29.11.12

Αποενοχοποίηση τώρα!


Ορισμένοι θεωρούν την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου κατάρα και μαύρη βίλβα ανεξαρτήτως ποιός, πού και πώς κάνει την εκμετάλλευση. Αλλοι, παρότι διακρίνουν και τις δύο όψεις, χαρακτηρίζονται από σκεπτικισμό καθώς και το φοβικό σύνδρομο που πηγάζει από την άγνοια και την παραπληροφόρηση.

Ορισμένοι άλλοι θεωρούν τον ορυκτό πλούτο, ειδικά τον ελληνικό, ως αμύθητης αξίας θησαυρό, πανάκεια, λευκή βίλβα και απο μηχανής θεό που θα εξαφανίσει συλλήβδην όλα τα προβλήματα, ειδικά σήμερα στα χρόνια της κρίσης. Οι ίδιοι εφευρίσκουν συνομωσίες απόκρυψης, μυστικές εκθέσεις, συναντήσεις και αναφορές κλπ. που προβάλλονται κάθε φορά ως αιτιολογίες για την αδυναμία ενεργοποίησης της παρσπαρτού λύσης...
H ελλάδα του ομορφάντρα και του ορυκτού θησαυρού πάνω στον οποίο καθόμαστε!
Ο Ορυκτός μας Πλούτος και η δημοσιογραφική ...βιασύνη

Αλλοι πάλι τον θεωρούν ως σημαία ευκαιρίας, κλείνουν το μάτι και στη λευκή και στη μαύρη βίλβα, θέλοντας να κερδοσκοπήσουν την εποχή αυτή από την αστάθεια και την ανάγκη του κόσμου να επενδύει πάντοτε σε ασφαλέστερα επενδυτικά καταφύγια. Ο χρυσός μέσα από τα μάτια του Thomas Kaplan – Λευκή και Μαύρη Βίλβα μαζί (I)

Εμείς όμως φίλοι μου, γνωρίζουμε ότι δεν ισχύει (και δεν πρέπει να ισχύει) τίποτε από τα παραπάνω. Ο ορυκτός πλούτος, ειδικότερα ο ελληνικός, δεν είναι ούτε κατάρα, ούτε μαύρη βίλβα, ούτε απολύτως κρυφός, ούτε αμύθητος.. Είπαμε, ούτε ψωροκώσταινα, ούτε ελντοράντο.. Ούτε θα πρέπει να αποτελεί ευκαιριακή σημαία του κάθε τυχοδιώκτη επιχειρηματία. Κι ακόμη, ο Ορυκτός Πλούτος είναι εθνικός πλούτος (όπως είναι τα δάση και οι παραλίες) και η μη σταθμισμένη απόρριψή του είναι βέβαιο ότι αποτελεί εθνική απώλεια με απρόβλεπτες συνέπειες για τη διασφάλιση της αναπτυξιακής πορείας της χώρας.
Η Ελλαδίτσα μας έχει Ορυκτό Πλούτο, όμως αυτό δεν αρκεί!
Η αλήθεια για τον Ελληνικό Ορυκτό Πλούτο

Πράγματι..... Πλήρες άρθρο εδώ: Ο Ορυκτός Πλούτος στα χρόνια της κρίσης!

Και είναι κρίμα που στον χειμαζόμενο τόπο μας, ο τομέας του ορυκτού πλουτου, δεν έχει καταφέρει -μέχρι σήμερα τουλάχιστον- να αποτελέσει την αναπτυξιακή θρυαλλίδα εκείνη που απαιτείται να πάρει μπρος η μηχανή. Μπορεί η μεταλλεία να μην προσφέρεται πλέον για «μεταλλευτικό πυρετό» κι εύκολο κέρδος, τουλάχιστον για τις περιοχές με αυστηρούς περιβαλλοντικούς κώδικες μεταξύ των οποίων η ΕΕ και φυσικά η Ελλάδα. Εντούτοις, δεν ήρθε το τέλος της «μεταλλείας». Απλά, ήρθε η ώρα της κοινωνικά αποδεκτής μεταλλείας, της διάφανης και εξωστρεφούς μεταλλείας, της αποενοχοποιημένης μεταλλείας. Που όμως στηρίζεται στην καθαρότητα των προθέσεων και δράσεων και όχι στην ανάγκη του κόσμου για ένα κομμάτι ψωμί...

