30.6.12

Πυρετός χρυσού και στην Πορτογαλία..

Portugal Gold

Πυρετός χρυσού έχει καταλάβει την Πορτογαλία, η οποία αναζητεί τρόπους ώστε να μετατρέψει τους πλούσιους φυσικούς της πόρους σε έσοδα. Η κυβέρνηση, η οποία βρίσκεται αντιμέτωπη με τη βαθύτερη ύφεση των τελευταίων τριάντα ετών, το υψηλότερο επίπεδο ανεργίας εδώ και πολλά έτη και το επίμονα υψηλό χρέος, καταβάλει προσπάθειες προκειμένου να προσελκύσει μεγάλους μεταλλευτικούς ομίλους στη χώρα με σκοπό την εξόρυξη πολύτιμων μετάλλων και άλλων ορυκτών. Στις αρχές του μήνα, η εταιρεία Colt Resources είχε επιβεβαιώσει την ύπαρξη κοιτασμάτων χρυσού στην πόλη Μπόα Φε στα νότια της χώρας.    Πηγή

Ο δρόμος είναι πάντα ο ίδιος.. Τον υπέδειξε εύστοχα ο Κώστας Τσάκωνας στην περίφημη ιστορική πλέον κοινωνικής κωμωδίας του Θ. Μαραγκού "Μάθε παιδί μου γράμματα.." εκεί που ο μεταλλειολόγος-μηχανολόγος (ξέρετε 6 χρόνια στο δημοτικό, 6 χρόνια στο γυμνάσιο..) μιλούσε για τον τον ορυκτό μας πλούτο ως προίκα της καθυστερημένης Ελλάδας, για το γάμο της με την προηγμένη Ευρώπη.... Τι ακριβώς σπούδασες παιδί μου;

Σήμερα, 30 χρόνια μετά, λίγο πριν το διαζύγιο (και την επανασύνδεση;;) με την ΕΕ, ο ορυκτός πλούτος ειναι παλι στο προσκήνιο.. σαν να μην πέρασε μια μέρα. Και πάλι κάποιοι ασχολούνται με το αν είναι προίκα, πανωπρoίκι ή κατωπροίκι της ελλάδας που διατηρεί τις ίδιες αδυναμίες και αγκυλώσεις απέναντι αλλά και εντός μιας επίσης αποδυναμωμένης και χωρίς ιδιαίτερο ορυκτό πλούτο ΕΕ.   Με τη διαφορά ότι τότε ο Ελληνικός Ορυκτός Πλούτος αντιπροσώπευε το 3-5% του ΑΕΠ και δούλευαν γι'αυτόν πάνω από 100 χιλ. άτομα εξασφαλίζοντας προκοπή για τις οικογένειές τους. Και κάποιες επιχειρήσεις (πλυντήρια, ψυγεία, ηλεκτρικές κουζίνες, κλπ ελληνικής κατασκευής) που στηρίζονταν αμιγώς σε ελληνικές πρώτες ύλες, ήταν μερικώς πραγματικότητα πριν 40 χρόνια. Σήμερα το ποσό ειναι κάτω από 1% και δυστυχώς οι επιχειρήσεις φυτοζωούν (χωρίς εισαγωγικά) προσπαθώντας να διατηρηθούν ακόμη και "ως όνομα" στην αγορά, μέχρι να καλυτερεύσουν τα πράγματα.. κάτι που δυστυχώς δεν προκύπτει από πουθενά!

Ενδεικτικά τα 100 εκατ. τόννοι που παράγονταν κάθε χρόνο από τα λατομεία αδρανών και εξυπηρετούσαν την εγχώρια οικοδομική δραστηριότητα πριν το 2009, ζήτημα είναι αν πέρυσι έφτασαν τα 35-38 εκατ..Με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό για την ανάπτυξη και  την εργασία στον τόπο μας...

