31.3.13

Λατομεία: μία ακόμη ενοχλητική αλήθεια..


Από την επίθεση των πολυγώνων του λατομικού χώρου Ι (με το μπλε περίγραμμα ) και της λατομικής περιοχής (με κόκκινο περίγραμμα) στους ορθοφωτοχάρτες της GOOGLE και της Κτηματολόγιο ΑΕ φαίνεται με σαφήνεια πως το μεγαλύτερο μέρος της εξορυκτικής δραστηριότητας πραγματοποιείται εκτός του λατομικού χώρου και ακόμη χειρότερα και εκτός της λατομικής περιοχής! Επίσης φαίνεται εκτός του χώρου της επέμβασης να υπάρχουν και μηχανολογικές εγκαταστάσεις.

Δηλαδή με απλά λόγια, ο χώρος (μεγάλο πολύγωνο) καθορίστηκε ως λατομική περιοχή μετά από μια εξαντλητική διαδικασία που περιλαμβάνει απόφαση του Περιφερειάρχη μετά από εισήγηση ειδικής επιτροπής, εν συνεχεία μισθώθηκε και αντί να εγκατασταθεί ο μισθωθείς εκεί που έπρεπε και που είχε συνομολογήσει στα πρωτόκολλα εγκατάστασης και στις συμβάσεις του (μικρό πολύγωνο), εγκαταστάθηκε παραπέρα και διενήργησε εξόρυξη σε άλλη θέση ή πιο σωστά λατόμευσε και μέσα και έξω από το χώρο που είχε το αντίστοιχο δικαίωμα.

Πλήρες άρθρο εδώ

29.3.13

Η αποενοχοποίηση του όρου "εκμεταλλευτής μεταλλείων"

[του Πέτρου Τζεφέρη]

Εννοιολογικά η "εκμετάλλευση" έχει δύο σημασίες: "Εξαγωγή μεταλλεύματος από μεταλλείο ή εξόρυξη άλλων υλών" και "Την επιδίωξη κέρδους από κοινωνικό θεσμό, ιδεολογία, αισθήματα ή από εργασία κάποιου".

Πολλοί πιστεύουν ότι οι δύο έννοιες ταυτίζονται και συνεπώς η έννοια του εκμεταλλευτή μεταλλείων είναι αρνητική και έχει την ερμηνεία της επιδίωξης κέρδους και μόνον ανεξαρτήτως του τρόπου της "μεταλλείας". Για το λόγο αυτό θεωρούν αποφευκτέα τη χρήση της λέξης.


Εντούτοις, νομίζω, κάνουν λάθος.
Με την ευκαιρία μιας  ενδιαφέρουσας ομιλίας για το γλωσσικό ζήτημα, θεωρώ ότι θα πρέπει να επαναξιολογηθεί ο όρος "εκμεταλλευτής μεταλλείων". Η ετυμολογία, η αναζήτηση δηλαδή της προέλευσης των λέξεων μας το επιτρέπει αυτό.

Οπως γράφει ο κ. Γιάννης Λεονάρδος, "αξίζει να εντοπίσει κάποιος τη σχέση του ουσιαστικού μέταλλο και του ρήματος εκμεταλλεύομαι, καθώς αμφότερα προέρχονται από το αρχαίο ρήμα μεταλλῶμαι, που σημαίνει «ψάχνω κάτι προς αξιοποίηση». 

Αρα ο εκμεταλλευτής μετάλλων ή μεταλλείων ή λατομείων δεν σκοπεύει να να κερδοσκοπεί επωφελούμενος την ανάγκη ή την ιδιότητα κάποιου, ή γενικότερα που εκμεταλλεύεται προσποριζόμενος υλικά ή καταστάσεις ή πρόσωπα αλλά είναι μεταλλευτής δηλ.  "ψάχνει με σκοπό την αξιοποίηση".

24.3.13

Η εξόρυξη στην Αυστραλία και οι τοπικές κοινωνίες


Community Engagement by tzeferisp



 Η Αυστραλία είναι μια μεγάλη μεταλλευτική χώρα με την οποία έχουμε ασχοληθεί και παλαιότερα.

