31.10.14

UEPG: European Economic Developments in The Aggregates Industry

30.10.14

SNAP-SEE conference on Sustainable Aggregates Planning, October 2014

The partner institutions of the Sustainable Aggregates Planning in South East Europe project (SNAP-SEE) recognized that some countries in the region do not practice sustainable aggregates management and do not ensure a sustainable supply of aggregates to their economies. This can hinder resource efficiency and economic development, and potentially lead to greater negative environmental and social impacts. More consistent, integrated, resource efficient aggregates planning at the national/regional scales, increased knowledge capacity of authorities, civil society, industry and experts and the creation of long-lasting transnational, national and regional networks on aggregates were a direct response to tackle these challenges.

The goal of the Conference was to share the results of SNAP-SEE and place those results in the context of the European Innovation Partnership on Raw Materials’ call for an improved minerals policy framework.

Data_and_methodologies_Hatzilazaridou.pdf by tzeferisp
Presentations (in alphabetical order):

28.10.14

Αξίζει να πεθάνεις για την πατρίδα;




Αξίζει να πεθάνεις για την πατρίδα; αναρωτιούνται σήμερα πολλοί θιασώτες του ιστορικού κυνισμού και της ιδέας της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Οταν ξέρεις ότι η ζωή σου είναι τόσο κοντή που δεν μπορεί να δει πιο πέρα στο χρόνο; Να δει την ιστορία που χασκογελάει ειρωνικά και γράφει ανέκδοτα με το αίμα των ανθρώπων.. Να δει το συμφέρον της πατρίδας να άγεται και να φέρεται σαν τον άνεμο που τυλίγει τη σημαία στον ιστό...

Ναι αξίζει! Γιατί στο μεγαλείο αυτό δεν οδηγείσαι με την λογική. Ούτε με την ιστορική γνώση. Ο ηρωισμός απαιτεί μια στιγμή υπέρβασης και αυτοθυσίας, μια στιγμή που σφυρηλατείται όμως για μια ολόκληρη ζωή. Να μην επιτρέπεις στον φόβο να συνοδεύει τη ζωή σου. Να πιστεύεις στον άνθρωπο και την δύναμη της ψυχής. Στο μεγαλείο της αυτοθυσίας! Στην ακροτελεύτια ελπίδα ότι η θυσία δεν θα πάει χαμένη. Ελλάς, ηρώων μητέρα, μην λησμονάς τους ήρωές σου!

Χρόνια Πολλά!

Αξίζει να πεθάνεις για την πατρίδα;

24.10.14

Οι πέντε αλήθειες για τις Σπάνιες Γαίες.

[του Πέτρου Tζεφέρη] [by Tzeferis petros]

1. Οι σπάνιες γαίες (ΣΓ) δεν είναι καθόλου σπάνιες.

2. Είναι απαραίτητες οι σπάνιες γαίες για τον Πολιτισμό μας; Ναι, αν θέλουμε να συνεχίζουμε τη διαβίωσή μας με τον καταναλωτικό τρόπο που έχουμε διαχρονικά επιλέξει χρησιμοποιώντας “hi-tech” καλούδια αλλά και υβριδικά αυτοκίνητα, ανεμογεννήτριες και πολλές σύγχρονες ιατρικές εφαρμογές που στηρίζονται στα μέταλλα των ΣΓ.

3. Είναι περιβαλλοντικά ασύμφορη η εξόρυξη και επεξεργασία σπανίων γαιών; Είναι αλήθεια ότι ορισμένα «κοιτάσματα» ΣΓ περιέχουν σημαντικές συγκεντρώσεις θορίου (Th) και άλλων ραδιενεργών στοιχείων, των οποίων η περιβαλλοντική διαχείριση έχει ειδικές απαιτήσεις αδειοδότησης (τουλάχιστον στην Β. Αμερική και την ΕΕ) ενώ ταυτόχρονα είναι ιδιαίτερα δαπανηρή. Συνεπώς στην περίπτωση αυτή θα πρέπει για την εξόρυξη να εξετάζεται –υπό προϋποθέσεις- και η μηδενική λύση.