Μήπως ήρθε επιτέλους η ώρα να κάνουμε το επόμενο βήμα; Να αποενοχοποιήσουμε την επιχειρηματικότητα του Ορυκτού Πλούτου; Του λατομείου, του μεταλλείου, του μαρμαράδικου, του σχιστηρίου, του σκυροδεματάδικου, του σπαστηροτριβείου, της μάντρας των οικοδομών, των εγκαταστάσεων αποβλήτων, της πρωτογενούς παραγωγής γενικότερα; Και μαζί να αποενοχοποιήσουμε τον επιστήμονα ή μηχανικό του ορυκτού πλούτου, τον μεταλλειολόγο, τον γεωλόγο, τον χειριστή, τον γομωτή-πυροδότη, τον μεταλλωρύχο, τον επιχειρηματία του ορυκτού πλούτου; Να φωνάξουμε δυνατά και καθαρά στέλνοντας το σωστό μήνυμα στους σωστούς αποδέκτες, χωρίς να κρύβουμε τίποτε από τον απλό πολίτη που στέκεται δίπλα μας όταν κι εμείς είμαστε δίπλα του; Να τιμήσουμε τη δουλειά μας, τον τόπο μας, το διπλανό μας, το περιβάλλον όπου ζούμε;

[του Πέτρου Τζεφέρη] [by Tzeferis Petros]

«Αποενοχοποίηση» της υγιούς επιχειρηματικότητας…και στον τομέα Ορυκτού Πλούτου

23.11.12

Το χρυσοφόρο δίλημμα του εξάντα!



 (όλη η ταινία εδώ πρώτο μέρος  και εδώ δεύτερο μέρος )

[του Πέτρου Τζεφέρη] [by Tzeferis Peter]

Φίλε Γιώργο Αυγερόπουλε, συγχαρητήρια για την πάντα εμπεριστατωμένη δουλειά σου. Ειδικά στην περίπτωση αυτή, επειδή η δουλειά σου βρίσκεται σε ευθεία αναφορά με τα ελληνικά ανοικτά θέματα που αφορούν τις επενδύσεις του χρυσού και γενικότερα του ορυκτού πλούτου στον τόπο μας, επέτρεψέ μου ένα σχόλιο.              

Δυστυχώς, δεν πρόκειται μόνο για τη ρόσια μοντάνα (ρουμανία) ή το μαρμάτο και τη σεγόβια (κολομβία) ή τις δικές μας σκουριές και το πέραμα, περιοχές που άγγιξε στο πέρασμά του ο βασιλιάς «Μίδας». Υπάρχει και το αργεντίνικο βεραδέρο στο σαν χουάν, το μπίγκχαμ κάνιον στη γιούτα των ΗΠΑ, το μπατού χιτζάου στην  ινδονησία, υπάρχει και η …γκάνα. Και πολλές άλλες περιοχές που κι εκεί ο βασιλιάς "El Dorado" σε περιμένει, πάντα γυμνός και αλειμμένος με χρυσόσκονη… Ούτε πάλι πρόκειται για την κατάρα του τριαντάφυλλου της Κένυα όπου εκεί ο βασιλιάς προσπαθεί να κρύψει τη γύμνια του αλειμμένος όχι με χρυσόσκονη αλλά με τριαντάφυλλα, τριαντάφυλλα όμως που απομυζούν εκατομμύρια λίτρα νερού, μολύνοντας  παράλληλα τους υδροφόρους ορίζοντες με τα λιπάσματα και τα εντομοκτόνα. Ούτε πρόκειται για την Chuquicamata που είχες καταπιαστεί παλιότερα και τον  χαλκό της (χιλή)   που καταναλώνει ο …αθεόφοβος το νερό οδηγώντας πολλές φορές στην πλήρη ανεπάρκειά του, νερό όμως που η πολιτεία φρόντισε από πριν να μην αποτελεί δημόσιο αγαθό αλλά να αγοράζεται και πουλιέται στην αγορά…

Ολες οι παραπάνω είναι ορισμένες κορυφές ενός πασίγνωστου πλέον "παγόβουνου" που αφορά τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τη σχέση ανάπτυξης και περιβάλλοντος. Λες και ανήκουν σε διαφορετικά ..πλανητικά συστήματα και δεν είναι μαζί και αλληλένδετα, κομμάτια της ίδιας εξ’ αδιαιρέτου περιουσίας... Λες και δεν αποτελούν τις δύο όψεις ενός και του ίδιου νομίσματος όπως γράφεις κι εσύ... Μόνο που για να το εξαργυρώσεις το νόμισμα αυτό χρειάζεσαι να συνυπάρχουν και οι δύο πλευρές! Διότι περί αυτού πρόκειται!