Αυστραλία - Ένα Μεγάλο Έθνος της Εξορυκτικής Βιομηχανίας

Στην συγκεκριμένη έκδοση του Υπουργείου Βιομηχανίας, Τουρισμού και Φυσικών Πόρων της Αυστραλίας (είναι εντυπωσιακό που οι τομείας αυτοί συστεγάζονται στο ίδιο Υπουργείο) γίνεται αναφορά στις τεχνικές και προσπάθειες της εξορυκτικής βιομηχανίας για τη μείωση των αρνητικών επιπτώσεων της εξόρυξης στην τοπική κοινωνία, ακολουθώντας τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης. 

22.3.13

Οι Σπάνιες Γαίες και η Ελλάδα!



Η απεξάρτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την Κίνα που παράγει σχεδόν το 100% της παγκόσμιας προσφοράς σπάνιων γαιών, αποτελεί μία από τις πλέον βασικές προτεραιότητες που υπάρχουν στην ατζέντα της Άνγκελα Μέρκελ. Η Γερμανίδα Καγκελάριος αντιλήφθηκε το τι διακυβεύεται, μόλις, πριν από δυόμιση περίπου χρόνια.Τον Σεπτέμβριο του 2010, η σύγκρουση κινεζικού φορτηγού πλοίου με σκάφος της ιαπωνικής ακτοφυλακής οδήγησε στη σύλληψη του κινέζου πλοίαρχου από τις Ιαπωνικές αρχές. Ως αντίποινα, η Κίνα, για την οποία έκθεση της CIA προβλέπει ότι θα έχει μετατραπεί σε υπερδύναμη έως το 2030, προχώρησε σε εμπάργκο των εξαγωγών σπάνιων γαιών κατά της Ιαπωνίας. Κάπως έτσι η ατμομηχανή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Γερμανία έθεσε στο τραπέζι το ζήτημα του περιορισμού της εξάρτησης από την κινεζική παραγωγή των σπάνιων μεταλλικών στοιχείων.

Τι είναι οι σπάνιες γαίες
Οι άγνωστες, μέχρι πριν από μερικά χρόνια, σπάνιες γαίες είναι μία ομάδα 17 μεταλλικών στοιχείων με παρόμοιες χημικές ιδιότητες και ασυνήθιστες ονομασίες, όπως Λανθάνιο, Πρασεοδύμιο και Προμήθειο. Αυτό που τα καθιστά περιζήτητα είναι η μοναδική χρησιμότητά τους σε εφαρμογές και προϊόντα υψηλής τεχνολογίας, κινητά τηλέφωνα, φορητούς υπολογιστές, επαναφορτιζόμενες μπαταρίες ηλεκτρικών και υβριδικών αυτοκινήτων, ιατρικές συσκευές, αντιπυραυλικά συστήματα και μαγνήτες. Ενδεικτικά, η τιμή ανά κιλό Νεοδύμιου, που ανήκει στην οικογένεια των σπάνιων γαιών, αποτελώντας απαραίτητο εξάρτημα για σκληρούς δίσκους και υβριδικά αυτοκίνητα, ανερχόταν το 2007 στα 2,32 ευρώ, ενώ στο τέταρτο τρίμηνο του 2011, διαμορφωνόταν περίπου στα 50 ευρώ. Το Ευρώπιο κόστιζε το 2007, 225 ευρώ ανά κιλό και το τέταρτο τρίμηνο του 2011, 2.840 ευρώ! 

Η παγκόσμια ετήσια ζήτηση είναι 136 χιλιάδες τόνοι, ενώ η ετήσια παραγωγή σπανίων γαιών το 2010 διαμορφώθηκε στους 133,6 χιλιάδες τόνους, σύμφωνα με έκθεση του αμερικανικού Κογκρέσου που χαρακτηρίζει ως «κίνδυνο» το κινεζικό μονοπώλιο. «Εάν οι Κινέζοι σταματήσουν τις εξαγωγές τους, η βιομηχανία υψηλής τεχνολογίας θα τεθεί σε κίνδυνο» επισημαίνεται στο βίντεο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Πλήρες άρθρο

19.3.13

Μπράβο στην Κύπρο: όχι σε όλα...



