8.10.11

Δεν σταματώ να τραγουδώ ποτέ..

Κι ας μη μου ΄χεις χαρίσει ποτέ
ένα χάδι ως τώρα
πάντα εδώ θα γυρνώ.

Από πείσμα και τρέλα θα ζω
σε τούτη τη χώρα
ώσπου να ΄βρω νερό
γιατί ανήκω εδώ.

Τα παιδιά στην κερκίδα
είναι η μόνη σου ελπίδα - ελπίδα
πρωινός ουρανός

Σταυρωμένη πατρίδα
μες στα μάτια σου είδα
της ανάστασης φως.

Όποιος σε δει
για μια στιγμή
δίχως του πένθους
το μαύρο μανδύα.

Θα ΄σαι εσύ
θεά γυμνή
η αμαρτία του
κι η τιμωρία.

Σαν οπτασία
για μια ζωή.

Η ελπίδα δεν κουράζεται ποτέ, υπάρχει εκεί, στην κερκίδα...ΕΛΛΑΣ ΟΛΕ!

1 comments:

Ευτυχία Μεντζελοπούλου είπε...

"Θα γίνει η ανάσταση μιαν αυγή,
πώς λάμπουν την άνοιξη τα δέντρα
θα ροδαμίσει του όρθρου η μαρμαρυγή,θα ξαναγίνει το πέλαγο και πάλι το κύμα θα τινάξει την Αφροδίτη"

Δημοσίευση σχολίου

Προσβλέπω σε έναν ευπρεπή διάλογο χωρίς κακόβουλα και υβριστικά σχόλια που προσβάλλουν την αισθητική μας αλλά κι εκείνη της ελληνικής γλώσσας. Εντούτοις, όλα τα σχόλια δημοσιεύονται!