27.10.10

Life Style και πραγματικοί άνθρωποι

Παγκόσμια ήταν η συγκίνηση για τη σωτηρία των 33 ανθρακωρύχων της Χιλής. Έλαμψε ο φυσικός αρχηγός των ανθρακωρύχων, Λουίς Ουρσούα, του οποίου η οικογένεια υπήρξε θύμα της βαρβαρότητας της χούντας του Πινοσέτ. Με τους 33 ανθρακωρύχους εμφανίστηκε στις οθόνες της τηλεόρασης ένας διαφορετικός τύπος ανθρώπου από αυτό που προβάλλουν κατά κανόνα τα μέσα πληροφόρησης. Οι ήρωες αυτών των ημερών δεν ήταν κάποιο μοντέλο που μπήκε σε στρατώνα το βράδυ. Δεν πρόκυψε από το ερώτημα ποιος τα έχει με ποια και γιατί τον εγκατέλειψε. Αντίθετα, ήταν άνθρωποι του καθημερινού μόχθου και πόνου. Δεν προερχόταν από τον κόσμο της νύκτας, ή του βαριέμαι γιατί δεν έχω τι να κάνω. Αλλά ήταν άνθρωποι με ατομικό ταλέντο και ταυτόχρονα συλλογικότητα.Η υπόθεση των 33 ανθρακωρύχων της Χιλής ανέδειξε πολλαπλά προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας, ιδιαίτερα σήμερα, εποχή κρίσης.

Συνέχεια εδώ

24.10.10

Kράτησα τη ζωή μου, ψιθυριστά...



κι ας είναι πλέον η ζωή μας γεμάτη από θόρυβο,
κι ας μην υπάρχει πια ανθισμένο πέλαγο
κι κείνο τ' άστρο ο Αλδεβαράν
κι ας βραδιάζει καθημερινά με την ξένη φωνή,
εγώ θα επιμένω..

21.10.10

Πράσινη επιχειρηματικότητα...

Δωρεάν γεύμα στους πελάτες που καταφέρνουν να παράγουν  ενέργεια χρησιμοποιώντας ποδήλατα εξάσκησης. Tο ξενοδοχείο Crown Plaza στην Κοπεγχάγη προσφέρει ένα δωρεάν γεύμα σε οποιονδήποτε πελάτη που είναι ικανός να παράγει ενέργεια μέσα από ποδήλατα εξάσκησης που ταυτόχρονα παράγουν ηλεκτρική ενέργεια για την επιχείρηση. Οι πελάτες πρέπει να παράγουν τουλάχιστον 10 watt, δηλαδή περίπου 15 λεπτά ποδηλασίας για κάποιον με μια μέση δύναμη. Η ανταμοιβή είναι ένα γεύμα που κανονικά θα κόστιζε 26 ευρώ !


Ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από τους πελάτες που χορεύουν αμέριμνοι σε ειδικά διαμορφωμένη πίστα σε Disco pub  !

Τα φωτιστικά εφφέ και τα γιγαντιαία μεγάφωνα καταναλώνουν πολλή ενέργεια. Έτσι το μπαρ Surya, στο Λονδίνο έκανε μια επένδυση με ελατήρια στην πίστα του έτσι ώστε όταν συμπιέζονται από τους χορευτές να παράγεται ηλεκτρικό ρεύμα που αποθηκεύεται σε μπαταρίες και εξοικονομεί μεγάλο μέρος από την κατανάλωση της επιχείρησης. Ο ιδιοκτήτης της Ανδρέας Χαραλάμπους λέει ότι παράγεται το 60% περίπου της συνολικής κατανάλωσης!


Εκτυπωτής που δεν καταναλώνει ούτε μελάνι ούτε χαρτί ! Ποιος είπε ότι όλοι οι εκτυπωτές χρειάζονται χαρτί για να εκτυπώσουν ; Ο PrePeat Printer διαφέρει από τους συμβατικούς εκτυπωτές καθώς χρησιμοποιεί μια θερμική κεφαλή για να εκτυπώσει επάνω σε ένα ειδικού τύπου πλαστικό φύλλο. Αυτά τα φύλλα είναι πολύ λεπτά και μπορούν εύκολα να σβήνονται και να επανεκτυπώνονται από τον ίδιο εκτυπωτή, Αυτός σε διαφορετική θερμοκρασία θα σβήσει και θα επανεκτυπώσει τα χρησιμοποιημένα φύλλα μέχρι 1000 φορές !!