 Τ' αηδόνια δε σ' αφήνουνε να κοιμηθείς στις Πλάτρες.

Ποιες είναι οι Πλάτρες; Ποιος το γνωρίζει τούτο το νησί;
Έζησα τη ζωή μου ακούγοντας ονόματα πρωτάκουστα:
καινούργιους τόπους, καινούργιες τρέλες των ανθρώπων ή τωνθεών·
η μοίρα μου που κυματίζει
ανάμεσα στο στερνό σπαθί ενός Αίαντα
και μιαν άλλη Σαλαμίνα
μ' έφερε εδώ σ' αυτό το γυρογιάλι.

Το φεγγάρι βγήκε απ' το πέλαγο σαν Αφροδίτη·
σκέπασε τ' άστρα του Τοξότη, τώρα πάει να 'βρει
την καρδιά του Σκορπιού, κι όλα τ' αλλάζει.

Που είν' η αλήθεια;
Ήμουν κι εγώ στον πόλεμο τοξότης·
το ριζικό μου, ενός ανθρώπου που ξαστόχησε
[Γιώργος Σεφέρης]

18.3.13

Η λύση μέσω της ανάπτυξης των ορυκτών πόρων

[του Δρ. Ν. Αρβανιτίδη]


Η προστιθέμενη αναπτυξιακή αξία που προκύπτει από την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου αποτελεί σήμερα αδιαμφισβήτητο τεκμήριο σε παγκόσμιο, ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο. Οι επενδύσεις αξιοποίησης των ορυκτών πρώτων υλών βρίσκονται σήμερα στο οικονομικό και αναπτυξιακό επίκεντρο της Ευρώπης. Τα ορυκτά παράγουν πλούτο, δημιουργούν απασχόληση, προσφέρουν «καθημερινές» πρώτες ύλες και προστατεύουν το περιβάλλον. Καλύπτουν βασικές κοινωνικές ανάγκες, συνεισφέρουν στην ευημερία και την πρόοδο, απελευθερώνουν εξωστρεφείς επιχειρηματικές δυνάμεις και προσθέτουν αναπτυξιακή αξία στο σύνολο της παραγωγικής οικονομίας. 

Συγκεκριμένα ο στενός μεταλλευτικός κύκλος της Ευρώπης απασχολεί σήμερα 1,2 εκ. εργαζόμενους και παράγει πρόσθετη οικονομική αξία ύψους 470 εκ. ευρώ. Και βέβαια ζήτηση των ΟΠΥ τείνει διαρκώς αυξανόμενηνη. Κάθε ευρωπαίος πολίτης καταναλώνει σήμερα 16 τόνους ορυκτών. Από την άλλη πλευρά το 70% των αναγκαίων ορυκτών πρώτων υλών για την ευρωπαϊκή βιομηχανία εισάγονται από τρίτες χώρες, και ενώ η Ευρώπη καταναλώνει το 30% της παγκόσμιας παραγωγής ορυκτών παράγει μόνο το 3%.

Ο ελληνικός ορυκτός πλούτος

Η αξιοποίηση του ελληνικού ορυκτού πλούτου αποτελεί σημαντικό οικονομικό τομέα της χώρας με πολλές και ελπιδοφόρες αναπτυξιακές προοπτικές.Μεταλλεύματα νικελίου και αλουμινίου, με κυρίαρχη βιομηχανική παρουσία σε παγκόσμιο επίπεδο, μολύβδου, ψευδαργύρου, χαλκού, χρυσού και αργύρου, καθώς και δυναμικές κοιτασματολογικές πηγές αντιμονίου και σπανίων γαιών, συνθέτουν στο σύνολο τους ένα αποθεματικό και πλουτοπαραγωγικό μέγεθος του οποίου η ακαθάριστη/μικτή μεταλλευτική αξία ξεπερνά τα 80 δισ. ευρώ.