4. Στην Ελλάδα έχουμε Σπάνιες Γαίες; Στην Eλλάδα έχουμε «εμφανίσεις» σπανίων γαιών και πιθανολογούμε (αξιολογώντας γεωλογικά και κοιτασματολογικά δεδομένα) ότι υπάρχουν ενδεχομένως αξιοποιήσιμα κοιτάσματα.

5. Τι πρέπει να κάνουμε στο τόπο μας για τις Σπάνιες Γαίες; Πρέπει πρώτα να ολοκληρώσουμε την έρευνα για να γνωρίζουμε τι διαθέτουμε. Μετά την έρευνα, θα πρέπει να υπάρξει διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους και να εξετασθούν όλα τα σενάρια για ενδεχόμενη αξιοποίηση των αποτελεσμάτων, συμπεριλαμβανομένης και της μηδενικής λύσης.

[ΠΛΉΡΕΣ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟ CAPITAL.GR]

21.10.14

Σε αμπελώνες μετατρέπονται οι χώροι αποκατάστασης ορυχείων στην Μήλο!

Κρασί και μάλιστα υψηλών προδιαγραφών θα παράγεται από τα ορυχεία της S&B Βιομηχανικά Ορυκτά στη Μήλο, αμέσως μετά την αποκατάστασή τους.  Πρόκειται για μια  νέα εποχή στη σχέση της S&B Βιομηχανικά Ορυκτά με τη Μήλο αλλά και γενικότερα για τις δυνατότητες που αναδεικνύονται μέσα από την περιβαλλοντική αποκατάσταση των ορυχείων και την απόδοσή τους σε νέες χρήσεις.

Το πολυάριθμο ακροατήριο στα εγκαίνια της παραγωγικής μονάδας στο ορυχείο του Τράχηλα, άκουσε τον πρόεδρο της S&B κ. Οδυσσέα Κυριακόπουλο και τον διευθυντή νοτιοανατολικής Ευρώπης κ. Θανάση Κεφάλα, να αναπτύσσουν  για τις νέες παραγωγικές δυνατότητες που δημιουργούνται καθώς και τις νέες θέσεις εργασίες που θα προκύψουν.

Το έργο έχει αναπτυχθεί σε έκταση 60 στρεμμάτων με 18.500 κλήματα ενώ απασχολεί αρχικά 2 άτομα. Μελλοντικά με την ανάπτυξη της παραγωγικής διαδικασίας θα απασχολούνται 10 μόνιμοι και 40 εποχιακοί εργαζόμενοι .Με την ολοκλήρωση της παραγωγικής διαδικασίας, η επένδυση θα φθάσει στα 2,500,000€ και θα αναπτυχθεί σε 500 στρέμματα. Η εντυπωσιακή αυτή επένδυση θα δημιουργήσει ένα σπουδαίο προιόν το οποίο θα συμβάλει και στην ανάπτυξη του τουριστικού προιόντος του νησιού.

Τα εγκαίνια έγιναν από τον Σεβασμιότατο Μητροπολίτη κ. Δωρόθεο Β΄, αλλά και με την παρουσία του αεικίνητου δημάρχου  Μήλου κ. Δαμουλάκη, ο οποίος  έκανε αναφορά στις πρωτότυπες δραστηριότητες της S&B τονίζοντας ότι η εταιρεία αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση.

20.10.14

Ο αζουρίτης στο ψηφιδωτό της Αμφίπολης!


Ομως σίγουρα το μπλε φόντο του ψηφιδωτού της Αμφίπολης προέρχεται από ορυκτές ψηφίδες. Είναι πιθανότατα αζουρίτης , δηλ. ορυκτό του χαλκού, του οποίου και σήμερα η τριμμένη σκόνη χρησιμοποιείται σε φυσικές βαφές.

Mε τον αζουρίτη μοιάζει πολύ στο χρώμα, ο ημιπολύτιμος λίθος λάπις λάζουλι ή λαζουρίτης (lapis lazuli = λίθος (Λατινικά) + μπλε (Περσικά)). Η κύρια πηγή του ορυκτού λάπις λάζουλι βρισκόταν στο Αφγανιστάν, στα αρχαία λατομεία του Badakshan, τα οποία πρωτο-χρησιμοποιήθηκαν το 6.000 π.Χ. Το υλικό μεταφερόταν αρχικά στην Αίγυπτο και από εκεί στην Ευρώπη.

