22.6.10

Yπάρχουν αναπτυξιακές δυνατότητες στον τόπο μας;

Υπάρχουν τουλάχιστον πέντε τομείς όπου μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν να βρούμε ξανά τη θέση μας στον παγκόσμιο αναπτυξιακό χάρτη, διαμορφώνοντας σημαντικό ρόλο εντός της ΕΕ αλλά και παγκοσμίως. Ποιοι είναι αυτοί;

(α) Ο ενεργειακός τομέας. H ενέργεια, με τη μορφή κυρίως έργων αιολικής ή ηλιακής παραγωγής, η λεγόμενη «πράσινη ενέργεια». Ηδη το αρμόδιο υπουργείο ΠΕΚΑ εξήγγειλε την πραγματοποίηση επενδύσεων ύψους 16 δισ. ευρώ σε Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) έως το 2020, οι οποίες θα αυξήσουν την εγκατεστημένη ισχύ των ΑΠΕ από 4.500 MW που είναι σήμερα σε 15.000 MW, καλύπτοντας το 40% της κατανάλωσης ηλεκτρισμού της χώρας, από AΠE. Υπενθυμίζονται οι στόχοι της Ε.Ε. για 20% συμμετοχή των ΑΠΕ στο ενεργειακό ισοζύγιο της χώρας, 20% εξοικονόμηση ενέργειας και 20% μείωση των εκπομπών αερίου του θερμοκηπίου έως το 2020.
Βέβαια, η αλήθεια είναι...
Read More


ότι ήδη σήμερα στη Ρυθµιστική Αρχή Ενέργειας (ΡΑΕ) εκκρεμούν 1.214 αιτήσεις συνολικής ισχύος πάνω από 20.000 ΜW - όσο δύο φορές η σηµερινή εγκατεστηµένη ισχύς της χώρας - που αντιστοιχούν σε έργα πάνω από 30 δισ. ευρώ! Το θέμα λοιπόν δεν είναι να εξευρεθούν οι επενδυτές, αλλά το ήδη διαμορφωθέν νομοθετικό πλαίσιο, μετά την ψήφιση του Νέου Νόμου για τις ΑΠΕ (27/05/2010), να οδηγήσει σε ουσιαστικές επενδύσεις και όχι σε ένα καινούργιο φαγοπότι που θα μεταφέρει πόρους από τον φτωχό καταναλωτή στα τεχνοκρατικά ολιγοπώλια και την λεγόμενη πλουτοκρατία. Κι ακόμη να οδηγήσει σε πραγματική βιωσιμη ανάπτυξη, κι όχι απλώς πράσινα χρωματισμένη ανάπτυξη...

(β) Ο τουρισμός. Ο τουρισμός και οι υποδομές (δρόμοι, λιμάνια, μαρίνες, κ.λπ.) ένα θέμα χιλιοειπωμένο με το οποίο δεν θα ασχοληθούμε περισσότερο εδώ, αλλά που επίσης θέλει πολύ προσοχή διότι η χώρα μας έχει πληγεί βάναυσα από τον μαζικό τουρισμό της άναρχης δόμησης, της πολιτιστικής υποβάθμισης, του all inclusive και της χλωριωμένης πισίνας...

(γ) Η ναυτιλία. Η ελληνική εμπορική ναυτιλία έσωσε τον ελληνισμό αρκετές φορές στο ιστορικό, πρόσφατο ή απώτερο, παρελθόν μας. Ναι, είναι βέβαιο ότι ο κλάδος αυτός λειτουργεί με διεθνή κριτήρια. Λένε πολλοί ότι οι εφοπλιστές δεν έχουν πατρίδα. Βλέπουν τον κόσμο από ψηλά και με δική τους οπτική γωνία πάνω από κράτη και κυβερνήσεις. Αυτό είναι εν πολλοίς μία αντικειμενική πραγματικότητα, αφού ο συγκεκριμένος τομέας, δεν είναι εύκολο να περιχαρακωθεί σε εθνικά σύνορα.

Η συμμετοχή των Eλλήνων πλοιοκτητών στη διακίνηση καυσίμων είναι ιστορικά αναμφισβήτητη αλλά και εντυπωσιακή. Αυτό που πρέπει να διορθωθεί είναι η σταδιακή από-ελληνοποίηση του παραγόμενου ναυτιλιακού πλούτου, είτε με την είσοδο ξένων πληρωμάτων πάνω σε ελληνικά πλοία είτε με την αποχώρηση των διοικητικών κέντρων των ναυτιλιακών εταιριών από τις ελληνικές πόλεις και ιδιαίτερα από τον Πειραιά.

