Πέντε «αγκάθια» για το οικολογικό κίνημα...

[της Μαρίας Βιτωράκη]

Aρκετές φορές έχω αναρωτηθεί γιατί στην Ελλάδα η πολιτική οικολογία, αλλά και τα κοινωνικά οικολογικά κινήματα, παραμένουν (σχετικά) στο περιθώριο, παρά τα σημαντικά θέματα ιδιαίτερου οικολογικού ενδιαφέροντος που μπαίνουν στην πολιτική και κοινωνική ατζέντα, παρά την «ευαισθητοποίηση» της κοινωνίας σε θέματα οικολογίας και παρά τον -κατά βάση- ελκυστικό και κοινά αποδεκτό χαρακτήρα των οικολογικών αιτημάτων για περιβαλλοντική βιωσιμότητα, διαγενεακή δικαιοσύνη και αλληλεγγύη. Ομολογώ ότι δεν έχω βρει καθαρές απαντήσεις, έχω όμως εντοπίσει ορισμένα σημεία που αποτελούν "αγκάθια" για το οικολογικό κίνημα και πιστεύω ότι εμείς οι (ρεαλιστές) οικολόγοι έχουμε χρέος να τα συζητήσουμε και -σε όποιο βαθμό μπορούμε- να τα αλλάξουμε.

Σημείο 1: Περιβαλλοντική Καταστροφολογία και Καταστροφο-λαγνεία

Συχνά τα επιχειρήματα των οικολόγων στηρίζονται σε εικόνες «βιβλικής» περιβαλλοντικής καταστροφής που μάλιστα περιγράφεται ως αναντίστρεπτη, δηλαδή τέτοιας έκτασης και βαθμού που δεν θα μπορέσει ποτέ να αποκατασταθεί μέσω φυσικών μηχανισμών. Αυτό (επιστημονικά μιλώντας) σπάνια είναι αλήθεια. Η φύση έχει μοναδικούς μηχανισμούς αναγέννησης και επανάκαμψης σε νέες θέσεις ισορροπίας. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να αγνοήσουμε τις ανθρώπινες (συχνά πολύ αρνητικές) επιδράσεις στο περιβάλλον, αλλά να προτείνουμε ένα διαφορετικό μοντέλο αλληλεπίδρασης με το περιβάλλον στη λογική της βιωσιμότητας- δηλαδή συνεκτιμώντας –σε κάθε περίπτωση- το περιβαλλοντικό, κοινωνικό και οικονομικό κόστος.

Θα πρέπει οι πολίτες να αντιληφθούν ότι οι οικολόγοι δεν είμαστε περιβαλλοντικοί «ταλιμπαν», αλλά ενδιαφερόμαστε για το συμφέρον της κοινωνίας που – πολύ απλά- δεν μπορεί παρά να συμβαδίζει με ένα βιώσιμο περιβάλλον!

Η καταστροφολογία έχει ένα επιπλέον αρνητικό αποτέλεσμα: ενισχύει την αντίληψη ότι στην σύγχρονη τεχνολογική εποχή είναι αδύνατον να αποφύγουμε την περιβαλλοντική υποβάθμιση – άρα θα πρέπει να την αποδεχθούμε, περίπου ως «αναγκαίο κακό», ενώ στην πραγματικότητα η τεχνολογική καινοτομία μπορεί να αποτελέσει μέρος της λύσης για την περιβαλλοντική προστασία και αναβάθμιση.

Σημείο 2: Πόλεμος κατά των "μεγάλων επενδύσεων" παντού και πάντα! Αδυναμία αναγνώρισης και αξιολόγησης των προβλημάτων που αποτελούν πράγματι προτεραιότητα και απόδοσης των αντίστοιχων ευθυνών.

Σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις τα τοπικά οικολογικά κινήματα αντιμετωπίζουν με μεγάλη εχθρότητα τις υποψήφιες επενδύσεις είτε σε ΑΠΕ, είτε σε μονάδες διαχείρισης αποβλήτων ή και σε πιο «βαριές» δραστηριότητες όπως η εξόρυξη. Αυτό συχνά γίνεται από κεκτημένη ταχύτητα! Το «όχι» έρχεται πιο γρήγορα στο χειλάκι των οικολόγων από το «ναι υπό όρους». Έχω συχνά ασχοληθεί με τις συνέπειες αυτού του «όχι» που τις βρίσκω σχεδόν τόσο καταστροφικές όσο και του «χωρίς όρους ναι». Τι θα έπρεπε να κάνουμε: Οι ώριμες και δημοκρατικές κοινωνίες μπορούν να παίρνουν αποφάσεις συζητώντας - σχεδιάζοντας - συναποφασίζοντας- αξιολογώντας - λογοδοτώντας - τροποποιώντας. Όλο αυτό το μοντέλο το ονομάζω «σχέδιο δράσης» για τοπικά ή υπερ-τοπικά θέματα. Η δημοκρατία επιβάλλει την συν-ευθύνη και συν-απόφαση με κριτήριο το κοινό συμφέρον και όχι την προώθηση είτε ιδιωτικών είτε μικροπολιτικών/ πελατειακών συμφερόντων, αλλά ούτε και τη δικαίωση της συμπεριφοράς του κοινωνικού «τσαμπουκά» όπως συχνά βλέπουμε στην Ελλάδα.

[Πλήρες άρθρο εδώ]

Social License in Mining

Social License in Mining by tzeferisp

Βελτίωση αναμένεται για τον εξορυκτικό τομέα το 2014

Sme Exagoges by tzeferisp

Το 2012 και 2013 χαρακτηρίζεται ως έτος αστάθειας στις διεθνείς αγορές πρώτων υλών με συγκρατημένη και μειωμένη σε πολλά προϊόντα ζήτηση, με μείωση ή σημαντική πτώση τιμών και ιδιαίτερα στα μέταλλα, μία σαφή τάση ύφεσης πολλών οικονομιών χωρών της Ε.Ε. που επηρέασε, ως ήταν φυσικό τις διεθνείς αγορές ΟΠΥ και τέλος με δυσβάστακτη αύξηση του κόστους ενέργειας σε πολλές ευρωπαϊκές βιομηχανίες που τις οδήγησε σε υπολειτουργία ή κλείσιμο, με αντίστοιχες επιπτώσεις και στη ζήτηση ορυκτών πρώτων υλών (ΟΠΥ).

Σημαντικό παράγοντα στις διακυμάνσεις ζήτησης και τιμών ΟΠΥ απετέλεσε η αστάθεια στην παγκόσμια παραγωγή χάλυβα, τομέας που απορροφά μεγάλες ποσότητες πρώτων υλών. Χαρακτηριστικό στοιχείο της αστάθειας του 2012-2013, είναι η σημαντική πτώση των τιμών των μετάλλων. Για τα ελληνικά προϊόντα αλουμίνιο και σιδηρονικέλιο, οι τιμές έφτασαν σε πρωτοφανή χαμηλά επίπεδα.

Αυτό αναφέρει ο Σύνδεσμος Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων ο οποίος σε σχετική έρευνα μεταξύ των μελών του αναφέρει επίσης ότι:

«Αντίθετα το ελληνικό μάρμαρο ,παρά τη συνεχιζόμενη μεγάλη κρίση στο εσωτερικό, δεν σταμάτησε την αναπτυξιακή του πορεία κύρια λόγω της σημαντικής αύξησης των εξαγωγών που πραγματοποιεί. Η ανάπτυξη αυτή δεν είναι ισόβαρής σε όλη τη μαρμαρική δραστηριότητα, βασίζεται κύρια στις εξαγωγές των μεγαλύτερων ελληνικών εταιρειών του τομέα και σε προϊόντα όπως τα μάρμαρα περιοχής Βώλακα, Θάσου, Καβάλας, Διονύσου, Δράμας, Κοζάνης που έχουν αξιοσημείωτη ως μεγάλη, ζήτηση.