Μήπως όμως τελικά προερχόταν από την Ελλάδα;

Πλήρες άρθρο To ορυκτό μπλε χρώμα των ψηφίδων της Αμφίπολης!

17.10.14

Αλλοτε και τώρα...

 [by P. Tzeferis][του Πέτρου Τζεφέρη]


[Εικόνα 1 το προσωπικό της καμινείας μπροστά στο υπόστεγο των καμίνων τήξης τύπου Pilz της Ελληνικής Εταιρίας Μεταλλουργείων Λαυρίου (Αρχείου Κώστα Μάνθου)]. 

Η Ελληνική Εταιρεία Μεταλλουργείων Λαυρίου υπήρξε ιδρυτικό μέλος της "Ενώσεως εν Ελλάδι Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων" (σημερινός ΣΜΕ). Πράγματι,  η πρώτη Συνεδρίαση του προσωρινού Διοικητικού Συμβουλίου της Ενωσης, πραγματοποιήθηκε στις 28 Μαρτίου 1924, στα γραφεία της εταιρείας στο Λαύριο.


Πέτρου Τζεφέρη: Το Λαύριο και το αναπόφευκτο τίμημα της ανάπτυξης


Τo 1902 ιδρύεται στην Ελευσίνα το πρώτο εργοστάσιο παραγωγής τσιμέντου με την επωνυμία "Τσιμέντα ΤΙΤΑΝ".

Το 2014, μετά από υπερεκατονταετή σημαντική πορεία, ο Ομιλος ΤΙΤΑΝ πλέον, διαθέτει 14 εργοστάσια τσιμέντου σε 9 χώρες και στις 4 ηπείρους, απασχολεί περισσότερους από 5.400 εργαζομένους και έχει κύκλο εργασιών €1.176.000.000 (2013). Παρά την οικονομική κρίση του διεθνούς κατασκευαστικού τομέα, κατατάσσεται στις 20-30 πρώτες θέσεις διεθνώς, μεταξύ των μεγαλύτερων εταιρειών παραγωγής τσιμέντου στον κόσμο. Και πάντα με έδρα την Ελλάδα!

[εικόνα 2: η εικόνα από διαφήμιση της δεκαετίας του '30]

Αποκατάσταση λατομείων και προστασία της βιοποικιλότητας από την ΤΙΤΑΝ AMERICA




Το 1950 ιδρύεται η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ), με σκοπό τον εξηλεκτρισμό της χώρας, κύρια μέσω της εκμετάλλευσης του ελληνικού λιγνίτη. Το 1951, η ΔΕΗ αποκτά το λιγνιτωρυχείο Αλιβερίου και αρχίζει η κατασκευή του ατμοηλεκτρικού σταθμού ΑΗΣ Κάραβου, συνολικής ισχύος 80 MW. H εξορυκτική δραστηριότητα, περνά πλέον σε άλλη διάσταση οικονομικών μεγεθών και χρησιμότητας για τον τόπο.

Σήμερα, η ΔΕΗ ΑΕ είναι μακράν η μεγαλύτερη ελληνική εξορυκτική βιομηχανία, αφού εξορύσσει για ιδιόχρηση λιγνίτη μεγάλης εμπορικής αξίας (από 10 έως και 35 €/τον. λιγνίτη αναλόγως την θερμογόνο δύναμη και την σχέση αποκάλυψης κατά την εξόρυξη) διατηρώντας την δεσπόζουσα θέση που κατέχει η συγκεκριμένη εταιρεία μεταξύ των λιγνιτοπαραγωγών σε διεθνές επίπεδο (3η θέση στην ΕΕ και μεταξύ των 10 μεγαλύτερων παραγωγών λιγνίτη παγκοσμίως).

[εικόνα 3 Αλιβέρι μεταφορά λιγνίτη ΔΕΗ /λεύκωμα "εξορύσσοντας το φως, μνήμες και εικόνες από το λιγνίτη"

ΔΕΗ ΑΕ: ο απολογισμός του 2013 για τον λιγνίτη

15.10.14

Eργα SARMa και Snap-SEE: Παρουσιάσεις-Αποτελέσματα


Οι εταίροι των έργων  SARMa και SNAP-SEE επιμελήθηκαν τις παρουσιάσεις, οι οποίες δίνουν πολλές πληροφορίες σε διάφορα θέματα που αφορούν το σχεδιασμό και τη διαχείριση των  αδρανών υλικών.

