Αθήνα τον Αύγουστο: σαγηνεύει με την έρημη ομορφιά της...
 |
| Αθήνα τον Αύγουστο: Τα φανάρια στο δρόμο αλλάζουν χρώματα άδικα. Ελάχιστα αμάξια κυκλοφορούν... |
Οδός (ίσως ονείρων) Ακαδημίας: 1 -2 περαστικοί εδω κι εκεί περπατούν κουρασμένα και βαριά.
Οι λιγοστές πια χλιδάτες βιτρίνες κρυμμένες πίσω από στιβαρά σιδερένια ρολά αφαιρούν την όποια αισθητικη ή.. γκλαμουριά τέλος πάντων!
Τα φανάρια στο δρόμο αλλάζουν χρώματα άδικα. Ελάχιστα αμάξια κυκλοφορούν.
Λίγο πιο μέσα στην οδό Μαυρομιχάλη ένας άντρας ταλαίπωρος σιχτιρίζει την τύχη του και την ηρωίνη, ενώ την ίδια ώρα ισιώνει- με μια τηλεκάρτα πάνω στο μαρμάρινο γιαλιστερό σκαλί δικηγορικού γραφείου- μια ακόμη"γραμμούλα"...
Στην επόμενη γωνία ένας “κουστουμάτος” στρίβει περπατώντας βιαστικά κάτω απο τον καυτό ήλιο κρατώντας ένα ωραιότατο back pack. Η γκριμάτσα που έχει στο πρόσωπό του μαρτυρά τη δυσοσμία των κάδων και όχι μόνο σ’ αυτή τη γωνιά.
Κάποιοι κοιμούνται ακόμα τα βράδια εκεί! Τους μαρτυράει πρώτα η μυρωδιά απόπατου που αν την αντέξεις και κοιτάξεις καλύτερα θα δεις ένα δυο μπουκάλια νερό μισο-άδεια και κάποια σακούλα γεμάτη, ο θεός ξέρει με τι!
Οι φιλόζωοι ξέρουν καλά πως το καλοκαίρι αυτό που λείπει στα αδέσποτα περισσότερο απο κάθε τι είναι : Το νερό!!
Ένα νεαρό ζευγάρι περιδιαβαίνει νοχελικά , τους περιμένει παρέα και φρεντακι λιγο πιο πάνω στην πλατεία.
Μια θεούσα... μα πως ξεχωρίζουν ! σχεδόν σαν τις μουσουλμάνες κι ας μη φοράνε μπουρκα ... Μαλλι γρίζο - άβαφτο (Θεός φυλάξοι!!) - πιασμένο σε ενα χαμηλό κότσο πισω στο σβέρκο. Πουκάμισο μακρυμάνικο φυσικά κατακαλόκαιρο και φούστα με πιετα λιγο πάνω απο τον αστράγαλο.
Οι φιλόζωοι ξέρουν καλά πως το καλοκαίρι αυτό που λείπει στα αδέσποτα περισσότερο απο κάθε τι είναι : Το νερό!!
Ένα νεαρό ζευγάρι περιδιαβαίνει νοχελικά , τους περιμένει παρέα και φρεντακι λιγο πιο πάνω στην πλατεία.
Μια θεούσα... μα πως ξεχωρίζουν ! σχεδόν σαν τις μουσουλμάνες κι ας μη φοράνε μπουρκα ... Μαλλι γρίζο - άβαφτο (Θεός φυλάξοι!!) - πιασμένο σε ενα χαμηλό κότσο πισω στο σβέρκο. Πουκάμισο μακρυμάνικο φυσικά κατακαλόκαιρο και φούστα με πιετα λιγο πάνω απο τον αστράγαλο.
Ολα στις “αποχρώσεις του γκρί...” Χιούμορ;;!! μπορεί ναι μπορεί και όχι..!
Ησυχία... Σχεδόν νέκρα!
Τώρα που είμαστε λίγοι, φαινόμαστε...
Είναι άραγε ο θόρυβος που κουκουλώνει κ ενώνει τόσο επιτυχημένα τις μεγάλες αντιθέσεις της πόλης μας ;
Είναι αυτή -η εφεύρεση του πολιστισμού μας- το στρες που το κάνει;
Κουκουλώνει μόνο τις αντιθέσεις της πόλης..... ή μήπως και τις δικές μας ;
[από την Χριστίνα Μαραγκού]
Ησυχία... Σχεδόν νέκρα!
Τώρα που είμαστε λίγοι, φαινόμαστε...
Είναι άραγε ο θόρυβος που κουκουλώνει κ ενώνει τόσο επιτυχημένα τις μεγάλες αντιθέσεις της πόλης μας ;
Είναι αυτή -η εφεύρεση του πολιστισμού μας- το στρες που το κάνει;
Κουκουλώνει μόνο τις αντιθέσεις της πόλης..... ή μήπως και τις δικές μας ;
[από την Χριστίνα Μαραγκού]
1 comments:
Λογοτεχνικό αλλά συνάμα και ρεαλιστικό. Δίνει μια εικόνα της, λόγω εποχής, αρεοκατοικημένης Αθήνας όπου προβάλλονται και φαίνονται τα προβλήματά της. !!!
Δημοσίευση σχολίου
Προσβλέπω σε έναν ευπρεπή διάλογο χωρίς κακόβουλα και υβριστικά σχόλια που προσβάλλουν την αισθητική μας αλλά κι εκείνη της ελληνικής γλώσσας. Εντούτοις, όλα τα σχόλια δημοσιεύονται!