Για όλα τα μεταλλουργικά και εξορυκτικά προϊόντα εκτιμάται ότι το 2014 θα έχει μικρή βελτίωση έναντι των χαρακτηριστικών που αναφέρθηκαν για το 2012 και 2013 και μεγαλύτερη εξισορρόπηση ζήτησης τιμών"

Το Ιρλανδικό τμήμα για την έρευνα κι εκμετάλλευση μεταλλείων (EMD)

Rmsg Irish Emd by tzeferisp

Το Ιρλανδικό τμήμα για την έρευνα κι εκμετάλλευση μεταλλείων (EMD) ανήκει στο αντίστοιχο Υπουργείο Επικοινωνιών, Ενέργειας και Φυσικών Πόρων της Ιρλανδίας.  Αποτελεί  το βασικό σημείο αναφοράς για την την έρευνα κι εκμετάλλευση ορυκτών πρώτων υλών στη χώρα αυτή , την παροχή επενδυτικών συμβουλών για την έρευνα και ανάπτυξη ενός ορυχείου στην Ιρλανδία.

Η αποστολή του Irish Exploration and Mining Division (EMD) περιλαμβάνει :

• Αδειοδότηση της έρευνας και εξόρυξης ορυκτών (εξαιρουμένων των πετρελαιοειδών , της πέτρας , της άμμου και του πηλού)
• Η προώθηση των ξένων επενδύσεων στην εξερεύνηση ορυκτών. 
• Η ανάπτυξη πολιτικής στον τομέα της αναζήτησης και εξόρυξης ορυκτών 
• Η εκπροσώπηση και προώθηση των  συμφερόντων του κράτους ως ιδιοκτήτη ορυκτών . Το κράτος κατέχει περίπου το 60 % όλου του μεταλλευτικού δυναμικού  της χώρας και το αποκλειστικό δικαίωμα εκμετάλευσης όλων των ορυκτών αυτών ανεξάρτητα από την κυριότητα (με ελάχιστες εξαιρέσεις), ανήκει στην αρμοδιότητα του Υπουργού.
• Περιβαλλοντική αποκατάσταση των πρώην ορυχείων.

http://www.mineralsireland.ie/

Στην ανωτέρω παρουσίαση αναπτύσσεται η ψηφιακή βάση των γεωλογικών και κοιτασματολογικών δεδομένων έρευνας που διαχρονικά έχουν συλλεχθεί στη χώρα αυτή. Εκείνο που είναι εντυπωσιακό είναι ότι στη βάση αυτή καταχωρούνται και ολα τα δεδομένα που κατά καιρούς έχουν συλλεγεί από ιδιώτες και επιπλέον ότι όλα ειναι προσβάσιμα στο επενδυτικό κοινό...

Δυστυχώς στον τόπο μας τέτοιο σύστημα δεν υφίσταται ενώ από την αναγκαιότητα υλοποίησης της Εθνικής Πολιτικής για την αξιοποίηση του Ορυκτού Πλούτου της χώρας είναι φανερό ότι απαιτείται ένας φορέας που να φιλοξενεί και να διαχειρίζεται το σύνολο των γεωχωρικών δεδομένων που σχετίζονται με την έρευνα αλλά και την εκμετάλλευση  των ορυκτών πρώτων υλών στον τόπο μας.

[Πέτρος Τζεφέρης][Tzeferis Petros]

Νέο ρεκόρ παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από λιγνίτη το 2013 στη Γερμανία!

Αιολικά; Ποιά αιολικά; Φωτοβολταϊκά; Ποιά φωτοβολταϊκά;
Όπως γράφει το SPIEGEL, η Γερμανία έκανε το 2013 νέο ρεκόρ παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από λιγνίτη την τελευταία 20ετία! Και όπως βλέπετε στο διάγραμμα, που δείχνει τα στοιχεία παραγωγής του 2010 και 2011, η βασική πηγή ηλεκτροδότησης της Γερμανίας είναι το κάρβουνο και η συμμετοχή του αυξάνεται συνέχεια!