Η συνέχεια εδώ 

21.11.12

Κακόμοιρε Λευτεράκη, σου αφαίρεσαν και το τεκμήριο της αθωότητας...

Στον προ ημερών ψηφισθέντα Ν. 4093/2012 "Έγκριση Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016"  (περ. 1 της υποπαραγράφου Ζ.3 του ενός και μόνου άρθρου), προβλέπεται ότι τίθενται σε αυτοδίκαιη αργία υπάλληλοι οι οποίοι παραπέμφθηκαν αμετάκλητα ενώπιον αρμοδίου δικαστηρίου για κακούργημα ή και για ορισμένες περιπτώσεις πλημμελημάτων.  Με το παραπάνω τροποποιείται το άρθρο 103  του Υπαλληλικού Κώδικα που  απαιτούσε  προηγούμενη πρωτοβάθμια ή δευτεροβάθμια απόφαση ποινικού δικαστηρίου.

Θα μου πείτε, ότι "όπως στρώνει ο καθένας κοιμάται" κι "εφόσον κάποιος διώκεται,  για κάποιο σοβαρό λόγο θα διώκεται και δικαίως θα διώκεται"... Ετσι απλά.. Ομως, αγαπητοί φίλοι, δεν είναι όλοι παιδόφιλοι, πλαστογράφοι, δωροδόκοι, βιαστές και δολοφόνοι όσοι παραπέμπονται... Και συνεπώς μπορεί δικαίως να διώκεται κάποιος υπάλληλος αλλά απολύτως άδικα τίθεται σε αργία,  με όλα τα συμπαρομαρτούντα...

Καταρχήν η συγκεκριμένη διάταξη, στην περίπτωση δίωξης για κακούργημα, είναι τουλάχιστον υπερβολική, αφού δεν κάνει ουδεμία διάκριση ως προς τον λόγο για τον οποίο ασκείται η δίωξη, με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν με αυτοδίκαιη αργία και υπάλληλοι οι οποίοι, ενώ ασκούν ευσυνείδητα τα υπηρεσιακά καθήκοντά τους, έτυχε να εμπλακούν σε διαδικασία δικαστικής δίωξης επειδή οι αρμόδιοι δικαστικοί λειτουργοί, μη διαθέτοντας είτε την άνεση χρόνου είτε τις απαραίτητες εξειδικευμένες γνώσεις, επέλεξαν να ασκήσουν δίωξη προκειμένου τα όποια θέματα να διευκρινισθούν περαιτέρω ενώπιον του ακροατηρίου. Ομως αυτή η διακριτική ευχέρεια του δικαστή που είναι άλλωστε αναφαίρετο δικαίωμά του και η  παγιωμένη πλέον συνακόλουθη χρονοτριβή ως προς την απονομή της δικαιοσύνης, οδηγεί κάποιους στην απαξίωση και τον ευτελισμό!

Προφανώς, δεν αναφέρομαι στις περιπτώσεις κακοποιών στοιχείων  ή ατόμων που αποδεδειγμένα παρανόμησαν, έθεσαν σε κίνδυνο το δημόσιο συμφέρον και δικαιολογημένα διώκονται. Ούτε έχω την πρόθεση  να κρύψω όλους αυτούς κάτω από μια ομπρέλα αδιαφάνειας και σύγχυσης  όπου όλοι είναι "αθώοι" και συνεπώς κανείς δεν πρέπει να τεθεί σε αργία. Αυτό όμως που γίνεται με τη συγκεκριμένη διάταξη, κατά παράβαση τόσο του Συντάγματος όσο και της σχετικής νομοθεσίας της Ε.Ε, είναι η ισοπέδωση όλων των περιπτώσεων αδιακρίτως και χωρίς ουσιαστική δυνατότητα άρσης του αδιεξόδου.

Αντίθετα, αναφέρομαι  σε όλους εκείνους τους υπαλλήλους, που ως εκ της θέσεώς τους αλλά και λόγω της φύσης αλλά και των ειδικών χαρακτηριστικών των υποθέσεων που διαχειρίζονται  (πχ. μηχανικοί αλλά και άλλοι υπάλληλοι σε θέσεις ευθύνης που εμπλέκονται συνήθως σε θέματα ιδιωτικών διαφορών), έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με την περίπτωση μηνύσεων, είτε από τους άμεσα ενδιαφερόμενους ιδιώτες, είτε από ανταγωνιστές τους, είτε και από τρίτους (περίοικους, ΜΚΟ κ.λ.π.), οι οποίες μπορούν να καταλήξουν ενώπιον του ακροατηρίου για τους λόγους που προαναφέρθηκαν.