 Μήπως η ουσία δεν είναι πως θα τον ονομάσουμε προίκα ή όχι, αλλά πως πραγματικά δεν θα τον ξεπουλήσουμε αλλά θα τον καταστήσουμε ως εργαλείο ωφέλιμο για το εθνικό μας συμφέρον;

Αυτό δεν γίνεται με το να διατηρήσουμε την προίκα αφάγωτη στα πλαίσια της ..φειδωλής εξόρυξης και της διαγενεακής αλληλεγύης μπας και τυχαία αβγατίσει στο απώτερο μέλλον, αλλά με την ορθή και στοχευμένη επιλογή εκείνων προς τους οποίους θα μισθωθούν τα εκάστοτε δικαιώματα, όσα δεν μπορεί η πολιτεία μόνη της να εκμεταλλευτεί. Και όπως επανειλημένα έχουμε τονίσει από το βήμα αυτό, με την αντίστοιχη επιλογή διαρθρωτικών μέτρων που θα εξασφαλίζουν ότι τα τυχόν πανωπροίκια  δεν θα διανέμονται σε ...τράπεζες του εξωτερικού  και σε μας να μένει η περιβαλλοντική υποβάθμιση και η κοινωνική κατακραυγή.

Αυτά απαιτούν δουλειά και εξειδίκευση. Οχι κομματικές κορώνες...ένθεν και εκείθεν..

 [σχόλιο του Πέτρου Τζεφέρη] [by Tzeferis Petros]

28.6.12

Επική καταστροφή στο Κολοράντο Σπρινγκς. Οι πυρκαγιές δεν γνωρίζουν πατρίδα...

Το Κολοράντο Σπρινγκς καίγεται και ολόκληρη η Αμερική βλέπει μπροστά στα μάτια της μια από τις μεγαλύτερες καταστροφές της ιστορίας της.
Οι φλόγες εξαπλώνονται γρήγορα στην πολιτεία του Κολοράντο όπου οι δυνάμεις της πυροσβεστικής δίνουν μάχη με τα πύρινα μέτωπα για να σώσουν τους κατοίκους της περιοχής και τις περιουσίες τους.

Αξιωματούχοι ανέφεραν την Τετάρτη ότι η πυρκαγιά στο Ουάλντο Κάνιον έχει διπλασιαστεί σε μέγεθος και εκτείνεται πλέον σε μια περιοχή 62.000 στρεμμάτων.

Εξαιτίας της πυρκαγιάς 32 χιλιάδες άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, στην δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Κολοράντο, το Κολοράντο Σπρίνγκς. Πολλοί από τους κατοίκους άφησαν πίσω τους όλα τους τα υπάρχοντα με την ελπίδα ότι οι φλόγες δεν θα φτάσουν μέχρι τα σπίτια τους.

Από την πυρκαγιά έχουν καταστραφεί αρκετές κατοικίες, μεταξύ των οποίων και ένα ιστορικό ράντζο που προσέλκυε εκατοντάδες τουρίστες κάθε χρόνο.

Στην γειτονική Γιούτα, τουλάχιστον 1.500 άνθρωποι εγκατέλειψαν τα σπίτια τους εξαιτίας μεγάλης φωτιάς που ξέσπασε το Σάββατο.

Περίπου 20 πυρκαγιές ξέσπασαν την Κυριακή στις ΗΠΑ, κυρίως στα δυτικά εξαιτίας των υψηλών θερμοκρασιών και των δυνατών ανέμων.

Οι πυρκαγιές δεν γνωρίζουν σύνορα, ούτε πατρίδα..

[by P. Tzeferis]

23.6.12

Ταπεινά λατομεία συνέβαλαν στο αρχαιοελληνικό θαύμα!

Η μελέτη των αρχαίων λατομείων, που είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα θέματα της αρχαίας ελληνικής τεχνολογίας, συνδέεται στενά αφενός με την αρχαία γλυπτική και λιθοξοϊκή, και αφετέρου με την κοινωνική και οικονομική ιστορία των αρχαίων χρόνων. Η απαραίτητη εξάλλου συμβολή των θετικών επιστημών (γεωλογίας, φυσικής, χημείας, κ.ά.), μαρτυρεί την πολυδιάστατη προσέγγιση των αρχαίων λατομείων.

Τα λατομεία, χώροι καθημερινής και επίπονης εργασίας ταπεινών ανθρώπων και ειδικευμένων τεχνιτών, συνέβαλαν αποφασιστικά -τις περισσότερες φορές χωρίς να το έχουν συνειδητοποιήσει οι δημιουργοί-στην κατασκευή θαυμαστών μνημείων αρχιτεκτονικής και γλυπτικής, καθώς και αγγείων, εργαλείων και εργαστηριακών σκευών.

