι δε χάνει κανείς πολύτιμα λίτρα από το χώρο αποσκευών.
Αυτά όμως μπορεί να τα παραβλέψει κάποιος όταν είναι τόσο μεγάλο το οικονομικό όφελος. Η όλη εγκατάσταση κοστίζει 1500-1700 € και χρειάζεται να παραμείνει το αυτοκίνητο μία μέρα στον εγκαταστάτη.

Αξίζει εδώ να διευκρινίσουμε πως η επιλογή γκαζιού ή βενζίνης είναι πάντοτε στη διακριτική ευχέρεια του οδηγού, καθώς κάθε μια από τις δύο αυτές λειτουργίες επιλέγεται μέσω ενός μπουτόν που τοποθετείται στην κονσόλα. Το ένα λοιπόν δεν αποκλείει το άλλο, κάτι που αναμφίβολα σημαίνει ευελιξία και μεγαλύτερη αυτονομία.

Η χρήση του υγραερίου (σε ΙΧ και επαγγελματικό) είναι νόμιμη (ΥΠ.ΑΠΟΦ. 18586/618 20/03/2000). Επίσης είναι και ασφαλής α) σε περίπτωση που το κύκλωμα τροφοδοσίας στο όχημα είναι κλειστού τύπου και δεν περνάει από το χώρο επιβατών. β) αν είναι κατάλληλα εφοδιασμένο με ειδικές βαλβίδες ασφαλείας που διακόπτουν την παροχή υγραερίου σε τυχόν διαρροή. γ) αν όλα τα εξαρτήματα είναι δοκιμασμένα στις αυστηρότερες ευρωπαϊκές προδιαγραφές εφοδιασμένα με πιστοποιητικά καταλληλότητας και δ) αν ο εγκαταστάτης ειναι κατάλληλα πιστοποιημένος.

Προσοχή λοιπόν που (δηλ. σε ποιόν εγκαταστάτη) κάνουμε την μετασκευή (LPG conversion). Δείτε και τo παρακάτω βιντεο:

 LPG Car Fire Tests

Τα υπερ και τα κατά της υγραεριοκίνησης

ΠΡΑΤΗΡΙΑ ΥΓΡΑΕΡΙΟΥ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ


How to fill lpg into your car (πως να γεμίζετε το ρεζερβουάρ με LPG)


How not to fill gas up (πως να ..μην γεμίζετε το ρεζερβουάρ με LPG)


http://www.ygraeriokinisi.gr/

Η αντιπροσωπία της Subaru, διαβλέποντας, αυτή την τάση για την υγραεριοκίνηση είναι η πρώτη ελληνική αντιπροσωπία που με την πλήρη κάλυψη του εργοστασίου ξεκίνησε ήδη την τοποθέτηση ενός κιτ υγραεριοκίνησης για όλες τις εκδόσεις του Subaru Forester 2.0 lt βενζίνης.

Πιο συγκεκριμένα, θα δίνεται η δυνατότητα προς τους αγοραστές το Forester 2.0 βενζίνης, να το τοποθετούν δωρεάν εφόσον πληρώσουν το αυτοκίνητο μετρητοίς, ενώ όσοι αποκτήσουν το αυτοκίνητο κάνοντας χρήση κάποιου χρηματοδοτικού προγράμματος (άτοκου ή μη) θα μπορούν να τοποθετήσουν το σύστημα με μειωμένη τιμή.   Υγραέριο αγάπη μου... 
 

Τέλος αξίζει να δει κανείς τι έγραφε πριν από αρκετό καιρό προσπαθώντας να ανοίξει τα μάτια των υπευθύνων (όχι μόνο για την υγραεριοκίνηση αλλά γενικότερα για την πραγωγή ενέργειας) ο Σάκης Γαλιγάλης στην ιστοσελίδα μας Υγραέριο, Ελλάδα και Περιβάλλον

[Πέτρος Τζεφέρης][Tzeferis Peter]

14.9.10

Περιβαλλοντική ηθική και Περιβαλλοντική παιδεία...

12.9.10

Δεσμώτες της ανάπτυξης

[Δρ. Νικόλαος Αρβανιτίδης]

Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια δρομολογήθηκαν στην Σουηδία περισσότερες από 60 μεταλλευτικές επενδύσεις, και άλλες τόσες περίπου στην Φινλανδία. Στην Ελλάδα την ίδια περίοδο, από τις περίπου 10 δεν υλοποιήθηκε καμία. Μεταξύ τους και οι τρεις βιώσιμες οικονομικά επενδύσεις που αφορούν στην αξιοποίηση των πολυμεταλλικών κοιτασμάτων χρυσού στην Χαλκιδική και την Θράκη. Σε σχετική λίστα των Ηνωμένων Εθνών οι δύο χώρες του ευρωπαϊκού βορρά βρίσκονται στις πρώτες θέσεις σε θέματα σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμμετοχής των πολιτών στις αποφάσεις αναπτυξιακού προγραμματισμού, αλλά και ευαισθησίας για την ποιότητα του περιβάλλοντος. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο δημοκρατικών αξιών οι τοπικές κοινωνίες αξιολόγησαν, έκριναν, έθεσαν όρους, αποφάσισαν και συναίνεσαν με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον. Στην δική τους αντίληψη «τόπος» είναι η χώρα τους. Όχι η αυλή και το χωριό τους ή το γειτονικό χωριό και η ευρύτερη περιοχή...