Μιλάμε για εκείνους που προφανώς αθωώνονται μετά από πολλά χρόνια και όταν έρθει το χείλος της ..παραγραφής, εδεήσει να εκδικαστεί η υπόθεσή τους... (η τυχόν επάνοδος του υπαλλήλου προβλέπεται από τον ίδιο νόμο μετά από τελεσίδικη αθωωτική απόφαση ποινικού δικαστηρίου!). Και αφού προφανώς μέχρι τότε έχουν πλήρως εξοντωθεί ηθικά και επαγγελματικά...

Αλήθεια δεν ισχύει πλέον το τεκμήριο της αθωότητας;

Και πώς η διοίκηση ανταπεξέρχεται το καθεστώς της ευθυνοφοβίας και της πλημμελούς εκτέλεσης των καθηκόντων εκ μέρους του υπαλλήλου,  ακριβώς εξαιτίας του φόβου που επικρέμεται σε κάθε απόφασή του, η οποία  θα είναι σύμφωνη μεν προς το δημόσιο συμφέρον, δυσμενής δε προς κάποια ισχυρά ιδιωτικά συμφέροντα;

[του Πέτρου Τζεφέρη][by Tzeferis Petros]

18.11.12

Εκείνοι βλέπουν το τίποτα. Εμείς το πάν. Που βρίσκεται η αλήθεια, θα φανεί μια μέρα...

« Ήδη, σας το είπα. Είναι η βαρβαρότητα. Τη βλέπω να 'ρχεται μεταμφιεσμένη, κάτω από άνομες συμμαχίες και προσυμφωνημένες υποδουλώσεις. Δεν θα πρόκειται για τους φούρνους του Χίτλερ ίσως, αλλά για μεθοδευμένη και οιονεί επιστημονική καθυπόταξη του ανθρώπου. Για τον πλήρη εξευτελισμό του. Για την ατίμωσή του.

Οπότε αναρωτιέται κανείς: Για τι παλεύουμε νύχτα μέρα κλεισμένοι στα εργαστήριά μας; Παλεύουμε για ένα τίποτα, που ωστόσο είναι το παν. Είναι οι δημοκρατικοί θεσμοί, που όλα δείχνουν ότι δεν θ' αντέξουν για πολύ. Είναι η ποιότητα, που γι' αυτή δεν δίνει κανείς πεντάρα. Είναι η οντότητα του ατόμου, που βαίνει προς την ολική της έκλειψη. Είναι η ανεξαρτησία των μικρών λαών, που έχει καταντήσει ήδη ένα γράμμα νεκρό. Είναι η αμάθεια και το σκότος. Ότι οι λεγόμενοι «πρακτικοί άνθρωποι» -κατά πλειονότητα, οι σημερινοί αστοί- μας κοροϊδεύουν, είναι χαρακτηριστικό.
Εκείνοι βλέπουν το τίποτα. Εμείς το πάν. Που βρίσκεται η αλήθεια, θα φανεί μια μέρα, όταν δεν θα μαστε πια εδώ. Θα είναι, όμως, εάν αξίζει, το έργο κάποιου απ' όλους εμάς. Και αυτό θα σώσει την τιμή όλων μας -και της εποχής μας"

[Δήλωση του Οδ. Ελύτη σε συνέντευξη Τύπου που δόθηκε στις 19 Οκτωβρίου 1979, στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεταννία με αφορμή την αναγγελία για τη βράβευσή του με το Νόμπελ Λογοτεχνίας]


AN H ΠOIHΣH είναι "το τέλειο σφράγισμα σε ένα χαλασμένο δόντι", τότε ο Ελύτης δεν είναι ποιητής...

17.11.12

Εκεί Πολυτεχνείο....

Δεν συνηθίζω να επισκέπτομαι πια στην αυλή του ..φθινόπωρου, κάθε τέτοια μέρα.
Αρκετά πια. Εμαθα πλέον να σιωπώ.
Συνήθως πηγαίνω αλλού τούτη τη μέρα..

Πήγα λοιπόν στη Μονοβάσια (οπως λένε εδώ τη Μονεμβασιά), σ'ένα ταξίδι αστραπή..
Κι όπως συνηθίζω, όταν πηγαίνω εκεί, περνώ απο τον τάφο του ποιητή..

Καθώς λοιπόν απο αξημέρωτο,
στεκόμουν στο σύμποδο μπροστά από το ιερό μάρμαρο,
είχαν γράψει κάποιοι απο τους καινούργιους θαυμαστές
(ξέρετε για τα 100 χρόνια απο την γέννησή του)
το γνωστό στίχο "αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο..."