Ως εργοτάξια συστηματικής εξόρυξης και κατεργασίας λίθων, τα λατομεία υπήρξαν κοιτίδες δημιουργίας μεγάλων έργων της αρχαιότητας, αλλά και αντικειμένων που κάλυπταν τις καθημερινές ανάγκες των ανθρώπων.
Το συγκεκριμένο βιβλίο αυτό, των Γεωργίας Κοκκορού-Αλευρά, Ειρήνης Πουπάκη, Αλέξη Ευσταθόπουλου, φιλοδοξεί να γνωρίσει στο ευρύτερο κοινό την οργάνωση και τη λειτουργία των αρχαίων λατομείων, τα εργαλεία, τις τεχνικές εξόρυξης και λάξευσης, τα σημαντικότερα είδη των εξορυσσομένων λίθων, τους τρόπους μεταφοράς και τα δίκτυα διακίνησης, αλλά και τις οικονομικές παραμέτρους λειτουργίας τους.

Αποτελεί καρπό πολύχρονου ερευνητικού προγράμματος του Πανεπιστημίου Αθηνών με σκοπό τη σύνταξη αναλυτικού καταλόγου των αρχαίων λατομείων, μας δίνει πλήρη εικόνα για τη χρήση του μαρμάρου στην αρχαιότητα και τη λειτουργία υπαίθριων και υπόγειων ορυχείων.

Καταγράφεται το ιστορικό πλαίσιο χρήσης του λίθου ως οικοδομικού υλικού αλλά και ως εμπορεύσιμου είδους για την κατασκευή εργαλείων. Καταγράφεται, επίσης, η διαδικασία εξόρυξης τοπικών λίθων -κυρίως ασβεστόλιθων- μετά τον 7ο αι. π.Χ. Αναλύεται η διαφορά των ασβεστολιθικών πετρωμάτων από το μάρμαρο, καθώς και η εξόρυξη λευκού και γκρίζου μαρμάρου. 

Οι αρχαιότερες θέσεις εξόρυξης σημειώνονται στις Κυκλάδες, με τα ναξιακά λατομεία να κατέχουν ιδιαίτερη θέση στην παραγωγή· τελικά, στην αρχαιοελληνική τέχνη θα κυριαρχήσει το πεντελικό και το παριανό μάρμαρο. Επιμέρους κεφάλαια αφορούν τη λειτουργία υπαίθριων και υπόγειων ορυχείων, τις τεχνικές και τα εργαλεία λατόμησης, καθώς και τους μηχανισμούς μεταφοράς των λίθων· επίσης, τον τρόπο οργάνωσης των αρχαίων λατομείων, τις εγκαταστάσεις και το ανθρώπινο δυναμικό, δηλαδή ιδιοκτήτες και εργαζόμενους.
[by Petros Tzeferis]

19.6.12

Μεγάλη κατολίσθηση στο ορυχείο Καρδιάς


17.6.12

Η ελλαδίτσα μας... Η ελλαδάρα μας.. Η Ελλάδα μας...Εμείς...

14.6.12

Η εξορυκτική δραστηριότητα εντός του 2011

ΕΚΘΕΣΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ ΕΞΟΡΥΚΤΙΚΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΣΜΕ

10.6.12

Προσωρινή ανάσα για τη Λάρκο

Αναστάτωση επικρατεί στους εργαζομένους της  Γ.Μ.Μ.Α.Ε. ΛΑΡΚΟ μετά τη συνάντηση που είχαν προ ημερών με τον επικεφαλής του ΤΑΙΠΕΔ (έχει μεταβιβασθεί σε αυτό  το 55,19% των μετοχών της Λαρκο από το Ελληνικό Δημόσιο) ο οποίος, σύμφωνα με τους ίδιους, τους ενημέρωσε για την πιθανότητα να παύσει η λειτουργία του εργοστασίου στο τέλος του μήνα.