Σήμερα η ελληνική εξορυκτική βιομηχανία ΟΠΥ απασχολεί περίπου 15.000 εργαζόμενους, ενώ στις νέες μεταλλευτικές επενδύσεις της Χαλκιδικής, του Έβρου, της Ροδόπης και μελλοντικά του Κιλκίς, θα προστεθούν στα επόμενα πέντε χρόνια, πέρα των 700 περίπου που απασχολούνται τώρα, άλλες 2.500 θέσεις εργασίας. Και βέβαια, σύμφωνα με την διεθνή πρακτική και εμπειρία προβλέπεται και αναμένεται να προκύψουν ακόμη άλλες 4-5.000 ευκαιρίες έμμεσης απασχόλησης. Δημιουργούνται έτσι οι προϋποθέσεις μιας άλλης βιώσιμης και δυναμικής αναπτυξιακής προοπτικής της χώρας, συμπεριλαμβανομένου του υπέρτατου δικαιώματος εργασίας πολλών ανέργων πολιτών, αλλά και επαγγελματικής αποκατάστασης νέων επιστημόνων και τεχνικών.

Η χώρα μας διανύει σήμερα μια δύσκολη οικονομική περίοδο με βαθειά κρίση και αμφισβήτηση των πολιτικών αξιών, κοινωνική εξόντωση, ανασφάλεια και περιθωριοποίηση, επέλαση στην οικογενειακή συνοχή και καθημερινή ισορροπία, και διαρκή απειλή από τον βαρύ και μακρύ Ελληνικό χειμώνα της ανεργίας. Εξελίξεις και γεγονότα που μπορεί να καταστρέψουν ανεπανόρθωτα τα δημοκρατικά θεμέλια και τον δημιουργικό ιστό αυτής της χώρας. Μοναδική ελπίδα και οξυγόνο ζωής η απασχόληση, η επαγγελματική αποκατάσταση των νέων ανθρώπων και το όραμα για ένα καλύτερο αύριο. Το δικαίωμα της εργασίας, είναι και παραμένει βαθειά ανθρωποκεντρικό, και αποτελεί απόλυτη προτεραιότητα και προοδευτική επιλογή. Όλα τα άλλα έπονται, αφού βέβαια διευκρινιστεί και τονισθεί για άλλη μια φορά ότι οι ανεπτυγμένες και οικονομικά ισχυρές κοινωνίες διαθέτουν υψηλότερη οικολογική συνείδηση και πρακτική, σε σχέση αυτές που αντιμετωπίζουν προβλήματα συνοχής και σταθερότητας. Με άλλα λόγια η απασχόληση εγγυάται καλύτερο περιβάλλον, ενώ η ανεργία το πλήττει.

14.3.13

Το σήμα και ο ...θόρυβος

[Του Ορέστη Καλογήρου, καθηγητή ΑΠΘ]

Ύστερα από λίγους μήνες υπομονετικών μετρήσεων, που έγιναν αθόρυβα, ανακοίνωσαν ότι η αρχική ένδειξη ήταν πράγματι σήμα και όχι μέρος του θορύβου. Στη χώρα μας γύρω από μεγάλα θέματα που απασχολούν την κοινωνία ο θόρυβος σχεδόν πάντα καλύπτει το σήμα, με αποτέλεσμα ο καλοπροαίρετος πολίτης να μην μπορεί να πάρει θέση. 

Αυτό συνέβη τα τελευταία χρόνια σε σημαντικά ζητήματα που άπτονται περιβαλλοντικών πτυχών, όπως ο Χώρος Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων στην Κερατέα, ο Σταθμός Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων στην Ευκαρπία και η επένδυση του χρυσού στις Σκουριές, αλλά και παλιότερα με το ραντάρ της Περαίας ή τον διάδρομο προσγείωσης στον Θερμαϊκό. Αρχικά δημιουργείται θόρυβος συνήθως από ακτιβιστικές οικολογικές ομάδες, που όπως έγραψε κάποτε ένας σοφός δάσκαλος «οικολογούν εσχατολογικά». Παρουσιάζουν δηλαδή τις θεμιτές περιβαλλοντικές τους ανησυχίες και πιθανές επιπτώσεις ως σενάριο ολοκληρωτικής καταστροφής και ερημοποίησης. Τη σκυτάλη παίρνουν ακτιβιστικές πολιτικές ομάδες, οπαδοί του δόγματος «μεγάλη αναταραχή υπέροχη κατάσταση». Φυσικό επακόλουθο είναι η δικαιολογημένη ανησυχία των κατοίκων της περιοχής.