Η συνέχεια εδώ

17.10.10

16.10.10

Αυτούς τους μεταλλωρύχους ποιός θα τους σώσει;

Την ίδια ώρα που ο Σεμπαστιάν Πινέιρα επισκεπτόταν την Βρετανία, χαμογελαστός και με τον αέρα, πλέον, του δημοφιλούς ηγέτη, το δράμα άλλων μεταλλωρύχων μόλις ξεκινούσε.

Με τη διαφορά ότι αυτή τη φορά, οι ελπίδες έσβησαν πολύ γρήγορα, καθώς πιστεύεται ότι και οι 11 μεταλλωρύχοι που παγιδεύτηκαν σε βάθος 50-80 μέτρων μετά από έκρηξη στο ορυχείο της πόλης Γιουζού, στην επαρχία Χενάν της Κίνας, ειναι νεκροί από τις αναθυμιάσεις και τη σκόνη. Το σύνολο των νεκρών ξεπέρασε τους 26, ενώ άλλοι 239 κατάφεραν να βγουν από το ορυχείο με ασφάλεια. Τα ορυχεία, και ειδικά τα ανθρακωρυχεία, στην Κίνα είναι πασίγνωστα για τα ανεπαρκή μέτρα εργασιακής ασφάλειας και τα συχνά δυστυχήματα. Το τίμημα της χωρίς όρια ανάπτυξης είναι πολύ βαρύ... εντούτοις δεν ιδρώνει το αυτί κανενός!

 Ομως δεν είναι μόνο η Κίνα. Στο Εκουαδόρ (Ισημερινός), κανένα νέο για την τύχη τεσσάρων μεταλλωρύχων, που έχουν εγκλωβιστεί σε βάθος 150 μέτρων κάτω από τη γη, μετά την κατάρρευση υπόγειας στοάς σε ορυχείο του Πορτοβέλο,  δεν έχουν οι τοπικές αρχές, ενόσω εξελίσσεται  επιχείρηση για τη διάσωσή τους. Οι συνάδελφοί τους μετέχουν στην επιχείρηση διάσωσής τους, κατά την οποία ένα γεωτρύπανο προσπαθεί να ανοίξει ένα πέρασμα μέχρι τους εγκλωβισμένους, που βρίσκονται σε μια στοά με πλάτος 2,5 μέτρα, 2 μέτρα ύψος και περίπου 60 μέτρα μήκος. Ο θεός μαζί τους...

Και σαν να μην έφταναν τα παραπάνω, στο κινεζικής ιδιοκτησίας ανθρακωρυχείο Collum στη Ζάμπια, "στελέχη" της εταιρείας πυροβόλησαν και τραυμάτισαν 12 εργαζόμενους όταν αυτοί διαμαρτυρήθηκαν για τις κακές εργασιακές συνθήκες!
Μήπως θα χρειαστεί να νοιαστεί κάποιος παραπάνω από το μήνυμα για "κουράγιο, πίστη, ελπίδα και ενότητα" που έστειλε σε ολους αυτούς από το Λονδίνο, όπου βρίσκεται, ο πρόεδρος της Χιλής;

[του Πέτρου Τζεφέρη[ [by Tzeferis Peter]

14.10.10

μια χιλή, μια χιλή να μας σώσει...

[του Πέτρου Τζεφέρη][by Tzeferis Peter]

Με συγκίνηση, εθνική υπερηφάνεια  αλλά και έξαλλους πανηγυρισμούς ολοκληρώθηκε ο απεγκλωβισμός των μεταλλωρύχων μέσα από το "φρέαρ της σωτηρίας" βάθους 622 μέτρων και διαμέτρου 66 εκατοστών!

Στο Σαν Χοσέ της ερήμου Ατακάμα, εκεί που δεν πατούσε πουλί πετούμενο, τα συγχαρητήρια έρχονται βροχή απ' όλο τον κόσμο. Το ηθικό των χιλιανών μεταλλωρύχων αλλά και των μεταλλωρύχων ολου του κόσμου ανέβηκε κατακόρυφα. Οι προτάσεις για διακοπές και γύρισμα ταινιών, οι παντοειδείς κασσάνδρες σπεύδουν να καρπωθούν την δημοσιότητα των φτωχών βιοπαλαιστών. Ο Χιλιανός μεγιστάνας Λεονάρδο Φάρκας, προσέφερε ονομαστικές επιταγές 7.600 δολ. για καθέναν από τους μεταλλωρύχους και ήδη ξεκίνησε πρωτοβουλία για τη συγκέντρωση 1 εκατομμυρίου για τον κάθε μεταλλωρύχο. «Ώστε να μην χρειαστεί να εργαστούν ποτέ ξανά», όπως δήλωσε.