Κι αυτό επειδή υπάρχουν ελλείψεις αδειοδότησης που αφορoύν α) τη σύμβαση παραχώρησης η οποία ισχύει μέχρι 30.06.2012 και  δεν έχει ανανεωθεί (Ν. 371/1976) και β) την απόφαση για την διαχείριση των μεταλλουργικών σκωριών του εργοστασίου της Λάρυμνας , εφόσον η ήδη υφιστάμενη Απόφαση Απόρριψης στη θαλάσσια περιοχή του Βόρειου Ευβοϊκού Κόλπου, λήγει στις 30.06.2012. Δυστυχώς και παρά την νομοθετική ρύθμιση για την εύρεση χερσαίου χώρου απόθεσης της σκουριάς (Ν. 4001/2011, άρθρο 180) δεν κατέστη δυνατόν μέχρι σήμερα να εκδοθούν οι απαραίτητες αδειες.

Τα παραπάνω έχουν και αποδέκτες ως προς τις ευθύνες, εντούτοις  αποτελούν μόνο την αφορμή και φυσικά στο βάθος είναι η αιτία, η αποκρατικοποίηση/πώληση της ΛΑΡΚΟ, η οποία ως γνωστόν είναι και ο μοναδικός λόγος ένταξής της στο ΤΑΙΠΕΔ.

Το Ταμείο εξέδωσε ανακοίνωση όπου -μεταξύ αλλων- αναφέρει ότι με βάση τα πλέον πρόσφατα δημοσιευμένα οικονομικά στοιχεία της εταιρείας (λογιστικές καταστάσεις 30/9/2011), η Εταιρεία έχει αρνητική καθαρή θέση και ότι το ΤΑΙΠΕΔ δεν δύναται να παραχωρήσει ούτε να μισθώσει στην Εταιρεία περιουσιακά στοιχεία, ούτε να χρηματοδοτεί τη ζημιογόνο λειτουργία της αλλά ούτε και να απολύει ή να προσλαμβάνει προσωπικό .

Το θέμα βαίνει προσωρινά σε εκτόνωση, μετά την υπογραφή εκ μέρους του υπηρεσιακού ΥΠΕΚΑ κ. Τσάλτα για την 8μηνη παράταση εναπόθεσης της σκουριάς στη θάλασσα (η τελική απόφαση είναι τριϋπουργική και δίνεται παρακάτω), ενώ αναμένεται θετική εξέλιξη και για τη σύμβαση παραχώρησης που επίσης ως γνωστόν λήγει κι αυτή στο τέλος του μήνα.
[by Tzeferis P]

Χορήγηση παράτασης απόρριψης των μεταλλουργικών σκουριών του εργοστασίου της εταιρείας Γ.Μ.Μ.Α.Ε. ΛΑΡΚΟ στη θαλάσσια περιοχή του Βόρειου Ευβοϊκού Κόλπου


Πλήρες άρθρο "Το διακύβευμα για τη Γ.Μ.Μ.Α.Ε. ΛΑΡΚΟ"

8.6.12

ΛΑΡΚΟ: το 2011 ήταν μια ιστορικά καλή χρονιά!

Κατά 30% και πλέον αυξήθηκε η παραγωγή της ΛΑΡΚΟ  (ανήλθε σε 18.527 τόν. νικελίου) και ο κύκλος εργασιών (ανήλθε σε 311,12 εκατ. ευρώ)  για το 2011 σε σχέση με το προηγούμενο έτος (η παραγωγή για το 2010 ήταν μόλις 13.957 τον. έναντι κύκλου 239,5 εκατ. ευρώ) ενώ ακόμη μεγαλύτερη ήταν η άνοδος του όγκου πωλήσεων/εξαγωγών, ο οποίος ενισχύθηκε κατά 40%, σε 18.594 τόνους, που αποτελεί και ιστορικό ρεκόρ πωλήσεων.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της ετήσιας έκθεσης δραστηριοτήτων του ΣΜΕ, η παραγωγή για το 2011 αποτελεί μία από τις καλύτερες αποδόσεις στην ιστορία της Λαρκο και καταγράφεται ως η 4η υψηλότερη από συστάσεως της εταιρείας. Είναι σημαντικό ότι η δραστηριότητα αυτή επετεύχθη σε συνθήκες μειωμένης ζήτησης και πτώσης τιμών κατά 24% μέσα στο 2011.

