Το «Χρυσό» μέλλον της ανάπτυξης είναι ήδη εδώ!

[Νικόλαος Αρβανιτίδης, Δρ. Οικονομικός Γεωλόγος, http://nikolaosarvanitidis.eu]

Μετά από πολλά χρόνια επιχειρηματικής εσωστρέφειας και εγκλωβισμού, μακριά από τις αξίες και την σιγουριά της πραγματικής οικονομίας, η δυναμική και το περιεχόμενο των επενδύσεων, σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλάζουν χαρακτηριστικά επιλέγοντας ολοένα και περισσότερο τους παραδοσιακά πλέον αξιόπιστους αναπτυξιακούς κλάδους όπως είναι αυτός της μεταλλευτικής βιομηχανίας πολυτίμων μετάλλων. Το σχετικά θετικό επενδυτικό κλίμα που έχει λοιπόν διαμορφωθεί βρίσκεται ακόμη σε πλήρη εξέλιξη και οι περισσότεροι συμφωνούν ότι η προοδευτικά ανοδική πορεία θα συνεχισθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η τρέχουσα αύξηση στην ζήτηση, σε συνδυασμό με εμπορικούς περιορισμούς που επιβάλλονται στην διάθεση, ανεβάζει τις τιμές των πολυτίμων μετάλλων σε διαρκώς υψηλότερα επίπεδα.

Βέβαια, η αυξανόμενη ζήτηση δεν οφείλεται μόνο στις πρόσθετες ανάγκες που προκύπτουν από τις βιομηχανικές χρήσεις των πολυτίμων μετάλλων, αλλά και από τον διαχρονικό ρόλο τους στην συγκέντρωση και αποταμίευση πλούτου με σταθερότερη γενικά αξία. Οι φόβοι που συνοδεύουν την κρίση του σημερινού οικονομικού συστήματος, με αποτέλεσμα την πτώση των χρηματιστηριακών αγορών, τον πόλεμο των νομισμάτων, την αναπτυξιακή ύφεση και την εργασιακή συρρίκνωση, οδηγούν πολλούς επενδυτές στην εξαργύρωση και μετατροπή του κεφαλαίου που διαθέτουν σε χρυσό, άργυρο, πλατίνα και παλλάδιο. Οι κεντρικές τράπεζες, που στο παρελθόν πουλούσαν μέρος του χρυσού τους, προσφεύγουν τώρα στην αγορά του για την ενίσχυση των αποθεμάτων τους. Χώρες όπως η Κίνα, η Ινδία, η Βραζιλία αντικαθιστούν τα αποθέματα των ξένων νομισμάτων (κύρια αμερικανικών δολαρίων) που έχουν, με πολύτιμα μέταλλα, γεγονός που εδραιώνει και κάνει πιο επιτακτική την μεγάλη ζήτηση τους.

Με την σημερινή εξέλιξη των πραγμάτων είναι σίγουρο ότι τα πολύτιμα μέταλλα θα συνεχίσουν να αποτελούν βασική οικονομική επιλογή των κεντρικών τραπεζών αλλά και των μεμονωμένων επενδυτών. Με την παρακάτω αναφορά στο καθένα από τα πολύτιμα μέταλλα ξεχωριστά μπορεί κάποιος να αντιληφθεί για ποιους λόγους αποτελούν αντικείμενο και προτεραιότητα πολλών νέων επιχειρηματικών πρωτοβουλιών.