Και οι υπερβολές καλά κρατούν. Ενισχυμένος  πολιτικά και ο  πρόεδρος της Χιλής, Σεμπάστιαν Πινέρα που δεν έκανε ρούπυ από την θέση του να υποδέχεται και να φωτογραφίζεται με τους  ήρωες μεταλλωρύχους και τις οικογένειές τους.. λες και ήταν τελείως αμέτοχος για το δράμα τους. Ο Πινέρα εντόπισε και τον «μαγικό αριθμό 33»: 33 εργαζόμενοι και τα ψηφία της ημερομηνίας που άρχισε η επιχείρηση [13.10.10] αθροιζόμενα δίνουν 33. Τυχαίο, δεν νομίζω...
Η ανέλπιστη τροπή που πήρε το δράμα στο μεταλλωρυχείο, εκτιμούν αναλυτές ότι  μάλλον πρόκειται να αλλάξει και την πορεία του προέδρου, ο οποίος έβλεπε το ποσοστό του να πέφτει κάτω από το 50%. Ενισχυμένη η Χιλή γενικότερα.
 
Ας ελπίσουμε ότι από το γεγονός θα δοθεί η ευκαιρία να ασχοληθούμε περισσότερο με την ουσία που είναι η ασφαλής και ορθολογική εκμετάλλευση των ορυκτών πόρων, τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και ευρύτερα. Ας ελπίσουμε ότι θα γίνει επιτέλους ευρύτερα γνωστή η ανάγκη να ενσωματωθούν στον τομέα όλες οι τεχνολογίες αλλά και οι νομοθετικές πρωτοβουλίες  που ενισχύουν την ασφάλεια αλλά  και την ορθολογική αξιοποίηση των κοιτασμάτων.Κι ακόμη η ανάγκη να ενισχυθούν οι εξ αντικειμένου εξειδικευμένες ελεγκτικές υπηρεσίες της πολιτείας ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι αυθαιρεσίες και τα ατυχήματα. Ωστε τελικά να κερδίσει κάποιους πραγματικούς (και όχι επικοινωνιακούς) πόντους και ο  "μεταλλωρύχος" που -και στον τόπο μας- βάζει τη φόρμα και τη μπαταρία στη ζώνη και κατεβαίνει καθημερινά στα υπόγεια...  Αλλά και ο  επιστάτης, ο εργοδηγός και ο μηχανικός των υπογείων που ή δουλειά τους καθημερινά απαξιώνεται και καθίσταται περισσότερο αβέβαιη. Παρότι το "μέλλον του κόσμου ειναι υπόγειο"...           Το μέλλον του κόσμου είναι υπόγειο…


Τα συγχαρητήριά του στους εργαζομένους των μεταλλείων της ΕΛΜΙΝ,  που ανέλαβαν την πρωτοβουλία να προσκαλέσουν στην Ελλάδα τους χιλιανούς συναδέλφους τους το προσεχές καλοκαίρι, εξέφρασε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας, υποδεχόμενους  τέσσερις εργαζόμενους, τον διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρίας κ. Λυμπέρη Πολυχρονόπουλο και την πρέσβη της Χιλής στην Αθήνα.

Έλληνες μεταλλωρύχοι στο πλευρό των Χιλιανών συναδέλφων τους

Ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΛΜΙΝ, η οποία πρόκειται να  καλύψει τα έξοδα των Χιλιανών, σημείωσε ότι "το μόνο που κάναμε ήταν να υποστηρίξουμε την πρωτοβουλία των εργαζομένων της εταιρίας μας. Ήταν υποχρέωσή μας. Τα συγχαρητήρια ανήκουν σε αυτούς που δουλεύουν και παράγουν πλούτο και κρατούν το ηθικό τους πάντα πολύ ψηλά. Να ξέρετε ότι οι δικοί μας εργαζόμενοι δουλεύουν σε παρόμοιες συνθήκες με αυτές που παρακολουθήσαμε όλοι αυτές τις μέρες. Και είμαστε περήφανοι που μας δόθηκε η ευκαιρία να δείξουμε την αλληλεγγύη μας με τον τρόπο που τη δείξαμε και σας ευχαριστούμε πάρα πολύ που μας προσέξατε".

Είναι αλήθεια ότι ο κόσμος μας αντιστρατεύεται τα μεταλλεία και τα λατομεία σήμερα, ενώ τo καλύτερο που θα μπορούσε να σκεφτεί γι’ αυτά είναι ότι αποτελούν αναγκαίο κακό. Η «βιώσιμη» ανάπτυξη των τηλεπικοινωνιών, των φωτοβολταϊκών, των ψηφιακών υπηρεσιών, των καινοτόμων οικολογικών τεχνολογιών και της παγκοσμιοποίησης, θεωρεί τη «μεταλλεία» αναχρονιστική και a priori μη βιώσιμη.