Κι εγώ δεν άντεξα.
Εγω σου βρίσκω ποιητή μου
φέτος στα εκατόχρονά σου
μια καρδιά (ξέρω μία)
που να μην βολεύεται παρά μόνο στο δίκιο..

Εσύ θα μου βρείς ενα δίκιο γι αυτήν την καρδιά?
για να ξαποστάσει,
ν'αντέξει τ'αγιάζι του καιρού;

Κι εκείνος δεν απάντησε!

[Πέτρος Τζεφέρης][ένα κείμενο απ'τα παλιά που σε τίποτε δεν άλλαξε]

15.11.12

Οδηγίες ασφαλείας για τα εκρηκτικά: σαν το παλιό καλό κρασί...



Σήμερα παρουσιάζουμε ένα ελάχιστο δείγμα από μια παλιά, ηρωϊκή προσπάθεια οργάνωσης γραφείου ασφαλείας και έκδοσης αντίστοιχων οδηγιών που -τηρουμένων των αναλογιών- προκαλεί ακόμη και σήμερα τον θαυμασμό και την επιδοκιμασία.

Μια ομάδα ανθρώπων, χωρίς ιδαίτερα μέσα, με θέληση αλλά και ουσιαστικό κίνητρο την ασφάλεια και υγεία στους χώρους εργασίας τους, δοκίμασαν και πέτυχαν.


Πλήρες άρθρο στο http://www.oryktosploutos.net

14.11.12

Το Kittila κι εμείς!




Στo Kittila της Φινλανδίας (Λαπωνία, αρκτικός κύκλος) δραστηριοποιείται ένα από τα μεγαλύτερα ορυχεία χρυσού σε ευρωπαϊκό έδαφος. Η εξόρυξη πραγματοποιείται με επιφανειακή εκμετάλλευση, ενώ για την εκχύλιση χρυσού χρησιμοποιείται κυανιούχο νάτριο.

Το θέμα έχει τις γνωστές προεκτάσεις που αφορούν την δική μας ή μάλλον τις δικές εκκολαπτόμενες επενδύσεις χρυσού στη Βόρειο Ελλάδα (Χαλκιδική, Πέραμα και Σάπες)

Με μια βασική διαφορά. Το μεταλλείο χρυσού στο Kittila ήδη λειτουργεί απο τις αρχές του 2009 και έχει παραγωγή τουλάχιστον 150 χιλιάδες ουγκιές χρυσού το χρόνο....

Οι μεν ισχυρίζονται ότι μια τέτοια επένδυση πρέπει να πραγματοποιηθεί όχι γιατί "ό,τι μπορεί να γίνει, πρέπει και να γίνει" αλλά γιατί θεωρούν την επένδυση τεχνικά εφικτή αλλά και βιώσιμη με την ολιστική θεωρία του όρου παρά το ορατό περιβαλλοντικό της αποτύπωμα.  Οι δε ισχυρίζονται,μεταξύ άλλων, ότι.. "άλλο Λαπωνία, άλλο Χαλκιδική" ή "άλλο Πέραμα, άλλο Λαπωνία..." Και το ζήτημα πάει κι έρχεται...

Τι πρέπει να γίνει; Μα φίλοι μου, το πρώτο πράγμα που θα έπρεπε να γίνει είναι να πάρουμε λίγο ..σύρμα. Ξέρετε τι είναι το σύρμα! Να πάρουμε το σύρμα και να τρίψουμε τις ..γωνίες. Τις γωνίες που εμφανίζονται παντού, ένθεν και εκείθεν, από την επικοινωνία μέχρι και την ουσία για το θέμα, και τελικά, σε τελευταία ανάλυση, καταδυναστεύουν και καταδικάζουν τον τόπο. Οταν λειάνουμε και απαλύνουμε τι γωνίες, μπορεί κάτι να γίνει στη συνέχεια... Αλλοιώς, πάντα θα ματώνουμε τα χέρια μας μόλις ακουμπάμε το θέμα..

[Τζεφέρης Πέτρος] [by Tzeferis Petros]

10.11.12

Γεωτουρισμός: μια εναλλακτική και βιώσιμη μορφή τουρισμού υπαίθρου


[του Πέτρου Τζεφέρη]

Ο Γεωτουρισμός αποτελεί μια μορφή εναλλακτικού τουρισμού υπαίθρου που  αφορά την ιεραρχημένη ανάδειξη, προβολή καθώς και τις δραστηριότητες επισκεψιμότητας των γεωτόπων της χώρας ή δραστηριότητες για την ένταξή τους σε τουριστικά δίκτυα (θεματικά ή μη) ανάλογα με τα επιμέρους (γενιικά ή ειδικά) χαρακτηριστικά που συγκεντρώνουν.

