Μαύρη Μεταλλουργία..
Κάποιοι σπούδασαν Μεταλλουργία για να αξιοποιήσουν τις μεταλλευτικές πρώτες ύλες προς όφελος του τόπου και του πολίτη, εφαρμόζοντας τους κανόνες της επιστήμης και της τεχνικής. Ετσι τουλάχιστον νόμιζαν..
Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια η ιστορική αναγκαιότητα της βιώσιμης ανάπτυξης και η αυξανόμενη περιβαλλοντική ευαισθησία, έχουν εντείνει ένα καθεστώς αμφισβήτησης του μεταλλουργικού κλάδου εκ μέρους της κοινής γνώμης, ακριβώς διότι αμφισβητούνται η περιβαλλοντική και κοινωνική του διάσταση συνεισφοράς.Το θέμα πλέον δεν ειναι μόνο το «πως θα γίνει η εξόρυξη» (know how) αλλά και το «εάν θα γίνει εξόρυξη»...
Την ίδια ώρα στην διπλανή πόρτα, η μαύρη μεταλλουργία με το πρόσχημα της ανακύκλωσης ανθεί. Μαύρη για το περιβάλλον, μαύρη για τη δημόσια υγεία, μαύρη για την εθνική οικονομία, μαύρη για την ασφάλεια των εμπλεκομένων, μαύρη για τον αλλοδαπό που συνήθως κάνει τη συλλογή, μαύρη για τον ελληνα πολίτη... Κανείς ομως δεν την πειράζει, αντίθετα ορισμένοι την εκθειάζουν..
Σήμερα, αν εξαιρέσει κανείς το σιδηρονικέλιο της Λάρκο και το αλουμίνιο που παραγεται στην παραλία Διστόμου από την Αλουμίνιο Ελλάδος ΑΕ, τα μόνα μέταλλα που "παράγει" η Ελλάδα ειναι αυτά που προκύπτουν από τη μαύρη ανακύκλωση του scrap χαλκού, του μαντεμιού, του αλουμινίου κλπ., όπως τα παρουσιάζει η εκπομπή της κας Αντωνοπούλου αλλά και το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ με τίτλο «ΠΡΩΤΗ ΥΛΗ» του Χρήστου Καρακέπελη (2011).Και από την επεξεργασία των προϊόντων "κλοπής μετάλλων" που έχουν γονατίσει γέφυρες ή ολόκληρες μονάδες του ΟΣΕ μέχρι και τους σωλήνες ύδρευσης και τις σχάρες αποχέτευσης σε όλους του δήμους της Χώρας. Και φυσικά του χρυσού και του ασημιού από τα κάθε λογής αγοραπωλητήρια που ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια εκμεταλλευόμενα την ανέχεια και τη φτώχεια του κόσμου.
Στις μάντρες και τα χυτήρια της μαύρης ανακύκλωσης η μεταλλουργία στενάζει.... Τα χυτήρια ξεπλένουν τα ίχνη των προϊόντων εγκλήματος και η ελληνική πολιτεία απλώς κοιτάζει αμήχανη..
Και φυσικά η ανακύκλωση ειναι το πρόσχημα, η ουσία είναι ο παράνομος πλουτισμός!
Ο φαύλος κύκλος της μαύρης ανακύκλωσης
Ο χορός «μαύρων» εκατομμυρίων πίσω από τους 100.000 παράνομους συλλέκτες σκραπ μετάλλων της Αθήνας Πηγή: Ο χορός «μαύρων» εκατομμυρίων πίσω από τους 100.000 παράνομους συλλέκτες σκραπ μετάλλων της Αθήνας
Ανεξέλεκτες οι διαστάσεις της κλοπής μετάλλων τόσο εντός όσο κι εκτός συνόρων
Μήπως ο μεταλλουργικός κλάδος πρέπει να κοιταχτεί καλά στον καθρέφτη;
Στις μάντρες και τα χυτήρια της μαύρης ανακύκλωσης η μεταλλουργία στενάζει.... Τα χυτήρια ξεπλένουν τα ίχνη των προϊόντων εγκλήματος και η ελληνική πολιτεία απλώς κοιτάζει αμήχανη..
