Ηφαίστειο Dallol: ένα από τα φυσικά θαύματα του κόσμου...

Ηφαίστειο Dallol της Αιθιοπίας, ένα από τα πιο παράξενα τοπία στον πλανήτη, ένα εκθαμβωτικό κίτρινο-πρασινο-πορτοκαλί τοπίο, γεμάτο κρατήρες και θερμοπίδακες... Το χρώμα οφείλεται στην ισχυρή παρουσία του θείου, του οξειδίου του σιδήρου, των μετάλλων, αλάτων και άλλων ουσιών.

Γύρω από το ηφαίστειο όξινες θερμές πηγές, πίδακες και βουνά από θείο, στήλες από αλάτι, μικροί θερμοπίδακες φυσικού αερίου και επικίνδυνες πισίνες με οξύ που απομονώνονται από το αλάτι.

Το ηφαίστειο Νταλόλ (Dallol) στο Αφάρ της Αιθιοπίας, η «κουζίνα του διαβόλου» όπως το αποκαλούν συνήθως καθώς έχει την υψηλότερη μέση θερμοκρασία στον κόσμο (34˚C) κι ακόμη είναι το μόνο χερσαίο υφαίστειο που βρίσκεται (48 μ.) κάτω από το επίπεδο της θάλασσας

Το ηφαίστειο αποτελεί ένα μεγάλο υδροθερμικό λιβάδι, το οποίο μοιάζει να βγήκε από άλλο πλανήτη!

Το Dallol έχει την υψηλότερη μέση θερμοκρασία στον κόσμο (34˚C) κι ακόμη είναι το μόνο χερσαίο υφαίστειο που βρίσκεται (48 μ.) κάτω από το επίπεδο της θάλασσας. Γύρω από το ηφαίστειο υπάρχουν όξινες θερμές πηγές, βουνά ολόκληρα από θείο, κολώνες αλατιού, μικρές οπές απ' όπου εκλύεται φυσικό αέριο και "πισίνες" γεμάτες οξέα. Όλα αυτά δημιουργούν ένα από τα πιο παράξενα τοπία στον πλανήτη.

Το Dallol βρίσκεται σε ένα από τα πιο απομακρυσμένα μέρη της Γης και πολύ λίγοι άνθρωποι ζουν στην περιοχή. Δεν είναι να απορεί κανείς γι' αυτό, αν δει τις φωτογραφίες... Πώς θα ήταν δυνατόν να υπάρχουν άνθρωποι που θα επιθυμούσαν να ζήσουν σε ένα τόσο παράξενο σκηνικό;

Ακόμη και το όνομα, στην τοπική γλώσσα του Αφάρ, κυριολεκτικά σημαίνει αποσύνθεση. Μέχρι σήμερα δε, το ηφαίστειο δεν αναφέρεται καν στα περισσότερα βιβλία Ηφαιστειολογίας.

Η πρόσβαση στην περιοχή γίνεται όλο και πιο ασφαλής, αν και η απομόνωση της Dallol από τον υπόλοιπο κόσμο δεν είναι τόσο κακό τελικά... Ίσως τελικά όλα αυτά τα όμορφα μέρη κρύβουν κάποιους κινδύνους ακριβώς για να μην μπορεί κανείς να επέμβει στην ομορφιά τους...

Τα εκθαμβωτικά χρώματα που εμφανίζονται και στις φωτογραφίες, λευκό κίτρινο, πράσινο και κόκκινο χρώμα της ώχρας, είναι λόγω της ισχυρής παρουσίας του θείου, του οξειδίου του σιδήρου, των μετάλλων, αλάτων και άλλων ουσιών.

Οι άνθρωποι που επιθυμούν να επισκεφθούν το Dallol έχουν δύο επιλογές όσον αφορά τη μεταφορά τους. Πρώτον, θα μπορούσαν να να νοικιάσουν μία καμήλα - πάνε με καραβάνι στην περιοχή για τους τουρίστες. Αν δεν αρέσκονται σε αυτό το είδος του ταξιδιού, μπορούν να νοικιάσουν ένα όχημα 4WD από την κοντινή πόλη Mekele. Η περιοχή στην οποία βρίσκεται το Dallol δεν ήταν ανοιχτή στους ξένους μέχρι το 2001 και ακόμη και σήμερα μια ένοπλη φρουρά υπάρχει εκεί μόνιμα.