Εντούτοις, ο ψηφιακός μας κόσμος, στηρίζει τα πόδια του στo κόλταν (coltan, ταντάλιο) των μαύρων του Κονγκό, και στο πυρίτιο. Κι ο πυρετός για τον πράσινο «χρυσό» στα «υψηλής τεχνολογίας» μέταλλα όπως κοβάλτιο, λευκόχρυσος, λίθιο, ίνδιο, νεοδίμιο, λανθανίδες και το τιτάνιο. Κι ακόμη στα ηλεκτρονικά νεκροταφεία της φτωχής Γκουιγιού (Guiigiou) της Κίνας. Ευτυχώς το πυρίτιο είναι λιγότερο δυσεύρετο από το κόλταν και δεν απαιτεί να χυθεί τόσο αίμα..


Μήπως, ο μεταλλευτικός κλάδος που στον τόπο μας πάει από το κακό στο χειρότερο, που απαξιώνεται και  από τις πολιτικές ηγεσίες και αμφισβητείται από τους πολίτες, χρειάζεται μια ..χιλή για να σωθεί; Οπως λέμε, μια βροχή να μας σώσει...

12.10.10

Το μέλλον του κόσμου είναι υπόγειο…

[του Τζεφέρη Πέτρου] [By Tzeferis Peter]

Σύντομα θα πανηγυρίσουμε κι  εμείς την σωτηρία των 33 μεταλλωρύχων στη Χιλή, που βρίσκονται παγιδευμένοι επί 70 σχεδόν  ημέρες. Ο "φοίνικας", η κάψουλα διάσωσης με την οποία θα ανέβουν ένας ένας οι εγκλωβισμένοι στην επιφάνεια της γης, θα γίνει αντικείμενο θαυμασμού και οι συνεντεύξεις θα μονοπωλήσουν αλλη μια φορά τις τηλεοπτικές κασσάνδρες. Θα κάνουν ήρωα αυτόν που θα διασωθεί τελευταίος, θα τους προσφέρουν δουλειές αλλά και ...εισητήρια για ποδοσφαιρικούς αγώνες και ταξίδια αναψυχής, ενώ οι δημοσιογράφοι θα ασχοληθούν με πόσες παράνομες συζύγους ή παιδιά εκτός γάμου ανέδειξε το ξαφνικό τραγικό συμβάν!

They're all out: 33 miners raised safely in Chile

Εντούτοις, την ίδια ώρα, μια ακόμη ευκαιρία να δούμε τα θέματα της υπόγειας μεταλλευτικής δραστηριότητας, που υφίσταται και στον τόπο μας, έστω διαρκώς συρρικνούμενη, θα πάει χαμένη.  Την ίδια στιγμή όμως που κάποιοι μαζεύουν στοιχεία για να κάνουν ...ταινία τη διάσωση των μεταλλωρύχων της χιλής, κάποιοι ξυπνούν κάθε πρωί και πηγαίνουν στη δουλειά τους , που είναι μια υπόγεια στοά, ένα υπόγειο ορυχείο. Ακόμη και στον τόπο μας...

Τα θέματα οργάνωσης και ασφάλειας ενός υπόγειου ορυχείου, η επιλογή των μέσων παραγωγής μηχανημάτων και ανθρώπων, η μεταφορά υλικών από τον υπόγειο χώρο στο υπαίθριο,  ο αερισμός, οι ελάχιστες απαιτήσεις ασφάλειας, τα αποθέματα, οι γεωλογικοί παράγοντες, η σεισμικότητα της περιοχής, η ύπαρξη υπογείων νερών, η αντοχή των υπερκειμένων στρώσεων εδάφους και η προστασία της οροφής, οι κανόνες της υγειινής,  κλπ.  αποτελούν ορισμένους από τους πολλούς παράγοντες που επηρεάζουν μια υπόγεια μεταλλευτική δραστηριότητα. Το τραγικό και τελικά ευτυχές συμβάν στη χιλή, είναι μια ευκαιρία να συζητηθούν και πάλι, να βρεθεί τι πήγε στραβά και τι πρέπει να κάνει η πολιτεία για τις δικές της υπόγειες εκμεταλλεύσεις, τις υπηρεσίες που τις εποπτεύουν, τις δυνατότητες, τις αδυναμίες αλλά  και τις προοπτικές του "υπόγειου" τομέα ανάπτυξης!