Σήμερα ένα πολύ μεγάλο μέρος των κινεζικών εξαγωγών διεξάγεται μέσω ελληνικής πλοιοκτησίας φορτηγών από κινεζικά λιμάνια προς όλο τον κόσμο.
Δεν είναι καθόλου τυχαία η εμμονή των Κινέζων να επενδύσουν στον Πειραιά. Είναι λοιπόν κατεξοχήν θέμα πολιτικής βούλησης, η επανένταξη της Ναυτιλίας στον κορμό των «βιομηχανιών» της χώρας που θα αποτελέσουν τη νέα βάση παραγωγής νέου πλούτου για τη χώρα, θέσεων εργασίας, επενδύσεων και γενικά δημιουργίας περίοπτης θέσης με το πρίσμα της «world class» δραστηριότητας.

(δ) Ο Ορυκτός Πλούτος. Ο Ορυκτός Πλούτος στον οποίο έχουμε αναφερθεί κατ’ επανάληψη από την ιστοσελίδα αυτή. Ηδη σε σχετική ημερίδα που διοργάνωσαν πρόσφατα ο Σύνδεσμος Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος και η οικονομική εφημερίδα «Εξπρές» στην Θεσσαλονίκη, ανακοινώθηκε ότι στη Β. Ελλάδα υπάρχουν εξαιρετικά αποθέματα χρυσού, αργύρου, χαλκού, μολύβδου, ψευδαργύρου και νικελίου, συνολικής αξίας 20 δισ. ευρώ, με βάση της τρέχουσες τιμές των μετάλλων. Ωστόσο, μόνο ένα πολύ μικρό μέρος αυτού του ορυκτού πλούτου αξιοποιείται σήμερα παραγωγικά, όπως σημείωσε με νόημα ο γενικός διευθυντής του Ινστιτούτου Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΙΓΜΕ) Κ. Μακεδονίας, Νίκος Αρβανιτίδης. Είναι επίσης θέμα πολιτικής βούλησης η αξιοποίηση του ορυκτού μας πλούτου, όπως το ίδιο ακριβώς ισχύει και με τα θέματα προστασίας του περιβάλλοντος είτε κατά την εξόρυξη/αξιοποίηση των ορυκτών πρώτων υλών είτε γενικότερα.


(ε) Η πληροφορική. Eίναι παγκόσμια ανάγκη, «the next big thing», μαζί με τη βιοτεχνολογία. Επειδή βιοτεχνολογία είναι δύσκολο να αναπτύξουμε στην Ελλάδα, τουλάχιστον να είμαστε «μέσα» στην πληροφορική. Oι επενδύσεις στην πληροφορική είναι κυρίως εντάσεως «γνώσης» και όχι «υλικού κεφαλαίου». Οι παραγόμενες αξίες είναι πολλαπλάσια αποδοτικές και ταχύτερες. Βλέπε Microsoft που έγινε η πιο «ακριβή» εταιρία του κόσμου σε λιγότερο από μία δεκαετία, εμπορευόμενη κυρίως πνευματική απόδοση. Βλέπε επίσης Google, που απασχολεί σε μία δεκαετία δεκάδες χιλιάδες εργαζομένους χωρίς να έχει στην παραγωγή της ούτε ένα υλικό αγαθό. Βλέπε ακόμη και το troktiko, πως κατάφερε σε ανύποπτο χρόνο να γίνει το πρώτο blog σε όλο τον κόσμο…

Η επιτυχία του σταθεροποιητικού προγράμματος της χώρας δεν θα υπάρξει αν δεν εγκατασταθούν νέα συστήματα οργάνωσης και πληροφορικής στα νοσοκομεία, τις δημόσιες προμήθειες, τον έλεγχο των τραπεζών, στο δημόσιο, στην ενίσχυση των συστημάτων είσπραξης φόρων κ.ά. Η πίεση που θα ασκηθεί από την τρόικα και τους ελεγκτές της θα είναι αφόρητη προς την κατεύθυνση αυτή. Το θέμα κι εδώ είναι να μην χαθούν και να μην πάνε σε μαύρες τρύπες τα χρήματα που πρόκειται να διατεθούν. Κι ακόμη να οδηγήσουν σε νέες θέσεις εργασίας.

Ας μη ξεχνάμε ότι ο κλάδος της πληροφορικής είναι ίσως ο πλέον πρόσφορος για την απορρόφηση των χιλιάδων νέων πτυχιούχων κάτω των τριάντα ετών, ιδίως εκείνων που σπουδάζουν σήμερα στο εξωτερικό. Αν δεν τους δώσουμε τέτοιες ευκαιρίες, θα τους χάσουμε για πάντα από τον τόπο αυτό, μία αιμορραγία που δεν πρέπει να επιτρέψουμε να συμβεί από τον εθνικό κορμό.

