Το Σουηδικό αναπτυξιακό πρότυπο για τη μεταλλεία

Χρησιμοποιώντας τα οικονομικά δεδομένα και μεγέθη για το 2012, τα συνολικά έσοδα, ο λεγόμενος «τζίρος», από τη μεταλλευτική δραστηριότητα ήταν για τη Σουηδία περίπου 4 δισ. ευρώ.

Από το ποσό αυτό το Σουηδικό εισέπραξε περίπου 1,2 δισ. ευρώ με τη μορφή μεταλλευτικών τελών και εταιρικών και «εν γένει» φόρων, 1,5 δισ. ευρώ διατέθηκαν σε μισθούς άμεσης απασχόλησης και εργολαβικές υπηρεσίες και 600 εκατ. ευρώ στην έρευνα, περιβαλλοντική αποκατάσταση και αλλαγές χρήσεων γης.

Το καθαρό εταιρικό κέρδος ανήλθε σε περίπου 600 εκατ. ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί στο 15% των συνολικών εσόδων.

Πλήρες άρθρο εδώ 

Αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά ότι ο Ορυκτός Πλούτος δεν ειναι σεντούκι με χρυσά νομίσματα. H αξία των ΟΠY δεν μπορεί στο σύνολό της να πιστωθεί ως χρηματική εισροή του δημοσίου είτε κάποιων μεταλλευτικών επιχειρήσεων. Η αλήθεια είναι ότι η εξόρυξη των κοιτασμάτων στο σύνολό τους απαιτεί χρόνο, χρήμα, εργασία, τεχνογνωσία και επιχειρηματικό ρίσκο. Απαιτεί σημαντική γεωτρητική ή γεωχημική έρευνα, προπαρασκευαστικά έργα, κατεργασίες μεγάλου κόστους και υψηλού ρίσκου, αγορά τεχνογνωσίας, καύσιμα, ενέργεια, μισθώματα, τέλη, φόρους, δάνεια, κινητό και ακίνητο εξοπλισμό εκμετάλλευσης, μισθούς εργαζομένων, έξοδα διοίκησης των επιχειρήσεων κλπ. Κι ακόμη έξοδα που αφορούν την αποκατάσταση περιβάλλοντος αλλά και τα αντισταθμιστικά οφέλη προς τις τοπικές κοινωνίες.

Ολα αυτά τα έξοδα θα πρέπει να αφαιρεθούν από τη εκτιμώμενη αξία των ΟΠΥ και στο τέλος παραμένει το (σημαντικά κυμαινόμενο) κέρδος της μεταλλευτικής επιχείρησης, το άμεσο όφελος της πολιτείας από μισθώματα και τέλη και το έμμεσο γενικότερο δημόσιο συμφέρον (απασχόληση, αντισταθμιστικά οφέλη, περιφερειακή ανάπτυξη κλπ).

Πέτρου Τζεφέρη: Ποια είναι η αξία του ορυκτού μας πλούτου;