21.7.11

Αλλοίμονο στον έλληνα που δεν έχει χωριό να λημεριάσει...

Ξέρετε πώς φυτεύουν ντομάτες και μελιτζάνες;
Και πώς κλαδεύουν τις ελιές;
Αν όχι ίσως χρειαστεί να το μάθετε. Διότι tomorrow is another day...
H μέρα της χρεωκοπίας, η συνειδητοποίση της χρεωκοπίας..
Δυστυχώς η Ελλάδα δεν  μπορούσε να ζει μόνο με αυτά, που παρήγε. Ηθελε περισσότερα. Απόδειξη ότι σήμερα εισάγει το 75% και πλέον των αναγκών της σε τρόφιμα και γεωργικά προϊόντα.
Και τώρα που η ίδια η ζωή μας ξεβολεύει βίαια κι ανατρέπει όσα είχαμε συνηθίσει εδώ και δεκαετίες, κάτι πρέπει να κάνουμε.
Ας μάθουμε λοιπόν κατά που πέφτει το χωριό του πατέρα μας και του παππού μας κι ας ξεκινήσουμε από εκεί.
Tomorrow is another day...

4 comments:

Sophia είπε...

Εγώ τα ξέρω όλα αυτά... και μάντρες ξέρω να χτίζω... Και ένα σωρό άλλα... Μήπως έτσι όπως γίνεται το σχολείο πλέον, να κάνω το χόμπυ μου κεντρική μου ασχολία?

ΒΙΩΣΙΜΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ είπε...

φυσικά είσαι τυχερή. Και σύντομα βλέπω να επεκτεινεις και τα μαθήματα του σχολείου σε ενήλικες μαθητές που θέλουν να ασχοληθούν με το χόμπυ σου!

Ευτυχία Μεντζελοπούλου είπε...

Έχεις απόλυτο δίκιο.Για την δυσσάρεστη κατάσταση της οικονομίας σίγουρα ευθύνονται οι πολιτικοί μας δεκαετίες τώρα,όλων ανεξαιρέτως των μετεχόντων στη βουλή και πολλοί βέβαια παρατρεχάμενοι πλούσιοι και μη που συνεργάστηκαν όλοι αποσκοπώντας στο προσωπικό τους όφελος μόνο. Σημαντικό μέρος της ευθύνης φέρουμε και όλοι ,αλλος λογότερο άλλος περισσότερο που, λάτρεις της πόλης και της ευκολίας, δεν φροντίσαμε να κρατήσουμε επαφή με τη φύση και να μάθουμε να φτιάχνουμε την τρροφή μας,τα ρούχα μας,τη ζωή μας.Ζητάμε από τους εταίρους βοήθεια και καλά κάνουμε αφού είμαστε μια ένωση άρα αλληλοεξαρτώμενοι μεταξύ μας όλοι και όλοι πρέπει να ζούμε ικανοποιητικά.Όμως είμαστε τουλάχιστον απαράδεκτοι αν δεν αλλάξουμε τη νοοτροπία μας να την κάνουμε πιο ανθρώπινη ,εστιασμένη στο κοινό όφελος.Η αλήθεια είναι οτι ο τρόπος που λειτουργήσαμε και λειτουργούμε ως κοινωνία δεν με προδιαθέτει να περιμένω αυτή την αλλαγή.Ξέρεις όμως,οτι λατρεύω τον Ιησού Χριστό και πιστεύω βαθιά στον Θεό έτσι όπως τον εννούμε όλοι μέσα από τη θρησκεία του και τη φιλοσοφία του ο καθένας,όσοι δίνουμε ακόμα αξία στη ζωή και έτσι ελπίζω πάντα στο μεγαλείο της δύναμης της αγάπης για την οποία είναι ικανός ο άνθρωπος.Γνωρίζω προσωπικά 2 αδέκαστους και σώφρωνες έλληνες,τον πατέρα μου κι εσένα,αλλά ξέρω οτι μπορούμε να γίνουμε πολλοί περισσότεροι.

Τζεφέρης Πέτρος είπε...

ευχαριστούμε πολύ ευτυχία για τα καλά σου λόγια.
Κι εμείς ξέρουμε μια γιατρό κάπου εκεί έξω που πάντα μας αναφέρει τους ασθενείς, τα προβλήματα και την ενδεχόμενη λύση τους και ποτέ μα ποτέ, αν παίρνει μισθό ή όχι!

Μακάρι να υπάρξουν και άλλοι αλλά δεν ξέρω...

Δημοσίευση σχολίου

Προσβλέπω σε έναν ευπρεπή διάλογο χωρίς κακόβουλα και υβριστικά σχόλια που προσβάλλουν την αισθητική μας αλλά κι εκείνη της ελληνικής γλώσσας. Εντούτοις, όλα τα σχόλια δημοσιεύονται!