29.6.16

Το γκριλιάζ, η καφετιέρα, η κο(υ)πέλα και η φλοτασιόν...

Η περίφημη "καφετιέρα" στην μονάδα καμινείας του Λαυρίου. Το υλικό προερχόμενο  από την μονάδα απαργύρωσης τροφοδοτούσε την "καφετιέρα" που παρήγαγε από τη μια τον μόλυβδο και από την άλλη μίγμα αργύρου, χαλκού, τσίγκου και μολύβδου. Μετά ακολουθούσε η φάση της απόσταξης και εν συνεχεία της παραγωγής καθαρού αργύρου στην κο(υ) πέλα δηλ. εγκατάσταση όπου γινόταν η παραγωγή του αργύρου, P. Tzeferis, www.oryktosploutos.net. 
Η Γαλλική Εταιρεία Μεταλλείων Λαυρίου, ξεκίνησε τη λειτουργία της το 1875 και έκλεισε οριστικά το 1989. Οι αναπαλαιωμένες, ορισμένες εξ αυτών,   κτιριακές εγκαταστάσεις της Εταιρείας, αποτελούν σήμερα ένα από τα σημαντικότερα μνημεία βιομηχανικής αρχαιολογίας στην Ελλάδα και διεθνώς. Ακόμα πιο σημαντικό όμως  είναι το γεγονός ότι κάποιοι άνθρωποι που δούλεψαν στην Εταιρεία αποτελούν σήμερα ζωντανές πηγές έρευνας, για τη σύνθεση της ιστορίας του Νεώτερου Μεταλλευτικού Λαυρίου.

Χελώνες χύτευσης μετάλλου, Εγκαταστάσεις ΤΠΠ Λαυρίου 2016
Το Βιοτεχνικό – Βιομηχανικό Εκπαιδευτικό Μουσείο (ΒΒΕΜ) θεωρώντας ότι η προφορική και η υλική μαρτυρία συμβάλλει στη διαμόρφωση της ιστορίας, σχεδίασε ένα Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα με τίτλο «Ανάκληση Αναμνήσεων: Τι θυμάμαι από την παλιά Γαλλική Εταιρεία Μεταλλείων Λαυρίου». Οι πρώην εργαζόμενοι μοιράζονται με τους συμμετέχοντες τις αναμνήσεις τους, από την περίοδο εργασίας τους στην Εταιρεία, ενώ ο ίδιος ο χώρος, ανενεργός πλέον σήμερα, ζωντανεύει και δίνει νόημα στις αφηγήσεις των παλαιών εργαζομένων. Παράλληλα εξέδωσε κι ένα βιβλίο με ομώνυμο τίτλο,  όπου εβδομήντα (70) προφορικές μαρτυρίες, λειτουργώντας ως γνήσιοι θεματοφύλακες της ιστορίας,  ξαναζωντανεύουν την ιστορική αυτή περίοδο, συμβάλλοντας στην ερμηνεία και την τεκμηρίωση του χώρου αλλά και των "μνημείων" που έχουν διατηρηθεί. Οι συνεντεύξεις συγκεντρώθηκαν από τον κ. Λ. Παρασκευαϊδη, μηχ. μεταλλείων, επιστημονικό σύμβουλο του ΒΒΕΜ.

Στις αφηγήσεις περισσεύει η γλαφυρότητα, η καθημερινότητα της δουλειάς, οι σκληρές εργασιακές συνθήκες αλλά και τα γλωσσικά "μαργαριτάρια" του καθημερινού μόχθου μέσα στο μεταλλουργικό εργοστάσιο, τα πιο πολλά ξενόφερτα, που πολλά από αυτά αξίζουν της προσοχής και της ερμηνείας των ειδικών: οι ζακέτες, το λαμινουάρ, το μπαχάουζ, η μπλέντα, η μάτα, η γκαλένα και το μπεπεζέ, η φλοτασιόν, το γκριλιάζ, το καζαντίδικο και η κουπέλα ή  καφετέρια, τα ταπώνυα, τα μοδέλα, τα τρεμί... 

Δείτε πλήρες  άρθρο εδώ: Τι θυμάμαι από την παλιά Γαλλική Εταιρεία Μεταλλείων Λαυρίου

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου

Προσβλέπω σε έναν ευπρεπή διάλογο χωρίς κακόβουλα και υβριστικά σχόλια που προσβάλλουν την αισθητική μας αλλά κι εκείνη της ελληνικής γλώσσας. Εντούτοις, όλα τα σχόλια δημοσιεύονται!