Παρ'ολα αυτά η Λαρκο διατήρησε τη θέση της στην αγορά, έχοντας καταστεί μοναδικός προμηθευτής σιδηρονικελίου πολλών Ευρωπαΐκών βιομηχανιών. Μολονότι η κρίση χρέους στην ΕΕ έχει περιστείλει περαιτέρω τη ζήτηση, η εταιρεία προγραμμάτισε ακόμα υψηλότερη δραστηριότητα για το 2012 προκειμένου να διατηρήσει τη δεσπόζουσα θέση της στον κλάδο.
Σύμφωνα με την ίδια τη διοίκηση:  "Σε όρους λειτουργίας, το 2011 ήταν η καλύτερη χρονιά της εταιρείας από την ίδρυσή της, κάτι που οφείλεται κατά μείζονα λόγο στην αποτελεσματική κινητοποίηση των εργαζομένων, στη βάση ενός συνεκτικού στρατηγικού σχεδιασμού από τη διοίκηση. Τα θετικά οικονομικά αποτελέσματα αποδεικνύουν ότι η ΛΑΡΚΟ έχει τις προϋποθέσεις συνέχισης της λειτουργίας της ως βιώσιμη επιχειρηματική οντότητα, με κρίσιμη σημασία για την ευρύτερη προσπάθεια ανάταξης της Εθνικής Οικονομίας".

Οι αυξημένες ανάγκες της μεταλλουργικής μονάδας της Λάρυμνας σε πρώτη ύλη (ιστορικά 7η υψηλότερη τροφοδοσία μεταλλεύματος) καλύφθηκαν αποκλειστικά με μετάλλευμα που προήλθε από τα μεταλλεία Ευβοίας, Αγίου Ιωάννη και Καστοριάς, η δε συνολική παραγωγή νικελιούχου μεταλλεύματος ανήλθε σε 2.500.000 τόνους (αύξηση κατά 14,3%).

Παράλληλα η ΛΑΡΚΟ παρήγαγε 350.000 τόνους λιγνίτη από το Λιγνιτωρυχείο στα Σέρβια Κοζάνης, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου διατέθηκε στη ΔΕΗ για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Κατά το 2011 η ΛΑΡΚΟ προέβη, μετά από συστηματικές δοκιμές, στην αλλαγή του μίγματος των ορυκτών καυσίμων που χρησιμοποιεί στην μεταλλουργική διαδικασία. Αποτέλεσμα της αλλαγής αυτής ήταν η σημαντικότατη μείωση της ειδικής κατανάλωσης καυσίμων ανά τόνο επεξεργαζόμενου μεταλλεύματος και παράλληλα η μείωση σε χαμηλότερο επίπεδο του δείκτη εκπομπής CO2.
[by Tzeferis P]

6.6.12

Κύριοι γρηγορείτε, το ...γυαλί δεν οδηγεί στην ανάπτυξη!

Δύο μεγάλα θέματα που σχετίζονται με τον ορυκτό πλούτο και την ανάπτυξη της χώρας και μονοπώλησαν σήμερα τα μπλογκς και τις ιντερνετικές εφημερίδες..

Το ένα αφορούσε τη Γ.Μ.Μ.Α.Ε. ΛΑΡΚΟ και το ενδεχόμενο κλείσιμό της στο τέλος του Ιουνίου όταν δηλ. λήγει η  Απόφαση Απόρριψης των μεταλλουργικών σκωριών του εργοστασίου της Λάρυμνας και το άλλο το θέμα της εκδίκασης στο ΣτΕ των αιτήσεων φορέων και κατοίκων της Χαλκιδικής, κατά της απόφασης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων της επένδυσης της «ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ ΑΕ», συνεπώς αφορούσε ουσιαστικά για την ακύρωση του έργου.

Τα θέματα αυτά αφορούν χιλιάδες εργαζόμενους (τόσο της ΛΑΡΚΟ όσο προφανώς και όσους εμπλέκονται ή αναμένουν να εμπλακούν εργασιακά με τις επενδύσεις χρυσού στην Βόρεια Ελλάδα) και φυσικά αφορά άμεσα την πολυθρύλητη ανάπτυξη αλλά και την περιβαλλοντική της διάσταση. Διάσταση στην οποία δοκιμάζεται παραδειγματικά το κοινοτικό δίκαιο και η ελληνική νομοθεσία από την ταυτόχρονη ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης υγείας αλλά και του δικαιώματος για αξιοπρεπή εργασία και ανάπτυξη.