Πολλοί ισχυρίζονται σήμερα οτι "το μέλλον του κόσμου είναι υπόγειο", ενώ τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί ιδιαίτερη προβληματική σχετικά με την δυνατότητα ασφαλούς υπογειοποίησης πολλών λειτουργικών εγκαταστάσεων και δραστηριοτήτων (δεξαμενών καυσίμων και φυσικού αερίου, υπόγειων ταμιευτήρων νερού, συγκοινωνιακών δικτύων, χώρων στάθμευσης, εγκαταστάσεων επεξεργασίας λυμάτων, χώρων αποθήκευσης γενικότερα κλπ.).
Με την υπόγεια δραστηριότητα συνδέεται και μια από τις δυνατότητες (έστω προσωρινής) επίλυσης του προβλήματος της υπερθέρμανσης του πλανήτη και "τιθάσευσης" του κακού δαίμονα που ακούει στο όνομα διοξείδιο του άνθρακα. Με τις τεχνολογίες δέσμευσης και γεωλογικής αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα (τεχνολογίες CCS-Carbon Capture and Storage) που διαρκώς κερδίζουν έδαφος.

Δεν μπορώ να πω με σιγουριά, αν «ο υπόγειος χώρος αποτελεί το μοντέρνο κοίτασμα», διότι δεν θέλω να απεμπολήσω το ενδιαφέρον μου για το ίδιο το κοίτασμα, όμως είναι σίγουρο ότι η εκμετάλλευση του υπόγειου χώρου αποτελεί μια καλή ιδέα εκμετάλλευσης η οποία μπορεί να προσφέρει πεδίο επιχειρηματικής δραστηριότητας αλλά από την άλλη μπορεί να συνεισφέρει δραστικά και στην βελτίωση της δημόσιας εικόνας του μεταλλευτικού κλάδου.

Αρκεί όμως να δοθεί η σημασία που πρέπει στην ασφάλεια και την τεχνολογική επάρκεια τέτοιων εγχειρημάτων. Οπωσδήποτε η ιδέα της υπόγειας εγκατάστασης ή γενικά της εκμετάλλευσης κάτω από την επιφάνεια του εδάφους, αποτελεί δύσκολη εργασία. Ο μεταλλευτικός κλάδος και γενικότερα τα υπόγεια τεχνικά έργα μπορουν να αποτελέσουν τον τεχνολογικό προπομπό, που μπορεί να  οδηγήσει τη σχετική τεχνολογία και τις προδιαγραφές σχεδιασμού των υπόγειων λύσεων σε ικανοποιητικά επίπεδα.
 

Δημόσια Διαβούλευση : Σχέδιο Υπουργικής Απόφασης για την Τροποποίηση του Κανονισμού Μεταλλευτικών και Λατομικών Εργασιών (ΚΜΛΕ), μέχρι 15 Οκτωβρίου

9.10.10

Οταν τα παθήματα δεν γίνονται μαθήματα...

 [του Τζεφέρη Πέτρου] [by tzeferis peter]

Από το  Exxon Valdez (1989) μέχρι το πρόσφατο ατύχημα στην πλατφόρμα άντλησης πετρελαίου της BP , πέρασε πολύς καιρός. Το ίδιο και από το Baia Mare (Ρουμανία, 2000) μέχρι το σημερινό ατύχημα με την κόκκινη αλκαλική λάσπη στο Κόλονταρ της Ουγγαρίας.

Οι εταιρείες είναι πλέον εφοδιασμένες σήμερα με τα διεθνή περιβαλλοντικά πρότυπα (ISO 14001 κλπ) και τα ευρωπαϊκά κράτη εφαρμόζουν πλέον τις Ευρωπαϊκές Οδηγίες για την Περιβαλλοντική Ευθύνη (2004/35/ΕΚ) και τα Εξορυκτικά Απόβλητα (2006/21/ΕΚ).

 Ειλικρινά δεν είμαι σε θέση να εικάσω αν οι καταστροφές αυτές θα είχαν αποφευχθεί στην περίπτωση που η νομοθεσία παγκοσμίως ήταν αυστηρότερη και στην ΕΕ είχαμε αναθεωρήσει κι εμπλουτίσει τον   Ευρωπαϊκό Κατάλογο Αποβλήτων και τις ως άνω οδηγίες.  Αλλωστε, όπως φαίνεται τουλάχιστον για το ατύχημα στην ουγγαρία,  δεν τηρούνταν ούτε τα παραπάνω, στην περίπτωση που  η "απόρριψη" του έντονα αλκαλικού διαλύματος εκχύλισης του βωξίτη γινόταν χωρίς την απαιτούμενη αραίωση και εξορθολογισμό  της αλκαλικότητας σε περιβαλλοντικά αποδεκτά επίπεδα (τα παραπάνω αρνείται η εταιρεια MAL Rt.).