 Η εύλογη ανησυχία της τοπικής κοινωνίας γίνεται με τη σειρά της αντικείμενο εκμετάλλευσης από τοπικά μικροσυμφέροντα που πλήττονται από τη νέα δραστηριότητα. Έτσι καλλιεργείται το σύνδρομο NIMBY, δηλαδή, «όχι στη δική μου αυλή». Στη συνέχεια επιστρατεύονται επιστήμονες που τραβώντας στα άκρα τα θεωρητικά τους μοντέλα, τα οποία αποτελούν συνήθως ανοιχτά ερωτήματα στη διεθνή επιστημονική κοινότητα, περιβάλλουν με το κύρος τους κάθε εσχατολογική προφητεία, προκαλώντας ακόμη περισσότερη ανησυχία στην τοπική κοινωνία, αλλά και οπλίζοντας με πρόσθετα επιχειρήματα τις ακτιβιστικές ομάδες. Το σκηνικό είναι έτοιμο για να σπεύσει κάθε λαϊκιστικό κόμμα που θα οσμιστεί θαυμάσια ευκαιρία ψηφοθηρίας. Όλα είναι έτοιμα για να στηθεί το διχαστικό σκηνικό. 

Οι πολίτες, οι επιστήμονες, οι φορείς και εντέλει οι πολιτικές δυνάμεις χωρίζονται σε «καλούς» και κακούς», σε «φίλους» και «εχθρούς» του λαού. Δεν χρειάζεται να εξηγήσουμε εδώ ποιος είναι ποιος! Ο θόρυβος είναι πλέον τόσο μεγάλος, που δεν αφήνει περιθώρια στο σήμα. Σαν αποτέλεσμα η «αντίσταση» στο «κακό» αποκτά μεταφυσικές διαστάσεις και ο ανορθολογισμός παίρνει οριστικά το πάνω χέρι. Όταν τα πράγματα φτάσουν σε αυτό το σημείο, το σήμα είναι πλέον αδύνατον να διακριθεί από τον θόρυβο. Σε αυτό το στάδιο η επίκληση της επιστημονικής αλήθειας δεν προσθέτει πλέον τίποτα. Το μόνο που μπορεί να κάνει η επιστήμη είναι να δίνει το περίγραμμα των πιθανών κινδύνων κάθε δραστηριότητας και εναπόκειται στις κοινωνίες να πάρουν τις αποφάσεις τους. 

Όταν οι κοινωνίες κρίνουν ότι οι κίνδυνοι είναι ανεκτοί, αποφασίζουν να υλοποιήσουν το σχέδιο. Αλλά όταν ο θόρυβος σκεπάσει το σήμα, οι κοινωνίες δεν ξέρουν πια τι να αποφασίσουν. Και «αποφασίζουν» οι επαγγελματίες λαϊκιστές. Εντέλει, ερήμην της κοινωνίας.

10.3.13

Το περιβάλλον «καίγεται» στο τζάκι!

Η ποσότητα των μικροσωματίδιων που εκλύεται στην ατμόσφαιρα από την κίνηση 1.000 καινούργιων αυτοκινήτων την ημέρα ισούται με εκείνη που παράγεται όταν ανάβουμε ένα τζάκι για τέσσερις ώρες.

Οταν τις νύχτες του περασμένου Ιανουαρίου καίγονταν στο τζάκι ακατάλληλα υλικά, εκπέμπονταν μέχρι και τριπλάσιες καρκινογόνες ενώσεις από αυτές που διοχετεύονται στην ατμόσφαιρα τις ώρες κυκλοφοριακής αιχμής. Τα εντυπωσιακά αυτά στοιχεία αναφέρθηκαν, χθες, κατά την παρουσίαση των συμπερασμάτων της πρώτης επιστημονικής προσπάθειας για τη διερεύνηση των πηγών και της σύστασης της αιθαλομίχλης που ταλαιπώρησε αρκετά αστικά κέντρα της χώρας στην καρδιά του χειμώνα.