Την ίδια στιγμή, η τηλεόραση περιφερόταν μεταξύ των χιλιοειπωμένων απόψεν των κάθε λογής υποψηφίων πολιτικών που φαίνεται την ..καταβρίσκουν με την εξοικείωση του γιαλιού.. Και όλοι με την καραμέλα της γενικόλογης ανάπτυξης στο στόμα τους...

Ομως, κύριοι, η ανάπτυξη δεν επιτυχγάνεται από παρθενογένεση ή με τα παχιά λόγια, αλλά με την καθημερινή ορθή και στοχευμένη πρακτική. Επιτέλους, γρηγορείτε, η Ελλάδα κινδυνεύει. Η διοίκηση, την οποία διαρκώς κατηγορείτε ως ασυνεχή και ασυνεπή, είναι εκεί και σας περιμένει. Πότε, ευαρεστούμενοι, θα δείξετε με το δάκτυλο το στόχο... ελπίζω πριν είναι αργά για όλους μας.

Για τα δύο σημαντικότατα θέματα, θα επανέλθουμε.

[του Πέτρου Τζεφέρη]

4.6.12

Rio+20 : the future we want..


Αγαπητοί φίλοι, έλληνες πολίτες της Ευρώπης-πολίτες του κόσμου, πέραν από τις δίκαιες μαζικές διεκδικήσεις μας που αφορούν την οικονομική κρίση,  υπάρχουν και άλλες διεκδικήσεις που μπορούν να κάνουν τη ζωή μας  αν όχι ευκολότερη, σίγουρα όμως ποιοτικότερη, υγιέστερη και ουσιαστικότερη. Μπορούμε να κοινωνικοποιηθούμε, να δράσουμε συλλογικά, να σκεφτούμε, να ρωτήσουμε, να κινηθούμε, να ευαισθητοποιηθούμε.… να γίνουμε καλύτεροι προσφέροντας...

Τα θέματα του περιβάλλοντος και της βιώσιμης ανάπτυξης/κατανάλωσης δεν είναι χόμπυ και λαιφστάιλ, αν εξαιρέσουμε φυσικά τους ανέξοδους κομπασμούς διαφόρων με το αμετροεπές οικολογικό περιτύλιγμα...Ούτε έχουν χρώμα πράσινο ή καφέ, στα πλαίσια ενός «πράσινου κενσιανισμού» ο οποίος φαίνεται να είναι η νέα ακαταμάχητη ιδεολογική μόδα που έχει κερδίσει τους πολιτικούς και τους πολίτες σε ολόκληρο τον πλανήτη. Είναι ανάγκη, είναι κουλτούρα, είναι πολιτισμός. Ενας Πολιτισμός σε μετάβαση. Από τον υπερκαταναλωτισμό στην βιωσιμότητα..

Ο σεβασμός στο περιβάλλον είναι τρόπος ζωής και πρέπει να εθιστούμε σε αυτόν. Και ο τρόπος ζωής δεν είναι μόνο χρώμα, δεν είναι κάτι εξωτερικό, αλλά ουσιαστικό. Είναι κάτι που το κάνεις γιατί το νιώθεις, για εσένα, για τους δίπλα, για τους επόμενους. Κατά την άποψή μου, ο βιο-πολιτισμός είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να επιβιώσει στο μέλλον. Μόνη μας ελπίδα, η περιβαλλοντική εκπαίδευση που ίσως εξασφαλίσει στις επόμενες γενιές την πολυπόθητη περιβαλλοντική συνείδηση. Πριν είναι αργά!

Ας αφήσουμε τους ηγέτες του κόσμου να "δεξιωθούν" για άλλη μια φορά στο Ρίο ντε Τζανέιρο, καθώς γιορτάζεται η 40ή επέτειος από την καθιέρωση της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος και καθώς έχουμε το Ρίο 20+, δηλ. μια εικοσαετία μετά την ιστορική Σύνοδο Κορυφής της Γης το 1992. Κι ας αναμασήσουν τα τόσα ...πολλά που έπραξαν 20 χρόνια τώρα για την προώθηση των τριών πυλώνων της βιώσιμης ανάπτυξης (κοινωνία, οικονομία, περιβάλλον),  δημιουργώντας ένα ακόμη «λεκτικό» περιβαλλοντικό ορόσημο, το Ρίο 20+. Οπως έκαναν και στο Πόζναν, στο Κανκούν και στο Μπαλί, όπως κάνουν κάθε φορά... Rio+20 : the future we want..

