6 ευρώ για ένα ταξίδι....!
 |
| Κάπου στη Σόλωνος και Θεμιστοκλέους, στις 12 το μεσημέρι... 6 ευρώ για ένα ταξίδι.... |
Προχθές κατηφόριζα τη Σόλωνος μέρα μεσημέρι γύρω στις 12. Μπροστά σε μια μεγάλη βιτρίνα ενός καταστήματος που πουλάει πιάνο κοντοστέκεται μια γριά απο αυτές που ζητιανεύουν και ψαχουλεύουν τα σκουπίδια. Περπατούσε μπροστά μου. Κοντοστάθηκε γύρισε πίσω με είδε και περίμενε!!
Εμένα περίμενε ήταν φανερό με το που με πήρε το μάτι της. Και γω το ήξερα! Πάντα το ξέρω! Μου συμβαίνει πάντα!!
Είσαι χαζή; θα σκεφτείτε. Δικαίως! Κάποιος φίλος που με γνωρίζει πολύ καλά μου έλεγε “είναι δεδομένο, το εκπέμπεις ! με κάποιο τρόπο το γράφει το μέτωπό σου ! Γι αυτό έρχονται όλοι αυτοί πάντα σε σένα” και γω γέλαγα. Ακόμη γελώ και ας ξέρω οτι είχε δίκιο.
Τους “καλώ” με κάποιον τρόπο μα είναι απίθανα διασκεδαστικό. Σε κοροϊδεύουν ή... νομίζουν ότι σε κοροϊδεύουν και σου αποσπούν 1-2 ευρώ. Είναι τόσο σημαντικό γι αυτούς να σου πουλήσουν μια ιστορία και να σε “πιάσουν” κορόιδο που το βρίσκω σχεδόν σαγηνευτικό αυτό το “παιχνίδι” μαζί τους. Κι αν είναι ξύπνιοι - που πολλές φορές είναι γατόνια αληθινά - τότε μα το θεό χαλάλι και 5 ευρω τους δίνω!!
Η γιαγιά λοιπόν με “έκοψε” για στραβάδι! Με περίμενε και όταν αναγκαστικά έφτασα δίπλα της μου ζήτησε λίγα ψιλά “δώσε μου κάτι για να φάω κορίτσι μου να'χεις κάθε καλό” !!
Έβγαλα μερικά κέρματα - δε τα μέτρησα- και της τα έδωσα!
- Ολα τα καλά να χεις!! Σ ‘ ευχαριστώ
-Να σαι καλά γιαγιά! Και συ!
- Για το καλό που μου'κανες να σου πω ποιός σε προστατεύει και ποιός στο δρόμο σου εμπόδια βάζει....
- Οχι γιαγιά ! να σαι καλά δεν θέλω να ξέρω. Νομίζω οτι όλοι μ’αγαπούν και είμαι καλά έτσι!!!
Κόβει ένα κομμάτι από ένα χαρτομάντηλο που κρατούσε και μου το βάζει σχεδον με το ζόρι στην παλάμη .
- Σφίχτο με δύναμη στο χέρι σου και αν βρεις πέτρα μαύρη μέσα του το κακό εχει φύγει! Εναν Δημήτρη τι τον έχεις....
Κατά ριπάς οι πληροφορίες... τα δόντια της λείπανε , το πρόσωπό της γεμάτο ρυτίδες μα τα ματια της σπίθες πετούσαν ! Σπίρτο. Την γούσταρα τρελά εκείνη την ώρα! Ιντριγκάριζε την κοσμοθεωρία μου!!!
Που ζεί? Είναι ημίτρελη άρα ή απλή απατεώνισσα? Πως ήταν η ζωή της τα νιάτα της; έχει παιδιά ; έχει σπίτι; Πως άραγε έχει διανύσει τη ζωή της...; Σίγουρα είναι πάνω από 65 ... μα καλά κρατιέται!
Βέβαια αυτοί οι άνθρωποι που ζουν στο δρόμο και σε κακουχίες δείχνουν συνήθως μεγαλύτεροι από όσο είναι.
Βροχή και οι δικές μου σκέψεις! Ανοίγω την παλάμη μου και τσουπ εκεί ήταν η μαύρη πετρούλα!!