Τα αποτελέσματα των μετρήσεων, που πραγματοποίησαν από τις 10 Ιανουαρίου μέχρι τις 10 Φεβρουαρίου ερευνητικοί και πανεπιστημιακοί φορείς, ήταν άκρως ανησυχητικά.

Στην περιοχή του Θησείου κατεγράφησαν συγκεντρώσεις μέχρι και 300 μικρογραμμαρίων ανά κυβικό μέτρο ενώ στην Πάτρα μεγαλύτερες των 200, όταν το ημερήσιο όριο που θέτει η Ευρωπαϊκή Ενωση διαμορφώνεται στα 20 μικρογραμμάρια...

[πλήρες άρθρο στο ΕΘΝΟΣ]

Εντός του  2012 περισσότεροι από 13.000 τόνοι λαθραίας ξυλείας κατασχέθηκαν, ενώ, κάθε χρόνο, σε στάχτη μετατρέπονται μέχρι 500 χιλιάδες τόνοι δάσους. Την ίδια στιγμή που η ελλάδα χωρίς να έχει βαριά βιομηχανία, ούτε καν μεταποιητική, την ίδια στιγμή που ούτε μια παραγωγική επένδυση δεν μπορεί να προωθηθεί σε αυτόν τον τόπο, η Ελλάδα αποτελεί μία από τις πιο υποβαθμισμένες περιβαλλοντικά χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Είναι η εξόρυξη χρυσού… Τσερνόμπιλ Νο2; Πηγή:www.capital.gr

7.3.13

Glory days, made again in America

Minerals unique properties contribute to supplying us with food, shelter, infrastructure, transportation, communications, health care, manufacturing, new technologies and defense.

Import reliance of minerals is of particular relevance to the United States and serious concerns have been raised, since at least the early 1980’s, that the necessary critical and strategic mineral resources will not be available to meet soaring demand for current and emerging products and technologies.
Our enormously productive economy… demands that we make consumption our way of life, that we convert the buying and use of goods into rituals, that we seek our spiritual satisfaction, our ego satisfaction, in consumption… We need things consumed, burned up, worn out, replaced, and discarded at an ever increasing rate.” Victor Lebow, 1955

America depends upon overseas suppliers for over 80 per cent of its most important critical minerals.

*Researchers have concluded that the U.N.’s estimated global population of 10 billion people (by the end of this century) could consume 1.7 trillion kilograms of copper, total global in-ground stocks of copper are estimated at 1.6 trillion kilograms.

The American Resources Policy Network report notes that:

**China supplies more than one in five of the minerals that are vital to the America’s commercial and defense sectors despite the fact that proven U.S. resources exist for 40 of the 46 minerals reviewed, or 87 per cent of these minerals.

**China is the leading producer of the following commodities:

Cement 50%, coal 40%, iron ore 39%, phosphate rock 35%, gypsum 28%, zinc 25%, barite 55%, lead 43%, manganese 25%, rare earths 97%, molybdenum 39%, tungsten 81%, arsenic 47%, vanadium 37%, cadmium 23%, gold 13%, mercury 63%, indium 50%, germanium.

According to the U.S. Geological Survey (USGS) the value of raw, nonfuel minerals mined in the United States was $74 billion in 2011, up from $66 billion in 2010, domestic raw materials and domestically recycled materials were used to process and produce mineral materials worth $633 billion. Final products, such as cars and houses, produced by major U.S. industries using mineral materials made up about 15 per cent (more than $2.2 trillion) of the 2011 gross domestic product.

4.3.13

Η βιώσιμη ανάπτυξη και ο …Τζον Γαβριήλ Μπόρκμαν !

Το 1896 ο νορβηγός θεατρικός συγγραφέας Ερρίκος Ιψεν, επηρεασμένος από τις μεγάλες αμφισβητήσεις του ανερχόμενου τότε καπιταλισμού και της πρώτης παγκοσμιοποίησης, επινόησε τον Τζον Γαβριήλ Μπόρκμαν και έγραψε το συνώνυμο έργο.