Και ας στείλουμε εμείς  το μήνυμα. Εμπράκτως. Με την καθημερινή ορθή πρακτική μας. Όχι δεν θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο. Ούτε είμαστε υποψήφιοι σε εκλογές και θέλουμε να κρεμάσουμε τη σημαία της νίκης στο μπαλκόνι. Απλά, θέλουμε να γίνουμε λίγο, έστω ελάχιστα, καλύτεροι.

[του Πέτρου Τζεφέρη] [by Tzeferis Peter]

1.6.12

Βιο-Μεταλλουργία και Προστασία Περιβάλλοντος


Σήμερα, στη σύγχρονη βιομηχανική πρακτική, η γρήγορη μείωση των αποθεμάτων των πλούσιων μεταλλευμάτων, η απανταχού αύξηση της τιμής της ενέργειας και η αυξανόμενη μέριμνα και ευαισθησία σε περιβαλλοντικά θέματα, έχουν εντείνει τις προσπάθειες περαιτέρω αξιοποίησης της Βιουδρομεταλλουργίας ή Βιο-Μεταλλουργίας ως κλάδου που εστιάζει όχι μόνο στην παραγωγική διαδικασία αλλά και στην προστασία του περιβάλλοντος.

Βιοϋδρομεταλλουργία αποτελεί ειδικότερη εφαρμογή της βιοτεχνολογίας στη μεταλλουργική βιομηχανία. Συγκεκριμένα, πρόκειται για τον κλάδο που προήλθε από τη σύζευξη της Βιοτεχνολογίας και της Υδρομεταλλουργίας και ασχολείται με την εξαγωγή μετάλλων απο μεταλλεύματα ή συμπυκνώματα με την τεχνική της βιοεκχύλισης (bioleachingεκλεκτική διαλυτοποίηση με μέσα εκχύλισης που περιέχουν μικροβιακά στελέχη ή προϊόντα μεταβολισμού τους) καθώς και την ανάκτηση μετάλλων από μεταλλοφόρα διαλύματα με την τεχνική της βιορρόφησης (ή βιο-δέσμευσης ή βιο-συσσώρευσης, biosorption ) .

Με την αποδοτική χρήση αυτών των δράσεων, οι οποίες κερδίζουν διαρκώς έδαφος τόσο σε ερευνητικό όσο και σε κατεξοχήν παραγωγικό επίπεδο, η Βιοϋδρομεταλλουργία έχει εξελιχθεί σε μία εναλλακτική μεθοδολογία,  σε μεγάλο βαθμό ελκυστική, για την αξιοποίηση μεταλλευμάτων και βιομηχανικών ορυκτών και, επίσης, για την ανάκτηση μετάλλων από υδατικά διαλύματα. Ταυτόχρονα, μέσα από τις διαδικασίες αυτές, υπηρετείται η περιβαλλοντική προστασία είτε ανακτώντας χρήσιμα μέταλλα από φτωχά μεταλλεύματα ή στείρα ή απόβλητα μεταλλουργίας είτε συμβάλλοντας καθοριστικά στην επίλυση σημαντικότατων περιβαλλοντικών προβλημάτων της μεταλλευτικής τεχνολογίας: πχ. όξινη απορροή μεταλλείων, αποθείωση ορυκτών ανθράκων, αύξηση απόδοσης προβληματικών κοιτασμάτων πετρελαίου κλπ.

Η μεθοδολογία αυτή αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ειδικότερα σήμερα, που πολλοί ισχυρίζονται οτι η Μεταλλεία και η Μεταλλουργία, αποτελούν μη βιώσιμα παραγωγικά συστήματα τα οποία κανείς θα πρέπει να διαχειρίζεται μόνο με "φειδωλό τρόπο" μέχρις ότου βρεθούν "βιώσιμα" υποκατάστατά τους.

[του Τζεφέρη Πέτρου][by Tzeferis Peter]

Περισσότερα εδώ