• Η συγκέντρωση χρυσού αποτελεί τον ασφαλέστερο και αποτελεσματικότερο τρόπο δημιουργίας πλούτου στην ιστορία της ανθρωπότητας. Έχει διαπιστωθεί ότι ο χρυσός αντιστέκεται και διατηρεί την αξία του απέναντι σε πολιτικές και οικονομικές κρίσεις. Για τον λόγο αυτό οι τελευταίες οδηγούν συχνά σε εντατικοποίηση επενδυτικών και επιχειρηματικών κινήσεων που αφορούν στην παραγωγική εκμετάλλευση χρυσοφόρων κοιτασμάτων του πλανήτη. 
•  Ο άργυρος αποτελεί την βάση της νομισματικής πολιτικής διαφόρων χωρών, και πέρα των πολλών βιομηχανικών χρήσεων, οι τιμές του κυμαίνονται και διαμορφώνονται ανάλογα με την εκάστοτε αξία του χρυσού. Όπως και στην περίπτωση του κίτρινου μετάλλου παρατηρείται σήμερα αύξηση της κοιτασματολογικής αξιοποίησης του. 
•  Η πλατίνα και το παλλάδιο έχουν ευρεία χρήση στην βιομηχανία και παρά το γεγονός ότι δεν έχουν την ιστορική διαδρομή και αξία του χρυσού και του αργύρου, παρουσιάζουν στα τελευταία χρόνια διαρκή και δυναμική αναπτυξιακή δραστηριότητα κύρια σε ότι αφορά στην πραγματοποίηση επενδύσεων εξόρυξης και μεταλλουργίας.

Ο χρυσός και ο άργυρος βρίσκονται και αποτελούν το παραγωγικό επίκεντρο εκμετάλλευσης των πολυμεταλλικών κοιτασμάτων ΒΑ Χαλκιδικής (Ολυμπιάδας, Στρατωνίου/Μαύρων Πετρών/Πιάβιτσας, Σκουριών) και Θράκης (Περάματος, Σαππών), ενώ δυναμικό οικονομικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι περιεκτικότητες παλλαδίου, κύρια στο μετάλλευμα πορφυρικού χαλκού των Σκουριών.

Η μεταλλουργική παραγωγή πολυτίμων μετάλλων στην Ελλάδα μπορεί πλέον να θεωρηθεί ικανή πραγματικότητα, σε μια περίοδο μάλιστα που οι τιμές τους βρίσκονται στα υψηλότερα επίπεδα από ποτέ (η τιμή ουγγιάς του χρυσού αναμένεται να ξεπεράσει το φράγμα των 2.000 δολαρίων πριν το τέλος του 2011). Μαζί με το αποθεματικό δυναμικό πολυτίμων μετάλλων άλλων περιοχών, άλλων κρίσιμων ορυκτών πρώτων υλών, όπως του αντιμονίου και των σπανίων γαιών, αλλά και των βασικών μετάλλων μολύβδου, ψευδαργύρου, χαλκού, νικελίου και αλουμινίου, η παραγωγική αξιοποίηση της συνολικής μεταλλευτικής αξίας του ορυκτού πλούτου της χώρας αποτελεί ίσως την μοναδική, την αποδοτικότερη και την πιο ρεαλιστική δυνατότητα εξόδου από το σημερινό αναπτυξιακό «τέλμα».

Η εθνική, περιφερειακή και τοπική οικονομία θα έχουν πολλαπλά ανταποδοτικά οφέλη με την μορφή είσπραξης φόρων, θεσμοθέτησης ειδικών τελών, δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας και έμμεσης απασχόλησης, αύξησης της παράπλευρης επιχειρηματικότητας και ενίσχυσης των σχετικών προγραμμάτων εκπαίδευσης και έρευνας. Είναι σίγουρο ότι οι τρέχουσες επενδύσεις και οι συντεταγμένες κινήσεις του κράτους για πιθανή αξιοποίηση των δημόσιων μεταλλευτικών χώρων διαμορφώνουν συνθήκες και προοπτικές αναπτυξιακής βιωσιμότητας, και εγγυώνται ότι, και στην περίπτωση της Ελλάδας, το μέλλον που διαγράφεται μπορεί και πρέπει να είναι «χρυσό».

•  H άλλη άποψη από το Μεταλλευτικό Παρατρητήριο: γιατί ο Σόρος πουλάει χρυσό και αγοράζει Γη; 
•  Τα βαθύτερα ορυχεία του κόσμου: ο χρυσός μας φέρνει πιο …βαθιά! 
•  Πέτρου Τζεφέρη: Το δίλημμα της εξόρυξης του χρυσού