[στοιχεία από άρθρο του Κώστα Λουρόπουλου στην εφημερίδα ΕΧPRESS, 20.6.2010]

4 comments:

Sophia είπε...

Νομίζω ότι χάνουμε και θα χάνουμε και με αυξανόμενο ρυθμό το επιστημονικό δυναμικό της χώρας μας όχι μόνο στον τομέα της πληροφορικής (όπου, προφανώς, υπερέχουν αριθμητικά από π.χ. τους μεταλλειολογους) αλλά και σε όλους τους άλλους εφόσον δεν επενδύουμε στις πολιτικές αποφάσεις που αναδεικνύουν και προωθούν όλες αυτές τις μορφές ανάπτυξης.
Αλλά ακόμα και τώρα, μέσα στο γενικότερο πλαίσιο της κάθαρσης, της διαφάνειας και της εξυγίανσης (που, διατηρώ τις επιφυλάξεις μου κατά πόσο είναι πραγματικά ειλικρινείς και σε βάθος και κινήσεις εντυπωσιασμού και διασκέδασης της κοινής γνώμης) τα περισσότερα πράγματα που βλέπω να ανακοινώνονται και να προωθούνται, χαρακτηρίζονται κυρίως από σπασμωδικότητα, έλλειψη μακροπρόθεσμου σχεδιασμού, στόχων, και εκτίμηση των πραγματικών οφελών.
Θα φέρω σαν μικρό απειροελάχιστο παράδειγμα, το γεγονός ότι τα σχολεία φέτος θα χρηματοδοτηθούν για την αγορά διαδραστικών πινάκων (δεν θέλω καν να συζητήσω το περσινό θέμα του φορητού υπολογιστή στην Α' Γυμνασίου...) αλλά όμως, μειώνεται το προσωπικό, αυξάνεται ο αριθμός των μαθητών μέσα σε μια τάξη, η ύλη και τα βιβλία ακόμα αποτελούν αμφιλεγόμενο θέμα, βιβλιοθήκες δεν υπάρχουν, η υλικοτεχνική υποδομή των περισσότερων σχολείων μακράν απέχει από τα επιθυμητά επίπεδα, ενώ η επιμόρφωση και η κατάρτιση των εκπαιδευτικών βασίζεται κατά κύριο λόγο στην προσωπική πρωτοβουλία του καθενός και όχι σε συνεχή ανατροφοδότηση από τους επίσημους φορείς. Και οι υποστηρικτικοί μηχανισμοί που θα αμβλύνουν τα προβλήματα από τα οποία νοσεί το σχολείο ως κοινωνικός θεσμός, απλά είναι ανέκδοτο...

Τζεφέρης Πέτρος είπε...

και φυσικά υπάρχει και το θέμα του ΟΣΚ για το οποίον ο φίλος κ. Σακης Γαλιγάλης, έχει τονίσει επανειλημμένα ότι έπρεπε να έχει κλείσει "χθες":

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=14&la=1&ct=11&artid=4560599

Unknown είπε...

Να γίνουν οι 20000ΜW επενδύσεις, αν και έχω ενδοιασμούς ως προς το αν θα τηρηθούν τα περιβαλλοντικά και κοινωνικά κριτήρια, ή απλά τελικά η ανάπτυξη θα είναι «πράσινη» μεν, όχι βιώσιμη δε.
Με την 20% εξοικονόμηση τι γίνεται που σήμερα η αύξηση καλπάζει με 4% το χρόνο αν δεν απατώμαι;

Να εξορυχτεί ο ορυκτός πλούτος (αν και αυτό είναι μια πεπερασμένη πλουτοπαραγωγική πηγή και συνεπώς δεν μπορεί να θεωρηθεί «ανάπτυξη», μιας και όταν τελειώσει…), αλλά να μην καταλήξουμε πάλι να τον δίνουμε στο εξωτερικό για ένα κομμάτι ψωμί και μετά να αγοράζουμε τα προϊόντα που παράχθηκαν από αυτόν «χρυσάφι»…

ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ είπε...

Με την εξοικονόμηση ενέργειας γίνονται διάφορα σχέδια επί χάρτου επί σειρά ετών, όπως για παράδειγμα στον κτιριακό τομέα.

Εντούτοις, χωρις να θέλω να μειώσω την αξία των νομοθετηκών παρεμβάσεων, τη διαφορά θα την κάνει η επέμβαση του πολίτη που θα σκεφτεί πριν ξοδέψει ενέργεια.

Δημοσίευση σχολίου

Προσβλέπω σε έναν ευπρεπή διάλογο χωρίς κακόβουλα και υβριστικά σχόλια που προσβάλλουν την αισθητική μας αλλά κι εκείνη της ελληνικής γλώσσας. Εντούτοις, όλα τα σχόλια δημοσιεύονται!