Με τον όρο γεώτοποι εννούμε τα ηφαίστεια, τα σπήλια, τα φαράγγια, τις απολιθωματοφόρες θέσεις, τα μεγάλα γεωλογικά ρήγματα, τα αρχαία, τα ιστορικά και ορισμένα ανενεργά μεταλλεία και λατομεία, τις γεωμορφές και τα τοπία που δημιούργησε η φύση στην διάρκεια των γεωλογικών αιώνων.

Είναι κοινή η διαπίστωση ότι τόσο ο αρχαίος πολιτισμός όσο και η σημερινή κοινωνική πρόοδος χαρακτηρίζονται από την έντονη και διαχρονική παρουσία των μετάλλων, των ορυκτών και των πετρωμάτων και γενικότερα των γεωλογκών φαινομένων στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων.

H δυνατότητα αξιοποίησης  των γεωτόπων και ειδικότερα των ιστορικών μεταλλείων/λατομείων σε εκπαιδευτικές, πολιτιστικές και γεω-τουριστικές εφαρμογές, παράλληλα με την παρουσία τρέχουσας παραγωγικής λειτουργίας στην ίδια περιοχή, γεγονός που δημιουργεί πρόσθετη οικονομική αξία, πολλαπλασιάζει το αναπτυξιακό αποτέλεσμα και ενισχύει το κοινωνικό και περιβαλλοντικό όφελος.  Επιπλέον, η δυνατότητα αυτή μπορεί να αποτελέσει μια εναλλακτική λύση, μια απάντηση στο καθιερωμένο αλλά βλαπτικό πρότυπο του παθητικού μαζικού τουρισμού.

Ο Γεωτουρισμός δεν είναι μία νέα δραστηριότητα. Παραδείγματα αποτελεσματικής συνύπαρξης, συνεργασίας και συμπόρευσης εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου και τουριστικής αξιοποίησης του μεταλλευτικού πολιτισμού υπάρχουν πολλά στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης και αλλού. Δανειζόμαστε ορισμένα από το πληρες άρθρο του Ν. Αρβανιτίδη  στο Green Minerals Towards sustainable resource management:

Στην Σουηδία, μερικά χιλιόμετρα ΒΔ της Στοκχόλμης, το ανενεργό μεταλλείο αργύρου της Σάλα (Sala Silvermine- Sala Silvermine: Ξενοδοχείο-ορυχείο!) λειτουργεί σήμερα σαν ξενοδοχείο, που έχει μετατρέψει τις υπόγειες στοές σε δωμάτια και χώρους εστιατορίου.

Ακόμη βορειότερα, το εγκαταλειμμένο λατομείο ασβεστόλιθου Νταλχάλα (http://www.dalhalla.se), αποτελεί έναν από τους διασημότερους χώρους συναυλιών και θεατρικών παραστάσεων. Στην περιοχή του αρκτικού κύκλου, η πόλη Γελίβαρε (http://www.gellivarelapland.se), στο περιβάλλον της οποίας λειτουργούν σήμερα μεταλλεία σιδήρου και χαλκού, όπως είναι αυτό του Άιτικ (Aitik), διαφημίζει το τίτλο της Μεταλλευτικής πρωτεύουσας της Ευρώπης που της δόθηκε και προσκαλεί όλους να την επισκεφθούν.  Aitik Copper Mine, Sweden

Στην Φινλανδία, στο υπόγειο μεταλλείο ασβεστόλιθου Τίτιρι (Tytyri limestone mine) λειτουργεί σήμερα μουσείο και πολυτελέστατο εστιατόριο, που αποτελούν βασικό οικονομικό πόρο της ευρύτερης περιοχής. Στο περιβάλλον του μεγαλύτερου σε παραγωγή ευρωπαϊκού μεταλλείου χρυσού στο Κίτιλε της βόρειας Φινλανδίας, στους γειτονικούς Δήμους του Λέβι και Ροβανιέμι, η τουριστική βιομηχανία όχι μόνο ανθίζει, αλλά ενισχύεται από την μεταλλευτική παρουσία.

Στην Δανία και την Γροιλανδία ένα σπάνιο μεταλλείο κρυολίθου μετατρέπεται σε μουσείο, ενώ στην Νορβηγία, γεω-τουριστικό ενδιαφέρον για τους επισκέπτες παρουσιάζουν τα λατομικά κέντρα εξόρυξης και παραγωγής μυλόπετρας στον 17ο και 18ο αιώνα, και δομικών λίθων σαπουνόπετρας από την οποία έχουν κατασκευασθεί πολλές μεσαιωνικές εκκλησίες.