Αν τελικά δεν αναφερόμαστε σε μια τάξη πολιτικών κρατούντων πρόθυμη να πιστέψει ότι έχουμε δαμάσει τη φύση, λες και αυτή είναι απλά ένας προβλέψιμος υπεργολάβος! Αν το σύνθημα δεν ήταν «Drill, Baby, Drill» αλλά «Stall, baby, stall». Αν δεν ήταν "ό,τι είναι δυνατόν να γίνει, ας το κάνουμε!" αλλά "Homo sum, humani nihil a me alienum puto"...

Εκείνο που μπορεί κανείς να πει με σιγουριά είναι ότι, όλα αυτά τα χρόνια που πέρασαν, οι νόμοι και οι κάθε λογής παγκόσμιες επιτροπές, διακυβερνητικές συνδιασκέψεις για το περιβάλλον, τα ψηφίσματα για την ασφάλεια και τη βιώσιμη ανάπτυξη καλά κρατούν.

Εντούτοις, πρέπει να το παραδεχτούμε, ότι από την συνδιάσκεψη του Ρίο (1992)  (με την περίφημη πλην όμως  αλυσιτελή Agenda  21)  καθώς και όλες οι συνδιασκέψεις της δεκαπενταετίας που ακολούθησαν, δεν ήταν παρά «λεκτικά» περιβαλλοντικά ορόσημα, χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο και πρακτική αξία. Οι κανόνες "soft law" που απορρέουν από τα κείμενα των διακηρύξεων αλλά και οι βασικές αρχές της πρόληψης, της προφύλαξης αλλά και του "ο ρυπαίνων πληρώνει" are  nowhere to be seen... Που ειναι για παράδειγμα τα προληπτικά ή έστω κατασταλτικά μέτρα που πάρθηκαν με πρωτοβουλία της ΕΕ για το πρόσφατο ατύχημα στην Ουγγαρία; Πέραν των "οδηγιών" και  των "ψηφισμάτων" λείπουν παντελώς οι πολιτικές, τα εργαλεία παρέμβασης και τα μέτρα προστασίας υπέρ του Ευρωπαίου πολίτη...

Φυσικά, αν ρίξει κανείς μια ματια στον υπόλοιπο κόσμο της  Λατινικής Αμερικής, της Αφρικής  και της Ασίας θα  τρομάξει από τα εγκλήματα που γίνονται κατά του ανθρώπου και της φύσης. Και θα συμφωνήσει ότι τα πράγματα εκεί ειναι πολύ χειρότερα, τόσο στα θέματα της εργασιακής ασφάλειας όσο και στα περιβαλλοντικά θέματα.  Ολοι γνωρίζουμε ότι η Κίνα που είναι η πρώτη οικονομική δύναμη στον κόσμο, θυσιάζει στο βωμό της ανάπτυξης κάθε ικμάδα του περιβάλλοντος που διαθέτει και ακόμη χάνει καθε χρόνο πάνω από 5 χιλιάδες ανθρώπους στα ανθρακωρυχεία της. Στην Χιλή  με ανυπομονησία περιμένουμε την κάψουλα που θα φέρει πάλι στο φως τους 33 μεταλλωρύχους που ζουν για μηνες αποκλεισμένοι στα έγκατα της γης, δεσμώτες της "ανάπτυξης" αλλά και του "μεροκάματου".   Αρα,  σίγουρα θα πει κανείς ότι δεν μπορούμε mutatis mutandis να απαξιώνουμε συλλήβδην τις προόδους της νομοθεσίας στην ΕΕ και στον δυτικό κόσμο και να μην αξιολογούμε θετικά όλα τα παραπάνω ορόσημα.

Ορόσημα, όμως που δεν κατάφεραν να βοηθήσουν ουσιαστικά στην απόκτηση της περιβαλλοντικής ηθικής, του μόνου ασφαλούς κριτηρίου για την περιβαλλοντική προστασία. Που θα μας επέτρεπε να ελπίζουμε έστω κι ελάχιστα σε έναν κόσμο λίγο καλύτερο...


 Περιβαλλοντική Ηθική και Περιβαλλοντική Παιδεία

EAA position on the accident in Hungary

Analysis lags on Hungarian sludge leak

Greenpeace Not Satisfied with the Hungarian Government’s Claims

Hungary asks EU for help with toxic decontamination

8.10.10

Μάριο Βάργκας Λιόσα: τα καλύτερα μου έχουν συμβεί διαβάζοντας...


