Πρωινά Κυριακής στο Μουσείο Ορυκτολογίας του ΕΚΠΑ

Οι ξεναγήσεις μαθητών στο Μουσείο Ορυκτολογίας και Πετρολογίας του ΕΚΠΑ γίνονται ακόμα πιο ενδιαφέρουσες. Δραστηριότητες προσαρμοσμένες σε κάθε ηλικία, διαδραστικά παιχνίδια και μία παράλληλη έκθεση έργων τέχνης.

http://museums.geol.uoa.gr/mineralogy/
https://www.facebook.com/MineralogyAndPetrologyMuseum

Χρυσοθήρες για μια μέρα οι μαθητές όλων των ηλικιών, που με επιμέλεια και ένα ταψάκι ανά χείρας αναζήτησαν μέσα σε μια πισίνα γεμάτη άμμο και νερό, κρυστάλλους. Όσοι κατόρθωσαν να πιάσουν έναν χαλαζία, αμέθυστο, φθορίτη ή σιδηροπυρίτη τον καμαρώνουν τώρα στο ράφι της βιβλιοθήκη τους ως έπαθλο . Αυτή είναι μόνο μία από τις διαδραστικές δραστηριότητες που οργάνωσε για παιδιά όλων των ηλικιών ο καθηγητής Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και διευθυντής του μουσείου Ορυκτολογίας και Πετρολογίας του ΕΚΠΑ, Αθανάσιος Κατερινόπουλος, μαζί με το προσωπικό του μουσείου και πολλούς εθελοντές του τμήματος.

Την περασμένη Κυριακή προσήλθαν περί τα 600 άτομα, παιδιά μαζί με τους γονείς τους, εξηγεί ο κ. Κατερινόπουλος, η φετινή ιδιαιτερότητα είναι ότι πλάι στην ξενάγηση και παράλληλα με τις δραστηριότητες, που είναι προσαρμοσμένες σε κάθε ηλικιακή βαθμίδα, εκτίθενται και δέκα έργα μοντέρνας Τέχνης Ελλήνων καλλιτεχνών, που έχουν εμπνευστεί από τα πετρώματα που φιλοξενούμε εδώ . Έτσι, οι επισκέπτες θα θαυμάσουν μια κατασκευή σταλαχτίτη και σταλαγμίτη από… καραμέλα, όπως και μια προσομοίωση ορυχείου έκτασης περίπου επτά μέτρων. Οι καλλιτέχνες ανταγωνίζονται τη φύση και τούμπαλιν!

Οι νεαροί φερέλπιδες… χρυσοθήρες ή απλώς γεωλόγοι θα έχουν την ευκαιρία να αποκτήσουν αυτή την πολυεπίπεδη εμπειρία και τις επόμενες δύο Κυριακές, 10 και 17 Απριλίου, εφόσον έχουν δηλώσει έγκαιρα συμμετοχή. Ήταν το καλύτερο δώρο γενεθλίων , σχολιάζει στο βιβλίο εντυπώσεων ένας μικρός επισκέπτης. Πέρα από το κυνήγι των κρυστάλλων, οι συμμετέχοντες έγιναν… ορυκτολόγοι, αφού με μπογιές και πέτρες κατασκεύασαν ορυκτά και εν συνεχεία τα ονομάτισαν και έφτιαξαν ομοιώματα υδρογείου με πλαστελίνη. Οι μεγαλύτεροι μαθητές έμαθαν τις ιδιότητες των ορυκτών στο εργαστήρι ορυκτολογίας και απάντησαν σε ερωτήσεις, προκειμένου να βρουν τον θησαυρό της Γης στο μουσείο. Φεύγοντας όλοι γνώριζαν ποιο ορυκτό είναι το «χρυσάφι των τρελών» και με ποιο πέτρωμα οι αρχαίοι… ξυρίζονταν.

Το μουσείο μεταφέρθηκε στο κτιριακό συγκρότημα του τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος στην Πανεπιστημιούπολη και ανασυστάθηκε την περίοδο 1998-2000, αλλά ο αρχικός πυρήνας των εκθεμάτων μας γυρίζει στο 1837, εποχή ίδρυσης του μουσείου. Έκτοτε, βέβαια, πολλά άλλαξαν. «Στη συλλογή προσθέτουμε κάθε χρόνο νέα εκθέματα», αναφέρει ο καθηγητής, «φέτος αγοράσαμε ένα δείγμα με σμαράγδια, που έχει κρυστάλλους μήκους άνω των 15 εκατοστών».

Σημαντικότερη, όμως, είναι η φιλοσοφία, με την οποία έχει στηθεί το μουσείο.«Παλαιά, οι επισκέπτες περνούσαν, έριχναν μια ματιά στα πετρώματα και έφευγαν, γιατί ένιωθαν ότι αυτά δεν τους αφορούσαν», διηγείται ο κ. Κατερινόπουλος, που εμπνεύστηκε μια διαφορετική, ολιστική προσέγγιση του αντικειμένου. «Εμείς θελήσαμε να πείσουμε ότι αυτά τα πετρώματα σχετίζονται με την καθημερινή ζωή», επισημαίνει ο ίδιος. «Στις ξεναγήσεις τους διηγούμαστε για τις στοές στα μεταλλεία του Λαυρίου και τον ρόλο που έπαιξε η πόλη στην αρχαιότητα»,συμπληρώνει,«όπως και ανέκδοτες ιστορίες, για το δώρο –τη γαλαζοπράσινη aqua marina– που έκανε η Αλεξάνδρα Ρομανόφ στον αρραβωνιαστικό της…». Τα παραπάνω αποτελούν το περιεχόμενο των σταθερών ξεναγήσεων όλα τα πρωινά στο πανεπιστημιακό μουσείο, που είναι ανοιχτό από τις 9 π.μ. έως τις 3 μ.μ. «Ο κόσμος ενθουσιάζεται μόνο και μόνο από την ύπαρξη του μουσείου», περιγράφει η γεωλόγος, δρ Ιφιγένεια Μεγρέμη, «την Κυριακή, μάλιστα, πολλοί ήταν οι γονείς που μας ζήτησαν κατ’ εξαίρεση να συμμετάσχουν στα διαδραστικά παιχνίδια!».

[ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 09/04/2016, της Ιωάννας Φωτιάδη]