24.10.09

Μια φωνή ακούγεται από το βάθος: η φωνή της ....σιωπής!



Θέλεις να τα προλάβεις ολα..
Ομως δεν εχει καλό τέλος αυτός ο δρόμος..
Θέλεις να βλέπεις γύρω σου το σωστό και δίκαιο αλλά τίποτα δεν είναι ετσι...
Βροντοφωνάζεις το σωστό αλλά βλέπεις έκπληκτος τον κόσμο να φεύγει από κοντά σου. Τους δίνεις δικαιοσύνη αλλά αυτοί λαχταράνε τη συγνώμη. Φωνάζεις πολύ και αυτοί λαχταράνε τη σιωπή.
Λίγο-λίγο χάνεις την παιδική σου ματιά, μέχρις ότου ξεχνάς τελείως πως όλοι επιδιώκουμε το καλύτερο αλλά τελικά προδινόμαστε από το ίδιο μας τον εαυτό. Οσο το ξεχνάς αυτό, τόσο πιο άτεγκτος και σκληρός γίνεσαι με τους γύρω σου.
Παρατηρείς και κρίνεις τα πάντα, προσπαθείς να φτειάξεις τον κόσμο, αλλά την ίδια ώρα γεμίζεις ανεπαίσθητα, περιφρόνηση για τον κόσμο. Χωρίς να το καταλάβεις, έχεις ανεβάσει τον εαυτό σου σε ένα ψηλό θρόνο και από εκεί μετράς τους πάντες και τα πάντα με το δικό σου μέτρο. Και μιλάς πολύ, μιλάς διαρκώς... είσαι homo communicans. Νομίζεις ότι η κάθε είδους επικοινωνία σε γεμίζει αλλά στην πραγματικότητα αισθάνεσαι μόνος... Αν βρεθείς για λίγο χωρίς ιντερνετ, sms, e-mail και Facebook παθαινεις discomgoogolation...όμως δεν είναι αυτά που θα σε καταξιώσουν στον εαυτό σου..
Μπορεί να είσαι εγώ αλλά μπορεί να είσαι κι εσύ και σίγουρα δεν είμαι μόνος μου που χάνομαι μέσα σ'αυτή τη δίνη..

Συμμάζεψε όσο μπορείς το βλέμμα σου από τα μαλάματα και τη ...συνάφεια του κόσμου, περιόρισε όσο μπορείς τη διάσπαση του νού σου. Πάλεψε για τη σιωπή του νού σου. Η πολυδιάσπασή του, η περιφορά του από δω κι εκεί, χωρίς σκοπό και νόημα, θα σε διαλύσει τελείως.
Είναι η ώρα για τη σιωπή. Η σιωπή θα σε απαλλάξει από το φτωχό σου μέτρο με το οποίο μετράς τον κόσμο: το πόσο θόρυβο κάνει...
Η σιωπή θα αφήσει στην καρδιά σου χώρο για μια άλλη διάσταση..
Νέα, διαφορετική, αδιάφορη για την καθημερινή ανοησία, αδιάφορη για τη γνώμη των πολλών αλλά και των ολίγων..
Θα γίνεις άτρωτος στη συκοφαντία, την κατάκριση, τη γνώμη ή την αδιαφορία των άλλων.
Θα μπορείς να προσφέρεις χωρίς να μετράς τι κάνουν αντ'αυτού οι άλλοι.
Θα μπορείς να σκεφτείς και τη μεγάλη αυλή μας, τον πλανήτη μας και να πράξεις για αυτόν, για σένα δηλαδή.
Θα βρεις το χρόνο να αρχίσεις να διακρίνεις και τα δικά σου λάθη, τα δικά σου κρίματα. Ισως τότε μάλιστα εκπλαγείς με το πόσα πολλά είναι και δεν εχεις πλέον καμιά διάθεση και χρόνο να ασχοληθείς με τους άλλους..

Μια φωνή ακούγεται από το βάθος: η φωνή της ....σιωπής!
Ξέρω δεν μπορείς να την ακούσεις, πού καιρός...
Θα ξανάρθει όμως, θα ξανάρχεται. Και κάθε φορά, εσύ θα είσαι και πιο ευάλωτος, πιο κοντά στο άδοξο τέλος...


[το κείμενο δεν έχει καμία ...διάθεση να νουθετήσει, ποδηγετήσει, παρακινήσει, υποδείξει, συστήσει, συμβουλεύσει ή κατηχήσει κανέναν!]