Στην Ιρλανδία εγκαταλειμμένα ανθρακωρυχεία και μεταλλεία μολύβδου και χαλκού αποτελούν υπόγεια μεταλλευτικά μουσεία και μνημεία βιομηχανικής κληρονομιάς, ενώ οι επιφανειακές υποδομές τους έχουν αναπαλαιωθεί και αξιοποιούνται τουριστικά.

Στην Πορτογαλία, τα ενεργό μεταλλείο παραγωγής χαλκού έχει μετατρέψει τις παλαιότερες εγκαταστάσεις σε λειτουργικά προσιτούς και επισκέψιμους χώρους συνδυάζοντας την εξορυκτική δραστηριότητα με γεω-τουριστικές δράσεις. Βόρεια του Πόρτο, στην μεταλλευτική περιοχή κασσιτέρου-βολφραμίου Ταμπουάκο (Tabuaco), η επενδύτρια εταιρία συνεργάζεται με τους οινοπαραγωγούς για την παραγωγή κρασιού που προβάλλει την μεταλλευτική του προέλευση και διατίθεται σήμερα από τις Αμερικανικές Αερογραμμές.

Στην Ισπανία είναι ευρύτερα γνωστό το μεταλλευτικό πάρκο Ρίο Τίντο με το περίφημο ορυκτολογικό μουσείο και το τρενάκι που μεταφέρει και ξεναγεί τους επισκέπτες σε όλη την περιοχή προγενέστερων εξορυκτικών δραστηριοτήτων . Στην Γαλικία της ΒΔ Ισπανίας τα περισσότερα δημοτικά τραγούδια της περιοχής Βιλανόβα αναφέρονται στην πολιτιστική κουλτούρα και παράδοση που συνδέονται με τα μεταλλεία κασσιτέρου-βολφραμίου που λειτούργεισαν από το 1918-1950.

Στην Σλοβακία, και συγκεκριμένα στην περιοχή Μπάνσκα Στάβνιτσα (Banska Stavnica) πραγματοποιούνται μεταλλευτικές παρελάσεις που συνοδεύονται από τον θεσμό εκλογής της «Σιδηράς Κυρίας», ενώ λειτουργεί και μεταλλευτική ακαδημία. Στην Τσεχία, οι πόλεις των ιστορικών μεταλλείων, που στον μεσαίωνα παρήγαγαν συνολικά 100 τόνους χρυσού, ονομάζονται Βασιλικές Μεταλλευτικές Πόλεις. Το μεταλλείο σιδήρου Eisenerz στην Αυστρία κοντά σε τουριστικό θέρετρο δέχεται κάθε χρόνο 70.000 επισκέπτες.

Στην Ρουμανία ο μεταλλευτικός τουρισμός και η μεταλλευτική αρχαιολογία αφορούν σε εξορυκτικές δραστηριότητες χρυσού που χρονολογούνται από περίπου 2000 χρόνια πριν. Στην υπό εκμετάλλευση χρυσοφόρο περιοχή Ρόσα Μοντάνια (Rosa Montagna) λειτουργεί μουσείο χρυσού που το επισκέπτονται περισσότεροι από 10.000 τουρίστες τον χρόνο, ενώ τις εντυπωσιακές ρωμαϊκές στοές εξόρυξης ορυκτού άλατος στην Τούρντα (Turda) τις επισκέφθηκαν 375.000 τουρίστες το 2011 και 350.000 το 2011.      Salina Turda (Salt Mine Turda)         FOTO/ VIDEO Salina Turda

Στην Κύπρο, το χωριό Μιτσερό είναι συνώνυμο με την εκμετάλλευση των πλούσιων κοιτασμάτων χαλκού. Η μεταλλευτική δραστηριότητα έγινε γνωστή για τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης στους κατοίκους του χωριού σε μια εποχή που η έννοια του σταθερού εισοδήματος για τους περισσότερους ήταν ένα άπιαστο όνειρο. Το χωριό αποκτά εξαιρετική, φήμη, ενώ ακόμη και σήμερα χρησιμοποιείται η προερχόμενη από εκεί έκφραση, «Έχει κούσπο (κασμά) στο Μιτσερό», όταν κάποιος ψάχνει απεγνωσμένα για εργασία.

Μήπως οι αρμόδιοι πρέπει να δουν το θέμα θετικότερα και στον τόπο μας;


8.11.12

Ζήτωσαν οι προστάτες του λαού και του συντάγματος....

