Ο λαϊκισμός της ...τέταρτης εξουσίας.

Παρακολουθώντας από την τηλεόραση όλα όσα εκτυλίσσονται το τελευταίο διάστημα στη χώρα μας, βιώνεις την εξής αμφιθυμία: παρ' όλο που έχεις την ανάγκη να ενημερωθείς, θέλεις και να την κλείσεις. Όπως κάθε σοβαρή είδηση, έτσι και αυτό το αποτρόπαιο γεγονός για τη φύση, τη ζωή των συνανθρώπων μας αλλά και τη δική μας, κατάντησε μέσα από τους τηλεοπτικούς δέκτες αφορμή για να προβληθούν η ασχετοσύνη κάποιων, οι κομπασμοί κάποιων άλλων και η δίψα των περισσότερων ιδιωτικών καναλιών για υψηλή τηλεθέαση. Έχουμε σχολιάσει ξανά από αυτήν εδώ τη στήλη το θεατρινισμό κάποιων τηλεδημοσιογράφων-παρουσιαστών και την κίβδηλη προσποίησή τους ότι συμπάσχουν, ότι νιώθουν τον απλό πολίτη, καθισμένοι αναπαυτικά στις πανάκριβες πολυθρόνες τους. Ο λαϊκισμός ήταν και είναι συνώνυμος με την πολιτική εξουσία, είναι όμως συχνά απαραίτητο συνοδευτικό και της τέταρτης εξουσίας.

(απλα αντιγράφω και συνυπογράφω τη γραφή της Μαρίας-Ελένης Σπυροπούλου,πλήρες άρθρο εδώ )

Το δικό μου σχόλιο:

Ταχουμε πει και ξαναπεί από αυτο το βήμα για την τιβι..
τραλαλα, τραλαλα, μακαρόνια με κιμά...
και φυσικά: συγχαρητήρια Μαρία-Ελένη..