Και φυσικά η ανακύκλωση ειναι το πρόσχημα, η ουσία είναι ο παράνομος πλουτισμός!
Ο φαύλος κύκλος της μαύρης ανακύκλωσης
Ο χορός «μαύρων» εκατομμυρίων πίσω από τους 100.000 παράνομους συλλέκτες σκραπ μετάλλων της Αθήνας Πηγή: Ο χορός «μαύρων» εκατομμυρίων πίσω από τους 100.000 παράνομους συλλέκτες σκραπ μετάλλων της Αθήνας
Ανεξέλεκτες οι διαστάσεις της κλοπής μετάλλων τόσο εντός όσο κι εκτός συνόρων
Μήπως ο μεταλλουργικός κλάδος πρέπει να κοιταχτεί καλά στον καθρέφτη;
2 comments:
Σύμφωνοι. Μαύρη η μεταλλουργία, μαύροι αυτοί που συλλέγουν το σκραπ, μαύρα γίνονται τα πνευμόνια μας από τον τρόπο που γίνεται αυτή η “ανακύκλωση”. Κάποιοι πλουτίζουν παράνομα και το δημόσιο είναι ανίκανο να εισπράξει ένα ευρώ. Κι εδώ σύμφωνοι.
Oμολογώ ότι δεν είχα την πλήρη εικόνα και προφανώς όλο αυτό δεν έχει καμία σχέση με αυτό που “εκθειάζουμε” σαν ανακύκλωση ούτε με αυτό που περιγράφουν η Ευρωπαϊκή και η Ελληνική νομοθεσία. Το συμπέρασμα του άρθρου ποιο είναι; Αν είναι να γίνεται με τέτοιο τριτοκοσμικό τρόπο να μη γίνεται καθόλου ανακύκλωση μετάλλων; Δεν βλέπω που οδηγεί ο συλλογισμός. Μία χρήση και πέταμα; Να παράγουμε μέταλλα μόνο από πρωτογενή εξόρυξη και πρωτογενή μεταλλουργία, να ανοίγουμε συνεχώς τρύπες σα να είμαστε η τελευταία γενιά πάνω στη γη για να έχουν δουλειά και οι μεταλλειολόγοι μας;
Αυτούς που κλέβουν μέταλλα τους βάζεις φυλακή. Το ίδιο και αυτούς που υποχρεώνουν όλους εμάς να αναπνέουμε τα τοξικά τους αέρια και τους ταλαίπωρους ανασφάλιστους εργάτες να διακινδυνεύουν τις ζωές τους. Κλείνεις τις παράνομες μάντρες και τα χυτήρια της συμφοράς. Αδειοδοτείς νόμιμες μονάδες, μέσα σε οργανωμένες ΒΙ.ΠΕ. και όχι όπου λάχει, τις υποχρεώνεις να λειτουργούν σύμφωνα με όλους τους νόμους και εισπράττεις τους νόμιμους φόρους. Αυτά τουλάχιστον θα έκανε ένα κράτος αν ήταν πραγματικά κράτος και όχι το ασυνάρτητο, ασυνεχές και ασυνεπές πράγμα που έχουμε εμείς. Και πελατειακό, να μην το ξεχνάμε, γιατί όλο αυτό το παράνομο κύκλωμα κάπου "ακουμπάει". Η τραγική κατάσταση που περιγράφετε δεν αποδεικνύει τίποτα άλλο από το ότι το κράτος δεν μπορεί αλλά κυρίως ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ να βάλει τάξη. Και γνωρίζετε πολύ καλά ότι όταν το κράτος δεν θέλει να εφαρμόσει το νόμο, “αδειάζει” με την ίδια ευκολία και εμάς που διαμαρτυρόμαστε και εσάς που προσπαθείτε να κάνετε τη δουλειά σας.
