Κέντρο αγροτουρισμού και στο βάθος το ..αθάνατο beach bar!

Το beach bar αυτό κατασκευάστηκε με «τα λεφτά της Ευρώπης», προκειμένου να λειτουργήσει ως Κέντρο Αγροτουρισμού, με σκοπό να συμβάλει στην τουριστική αξιοποίηση της περιοχής, στην προώθηση της παραδοσιακής λαϊκής τέχνης και στην προβολή των παραδοσιακών προϊόντων.

Μάλιστα, το high tech κτίριο χτιζόταν επί αρκετά χρόνια αλλά ολοκληρώθηκε το 2007 -παραμονές πρόωρων εθνικών εκλογών- και κόστισε ουκ ολίγα χρήματα. Εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Μόνο για τον εξοπλισμό του, διατέθηκε κονδύλι 300.000 ευρώ, προκειμένου να υπάρχουν διαδραστικές προβολές, συνεδριακές δράσεις ενώ επρόκειτο να λειτουργήσει και Σχολή Αγροτουρισμού.

«Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό αναπτυξιακό εργαλείο», έλεγε ο τότε νομάρχης, ο οποίος δεσμευόταν ότι «για τη λειτουργία του συγκεκριμένου αγροτουριστικού κέντρου, όπου θα λειτουργεί σαν χώρος προβολής της τουριστικής, πολιτισμικής, αρχαιολογικής ταυτότητας της περιοχής μας, στοχεύοντας μέσα από έναν ευρύτερο στρατηγικό αναπτυξιακό σχεδιασμό μπλα μπλα»

Πλήρες άρθρο από την Χριστίνα Ταχιάου στο protagon.gr

Την ίδια στιγμή στον ίδιο δήμο Μαρωνείας-Σαπών, η επένδυση για τα μεταλλεία βρίσκεται στο περίμενε. Δεν είναι λοιπόν μόνο τα μεταλλεία που δεν γίνονται στην Θράκη, αλλά και τα Αγροτουριστικά Κέντρα παρότι αυτά επιδοτούνται και ευλογούνται συνήθως από τις περιβαλλοντικές οργανώσεις. Φαίνονται πως και τα δύο έχουν την ίδια τύχη παρότι κάποιοι τα τοποθετούν απέναντι και ανταγωνιστικά ως δραστηριότητες. Μήπως λοιπόν άλλοι είναι οι λόγοι; Και το φόντο πρέπει να παραμείνει πάντα το ίδιο πανταχού παρόν και αθάνατο ελληνικό beach bar με ο,τιδήποτε κουβαλάει μαζί του; Ως προς την αναπτυξιακή κουλτούρα του σύγχρονου έλληνα;