Δείτε περισσότερα στο http://greenminerals.blogspot.com/

7.9.10

Από την Πεντέλη στον Παρθενώνα. Κι από εκεί στην κατάντια του σήμερα...

H πιο συνηθισμένη απορία των επισκεπτών της Ακρόπολης αφορά στον τρόπο ανύψωσης των μαρμάρων. Οι περισσότεροι από μας αγνοούμε ότι άλλα στάδια της κατασκευής, όπως η εξόρυξη από το λατομείο της Πεντέλης και η μεταφορά, ήταν δυσκολότερα από εκείνο της ανύψωσης και ότι το δυσκολότερο
επίτευγμα ήταν η τέλεια επιπέδωση και συναρμογή των σπονδύλων, των κιονόκρανων αλλά και του καθενός λίθου ξεχωριστά που χρησιμοποιήθηκε στην κατασκευή του ναού.  Μπορεί ο Παρθενώνας, να αποτελεί ένα ανυπέρβλητο  ιδεολογικό, ιστορικό και καλλιτεχνικό δημιούργημα, όμως ως αρχιτεκτονικό και τεχνολογικό πρότυπο, είναι σχετικά πρόσφατη ανακάλυψη.
Ο αρχιτέκτονας Μανόλης Κορρές στο βιβλίο του "από την Πεντέλη στον Παρθενώνα" (εκδόσεις Μέλισσα) ισχυρίζεται ότι σήμερα, με την  υπάρχουσα τεχνολογία αλλά και τη δυνατότητα ισάριθμων ή και περισσότερων εργατοτεχνιτών, δεν θα ήταν δυνατόν  να χτιστεί ο Παρθενώνας στα οχτώ μόνο χρόνια που τον έχτισαν οι αρχαίοι.  Μπορεί η σκέψη αυτή να μοιάζει παράδοξη, όμως είναι καλά τεκμηριωμένη και μπορεί κανείς να δει όλη την τεκμηρίωση στο βιβλίο του Μ. Κορρέ.

Ένα από τα μυστικά της κατασκευής ήταν η μεταλλουργία των λιθοξοϊκών εργαλείων και η απίστευτη επιδεξιότητα των αρχαίων λιθοξόων. Από την ποιότητα των ιχνών που άφησαν στα μάρμαρα, φαίνεται ότι τα εργαλεία τους ήταν πολύ ανώτερα από τα σημερινά. Είναι προφανές ότι εκείνη την εποχή είχαν καταλήξει σε κάποιες αξεπέραστες μεταλλουργικές συνταγές, μετά από πολύ αυστηρή πειραματική έρευνα. Οι συνταγές αυτές χάθηκαν, όπως πολλές άλλες ειδικές γνώσεις, όταν άρχισε η παρακμή του αρχαίου κόσμου.

Οι ρόλοι των ανθρώπων που συμμετείχαν σέ ένα μεγάλο έργο στον αρχαίο κόσμο ήταν εντελώς διαφορετικοί από τους σημερινούς. Ούτε τα τεχνικά μέσα για τους αρχαίους αρχιτέκτονες και γλύπτες ήταν με τον ίδιο τρόπο δεδομένα, όπως είναι για τους σημερινούς αρχιτέκτονες τα σχεδιαστικά υλικά, τα «έτοιμα» μηχανήματα, τα εμπορικά δομικά και άλλα υλικά. Ένας αρχαίος αρχιτέκτονας ήταν πολύ συχνά υπεύθυνος για τη σχεδίαση των μηχανικών μέσων και τη χειρωνακτική εκτέλεση υποδειγμάτων για τους τεχνίτες του. Ένας καλός λατόμος είχε πολύ συχνά στη σκέψη του πολλά από τα προβλήματα του γλύπτη ή του αρχιτέκτονα κι έκανε υπολογισμούς που απαιτούσαν συνολική πνευματική καλλιέργεια. Έπρεπε να παρατηρεί, να αξιολογεί και να διαχειρίζεται ένα πολύ δύσκολο υλικό, όπως είναι το μάρμαρο. Έπρεπε να συλλαμβάνει πολύπλοκους συνδυασμούς γεωλογικών, γεωμετρικών, καλλιτεχνικών και μηχανικών παραγόντων. Ένας άξιος τεχνίτης ήταν φυσικό να έχει θεωρητικά ενδιαφέροντα. Αν τα συνδύαζε και με ένα ξεχωριστό ταλέντο, τότε ήταν δυνατό να εξελιχτεί σε αρχιτέκτονα.

