Η ειρωνεία των 25 χρόνιων χωρίς πυρηνικό ατύχημα....

ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ-tzeferi eirini

Ως και οι μαθητές έγιναν πλέον κοινωνοί και γνώστες του πυρηνικού παραλογισμού.

25 χρόνια μετά το Τσερνόμπιλ και την πρακτικά αλλά και επιστημονικά σε βάθος χρόνου τεκμηριωμένη πλέον ανθρώπινη αλλά και περιβαλλοντική καταστροφή, οι ουκρανοί ζητούν απεγνωσμένα 600 εκατ. ευρω για να καλύψουν με μια τεράστια σαρκοφάγο τον αντιδραστήρα που συνεχίζει να αποτελεί απειλή για την ανθρωπότητα.

Εν τω μεταξύ τα πυρηνικά λόμπυ ήταν έτοιμα να γιορτάσουν τα 25 χρόνια (χωρίς πυρηνικό ατύχημα παρακαλώ!), με τη διαφορά ότι ο σεισμός στην Ιαπωνία και το "τσουνάμι" που επακολούθησε, τους χάλασε τα σχέδια..

Οπως έγινε και με τον περίφημο ιαπωνικό μύθο της αδιάφθορης χώρας των "μυρμηγκιών που κάνουν ..."χαρακίρι",  ο οποίος  δείχνει να κατέρρευσε, αν υπήρξε ποτέ...

ΠΑΣΧΑ ΣΤΗ ΜΑΝΗ 2011

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!

Η πιο γλυκειά πατρίδα είναι η καρδιά!

Αλλάζει όψη το Φαληρικό τοπίο...

Aλλάζει όψη το Φαληρικό τοπίο

ΑΛΟΥΛΑ: Ανοικτό μουσείο παραδοσιακής λατομικής τέχνης της Πεντέλης

Το Αλούλα, από το όνομα παλιού εργολάβου του λατομείου, είναι παλιός λατομικός χώρος στην περιοχή Διονύσου Πεντέλης, του οποίου οι εργασίες σταμάτησαν την περίοδο του 1940.

 
Το 1994 η εταιρεία "Λατομεία Διονύσου Πεντέλης" αποφάσισε να αποκαταστήσει το χώρο και να μετατρέψει το παλιό λατομείο, στη θέση Αλούλα, σε χώρο αναψυχής και παράλληλα ανάδειξης της ντόπιας λατομικής τέχνης.

Οι εργασίες αποκατάστασης στο Αλούλα , από ένα συνεργείο Παριανών παλιών λατόμων, που πριν αρχίσουν να εργάζονται στην εταιρεία, δούλευαν στην νότια πλευρά της Πεντέλης.

Η καταγωγή τους είναι από τις Λεύκες και το Μαράθι, δηλαδή δύο χωριά ανάμεσα στα οποία βρίσκεται το σημαντικότερο λατομείο μαρμάρου της Ελλάδας. Είναι αυτό που βγάζει τον λυχνίτη, το λευκό διαφανές μάρμαρο από το οποίο κατασκευάστηκαν ο Ερμής του Πραξιτέλη, η Αφροδίτη της Μήλου, η Νίκη της Σαμοθράκης και κάποια άλλα από τα πιο γνωστά έργα της κλασσικής αρχαιότητας.

Ένα μυθικό νήμα τους οδήγησε να διαλέξουν την τέχνη των προγόνων τους, αφού πρώτα πέρασαν από τα λατομεία της αρχαιότητας στην άλλη πλευρά της Πεντέλης (νότια).

Η εταιρεία "Λατομεία Διονύσου Πεντέλης" διέθεσε τους πέντε Παριανούς, παρείχε υποστήριξη με μηχανήματα, και επετέλεσε ένα πολύ σημαντικό έργο με την καλαίσθητη διαρύθμιση του μουσειακού χώρου και την διαμόρφωση του τοπίου με σεβασμό στη φύση, βοήθησε να ξεπεραστεί κάθε εμπόδιο, μέχρι σήμερα.

Οι στόχοι που κυριάρχησαν, με συμφωνία του επιβλέποντα αρχικά το έργο και των λατόμων, ήταν πολύ καθαροί. Θα σεβαστούμε το χώρο, θα τιμήσουμε τους λατόμους και την τέχνη τους, θα μας οδηγήσει στις επιλογές μας η φύση, θα χρησιμοποιήσουμε μόνον πέτρα, θα μιμηθούμε τους παλαιούς κανόνες. Αυτή η σύμβαση τελικά , υπερίσχυσε στις βασικές επιλογές.

Το Αλούλα αποτελεί ήδη  έναν πρότυπο χώρο αρχιτεκτονικής λατομικού τοπίου και παράλληλα αναψυχής και πολιτισμού, όπου θα κυριαρχεί η λατομική δραστηριότητα όπως την ασκούσαν από την αρχαιότητα μέχρι την στιγμή που σταμάτησε το λατομείο.