Αχ και μετά σου λέει illusionists, street magic!! και κουραφέξαλα! Οχι ότι τους μειώνω , είναι τέχνη και θέλει πολύ δουλειά και ταλέντο! Αλλά η γιαγιά .... η γιαγιά ήταν θεά και ούτε μαθήματα ούτε βιβλία… street magic και απατεωνιά!! αλλά συνδυασμένα υπέροχα με ένα μοναδικό τρόπο.
Η φατσούλα της θύμιζε γιαγιά από παραμύθια ...λείπανε τα ροζ μαγουλάκια που η φύση και οι αγροί χαρίζουν, το τσάι και η ξύλινη κουνιστή πολυθρόνα!
Είμαι βλαμμένη; Ναί ίσως!! Η μάνα μου συνήθιζε να με λέει “χάπατο” ...πέρασαν σχεδόν 40 χρόνια για να την πείσω ότι ΘΕΛΩ να είμαι “χάπατο” in times!!!
H γιαγιά συνέχισε..κοιτώντας κάθε τρεις και λίγο τριγύρω μην περάσει κανας μπάτσος υποθέτω ή κάνας λογικός και της αποσπάσει το “Στραβάδι” που με επιτυχία ήδη είχε στριμώξει!!
- Αρχόντισα είσαι! Μου κανε...
- εμένα μου'δωσες λεφτά και δε θέλω άλλα . Καλό να χεις!! Βγάλε ένα χαρτονόμισμα και βάλτο εδω ! Λεφτά δε θες εσύ μα για να ξορκίσεις το κακό... μονο γι αυτό! Δε θα στο πάρω μή φοβάσαι! Βγάλε ένα χαρτονόμισμα σου λεω μη το λυπάσαι. Δικό σου θα ναι!!!
Μωρέ θα τ’ αρπάξεις σκέφτηκα και δεν θα πάρω είδηση αλλά....
- Πως σε λένε γιαγιά;
-Μαρία!
-Είσαι πολύ καλή ! πως το'κανες αυτό το κόλπο με την πέτρα; Της είπα γελώντας
- Μη λες έτσι είναι γρουσουζιά μη με κοροϊδεύεις!!! είπε θιγμένη τάχα
- Οχι οχι γιαγιά δεν σε κοροϊδεύω! Απλά είσαι φοβερή.
- Βάλε το χαρτονόμισμα τώρα και μη καθυστερείς.. εδώ στο χαρτομάντηλο
Είχα ένα 5-ευρω, το βγαλα! Το χα ξεγραμμένο πριν καν το ακουμπήσω στο χαρτομάντηλο της. Μα ήθελα να δω τη χαρά στα μάτια της... Την τσαχπινιά και τη μαεστρία την διεστραμένη ευφυία που ωριμάζει μέσα σε στο μυαλό μιας μικρο απατεώνισσας για λόγους ...ανάγκης; επιβίωσης; ή απλής διαστροφής!!! Είμαι ψυχάκι...ξέρω!!
Το άρπαξε το δίπλωσε και το έκανε ένα μικρο τετραγωνάκι, το'βαλε μες στο καθαρό χαρτομάντηλο το τσαλάκωσε’ Όλο μαζί μου το' χωσε σβέλτα στη χούφτα και μου λεει βάλτο στην τσάντα σου. Το βράδι να το ανοίξεις εκεί θα το βρεις κι όλα τα κακά μακρυά από σένα θα ναι!!!!
..και το 5ευρω σκέφτηκα μα δε το πα φωναχτά.
Χαμογέλασα... δεν το πέταξα δεν το άνοιξα. Δεν ήθελα να της χαλάσω το κόλπο. Το 5ευρω σίγουρα ήταν ήδη στο μανίκι της ή στις τσάντες που κουβαλούσε...
- Αλλά, μου κάνει σκεφτική, δεν έχεις άλλο χαρτονόμισμα? Αυτό δεν κάνει και πολλά ...
Η διεστραμένη ευφυϊα που λέγαμε.. Δεν έχει όριο! Ξανα-χαμογέλασα καλόκαρδα.
- Εντάξει φτάνει γιαγιά... Να πας να φας και να ξεκουραστείς τώρα εντάξει;
-Στο καλό κόρη μου, κάθε καλό να χεις... Και που είσαι το βράδι θα το βρείς!!!
