Είναι... λιθίου φαεινότερο ότι το Αφγανιστάν διασπάει το τρίγωνο..

[του Τζεφέρη Πέτρου] [by Tzeferis Peter]
Μέχρι πρότεινος, το τρίγωνο ανάμεσα στην Χιλή, Βολιβία και Αργεντινή θρωρούνταν το Ελ-Ντοράντο του 21ου αιώνα, αφού η περιοχή διαθέτει το 90% των παγκόσμιων αποθεμάτων σε Λίθιο. Είναι πλέον γνωστό ότι το Λίθιο είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής των τεχνολογικών εξελίξεων στην πληροφορική και ειδικότερα στον τομέα ενεργειακής τροφοδοσίας. Και όχι μόνον, αφού το Λίθιο δεν απαντάται  μόνον ως αντιμανιoκαταθλιπτικό φάρμακο αλλά βρίσκεται και στο εσωτερικό σχεδόν όλων των σύγχρονων ηλεκτρονικών συσκευών (κινητών, φορητών υπολογιστών, ψηφιακών φωτογραφικών κλπ).  Κι ακόμη χρησιμοποιείται  στους πυρηνικούς αντιδραστήρες, για την παραγωγή Τριτίου, στοιχείου, που δεν υπάρχει στην φύση και αποτελεί καύσιμο υλικό της σύντηξης. Η γενίκευση της χρήσης του Λιθίου στις μπαταρίες ενεργειακής αποθήκευσης αφορά πλέον ακόμη και τα ηλεκτρικά (και προφανώς τα υβριδικά) αυτοκίνητα, που ήδη έχουν αρχίσει να παράγονται μαζικά στην αγορά. Κι αυτό γιατί οι μπαταρίες λιθίου  συσσωρεύουν περισσότερη ενέργεια, έχουν μικρότερο βάρος από άλλα υλικά και αποφορτίζοννται σε πιο αργoύς ρυθμούς.

Η είδηση ότι η Βολιβία "Μπορεί να Γίνει η Σαουδική Αραβία του Λιθίου" κυριαρχούσε μέχρι πρότεινος, εφόσον  η Βολιβία διαθέτει το 35% των παγκοσμίων αποθεμάτων. Στις ανεμοδαρμένες ορεινές πεδιάδες των Άνδεων, ο ηγέτης των ινδιάνων της περιοχής, είναι από τους πρώτους που συμφωνούν και σιγοντάρουν την εμπλοκή της χώρας στην εξόρυξη του λιθίου,  εξηγώντας  πως η Βολιβία, η δεύτερη φτωχότερη χώρα της ηπείρου, θα παρέχει στον πλανήτη τις αναγκαίες ποσότητες λιθίου, το στοιχείο εκείνο που θεωρείται κρίσιμο για την εξάπλωση των ηλεκτρικών αυτοκινήτων. Ο πρόεδρος της χώρας, Έβο Μοράλες, έχει δηλώσει ότι η Βολιβία μπορεί να γίνει ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς λιθίου στον κόσμο, αν και μέχρι τώρα ούτε ένα ορυχείο δεν λειτουργεί στην επικράτειά της. Ο κ. Μοράλες τονίζει πως με αυτόν τον τρόπο το έθνος του θα συνεισφέρει στην καταπολέμηση της Κλιματικής Αλλαγής.. Με ποιό τρόπo αλήθεια; Μα με την μαζική παραγωγή των ορυχείων λιθίου.. Ελπίζω να το σημειώνουν καλά αυτό οι διάφοροι γνωστοί οικολογούντες, λάτρεις των οικο-καινοτόμων μεθόδων που χρησιμοποιούνται στα ηλεκτρικά και υβριδικά αυτοκίνητα..Και να το θυμούνται εξίσου καλά όταν τα οδηγούν, είτε πρόκειται για Lexus, είτε για  Toyota prius, Nissan Leaf είτε για το Piaggo MP3 Hybrid, το πρώτο υβριδικιό σκουτεράκι.. 

Από τις αρχές του χρόνου αυτού,  στο παιχνίδι του λιθίου μπήκε και το Αφγανιστάν. Προ ημερών μάλιστα, μετά την ανακοίνωση των «Νew Υork Τimes», U.S. Identifies Vast Mineral Riches in Afghanistan σχετικά με τεράστια αποθέματα μεταλλευμάτων, κυρίως χαλκού, σιδήρου και λιθίου, αξίας 1 τρισ. δολαρίων, που ανακάλυψαν αμερικανοί γεωλόγοι στο υπέδαφος του Αφγανιστάν (συνεχίζοντας το έργο των Ρώσων προκατόχων τους) , τα πράγματα φαίνεται ότι αλλάζουν ριζικά. Σύμφωνα μάλιστα με τους ειδικούς, το Αφγανιστάν θα μπορούσε να γίνει τώρα «η Σαουδική Αραβία του λιθίου», αν ληφθεί υπόψιν και το ιδιότυπο σοσιαλιστικό καθεστώς πο προσπαθεί να επιβάλλει ο Μοραλες σην Βολιβία...

Και τα ερωτήματα που τίθενται τόσο για το Αφγανιστάν, όσο και για τη Βολιβία (και όχι μόνο):

Μπορούν τα πολύτιμα και περιζήτητα κοιτάσματα να αποτελέσουν μέσα στα επόμενα χρόνια την αναπτυξιακή ατμομηχανή που θα βοηθήσει τις χώρες αυτές να βγούν από το τέλμα της φτώχειας, προσφέροντας παράλληλα στην παγκόσμια οικονομία αλλά και στο θέμα της βιώσιμης μετακίνησης και γενικότερα της κλιματικής αλλαγής; Μπορεί το λίθιο να αποτελέσει το βαρύ πυροβολικό τους; Και πόσο εύκολο αλλά και επιθυμητό είναι αυτό, σε χώρες που έχουν ελάχιστο ΑΕΠ αλλά και μηδαμινή εμπειρία στην εκμετάλλευση του υπεδάφους;

Κι από την άλλη, αν υπάρχουν ενδοιασμοί για την διαχείριση του ορυκτού πλούτου αυτού, όπως διατείνονται οι "σκεπτικιστές"  του χώρου και ακόμη ενδοιασμοί για το πως τελικά θα αξιοποιηθεί και που θα καταλήξει, τι πρέπει να γίνει; Να τον αφήσουμε στη θέση του, θεωρώντας τον ως "κατάρα" και να περιμένουμε να αλλάξει το αξιακό μας σύστημα,  να ασπαστούμε τις αρχές της "αξιοβίωτης ανάπτυξης" ώστε τελικά να μην αδικήσουμε κανένα στο παγκοσμιοποιημένο διαμοίρασμα του πλούτου; Και ως τότε; και ως πότε;  Μπορεί κανείς να βοηθήσει τον πρόεδρο μοράλες να βγεί αισίως από το δίλημμα; Ποιός νοιάζεται και ποιός μπορεί;

Recharging Bolivia: Evo Morales' Lithium Dilemma