Το Αλούλα δεν είναι η πόλη των ...νάνων, αλλά ένα ανοικτό μουσείο τέχνης, ίσως λίγο αλλόκοτο, αλλά κυρίως γοητευτικό. Kι ακόμη ένας χώρος αναψυχής, με καταπληκτική θέα του Διονύσου, της Πεντέλης, της Πάρνηθας, του Μαραθώνα μέχρι απέναντι την Εύβοια.

Η Αλούλα, η Λούλα και η σπιθούλα

Του λείπει μόνο ένας χώρος όπου θα οργανωθεί και θα παρουσιάζεται με κατάλληλα διαδραστικά οπτικοακουστικά εργαλεία,  η ιστορία και η τεχνολογία του μαρμάρου, ειδικότερα του Πεντελικού, που κατέχει ιδιαίτερη θέση στην αρχιτεκτονική και την τέχνη της Ελλάδας από την αρχαιότητα έως τις μέρες μας.

Κι ακόμα του λείπει η συνδομή της Πολιτείας για την ανάδειξή του σε αρχιτεκτονικό και πολιτιστικό μνημείο,  και την διαμόρφωση ρεύματος εναλλακτικού τουρισμού που θα επέτρεπε την περαιτέρω αξιοποίησή του.


AΛΟΥΛΑ: ΕΡΓΑ ΑΝΑ∆ΕΙΞΗΣ ΤΗΣ ΛΑΤΟΜΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΣΤΗΝ ΠΕΝΤΕΛΗ


[Πέτρος Τζεφέρης][by Tzeferis Peter]

Φυσικοί Πόροι και ...Καλλικράτης

Με τις διατάξεις του Ν. 3852/2010 «Νέα Αρχιτεκτονική της Αυτοδιοίκησης και της Αποκεντρωμένης Διοίκησης- Πρόγραμμα Καλλικράτης» (Α’ 87) επήλθε σημαντική αναδιάρθρωση στη διοικητική δομή της χώρας, η οποία από την 1η Ιανουαρίου 2011 διαρθρώνεται σε 325 δήμους, με αρμοδιότητες σε θέματα που άπτονται της καθημερινότητας των κατοίκων τους, 13 περιφέρειες, με αρμοδιότητες αναπτυξιακού, κυρίως, χαρακτήρα και 7 αποκεντρωμένες διοικήσεις, οι οποίες ασκούν κρατικές αρμοδιότητες σε αποκεντρωμένο- τοπικό επίπεδο.

Με το Πρόγραμμα Καλλικράτης επιχειρείται επανασχεδιασμός των επιπέδων διακυβέρνησης, αλλά και σημαντικές διαφοροποιήσεις ως προς τις αρμοδιότητες που αφορούν διοικητικές πράξεις. Οι αρμοδιότητες της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης η οποία καταργείται μεταφέρονται είτε στον αιρετό Περιφερειάρχη είτε στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση.

Ειδικότερα οι σχετικές αρμοδιότητες, μετά την εφαρμογή του Ν. 3852/2010, που αφορούν τη διαχείριση των φυσικών πόρων και όπως αυτές παρουσιάστηκαν σε πρόγραμμα συνεργασίας του ΕΚΔΔ και του Υπ. Εσ. Απ. και Ηλ. Διακυβέρνησης με τίτλο "Οι νέες Προοπτικές στο θεσμό της Αποκεντρωμένης Διοίκησης", παρουσιάζονται παρακάτω.

1) ΟΙ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΩΝ ΥΔΑΤΩΝ

2) ΑΡΜΟ∆ΙΟΤΗΤΕΣ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΗΣ ∆ΙΟΙΚΗΣΗΣ ΣΕ ΘΕΜΑΤΑ ΠΕΡΙΒΑΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΔΑΣΩΝ

3)  ΧΩΡΟΤΑΞΙΚΟΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ : ΣΧΕΣΗ ΥΠΕΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

4) "ΟΙ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΟΥ ΟΡΥΚΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ"
5) OΙ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ Α.Δ ΣΤΟΝ ΤΟΜΕΑ ΤΩΝ ΑΠΕ

Ελληνικός Ορυκτός Πλούτος: καιρός να πάμε στο επόμενο βήμα...

Πρόγραμμα Ομιλιών Συνεδρίου


Είναι γνωστό πλέον (σε όλους τους εμπλεκόμενους ακόμη και στους ...πολιτικούς) ότι η διαχρονική αξιοποίηση των Ορυκτών Πρώτων Υλών (ΟΠΥ) έχει συμβάλλει καθοριστικά στην κοινωνική και πολιτιστική εξέλιξη του ανθρώπου. Οτι η εξορυκτική βιομηχανία εκπληρώνει μια επιτακτική κοινωνική ανάγκη και δεν παράγει για τον «εαυτό της». Παράγει φυσικά στα πλαίσια της παγκοσμιοποιημένης αγοράς αλλά ανταποκρινόμενη στις ανάγκες της κοινωνίας μας για οικιστική ανάπτυξη, αυτοκίνηση, δρόμους, λιμάνια, κάθε είδους προϊόντα καθημερινής χρήσης αλλά και για την ψηφιακή οικονομία.