12.10.14

Πάλι για τις σπάνιες γαίες...


Η παρατιθέμενη ενδιαφέρουσα  συνέντευξη στο   ΚΡΗΤΗ TV αλλά και η εργασία του συναδέλφου Σ. Καμενόπουλου στο  συνέδριο με τίτλο Rare Earth Elements and Eastern Mediterranean: Geopolitical and strategic importance, αμφότερες με θέμα τις σπάνιες γαίες.


Συνέντευξη στο ΚΡΗΤΗ ΤV


Final ERECON Conference



Rare Earth Elements Truman Institute v[3] by tzeferisp

9.10.14

Τεχνολογία CCS: από το Spremberg στο Saskatchewan!


To πρώτο βιομηχανικής κλίμακας εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής από κάρβουνο με χρήση της τεχνολογίας Carbon Capture & Storage (CCS- δέσμευση και αποθήκευση του CO2) είναι γεγονός.Ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (ΙΕΑ) χαιρέτησε την ιστορική έναρξη του πρώτου μεγάλου εργοστασίου με τεχνολογία CCS, λέγοντας ότι αποτελεί ιστορικό σταθμό στο δρόμο για μια οικονομία "χαμηλού άνθρακα" και ότι η συγκεκριμένη τεχνολογία είναι η μοναδική που θα μας επιτρέψει να συνεχίσουμε τη χρήση ορυκτών καυσίμων για δεκαετίες, μειώνοντας ταυτόχρονα αποφασιστικά τις εκπομπές CO2.   http://www.iea.org/topics/ccs/



Το σύστημα CCS είναι το μόνο που -ανεξάρτητα από την κριτική που έχει δεχθεί- βρίσκεται προς την ορθή κατεύθυνση εξουδετέρωσης της επικρατούσας άποψης περί δαιμονοποίησης του αέριου CO2. Η ημερομηνία 2 Οκτωβρίου 2014 θα μείνει βαθιά χαραγμένη στην ιστορία της εξέλιξης της ηλεκτροπαραγωγής και του πολιτισμού μας. Και θυμίζουμε ότι η νέα λιγνιτική μας Μονάδα, η Πτολεμαϊδα 5, που είναι ουσιαστικά ο νέος ΑΗΣ Πτολεμαϊδας, είναι σχεδιασμένη (capture ready) για να υποδεχθεί το σύστημα CCS, επομένως το θέμα δεν αφορά μόνο την πολιτεία του Καναδά, προφανώς αφορά κι εμάς.

Ας δούν το κείμενο αυτό και οι συγγραφείς των μαθητικών βιβλίων του Γυμνασίου και του Λυκείου, ώστε κάθε φορά που συσχετίζουν το κάρβουνο με τις κλιματικές αλλαγές, να αναφέρουν -ως οφείλουν-και την τεχνολογία αυτή καθώς και τη σχετική της πρόοδο. Και φυσικά ας το δουν και οι πολιτικοί μας ώστε να μην χαρακτηρίζουν πλέον "μη ώριμη" την τεχνολογία του CCS.

[του Πέτρου Τζεφέρη] [by Tzeferis Petros]

7.10.14

Αδρανή υλικά και Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα SNAP-SEE (part I)


6.10.14

Αδρανή υλικά και Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα SNAP-SEE (part II)


Περιβαλλοντικός Οδηγός Γεωθερμίας


Περιβαλλοντικός Οδηγός Γεωθερμίας by tzeferisp


Μια έκδοση του πρώην Υπουργείου Ανάπτυξης στα πλαίσια εκστρατείας ενημέρωσης του κοινού για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, συμπεριλαμβανομένης και της γεωθερμίας. Ο Οδηγός συντάχθηκε με τη συμβολή του ΚΑΠΕ και του ΙΓΜΕ.

http://www.ypeka.gr/rescampaign2008/downloads/GEOTHERMIA.pdf

5.10.14

Αδρανή υλικά και Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα SNAP-SEE


4.10.14

Η λήθη και η μεταλλευτική...

