Η πραγματική ερμηνεία του "Μολών Λαβέ"

Με ιδιαίτερη λαμπρότητα θα εορταστεί και φέτος η 197η επέτειος της 17ης Μαρτίου 1821 στη Μάνη, όπου οι Μανιάτες οπλαρχηγοί κήρυξαν τον πόλεμο κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Δείτε τις εκδηλώσεις

Με την ευκαιρία, ας πούμε κάτι που ενδιαφέρει τους Μανιάτες.

Η φράση με διαχρονική αξία "Μολών Λαβέ" που αποδίδεται στον Λεωνίδα (στη μάχη των Θερμοπυλών το 480 π.Χ.) και ερμηνεύεται ως «έλα να τα πάρεις»!

Ας δούμε σήμερα την πραγματική ερμηνεία.

Ο Λεωνίδας, όταν ο Ξέρξης του ζήτησε να παραδώση τα όπλα, του απήντησε το περίφημο «μολών λαβέ»! Το γεγονός ότι δεν γνωρίζουν πολλοί την ιδιαίτερη σημασία των λέξεων αυτών της Eλληνικής, οδήγησε τους «μεταφραστές» να μην την αποδώσουν απολύτως σωστά  και να την ερμηνεύσουν τελείως απλοϊκά ως «έλα να τα πάρεις»!  Οι ξένες μάλιστα πολεμικές ταινίες της μάχης των Θερμοπυλών το αποδίδουν ως «come and get them»!

Εντούτοις,  ο Σπαρτιάτης στρατηγός και βασιλιάς Λεωνίδας ΔΕΝ εννοούσε μόνον αυτό. Αν εννοούσε αυτό, που λένε οι όχι τόσο σχετικοί με την γλώσσα, τότε θα έλεγε «ελθών λαβέ» και όχι «μολών λαβέ».

Ο Λεωνίδας, με την αδιαφιλονίκητη φιλοπατρία του και το απαρράμιλο θάρρος του,   εννοούσε το Λακωνικό αυτονόητο, δηλ. αν το «ΑΝ ΤΟΛΜΑΣ, ΕΛΑ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΕΙΣ»!

Και θα εξηγήσω αμέσως, παρ'ότι μη φιλόλογος. Το ρήμα «μολώσκω», που τρέπεται σε «βλώσκω», έχει αόριστο «έμολον» και την μετοχή αορίστου «μολών». Γνωρίζουμε βεβαίως ότι στην Aρχαία Eλληνική γλώσσα ουσιαστικά δεν υπάρχουν συνώνυμα. Για να δηλωθεί το ρήμα «έρχομαι» ή «πηγαίνω» υπάρχουν δεκάδες τύποι, εκ των οποίων ο καθένας είχε μία ειδοποιό νοηματική διαφορά από τον άλλο και δήλωνε κάτι λίγο διαφορετικό. Έτσι το ρήμα «βλώσκω» σημαίνει έρχομαι κάπου, πηγαίνω κάπου, αφού όμως πρώτα βρίσκω τα ψυχικά αποθέματα, το θάρρος ψυχής.


Όταν λοιπόν ο Λεωνίδας απάντησε στην απαίτηση του Ξέρξη «μολών λαβέ», δεν εννοούσε «έλα να τα πάρεις» αλλά «βρες πρώτα το θάρρος και την ψυχική δύναμη και μετά έλα να τα πάρεις», «ΑΝ ΤΟΛΜΑΣ, ΕΛΑ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΕΙΣ»!

Δεν είναι μακρυά από το "ή ταν ή επί τας" αλλά και από το ρητό που αποδίδεται, σε καθαρή μανιάτικη διάλεκτο, στις Μανιάτισσες του '21, οταν ο Ιμπραήμ προσπάθησε να αποβιβαστεί στη Μάνη και τελικά ετράπη σε φυγή από τις μανιάτισες: Ειμαι η βέργα του αλμυρού, και όσα με βρούσι τα μπορού...

Δυστυχώς σήμερα αυτά είναι ψιλά γράμματα. Τα ελληνόπουλα μαθαίνουν επιστήμες, ξένες γλώσσες και τεχνολογίες, πλην όμως δεν γνωρίζουν και πολλά γράμματα, πολλώ δε μάλλον αρχαία ελληνικά.. 

Δεν χρειάζεται να είσαι φιλόλογος για να γνωρίζεις την ιστορία και την γλώσσα του τόπου σου...

Που καιρός για τέτοια, σε μια κοινωνία που έχει ποινικοποιήσει την ελληνικότητα και έχει στιγματίσει την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων. Και το μόνο που νοιάζεται είναι να καταφέρει να επιβιώσει σε έναν τόπο που δεν παράγει πλέον τίποτε.. και η αναπτυξιακή πίτα δυστυχώς,  συνεχώς συρρικνούται.. 

Που,  εις πείσμα, είναι εξαιρετικά  πλούσιος τόσο σε φυσικούς πόρους, όσο και σε πολιτισμό και ιστορία...

[Ενας μηχανικός]