Περουβιανός αλλά και Ισπανός (από το 1996),  δεξιός αλλά και αριστερός, συντηρητικός αλλά και επαναστάτης, αποτυχημένος πολιτικός (δεν κατάφερε να πάρει την προεδρία του Περου το 1990), αλλά σίγουρα κορυφαίος μυθιστοριογράφος και εξαίρετος δοκιμιογράφος.

Και εκείνη τη γροθιά που μαύρισε το μάτι στον  Γκαρσία Μάρκες (τον κολομβιανό φίλο του για το έργο του οποίου ειχε κάνει το διδακτορικό του παρακαλώ!) κάποτε στο Μεξικό, του τη χρώσταγε, γιατί τις γυναίκες τους τις τιμούν οι περουβιανοί ακόμη κι αν τις έχουν εγκαταλείψει προσωρινά!!

Πολλά θα γραφτούν για τον Μάριο Λιόσα τις  μέρες αυτές. Ας δούμε τι λέει αυτός:

"Eίναι σίγουρο πως γράφεις, για να ζήσεις όσα δεν μπορείς στην πραγματική σου ζωή, είναι ένας τρόπος να ζεις πολλά πεπρωμένα, πολλές εμπειρίες, να υποδύεσαι πολλούς ρόλους. Ο λόγος ύπαρξης της λογοτεχνίας είναι να προσφέρει στη ζωή σου, όλες αυτές τις εμπειρίες που δεν μπορείς να έχεις στην πραγματικότητα, ενώ συγχρόνως το μυαλό σου τις αποζητά. Tο να γράφεις σήμερα είναι η αναζήτηση μιας ασφάλειας μέσα στην ανασφάλεια. Eνα είδος μαγικού κλειδιού, ικανού να δώσει μια λογική συνοχή σε αυτό που διαφορετικά θα ήταν απόλυτα χαώδες"

κι όταν τον ρώτησαν:

Κάνετε κάτι άλλο από το να γράφετε; Εχετε χρόνο για τη... ζωή;  απάντησε:

"Γιατί; To γράψιμο και το διάβασμα δεν είναι ζωή;"

[Στην φωτογραφία όταν ο Μάριο Βάργκας Γιόσα είχε επισκεφτεί τον τάφο του Καβάφη, στο Ελληνικό νεκροταφείο της Αλεξάνδρειας]

Στην Ουρανούπολη με τον Mάριο Βάργκας Γιόσα

[του Τζεφέρη Πέτρου] [by Tzeferis Peter]

6.10.10

Ενα video έξι λεπτών αρκετό για να μας ταξιδέψει αλλά και να μας επαναφέρει..στην πραγματικότητα!



Το βίντεο του Αμερικανικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας της Ν. Υόρκης, ξεκινάει από τα Ιμαλάϊα για να φτάσει στο απώτατο άκρο του Κόσμου και στην αρχή του, το Big Bang. Έναν Κόσμο που περιέχει περίπου 100 δισεκατομμύρια άστρα μόνο στον Γαλαξία μας, και κατά προσέγγιση 125 δισεκατομμύρια γαλαξίες (εκ των οποίων μόνο οι 3.000 είναι ορατοί). Έναν Κόσμο που έχει διάμετρο περίπου 40 δισεκατομμύρια έτη φωτός, ενώ το παρατηρήσιμο Σύμπαν είναι μόνο 13.7 δισ. έτη φωτός, όταν δηλ. εκτιμάται ότι όλα ξεκίνησαν, όταν έγινε το γνωστό Big Bang..
Όταν λοιπόν, φτάνοντας στη μέγιστη απομάκρυνση από τη Γη (13,7 δις. έτη φωτός) αντικρίζουμε ένα «νεαρό σύμπαν», είναι γιατί αυτή περίπου είναι και η ηλικία του σύμπαντος. Όταν λοιπόν
απομακρυνόμαστε τόσα έτη φωτός σημαίνει ότι, μέχρι να φτάσει σε εμάς η εικόνα του σύμπαντος χρειάζονται 13,7 δις. χρόνια, άρα το βλέπουμε "εν τη γενέσει" του».

Και πέρα από αυτό, τίποτα;

Οπως και νάχει, το σίγουρο είναι ότι μπορούμε να δούμε ένα απειροελάχιστο μόνο κομμάτι του Σύμπαντος. Πώς λοιπόν να πιστέψουμε ότι η Γη μας είναι ο μοναδικός τόπος με συνθήκες κατάλληλες για την ‘σπορά’ της όποιας ζωής;

Ενέσεις γύψου για να σωθεί ο Δούναβης



New York Times: Caustic Sludge Floods Several Hungarian Towns

4.10.10

Citarum River: how many will die tomorrow ?