"...Από το 1950 μέχρι το 1958 την εκμετάλλευση των ορυχείων ανέλαβε εργολαβικά από την γαλλική εταιρία ο "Μεσογειακός Όμιλος" του τέως αντιπρόεδρου επί κυβερνήσεως ΕΡΕ, Ανδρέα Αποστολίδη.

Η επιχείρηση κηρύσσει πτώχευση αλλά ο κ. Αποστολίδης στο διάστημα αυτό ανεγείρει δίπλα στους τάφους  των θυμάτων της Κατοχής παραθαλάσσια βίλα...

Τα μεταλλεία μένουν σε αχρηστία. Η εταιρεία κηρύσσεται έκπτωτος.Το 1979 περιέχονται στο Ίδρυμα Γεωλογικών Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ), ενώ ο πρώην υπουργός Οικονομικών Δημήτρης  Κουλουριάνος δηλώνει ότι στο μέλλον δεν πρόκειται ποτέ να δοθεί η εκμετάλλευση τους σε ιδιώτη.

Οι μεταλλωρύχοι της Σερίφου έγιναν λατόμοι ή ψαράδες. Η εξόρυξη μεταλλεύματος από τα μεταλλεία κρίθηκε ασύμφορη.

Είναι σχεδόν σίγουρο λοιπόν ότι δεν θα λειτουργήσουν ξανά..."

[δημοσίευμα του Αλ. Αρπλιά, από το βιβλίο "Η αιματηρή απεργία των μεταλλωρύχων της Σερίφου",  ΟΜΕ]

3.10.14

Ένα συνέδριο, δύο εντυπώσεις, τρία διακυβεύματα

Του Σωτήρη Ν. Καμενόπουλου*

Πρόσφατα είχα την ευκαιρία να συμμετάσχω με ομιλία σε ένα συνέδριο γεωπολιτικού χαρακτήρα σχετικό με τους υδρογονάνθρακες στην Ανατολική Μεσόγειο. Ο τίτλος του συνεδρίου ήταν «Politics and Energy in the Eastern Mediterranean». Το συνέδριο πραγματοποιήθηκε στο Ηράκλειο μεταξύ 29 και 30 Σεπτεμβρίου. Συνδιοργανωτές του συνεδρίου ήταν το Πανεπιστήμιο Κρήτης και το Harry Truman Research Institute του Ισραήλ.

Το συνέδριο ξεχώριζε από όλα τα σχετικά συνέδρια που έχουν πραγματοποιηθεί ή θα πραγματοποιηθούν στη χώρα μας για ένα λόγο: σε αυτό συμμετείχαν να συζητήσουν για ενεργειακά ζητήματα για πρώτη φορά στη χώρα μας επιστήμονες από χώρες οι οποίες μεταξύ τους στο παρελθόν δεν διακατέχονταν με ιδιαίτερα φιλικές σχέσεις μεταξύ τους. Χώρες οι οποίες έμμεσα ή άμεσα εμπλέκονται στο γεωπολιτικό παίγνιο της περιοχής. Συγκεκριμένα συμμετείχαν επιστήμονες από την Ελλάδα, την Τουρκία, το Λίβανο, το Ισραήλ, τη Σαουδική Αραβία, την Αλγερία, και την Ιορδανία. Ακόμη μεγαλύτερη σημασία έχει το γεγονός πως όλοι αυτοί οι επιστήμονες συζήτησαν για τους τρόπους εκείνους με τους οποίους θα αξιοποιηθούν οι υδρογονάνθρακες της Ανατολικής Μεσογείου με βιώσιμο τρόπο: δηλαδή με τρόπο ώστε να αποφευχθούν οι εντάσεις και οι συγκρούσεις μεταξύ των εμπλεκομένων μερών (stakeholders).

