Το Kittila κι εμείς!

Στo Kittila της Φινλανδίας (Λαπωνία, αρκτικός κύκλος) δραστηριοποιείται ένα από τα μεγαλύτερα ορυχεία χρυσού σε ευρωπαϊκό έδαφος. Η εξόρυξη πραγματοποιείται με επιφανειακή εκμετάλλευση, ενώ για την εκχύλιση χρυσού χρησιμοποιείται κυανιούχο νάτριο.

Το θέμα έχει τις γνωστές προεκτάσεις που αφορούν την δική μας ή μάλλον τις δικές εκκολαπτόμενες επενδύσεις χρυσού στη Βόρειο Ελλάδα (Χαλκιδική, Πέραμα και Σάπες)

Με μια βασική διαφορά. Το μεταλλείο χρυσού στο Kittila ήδη λειτουργεί απο τις αρχές του 2009 και έχει παραγωγή τουλάχιστον 150 χιλιάδες ουγκιές χρυσού το χρόνο....

Οι μεν ισχυρίζονται ότι μια τέτοια επένδυση πρέπει να πραγματοποιηθεί όχι γιατί "ό,τι μπορεί να γίνει, πρέπει και να γίνει" αλλά γιατί θεωρούν την επένδυση τεχνικά εφικτή αλλά και βιώσιμη με την ολιστική θεωρία του όρου παρά το ορατό περιβαλλοντικό της αποτύπωμα.  Οι δε ισχυρίζονται,μεταξύ άλλων, ότι.. "άλλο Λαπωνία, άλλο Χαλκιδική" ή "άλλο Πέραμα, άλλο Λαπωνία..." Και το ζήτημα πάει κι έρχεται...

Τι πρέπει να γίνει; Μα φίλοι μου, το πρώτο πράγμα που θα έπρεπε να γίνει είναι να πάρουμε λίγο ..σύρμα. Ξέρετε τι είναι το σύρμα! Να πάρουμε το σύρμα και να τρίψουμε τις ..γωνίες. Τις γωνίες που εμφανίζονται παντού, ένθεν και εκείθεν, από την επικοινωνία μέχρι και την ουσία για το θέμα, και τελικά, σε τελευταία ανάλυση, καταδυναστεύουν και καταδικάζουν τον τόπο. Οταν λειάνουμε και απαλύνουμε τι γωνίες, μπορεί κάτι να γίνει στη συνέχεια... Αλλοιώς, πάντα θα ματώνουμε τα χέρια μας μόλις ακουμπάμε το θέμα..

[Τζεφέρης Πέτρος] [by Tzeferis Petros]