Οι υπάλληλοι της Βουλής, ευθύς μόλις ο υπ. οικονομικών έφερε τροπολογία που τους εξομοιώνει με τους υπόλοιπους υπαλλήλους του δημοσίου, θυμήθηκαν τη λέξη "απεργία" και ισχυρίζονται ότι παραβιάζει το Σύνταγμα η τροπολογία ... Παραβιάζεται το αυτοδιοίκητο της βουλής, δηλ, δεν θα μπορούν μόνοι τους οι υπάλληλοι να αυτο-διοικούνται, δηλ. να διορίζουν όποιον θέλουν εκεί, να αυτο- αξιολογούνται κατά το δοκούν,  να εκχωρούν στον εαυτό τους χρήματα που δεν τους αναλογούν κλπ. Οτι δηλαδή κάνουν επί δεκαετίες....

Παραλίγο να γκρεμιστεί η βουλή η οποία έμεινε ...όμηρη μέχρι να ακουστεί από το στόμα του υπουργού ότι αποσύρεται η τροπολογία. Και οι προστάτες του "φέουδου" ήταν ολοι εκεί και διαγκωνίζονταν για να το προστατέψουν, βουλευτές και κόμματα, συγχορδία αρμονική, συμπαιγνία καθολική αλλά ανάρμοστη και άδικη για έναν πολυταλαιπωρημένο λαό.. Κάτι τέτοιοι "προστάτες" του Συντάγματος μας χρειάζονται για να λύσουμε όλα τα προβλήματά μας. Για να σηκώσουμε και πάλι το κεφάλι... Ζήτωσαν λοιπόν όλοι...οι προστάτες του λαού. Ζήτωσαν όλοι αυτοί που ψηφίσαμε για να μας σώσουν με τη σοφία τους και την εντιμότητά τους....

Την ίδια στιγμή ο Αρειος Πάγος έκρινε με συνοπτικές διαδικασίες ως αντισυνταγματικές τις ρυθμίσεις που μειώνουν τις αμοιβές των δικαστικών οι οποίοι ξαναθυμήθηκαν το γνωστό άρθρο περί αναλογικότητας. Την ίδια στιγμή οι δικαστές απέχουν (δεν προβλέπεται η απεργία), μετά τις 3.00 προφασίζονται το "ωράριο" των ....δικαστικών υπαλλήλων και φυσικά πληρώνονται κανονικά.  Τουλάχιστον ορισμένοι από αυτούς εργάζονται πραγματικά.

Αλλά πραγματικά εργάζονται και ορισμένοι ...λευτεράκηδες του στενού και του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Σε ένα κράτος και μια δημόσια διοίκηση που νοσούν, σε ένα κράτος που ζητιανεύει στο ΔΝΤ, σε ενα κράτος, ρετάλι στα γρανάζια της διαφθοράς, των φέουδων και της γραφειοκρατίας, ας μην ξεχνάμε πως υπάρχουν και οι λευτεράκηδες..

Ισως είναι η θρυαλίδα που ζητούμε για να σηκώσουμε το κεφάλι. Για να δηλώσουμε "παρόντες" σε έναν κόσμο που κάτι πρεσβεύει, κάτι παράγει, κάποιες αρχές ακολουθεί. Ποιός νοιάζεται; Ποιός αλήθεια θα τα θυμηθεί όλα αυτά όταν θα ξαναπάει στην κάλπη; Κι αν ξαναπάει ποτέ...

6.11.12

Ολο το πολυνομοσχέδιο, όλα τα μέτρα...

Στις 12 το μεσημέρι εισάγεται προς επεξεργασία στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής το νομοσχέδιο για την «Έγκριση Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016-Επείγοντα Μέτρα Εφαρμογής του ν. 4046/2012 και του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013-2016». Το πολυνομοσχέδιο,συζητείται με τη διαδικασία του κατεπείγοντος και αναμένεται να ψηφιστεί αύριο το βράδυ.

Δείτε εδώ την Αιτιολογική Εκθεση
Δείτε εδώ το Νομοσχέδιο

5.11.12

P. Tzeferis: Greek Mining Metallurgical Industry. Review 2010-2011.

2.11.12

AN H ΠOIHΣH είναι "το τέλειο σφράγισμα σε ένα χαλασμένο δόντι", τότε ο Ελύτης δεν είναι ποιητής...

elytis by tzeferisp on Scribd
Σαν σήμερα πριν 101 χρόνια γεννήθηκε ο Οδυσσέας Ελύτης.