1.10.10

Αρνήθηκε, κύριε, να υπογράψει! Αρνήθηκε!

Τον είδα να κατεβαίνει τα σκαλοπάτια τρέχοντας. Ήταν αναστατωμένος. Δεν το χωρούσε το μυαλό του. Ένοιωθε τον κίνδυνο να πλησιάζει. Πώς τόλμησε να αρνηθεί να υπογράψει; σκέφτηκε. Τι θα πει δεν υπογράφω; Τι θα πει θίγονται τα συμφέροντα του Δημοσίου; Εδώ υπάρχουν εντολές! Άκου δεν υπογράφει! Και τώρα τι να κάνω εγώ; Ένας απλός Διευθυντής είμαι. Πώς να του το πω. Γιατί να συμβαίνουν όλα σε μένα; Να έρθει η ώρα να βγω στην σύνταξη να ησυχάσω. Να πάω στο χωριό, στο πατρικό μου να ηρεμήσω. Λίγες επισκευές θέλει, ένα ασπρισματάκι και όλη μέρα κάτω από τον πλάτανο.

Πήγε να χαμογελάσει. Οι εικόνες από το χωριό του μπερδεύτηκαν με τις εικόνες των διοικητών που ήταν αναρτημένες στους τοίχους των διαδρόμων. Τον κοιτούσαν με αυστηρότητα. Έστριψε το βλέμμα και σκούπισε το μέτωπό του.

Πώς να του το πω, θεέ μου! Και αυτό το παιδί… Τι θα πει δεν υπογράφετε δεσποινίς μου;

Έφτασε. Διέσχισε τον προθάλαμο και μπήκε στο γραφείο. Η γραμματέας δεν πρόλαβε να τον σταματήσει.

Πώς να του το πω, θεέ μου!

Βρήκε το θάρρος όμως και το είπε: Αρνήθηκε, κύριε, να υπογράψει! Αρνήθηκε! Δείτε και τους φακέλους! Δεν υπογράφει, επειδή θίγονται τα συμφέροντα του δημοσίου, λέει!

Τον άκουσαν στο διπλανό γραφείο. Οι γραφομηχανές σταμάτησαν. Τα κλιματιστικά έκλεισαν. Η ατμόσφαιρα πάγωσε. Τα μολύβια πέσανε από τα χέρια. Νεκρική σιγή.

Σηκώθηκε από το γραφείο του και τον πλησίασε αργά. Δεκάδες κορίτσια από τη χορωδία άρχισαν να ψάλλουν το Glory,glory,alleluia, ενώ η Δόξα, από πίσω, προσπαθούσε να συγκρατήσει το στεφάνι στο κεφάλι του για να μην πέσει … Στοπ, στοπ! Αυτό είναι από άλλη ταινία. Πώς έγινε αυτό το μπέρδεμα; Πάμε από την αρχή. Οπερατέρ, σκηνή 35 Α΄.

Σηκώθηκε από το γραφείο του και τον πλησίασε αργά. Ήταν ήρεμος και χαμογελαστός. Έβαλε το χέρι στον ώμο του.

Κύριε Διευθυντά μην άγχεστε, δεν υπάρχει πρόβλημα. Θα υπογράψει άλλος. Τι διάολο, μια οικογένεια είμαστε. Αλλά, όπως έχουμε πει και κατά το παρελθόν, τέτοια φαινόμενα δεν είναι αποδεκτά. Διασαλεύουν την τάξη. Η άρνηση επιφέρει και την τιμωρία όπως είναι φυσικό. Αντιλαμβάνεστε τι θέλω να πω. Το αν θίγονται ή όχι τα συμφέροντα του δημοσίου θα το κρίνουμε εμείς και μόνον εμείς. Καταλάβατε; Τι θα λέγατε να την στέλνατε στην διανομή της εξωτερικής αλληλογραφίας. Ή ίσως αν έβγαζε φωτοαντίγραφα; Τι λέτε; Η δουλειά δεν είναι ντροπή. Σας έχω εμπιστοσύνη…ξέρετε πως θα χειριστείτε το ζήτημα.

Τον συνόδευσε προς την έξοδο.

Λοιπόν όπως είπαμε. Καλή σας ημέρα και τα χαιρετίσματα μου στην κυρία σας. Ο θεός μαζί σας!

[αφιερώνεται μαζί με τις φωτογραφίες στους δημοσίους υπαλλήλους που παίρνουν θέση ευθύνης!]


"….δίχως κρουστά και τύμπανα!" , του Βασίλη Βασιλούδα

Εδώ είναι δημόσιο, δεν είναι παίξε γέλασε…

Γιατί μαμά ;