Το Dallol είναι ουσιαστικά μία έκρηξη ηφαιστειακού κρατήρα. Δημιουργήθηκε όταν βασαλτικό μάγμα ενώθηκε με το αλάτι που υπάρχει στην περιοχή και το νερό. Αυτό προκάλεσε στη συνέχεια μια τεράστια έκρηξη κάτω από την επιφάνεια της γης. Το μάγμα ευρισκόμενο σε ανοδική πορεία, ήρθε σε επαφή με το νερό του εδάφους. Καθώς το μάγμα είναι τόσο πολύ ζεστό, το νερό εξατμίζεται αμέσως. Το αποτέλεσμα ήταν μια τεράστια έκρηξη από πέτρες, τέφρα, νερό και ατμό - κυριολεκτικά ηφαιστειακές βόμβες (λιωμένο πέτρωμα που ψύχεται και στερεοποιείται, πριν φτάσει στο έδαφος).

Η τελευταία έκρηξη του ηφαιστείου συνέβη το 1926 και μετά από αυτήν, η περιοχή έγινε γνωστή - σε περιορισμένη όμως κλίμακα. Ωστόσο, η περιοχή παρέμεινε ουσιαστικά άγνωστη στους περισσότερους μέχρι πρόσφατα - απλώς και μόνο επειδή το περιβάλλον δείχνει εχθρικό, η ζέστη στην περιοχή είναι αφόρητη και ο κίνδυνος από τις τοξικές αναθυμιάσεις είναι υπαρκτός.

Κατά ένα περίεργο τρόπο η περιοχή δεν έχει χαρακτηριστεί ως Εθνικό Πάρκο ή περιοχή ιδιαίτερου επιστημονικού ενδιαφέροντος τόσα χρόνια, αλλά αυτή τη στιγμή το ενδεχόμενο αυτό εξετάζεται.

Ωστόσο, οι εντάσεις μεταξύ Αιθιοπίας και Ερυθραίας στη γύρω περιοχή σε συνδυασμό με τις ληστείες από ντόπιους, σημαίνει ότι την τοποθεσία επισκέπτονται μόνο μερικές εκατοντάδες άνθρωποι κάθε χρόνο.

Το ηφαίστειο περιβάλλεται από μια τεράστια έκταση με αλμυρό νερό, μέσα από το οποίο αναβλύζουν αέρια από μικρές οπές.Οι φουσκάλες που φαίνονται στην επιφάνεια, δημιουργούνται από το θείο που φθάνει σε θερμοκρασία βρασμού.

Το αλάτι της Danokil που φθάνει σε βάθος 136.8 μέτρων κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, αναμιγνύεται με ηφαιστειογενή πετρώματα όπως το θείο και δημιουργούν πεζούλια και μοναδικές άλλες κοσμικές "κατασκευές". Θερμοπίδακες κοσμούν το χώρο σε όλη την επιφάνεια της περιοχής. Τοξικό αέριο εκλύεται συχνά από τους πολυάριθμους θερμοπίδακες, συχνά χωρίς προειδοποίηση. Γύρω από την περιοχή υπάρχουν κουφάρια μικρών ζώων, που έχουν πεθάνει από τις αναθυμιάσεις.

Μόνο οι πιο αφοσιωμένοι ηφαιστειολόγοι και τουρίστες που αναζητούν την περιπέτεια γνωρίζουν αυτό το καταπληκτικό μέρος. Ωστόσο, η ζημιά που έχουν κάνει μερικοί (αν και κατά λάθος) στις ευαίσθητες δομές, είναι ήδη αισθητή.

Η πρόσβαση στην περιοχή γίνεται όλο και πιο ασφαλής, αν και η απομόνωση της Dallol από τον υπόλοιπο κόσμο δεν είναι τόσο κακό τελικά... Ίσως τελικά όλα αυτά τα όμορφα μέρη κρύβουν κάποιους κινδύνους ακριβώς για να μην μπορεί κανείς να επέμβει στην ομορφιά τους...

[Επιμέλεια: Π. Τζεφέρης]