Kαι σίγουρα θα μπορούσατε να μου αντιτείνετε “γιατί εσύ που λες να εφαρμοστεί ο νόμος και να γίνει η ανακύκλωση γιατί είναι μια αναγκαία δραστηριότητα, δεν λες το ίδιο για την επένδυση χρυσού στη Χαλκιδική; Γιατί εκεί να μην γίνει το έργο με πιστή εφαρμογή του νόμου;”. Η νομιμότητα δεν αναιρεί την καταστροφή, που θα είναι πολύ μεγάλη λόγω της κλίμακας και της φύσης του έργου. Όμως αν θέλουμε να ακολουθήσουμε τη λογική της νομιμότητας, η απάντηση είναι η ίδια με πριν. Στη δική μας περίπτωση η φράση “πελατειακό κράτος” έχει εκτοξευθεί σε μια εντελώς νέα διάσταση γιατί ο “πελάτης” είναι ίσως πιο ισχυρός από το “κράτος”. Ο νόμος δεν πρόκειται να εφαρμοστεί, ήδη δεν εφαρμόζεται γιατί το κράτος έχει κάνει σαφές ότι δεν αφήνει τέτοιες λεπτομέρειες να μπουν στο δρόμο της μεγάλης επένδυσης.
(συνεχίζεται)
Και για ποια νομιμότητα μιλάμε όταν η Διοίκηση δεν κατάλαβε καν τι ήταν αυτό που αδειοδότησε; Εδώ πρόκειται καθαρά για μια επένδυση μεταλλουργίας, αλλά μεταλλουργία μάλλον δεν πρόκειται να γίνει γιατί η μέθοδος που σερβίρανε στο ΥΠΕΚΑ είναι μια απάτη... Μια πειραματική μέθοδος που δεν έχει εφαρμοστεί ΠΟΤΕ όπως εγκρίθηκε για τη Χαλκιδική, με χίλια δυο προβλήματα που τα παραδέχεται και η ίδια η κατασκευάστρια εταιρεία και που στην απίθανη περίπτωση που εφαρμοστεί θα είναι ακριβώς αυτό που γράφετε: Μαύρη μεταλλουργία, μαύρη για το περιβάλλον, μαύρη για τη δημόσια υγεία, μαύρη για την ασφάλεια των εργαζομένων. Το πιθανότερο είναι ότι δεν θα γίνει και έτσι πάνε περίπατο και τα προσδοκώμενα έσοδα του Δημοσίου. Είπατε κάτι για παράνομο πλουτισμό;
Μία ερώτηση από μένα: Καταλαβαίνω την απογοήτευση των ανθρώπων που σπούδασαν μεταλλουργία με ειλικρινή διάθεση να προσφέρουν στον τόπο και στον πολίτη και όχι μόνο στην τσέπη τους. Μήπως όμως το παράπονο για την αμφισβήτηση του μεταλλουργικού κλάδου πρέπει να το απευθύνετε σε κάποιους από τους συναδέλφους σας; Σε αυτούς που στήριξαν το μεγαλύτερο πρόγραμμα αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου σε ένα ψέμμα; Κάποιοι το συνέλαβαν αυτό το σχέδιο, κάποιοι το “ντύσανε” με αληθοφάνεια, κάποιοι εξαπάτησαν την (πρόθυμη να εξαπατηθεί) Διοίκηση και το ΣτΕ. Και εξακολουθούν να κοροϊδεύουν τον κόσμο μέχρι σήμερα, νομίζοντας εν έτει 2014 ότι η γνώση είναι κλειστή, δική τους, και ότι οι πολίτες δεν έχουν πρόσβαση και δεν μπορούν να βρουν την αλήθεια. Τόση αλαζονεία... Μήπως ο μεταλλουργικός κλάδος πρέπει να κοιταχτεί καλά στον καθρέφτη;
Με εκτίμηση,
Μαρία Καδόγλου
Υ.Γ. Έχουμε πάνω από ένα χρόνο που τα λέμε αυτά και δεν έχουμε πάρει απάντηση...
Δημοσίευση σχολίου
Προσβλέπω σε έναν ευπρεπή διάλογο χωρίς κακόβουλα και υβριστικά σχόλια που προσβάλλουν την αισθητική μας αλλά κι εκείνη της ελληνικής γλώσσας. Εντούτοις, όλα τα σχόλια δημοσιεύονται!