Είσαι χαζή; θα σκεφτείτε. Δικαίως! Κάποιος φίλος που με γνωρίζει πολύ καλά μου έλεγε “είναι δεδομένο, το εκπέμπεις ! με κάποιο τρόπο το γράφει το μέτωπό σου ! Γι αυτό έρχονται όλοι αυτοί πάντα σε σένα” και γω γέλαγα. Ακόμη γελώ και ας ξέρω οτι είχε δίκιο.
Τους “καλώ” με κάποιον τρόπο μα είναι απίθανα διασκεδαστικό. Σε κοροϊδεύουν ή... νομίζουν ότι σε κοροϊδεύουν και σου αποσπούν 1-2 ευρώ. Είναι τόσο σημαντικό γι αυτούς να σου πουλήσουν μια ιστορία και να σε “πιάσουν” κορόιδο που το βρίσκω σχεδόν σαγηνευτικό αυτό το “παιχνίδι” μαζί τους. Κι αν είναι ξύπνιοι - που πολλές φορές είναι γατόνια αληθινά - τότε μα το θεό χαλάλι και 5 ευρω τους δίνω!!
Η γιαγιά λοιπόν με “έκοψε” για στραβάδι! Με περίμενε και όταν αναγκαστικά έφτασα δίπλα της μου ζήτησε λίγα ψιλά “δώσε μου κάτι για να φάω κορίτσι μου να'χεις κάθε καλό” !!
Έβγαλα μερικά κέρματα - δε τα μέτρησα- και της τα έδωσα!
- Ολα τα καλά να χεις!! Σ ‘ ευχαριστώ
-Να σαι καλά γιαγιά! Και συ!
- Για το καλό που μου'κανες να σου πω ποιός σε προστατεύει και ποιός στο δρόμο σου εμπόδια βάζει....
- Οχι γιαγιά ! να σαι καλά δεν θέλω να ξέρω. Νομίζω οτι όλοι μ’αγαπούν και είμαι καλά έτσι!!!
Κόβει ένα κομμάτι από ένα χαρτομάντηλο που κρατούσε και μου το βάζει σχεδον με το ζόρι στην παλάμη .
- Σφίχτο με δύναμη στο χέρι σου και αν βρεις πέτρα μαύρη μέσα του το κακό εχει φύγει! Εναν Δημήτρη τι τον έχεις....
Κατά ριπάς οι πληροφορίες... τα δόντια της λείπανε , το πρόσωπό της γεμάτο ρυτίδες μα τα ματια της σπίθες πετούσαν ! Σπίρτο. Την γούσταρα τρελά εκείνη την ώρα! Ιντριγκάριζε την κοσμοθεωρία μου!!!
Που ζεί? Είναι ημίτρελη άρα ή απλή απατεώνισσα? Πως ήταν η ζωή της τα νιάτα της; έχει παιδιά ; έχει σπίτι; Πως άραγε έχει διανύσει τη ζωή της...; Σίγουρα είναι πάνω από 65 ... μα καλά κρατιέται!
Βέβαια αυτοί οι άνθρωποι που ζουν στο δρόμο και σε κακουχίες δείχνουν συνήθως μεγαλύτεροι από όσο είναι.
Βροχή και οι δικές μου σκέψεις! Ανοίγω την παλάμη μου και τσουπ εκεί ήταν η μαύρη πετρούλα!!
Αχ και μετά σου λέει illusionists, street magic!! και κουραφέξαλα! Οχι ότι τους μειώνω , είναι τέχνη και θέλει πολύ δουλειά και ταλέντο! Αλλά η γιαγιά .... η γιαγιά ήταν θεά και ούτε μαθήματα ούτε βιβλία… street magic και απατεωνιά!! αλλά συνδυασμένα υπέροχα με ένα μοναδικό τρόπο.
Η φατσούλα της θύμιζε γιαγιά από παραμύθια ...λείπανε τα ροζ μαγουλάκια που η φύση και οι αγροί χαρίζουν, το τσάι και η ξύλινη κουνιστή πολυθρόνα!
Είμαι βλαμμένη; Ναί ίσως!! Η μάνα μου συνήθιζε να με λέει “χάπατο” ...πέρασαν σχεδόν 40 χρόνια για να την πείσω ότι ΘΕΛΩ να είμαι “χάπατο” in times!!!