Μια άλλη εξίσου απαραίτητα προυπόθεση ήταν η αποτελεσματική οργάνωση.  Οι λαμπροί συντελεστές εκείνων των έργων έπρεπε όλοι να υπόκεινται σε ένα τέλειο σύστημα οργάνωσης της προσπάθειας και της παραγωγής, το οποίο καθεαυτό ήταν έξοχο επίτευγμα πολυσύνθετης πνευματικής εργασίας.
 
Προς τι λοιπόν οι απλουστευτικοί διαχωρισμοί των συστατικών των μεγάλων έργων σε ανώτερα πνευματικά και κατώτερα "χειρωνακτικά" και "διαχειριστικά"; Γιατί να θεωρούνται απλά εκτελεστικά οργανα ακόμη κι εκείνοι που στο δικό τους μέρος χαρακτηρίζονται απο όλα εκείνα που συνιστούν την προσωπικότητα ενός, έστω και μικρού, δημιουργού;
 
[από το βιβλίο του Μ. Κορρέ "Απο την Πεντέλη στον Παρθενώνα", 1993]
 
Κοντολογίς, η ακρόπολη του Περικλή, του Ικτίνου,του Καλλικράτη και του Φειδία, δεν θα ήταν δυνατόν να πραγματοποιηθεί χωρίς τον απλό τεχνίτη, τον  λατόμο, τον λιθοξόο, τον μαρμαροτεχνίτη ..  Το σπουδαιότερο μνημείο του δυτικού πολιτισμού,   δεν θα είχε συντελεστεί αν οι μέθοδοι εξόρυξης και επεξεργασίας, του πεντελικού μαρμάρου δεν είχαν φτάσει σε θαυμαστά για την εποχή επίπεδα.

Και κάτι τελευταίο. Και τότε, όπως και σήμερα,  μπροστά στα εντυπωσιακά αρχαία επιτεύγματα, το γνωστό τυπικό ελληνικό χαρακτηριστικό έκανε και πάλι την εμφάνιση του:  η πολυπραγμοσύνη του Περικλή προκάλεσε το φθόνο των αντιπάλων του, οι οποίοι τον κατηγόρησαν ότι ξοδεύει «τα κοινά των Ελλήνων χρήματα» σε έργα βιτρίνας που εξευτελίζουν όλη την Ελλάδα, αφού δίνονται χρήματα για να χρυσοστολίζουν την Αθήνα «ως αλαζόνα γυναίκα, με λίθους πολυτελείς και ναούς χιλιοτάλαντους». Θύμα της κατακραυγής και των λαϊκών δικαστηρίων υπήρξε και ο Φειδίας, ο οποίος φυλακίστηκε ή, σύμφωνα με άλλες μαρτυρίες, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πόλη πριν προλάβει να ολοκληρώσει τη διακόσμηση του ναού.

Ας προβληματιστούν λοιπόν, όσοι σήμερα λοιδωρούν του ορυκτούς πόρους, ιδιαίτερα στον τόπο μας παρότι είναι προικισμένος σε αυτούς, θεωρώντας ότι το μόνο που μπορούν να προσφέρουν ειναι η ..υποβάθμιση του περιβάλλοντος.
Η βιώσιμη ανάπτυξη, η ανάπτυξη γενικότερα, θέλει "κότσια" και δεν ειναι ένα μονομερές αποτέλεσμα ενός ανθρώπου, ενός τομέα, μιας μόνης πολιτικής βούλησης, ενός σύγχρονου αναπτυξιακού νόμου. Πρέπει να γίνουν πολλά πράγματα μαζί. Εχει να κάνει με την αξιοποίηση πλουτοπαραγωγικών πηγών, με την ύπαρξη κατάλληλου ανθρώπινου δυναμικού, τη λειτουργία υποδομών, τη δημιουργία σύγχρονου θεσμικού πλαισίου, την κουλτούρα μιας κοινωνίας.

Σε αυτήν την προσπάθεια δεν πρέπει να λείψει κανείς, ούτε ο απλός λιθοξόος, ούτε ο λατόμος, ούτε ο μαρμαροτεχνίτης. Κι ακόμη, οι αναπτυξιακές πρωτοβουλίες δεν είναι πάντα άμεσης απόδοσης. Μια επένδυση που ξεκινάει σήμερα μπορεί να έχει απόδοση σε κάποιους μήνες ή σε μερικά χρόνια. Καποτε όμως πρέπει να ξεκινήσουν.

[του Πέτρου Τζεφέρη] [by tzeferis peter]

4.9.10

Ορυκτοί πόροι: είναι χρέος κάθε κοινωνίας να συμμετέχει στην προσφορά, αφού συμμετέχει στην κατανάλωση!