[Τζεφέρης Πέτρος] [by Tzeferis Peter]

8 comments:

ΠΑΥΛΟΣ είπε...

Τους δίνεις δικαιοσύνη αλλά αυτοί λαχταράνε τη συγνώμη.

Τα είπες όλα με αυτή την φράση

Καλό 3'ημερο

Ευτυχία Μεντζελοπούλου είπε...

the sounds of silence...hello darkness my old friend..
Δυνατό και ευστοχο κειμενο για την κοσμοθεωρία των ανθρωπων σημερα καιτην αγωνια μας για το αυριο του κοσμου.Να τα δουμε ολα Λιγο πιο ησυχα,να στραφουμε στον εσωτερικο εαυτο μας για συμπαρασταση και καθοδήγηση..και ολα θα πανε καλά.
Ευχαριστουμε που μας θυμησατε την αξια της αυτοκριτικης και της αγαπης για τον εαυτο μας.

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
IxNiLaTiS είπε...

Καλή Ανάσταση, με υγεία χαρά και ευδαιμονία.

Iptamenos Ollandos είπε...

Εξαιρετική ανάρτηση! Δεν προσθέτω ούτε τελεία γιατί θα είναι πλεονασμός που λέει και ένας φίλος...

Ελπίζω να εγκρίνεις που ανεβάσαμε ένα μικρό μέρος της με σύνδεσμο για την σελίδα σου στο Simpleman Posts.

Καλή μας πνευματική Ανάσταση!

Χριστίνα είπε...

Xριστός Ανέστη!

ας είναι η σιωπη να "αναστήσει" όλες τις πληγωμένες και κουρασμένες ψυχές, απ'ότι κι αν ταλαιπωρήθηκαν αυτές !

γλυκιες ευχές με αγάπη

Ζησης είπε...

Δεν ξέρω αν κατάλαβα καλά το νόημα της ανάρτησής σου , αλλά αναρωτιέμαι:
Πως να σιωπήσω όταν δίπλα μου πεθαίνουν άνθρωποι από την πείνα;
Πως να σιωπήσω μπροστά σ΄αυτή την απάνθρωπη αδικία.
Πως να σιωπήσω όταν υπάρχουν δίλα μου δούλοι
Πως να σιωπήσω μπροστά στην οικολογική τροκρατία της θεωρίας των περιορισμένων φυσικών πόρων.
Πως να σιωπήσω μπροστά στη νέα θρησκεία , το νέο όπιο του λαού, την θεωρία για βιώσιμη ανάπτυξη;
Πως να σιωπήσω μπροστά στην ανθρώπινη δυστυχία;
Ναι γυρίζω όλη μέρα από ανάρτηση σε ανάρτηση.Γιατί περιμένω πότε επιτέλους θα πάψουν να σιωπούν αυτοί που πρέπει να μιλήσουν.Πότε θα σιωπήσουν αυτοί που δεν πρέπει να μιλούν.
Καλή σου μέρα.

Τζεφέρης Πέτρος είπε...

η ανάρτηση είναι καθαρά προσωπική και απευθύνεται σε όσους αισθάνονται ανάλογα..
Προφανώς εσύ αγαπητέ δεν την έχεις ανάγκη..
ευχαριστούμε.
Επίσης για το ενδιαφέρον θέμα με το οποίο σε πολλά σημεία συμφωνούμε.
Φυσικά και δεν υπάρχει ανάπτυξη που να είναι αειφόρος..
Το ζητούμενο δεν είναι η αειφορία..
Αλλά η ανάπτυξη,η βιώσιμη, η συμβατή με τη ζωή μας..
Αυτή που δνε περιέχει μόνο οικονομική μεγέθυνση, αλλά και ποιότητα ζωής, σεβασμό σε κάθε παρακλάδι της ζωής και της φύσης..
Δυστυχώς κι αυτή είναι ακόμη ενα ασταθές μη εφαρμοσμένο μοντέλλο..
Αλλά αξίζει τον κόπο να προσπαθήσει κανείς..

Δημοσίευση σχολίου

Προσβλέπω σε έναν ευπρεπή διάλογο χωρίς κακόβουλα και υβριστικά σχόλια που προσβάλλουν την αισθητική μας αλλά κι εκείνη της ελληνικής γλώσσας. Εντούτοις, όλα τα σχόλια δημοσιεύονται!