Το 1990, αμέσως μετά την ενοποίηση με την Ανατολική Γερμανία, η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από λιγνίτη ήταν 171TWh, με όλα όμως τα παλιά εργοστάσια της Ανατολικής Γερμανίας σε λειτουργία! Από τότε πολλά εργοστάσια έκλεισαν, αλλά το 2013 η παραγωγή έφθασε τις 162TWh, σύμφωνα με τα προσωρινά στοιχεία της AG EnergieBilanzen.

Η αύξηση αυτή οφείλεται στο ό,τι το 2012 μπήκαν σε λειτουργία λιγνιτικές μονάδες με συνολικά 2.743MW, πολύ περισσότερα από τα 1.321MW που αποσύρθηκαν λόγω παλαιότητας.

Αυτό φυσικά έχει ως αποτέλεσμα να αυξάνονται οι εκπομπές CO2 της Γερμανίας, κάτι που δεν αρέσει στους Πράσινους, οι οποίοι κάλεσαν την κυβέρνηση "να αυξήσει το φόρο στις εκπομπές CO2, προκειμένου να γίνει πιο ανταγωνιστικό το φυσικό αέριο, που είναι πιο φιλικό προς το κλίμα".

Η συνέχεια και όλο το πρωτότυπο κείμενο εδώ

A day of minerals!

We all use and depend on the earth’s mineral resources. Minerals extracted from the earth underpin every aspect of our daily life including the food we eat, the homes we live in, the power we use,where we work and how we travel and communicate with others.The importance of minerals in everyday life is however hardly recognized by the vast majority of people although, as mentioned earlier, the average person consumes and uses tens of tons of minerals every year. Day after day, from the early morning to the late evening, there will be many activities relied on, and likewise, many products consumed and used, containing minerals.

How we use minerals

Turning on the electric light switch in the morning, for example, we need to use copper and aluminium products, whereas for coffee drinking, we use pots made of silica sand or feldspar. Taking a shower requires water supply pipes often made by copper, iron, nickel and chromium. Brushing our teeth with toothpaste we use calcium carbonate, phosphate, gypsum, fluorite and dolomite.The car we drive on our way to work is composed of many different components that were manufactured from minerals. The tires use calcium carbonate and clay. All the glassy parts are made from silica sand and feldspar. The engine is made out of iron, lead, molybdenum, chromium, nickel and zinc. Getting to the office and turning on the computer we use products manufactured from gold, silica, nickel, aluminium, zinc, iron and thirty other metals, all derived from minerals. When coming home in the evening, by warming up our meal we use the microwave oven made from silica, copper, gold, iron and nickel. We enjoy our refreshments in a glass or ceramic mug of silica,calcium carbonate and feldspar, watching at the same time the television made of components using silica, iron, copper, aluminium and nickel.

continued here

Jingle Bells ή Κλαγγηδόν κλαγγηδόν !

Αν αναρωτιέστε πώς θα ήταν το Jingle Bells (ένα τραγούδι του 1857 μ.Χ.) στα Αρχαία Ελληνικά, ιδού η απάντηση:

Κλαγγηδόν κλαγγηδόν
Κλαγγή πανταχή
Ελαύνομεν και χαίρομεν
Μονοζύγω άρματι

Oh, jingle bells, jingle bells
Jingle all the way
Oh, what fun it is to ride
In a one horse open sleigh.

O καθηγητής Christopher Pellins (που από το 2003 έχει την Έδρα Regius των Ελληνικών στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης) δεν έχει μόνο χιούμορ και άρτια γνώση των αρχαίων ελληνικών αλλά και σπουδαία φαντασία!

[Πάνος Ευαγγελόπουλος]