H γιαγιά συνέχισε..κοιτώντας κάθε τρεις και λίγο τριγύρω μην περάσει κανας μπάτσος υποθέτω ή κάνας λογικός και της αποσπάσει το “Στραβάδι” που με επιτυχία ήδη είχε στριμώξει!!
- Αρχόντισα είσαι! Μου κανε...
- εμένα μου'δωσες λεφτά και δε θέλω άλλα . Καλό να χεις!! Βγάλε ένα χαρτονόμισμα και βάλτο εδω ! Λεφτά δε θες εσύ μα για να ξορκίσεις το κακό... μονο γι αυτό! Δε θα στο πάρω μή φοβάσαι! Βγάλε ένα χαρτονόμισμα σου λεω μη το λυπάσαι. Δικό σου θα ναι!!!
Μωρέ θα τ’ αρπάξεις σκέφτηκα και δεν θα πάρω είδηση αλλά....
- Πως σε λένε γιαγιά;
-Μαρία!
-Είσαι πολύ καλή ! πως το'κανες αυτό το κόλπο με την πέτρα; Της είπα γελώντας
- Μη λες έτσι είναι γρουσουζιά μη με κοροϊδεύεις!!! είπε θιγμένη τάχα
- Οχι οχι γιαγιά δεν σε κοροϊδεύω! Απλά είσαι φοβερή.
- Βάλε το χαρτονόμισμα τώρα και μη καθυστερείς.. εδώ στο χαρτομάντηλο
Είχα ένα 5-ευρω, το βγαλα! Το χα ξεγραμμένο πριν καν το ακουμπήσω στο χαρτομάντηλο της. Μα ήθελα να δω τη χαρά στα μάτια της... Την τσαχπινιά και τη μαεστρία την διεστραμένη ευφυία που ωριμάζει μέσα σε στο μυαλό μιας μικρο απατεώνισσας για λόγους ...ανάγκης; επιβίωσης; ή απλής διαστροφής!!! Είμαι ψυχάκι...ξέρω!!
Το άρπαξε το δίπλωσε και το έκανε ένα μικρο τετραγωνάκι, το'βαλε μες στο καθαρό χαρτομάντηλο το τσαλάκωσε’ Όλο μαζί μου το' χωσε σβέλτα στη χούφτα και μου λεει βάλτο στην τσάντα σου. Το βράδι να το ανοίξεις εκεί θα το βρεις κι όλα τα κακά μακρυά από σένα θα ναι!!!!
..και το 5ευρω σκέφτηκα μα δε το πα φωναχτά.
Χαμογέλασα... δεν το πέταξα δεν το άνοιξα. Δεν ήθελα να της χαλάσω το κόλπο. Το 5ευρω σίγουρα ήταν ήδη στο μανίκι της ή στις τσάντες που κουβαλούσε...
- Αλλά, μου κάνει σκεφτική, δεν έχεις άλλο χαρτονόμισμα? Αυτό δεν κάνει και πολλά ...
Η διεστραμένη ευφυϊα που λέγαμε.. Δεν έχει όριο! Ξανα-χαμογέλασα καλόκαρδα.
- Εντάξει φτάνει γιαγιά... Να πας να φας και να ξεκουραστείς τώρα εντάξει;
-Στο καλό κόρη μου, κάθε καλό να χεις... Και που είσαι το βράδι θα το βρείς!!!
Έφυγα χαμογελώντας! Η γιαγιά μου χε φτιάξει τη διάθεση και ας μου βούτηξε 6 ευρώ. Θα θελα τόσο να μπορούσα να ακούσω την ιστορία της.. να ταξιδέψω στον δικό της τόσο διαφορετικό κόσμο εκεί....
Κάπου στη Σόλωνος και Θεμιστοκλέους, στις 12 το μεσημέρι... 6 ευρώ για ένα ταξίδι....
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Προσβλέπω σε έναν ευπρεπή διάλογο χωρίς κακόβουλα και υβριστικά σχόλια που προσβάλλουν την αισθητική μας αλλά κι εκείνη της ελληνικής γλώσσας. Εντούτοις, όλα τα σχόλια δημοσιεύονται!