Η υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου και τα κοιτάσματα πετρελαίου.

Eκείνο που θα ήθελα να θυμίσω είναι οτι η ελληνοτουρκική διαφορά για την υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου δημιουργήθηκε λίγο μετά την ανακάλυψη εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων πετρελαίου στον Πρίνο, το Νοέμβριο του 1973 !   Τότε όπως ειναι γνωστό παραχωρήθηκε άδεια για έρευνες στην κρατική εταιρία πετρελαίου της Τουρκίας, σε μικρή απόσταση από ελληνικά νησιά κι αυτό ήταν η αφορμή.   Το 1974 η αδειοδότηση επεκτάθηκε γεωγραφικά και σε δύο περιπτώσεις τουρκικά ωκεανογραφικά σκάφη πραγματοποίησαν έρευνες στο Αιγαίο (1974, 1976). Ολοι θυμόμαστε τα τουρκικά …ωκεανογραφικά Σισμίκ και Χώρα. Το πρόβλημα παραλίγο να οδηγήσει σε  πολεμική σύρραξη Ελλάδας - Τουρκίας το 1987, όταν το «Σισμίκ» συνοδεία πολεμικών πλοίων προσπάθησε να διεξαγάγει έρευνες σε μικρή απόσταση από την αιγιαλίτιδα ζώνη των ελληνικών νησιών. Και όλοι φυσικά θυμόμαστε το «Βυθίσατε το Χώρα..» που όμως δεν βυθίστηκε τελικά!

Και φυσικά πίσω από τα ωκεανογραφικά ήταν τότε τα δύο κοιτάσματα που ο τότε υπουργός Ενέργειας Ευάγγελος Κουλουμπής είχε καταγράψει σε άρθρο «στο Αιγαίο, έπειτα από έρευνες ειδικά σε δύο περιοχές, είμαστε σίγουροι ότι υπάρχει πετρέλαιο, το οποίο μπορεί να καλύψει ακόμη και το σύνολο των αναγκών της χώρας. Και οι δύο αυτές περιοχές αμφισβητούνται από την Τουρκία και αυτός είναι ο λόγος που έχει εμποδίσει την εκμετάλλευσή τους».

Τα δύο αυτά κοιτάσματα (κατά τον Ε. Κουλουμπή) είναι :

• το κοίτασμα στη θέση Μπάμπουρα, ανατολικά της Θάσου, το οποίο μάλιστα μας έφερε τρεις φορές στα πρόθυρα πολέμου με την γείτονα Τουρκία: το 1976, το 1982 και το 1987. «Είναι μία περιοχή που τμήματά της αμφισβητούνται από την Τουρκία (βρίσκονται μεταξύ 6 και 12 μιλίων των ελληνικών χωρικών υδάτων). Από έρευνες που έγιναν υπάρχει βεβαιότητα για πετρελαϊκό δυναμικό που κυμαίνεται από 120 έως 200 εκατομμύρια απολήψιμα βαρέλια, που θα μπορούσε να καλύψει περίπου το 40% των αναγκών της χώρας και για πολλά χρόνια».

• Το κοίτασμα στη θαλάσσια περιοχή κοντά στη Μυτιλήνη και τη Λήμνο, όπου ανήκει και η νήσος Ζουράφα. Η νήσος Ζουράφα υπάγεται διοικητικά στον Νομό Εβρου και αποτελεί το βορειανατολικότερο νησάκι των Θρακικών Σποράδων. Η «ελληνικότητα» της βραχονησίδας αμφισβητείται έντονα από την Αγκυρα, η οποία είχε συμπεριλάβει τη  Ζουράφα στο εγχειρίδιο που εξέδωσε το 1997 το τουρκικό Γενικό Επιτελείο Ναυτικού για τις "γκριζες ζώνες". Συγκεκριμένα είχε καταχωρηθεί μεταξύ των 130 βραχονησίδων, οι οποίες, σύμφωνα με την Τουρκία τελούν υπό καθεστώς αμφισβήτησης και από τότε ονομάζονται «γκρίζες ζώνες».

Με όλα τα παραπάνω δεν θέλω να αναζητήσω αφορμές για να αναθερμάνω το όνειρο του μαύρου χρυσού που θα λύσει ως δια μαγείας … τα οικονομικά προβλήματα της χώρας. Αυτό το κάνουν άλλοι. Απλώς θέλω να τονίσω ότι το θέμα της ελληνοτουρκικής υφαλοκρηπίδας σχετίζεται άμεσα με το θέμα των κοιτασμάτων πετρελαίου!

H ανάκαμψη του Πρίνου

Λύση ή... όνειρο η ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου στον ελλαδικό χώρο;