Μεταξύ άλλων, ιδιαίτερη παρουσία υπήρξε ο καθηγητής Eytan Sheshinski ο οποίος θεωρείται ο άνθρωπος που «έχτισε» το φορολογικό σύστημα του Ισραήλ σχετικό με τα φορολογικά έσοδα του κράτους του Ισραήλ από την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων (Sheshinski law/Sheshinski Committee Ι & ΙΙ). Στο Ισραήλ τόσο το ύψος όσο και το είδος του φορολογικού συντελεστή που καθιέρωσε η Επιτροπή Sheshinski στο Ισραήλ είναι τελείως διαφορετικά σε σχέση με την Ελλάδα: 46% επί των μεικτών κερδών από τις εισπράξεις των εταιρειών. Στην Ελλάδα το αντίστοιχο ποσοστό φτάνει στο 20% επί των καθαρών κερδών (νόμος 4001/2011). Αναζητήστε την αιτία καθιέρωσης του νόμου Sheshinski στο Ισραήλ στα πιθανά mega-profits των mega-εταιρειών και την προσπάθεια του κράτoυς του Ισραήλ να αποφύγει τις περιπτώσεις εκείνες κατά τις οποίες οι mega-εταιρείες θα προσπαθήσουν μελλοντικά να αποκρύψουν κέρδη με αποτέλεσμα τα χαμηλά έσοδα του κράτους.

Το Ισραήλ θεωρείται η χώρα των start up επιχειρήσεων και των hubs. Οι σπάνιες γαίες χρησιμοποιούνται κατά κόρον σε προϊόντα των start up/hubs επιχειρήσεων.

Η Ελλάδα διαθέτει κοιτάσματα σπάνιων γαιών. Αν αυτά αποδειχθούν αξιοποιήσιμα, δημιουργείται πεδίον δόξης λαμπρό για πιθανή συνεργασία Ελληνικών και Ισραηλινών start up/hubs επιχειρήσεων σε πολλαπλά επίπεδα. Η Κρήτη με το αξιοθαύμαστο επιστημονικό της προσωπικό (Πολυτεχνείο Κρήτης, Πανεπιστήμιο Κρήτης, ΙΤΕ, ΤΕΙ Κρήτης, ΜΑΙΧ, ΙΘΑΒΙΚ) θα μπορούσε να πρωταγωνιστήσει σε αυτό. Η πολιτική βούληση κρίνεται απαραίτητη.

Στόχος της Ελλάδας πρέπει να είναι η αξιοποίηση των Ελληνικών σπάνιων γαιών με προσήλωση στα τρία σχετικά Εθνικά διακυβεύματα.

*Ο κ. Σωτήρης Ν. Καμενόπουλος είναι Υπ. Διδάκτωρ Πολυτεχνείου Κρήτης, Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων

2.10.14

Γνεύσιος Σερίφου: μια επένδυση που δεν έγινε ποτέ!



Στην εργασία αυτή περιγράφεται η μελέτη που εκπονήθηκε (το 1988) από την τ. ΕΛΕΒΜΕ. ΑΕ (Ελληνική Εταιρεία Βιομηχανικών και Μεταλλευτικών Επενδύσεων), για το γνεύσιο της Σερίφου, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως αντιολισθηρό υλικό στους αυτοκινητόδρομους.

Πράγματι, ο γνεύσιος της περιοχής Μαλεάδικο, ευρέθη σημαντικότατος σε αποθέματα (πάνω από 15.000.000 τόνους), μακριά από κάθε οικιστική ή τουριστική περιοχή, είχε ευνοϊκότερη θέση για εκμετάλλευση και επεξεργασία και ήταν εύκολη η πρόσβαση σε πλοία για θαλάσσιες μεταφορές.

Η σκοπιμότητα του έργου ήταν σαφής. Τόσο από κοινωνική άποψη (μείωση των θανατηφόρων τροχαίων ατυχημάτων-εργασία σ’ ένα νησί με 900 κατοίκους το χειμώνα) όσο και από οικονομική άποψη το έργο ήταν επιβεβλημένο να εκτελεσθεί και να παράσχει τα οφέλη του στην Ελληνική Κοινωνία και Εθνική Οικονομία.

Δυστυχώς η επένδυση αυτή ουδέποτε πραγματοποιήθηκε και συνεπώς ουδέποτε εξυπηρέτησε το σκοπό της. Πρόκειται για μια πονεμένη ιστορία που περιγράφεται αδρά από τον καθηγητή Α. Φραγκίσκο στην παρούσα εργασία, στην οποία γράφονται πολλές αλήθειες τόσο για την συγκεκριμένη περίπτωση, όσο και γενικότερα για τον τρόπο που αντιμετωπίζονται οι επενδυτικές προσπάθειες διαχρονικά στον τόπο μας.

Πλήρες άρθρο εδώ