Εξάλου, είναι πλέον εξίσου γνωστό ότι η εξορυκτική δραστηριότητα πρέπει να συντελείται με όρους "βιωσιμότητας" όχι γενικά και αόριστα, αλλά με συγκεκριμένους κανόνες ως προς την βιωσιμότητα των πόρων, την περιβαλλοντική προστασία αλλά και την περιβαλλοντική ευθύνη.


Καιρός είναι λοιπόν να πάμε στο επόμενο βήμα.

1) Να καθορίσουμε την Μεταλλευτική Πολιτική της Χώρας

2) Να καθορίσουμε τους άξονες/εργαλεία προώθησης της πολιτικής αυτής αλλά και να  εντάξουμε Στοχευμένες Δράσεις για την αξιοποίηση του Ορυκτού Πλούτου  και την  την εξασφάλιση του βιώσιμου εφοδιασμού των πρώτων υλών στη Χώρα μας εντός της ΕΕ.

3) Να απλοποιήσουμε το αδειοδοτικό σύστημα των εξορυκτικών δραστηριοτήτων και ει δυνατόν να το κάνουμε "One stop shop"

Oχι γενικόλογα με ευχολόγια. Αλλά ειδικά και συγκεκριμένα. Και εδώ και τώρα!

[Πέτρος Τζεφέρης]

Ορυκτός Πλούτος: Kοινωνική Συναντίληψη & Αποδοχή. Τοπικές Κοινωνίες

LEIVADAROS-ΟΡΥΚΤΟΣ ΠΛΟΥΤΟΣ - ΚΟΙΝΩΝΙΑ

Kittila Gold Mine...

Στo Kittila της Φινλανδίας (Λαπωνία, αρκτικός κύκλος) βρέθηκε αποστολή του ΥΠΕΚΑ, η οποία επισκέφτηκε τους χώρους του μεταλλείου χρυσού της περιοχής, ξεναγήθηκε στις εγκαταστάσεις κι ενημερώθηκε απο τοπικούς φορείς και επιθεωρητές του υπουργείου περιβάλλοντος της χώρας. Το Kittila είναι ένα από τα ορυχεία χρυσού που δραστηριοποιούνται στη Φινλανδία (Pahtavaara mine, Kittila mine, Orivesi mine) ενώ η γειτονική Σουηδία έχει κι αυτή ικανό αριθμό μεταλλείων χρυσού στην επικράτειά της (8 μεταλλεία της Boliden, το Blaiken mine, το Svartliden mine και το Faboliden mine).

Δείτε το βίντεο με τις δηλώσεις που έκανε η ειδική γραμματέας του YΠΕΚΑ, κ. Μαργαρίτα Καραβασίλη για το θέμα:



Tα συμπεράσματα και οι προφανείς ή λιγότερο προφανείς συσχετισμοί, δικοί σας..

Οι μεν ισχυρίζονται ότι μια τέτοια επένδυση πρέπει να πραγματοποιηθεί όχι γιατί  "ό,τι μπορεί να γίνει, πρέπει και να γίνει" αλλά γιατί θεωρούν την επένδυση τεχνικά εφικτή αλλά και βιώσιμη με την ολιστική θεωρία του όρου παρά το ορατό περιβαλλοντικό της αποτύπωμα. Οι δε ισχυρίζονται,μεταξύ άλλων,  ότι.. "άλλο Λαπωνία, άλλο Χαλκιδική" ή "άλλο Πέραμα, άλλο Λαπωνία..." Και το ζήτημα πάει κι έρχεται... 

Τι πρέπει να γίνει; Μα φίλοι  μου, το πρώτο πράγμα που θα έπρεπε να γίνει είναι να πάρουμε λίγο ..σύρμα. Ξέρετε τι είναι το σύρμα! Να πάρουμε το σύρμα και να τρίψουμε τις ..γωνίες. Τις γωνίες που εμφανίζονται παντού, ένθεν και εκείθεν, από την επικοινωνία μέχρι και την ουσία για το θέμα,  και τελικά, σε τελευταία ανάλυση,  καταδυναστεύουν και καταδικάζουν τον τόπο. Οταν λειάνουμε και απαλύνουμε τι γωνίες, μπορεί κάτι να γίνει στη συνέχεια... Αλλοιώς, πάντα θα ματώνουμε τα χέρια μας μόλις ακουμπάμε το θέμα..

[Τζεφέρης Πέτρος] [by Tzeferis Petros]