Ο ιψενικός ήρωας είναι τραπεζίτης του καιρού του με φιλόδοξα επιχειρηματικά σχέδια και όραμα κατακτητικό. Αυτοδημιούργητος, γιος μεταλλωρύχου, θέλει πάση θυσία να κερδίσει, να διακριθεί, να ξεχωρίσει, να ανέβει ψηλά, να υπερβεί τα σύνορα της χώρας του, να βρεθεί στο κέντρο του κόσμου.

Παθιασμένος με τον πλούτο και ειδικώς με τα πολύτιμα μέταλλα, ορίζεται από το πάθος του αυτό, μόνο αυτά αναγνωρίζει και έτσι κατακυριεύεται από την απληστία, την υπεροψία, την έπαρση και την πεποίθηση ότι μόνο αυτός γνωρίζει, ενώ οι άλλοι, δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν τον ιδεαλισμό του, το μεγαλείο του σκοπού, το μέγεθος του σωτηριολογικού οράματος που τον καθοδηγεί: να υποτάξει τη γη στις προσδοκίες του ανθρώπου!

Συχνά στα οράματα αλλά και τις αδυναμίες του Τζον Γαβριήλ Μπόρκμαν, βλέπουμε το όραμα της «μεταλλείας» και την διαχρονική διάδοσή της στον κόσμο… Ετσι κι αυτή στις διάφορες εποχές μέχρι σήμερα, από κτίσεως κόσμου, χαρακτήρισε γενιές και περιόδους ολόκληρες, τροφοδότησε το όραμα για έρευνα αλλά και την αλαζονεία για εύκολο πλουτισμό, την αναγνώριση, τη δόξα, την αποικιοκρατία, τους κατακτητικούς πολέμους και πιο πρόσφατα τη μόλυνση του περιβάλλοντος.

3.3.13

Η Φινλανδία πρώτη παγκοσμίως στις επενδύσεις εξόρυξης. Η Ελλαδα στις 10 τελευταίες...

[by Petros Tzeferis]

Στην ετήσια  έρευνα του Ινστιτούτου Fraser του του Καναδά, η οποία διεξηχθη μεταξύ 742 μεταλλευτικών επιχειρήσεων διεθνώς,  η Φινλανδία αναδείχθηκε ως ο πιο "φιλόξενος" τόπος  για επενδύσεις (μεταξύ 96 διεθνών προορισμών) του είδους ενώ η   Ινδονησία είναι το χειρότερο μέρος για την ανάπτυξη εξορυκτικών επιχειρήσεων.

Οι εταιρείες εξόρυξης και εξερεύνησης που ανταποκρίθηκαν στην ετήσια έρευνα 2012/2013 του Fraser Institute κατέταξαν  στο top 10, μαζί με τη Φινλανδία,  χώρες ή περιοχές  όπως είναι η Σουηδία, η Αλμπέρτα, το New Brunswick, το Wyoming, η Ιρλανδία, η Νεβάδα, το Yukon, η Γιούτα και η Νορβηγία. Όλες ήταν και στο στο top 10 του προηγούμενου έτους, εκτός από τη Γιούτα και τη Νορβηγία.

Οι 10 λιγότερο ελκυστικές χώρες για επενδύσεις είναι (αρχίζοντας με τη χειρότερη) Ινδονησία, Βιετνάμ, Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (Κονγκό), το Κιργιζστάν, τη Ζιμπάμπουε, τη Βολιβία, Γουατεμάλα, Φιλιππίνες και Ελλάδα. Όλες αυτές οι χώρες, εκτός από Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, τη Ζιμπάμπουε και την Ελλάδα ήταν στο 10 το προηγούμενο έτος.

Μαζί με το Κιργιζστάν, τη Ζιμπάμπουε και το Κονγκό. Κρίμα....

2.3.13

Σωματεία Υπογειτών Μεταλλείων Κασσάνδρας: "Από την αφάνεια στην επιφάνεια"

Ανακοίνωση σωματείων υπογειτών για Σάββατο 2 Μαρτίου


Εμείς μόνο ένα σχόλιο: Η δουλειά είναι ευλογία και πρόοδος. Ειναι δικαίωμα του πολίτη και υποχρέωση της πολιτείας. Κι έχουμε 1,5 εκατομμύριο ανέργους....