Στη γέφυρα του Μισσούρι...

Στους πυργίσκους του Μισσούρι κάθονται εκατοντάδες ναύτες, με κρεμασμένα τα πόδια τους, χωρίςνα δίνουν σημασία στην επισημότητα της στιγμής. Ο Σιγκεμίτσου που είχε χάσει το ένα του πόδι 15χρόνια πριν στη Σαγκάη, ανεβαίνει με κόπο τη σκάλα και προχωρεί προς το κατάστρωμα στηριζόμενος στο μπαστούνι του. Στο κατάστρωμα της πρύμνης, σ’ ένα τραπέζι σκεπασμένο με πράσινο χαλί βρίσκονται τα σύνεργα της συνθηκολόγησης.

Πίσω από το τραπέζι έχουν παραταχθεί οι συμμαχικές αντιπροσωπείες. Η Aυστραλία , η Nέα Ζηλανδία, ο Καναδάς, η Κίνα, η Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία, η Ολλανδία και η Ε.Σ.Σ.Δ..

Πέντε λεπτά που μοιάζουν χρόνος, κυλούν. Ο στρατηγός Mακ Άρθουρ εμφανίζεται. Ακολουθείται από τον ναύαρχο Νιμιτς και τον ναύαρχο Χώλσυ. Δύο ηττημένοι, σκελετωμένοι από τη μακρά αιχμαλωσία συμμετέχουν επίσης στο θρίαμβο: ο Άγγλος Πέρσιβαλ που παρέδωσε τη Σιγκαπούρη και ο Αμερικανός Ουαίνραϊτ που παρέδωσε το Κορέγκιντορ.

Δεν είχε προβλεφθεί κανένας λόγος. Ο Mακ Άρθουρ όμως επεφύλασσε μια έκπληξη. Μιλά. Μιλά υπέροχα. Πανηγυρίζει για την αποκατάσταση της ειρήνης. Αποκρούει κάθε πνεύμα "of distrust,malice or hatred" (υποψίας, κακίας η μίσους). Συνδέει τους νικητές με τους ηττημένους ζητώντας τους μια κοινή προσπάθεια, για να υψωθούν προς μια ευγενέστερη ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Αναλαμβάνει υποχρεώσεις, καθ όσο τον αφορά: Ως ανώτατος διοικητής των Συμμαχικών δυνάμεων αναγγέλλω τη σταθερή μου πρόθεση να προχωρήσω στην εξάσκηση των ευθυνών μου μέσα στα πλαίσια των παραδόσεων των χωρών που εκπροσωπώ, με δικαιοσύνη και ανεκτικότητα.

Ο άνεμος φυσά από το πέλαγος ανοικτά του Τόκυο και φυσά σύγχρονα από το μέλλον. Οι σημαίες κυματίζουν στον ήλιο. Η αντίθεση προς τις μελαγχολικές νυκτερινές τελετές στη Ρέιμς και στο Berlin που έφεραν τη σφραγίδα της αλαζονείας και του μίσους, είναι συγκινητική. Όπως είπε ένας Ιάπωνας αυτόπτης μάρτυρας, ο διπλωμάτης Κάζε, η γενναιόψυχη έμπνευση του Mακ Άρθουρ μετέτρεψε το Μισσούρι, πελώριαπολεμική μηχανή, σε βωμό ειρήνης.

 Οι Ιάπωνες υπογράφουν. Οι Σύμμαχοι υπογράφουν. Στις 2 Σεπτεμβρίου του 1945, η Ιαπωνία υπογράφει τη συνθήκη παράδοσής της, σηματοδοτώντας το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η ώρα είναι 09:15. Οι Ιάπωνες αποσύρονται, ενώ τους χαιρετά στην έξοδο του πλοίου το σφύριγμα αξιωματικού και το επιτελείο του Μισσούρι σε στάση προσοχής.

 Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος τελειώνει τη 2194η ημέρα του. 61 έθνη και 100 ως 110 εκατομμύρια άνδρες πήραν μέρος σ’ αυτόν. Οι εχθροπραξίες είχαν διεξαχθεί σε μια έκταση 22 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων. Οι υλικές ζημιές δεν υπολογίσθηκαν ποτέ σε αριθμούς με ικανοποιητική προσέγγιση, αλλά είναι εκτός αμφιβολίας, ότι υπερβαίνουν κατά πολύτις ζημιές που συσσώρευσαν όλες οι προηγούμενες συγκρούσεις. Αποτελεί τίτλο τιμής για την ελαστικότητα του ανθρωπίνου γένους το γεγονός ότι η καταπληκτική αυτή δοκιμασία δεν διέκοψε παρά μόνο επί τόσο λίγα χρόνια την πορεία της ανθρωπότητας προς την πρόοδο.

[από την ιστορία του δεύτερου παγκοσμίου πολεμου, Raymond Cartie]