Δέκα αλήθειες για τα "φουρφούρια" της Μάνης!
 |
| Χάρτης αποτύπωσης θέσεων ανεμογεννητρών με βάση τις υποβληθείσες αιτήσεις στη Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας |
1. Δεν πρόκειται για φουρφούρια. Πρόκειται για ανεμογεννήτριες βιομηχανικού τύπου, κάθε πυλώνας φτάνει σε ύψος τα 75 μέτρα και η διάμετρος της έλικας τα 70 μ. Αυτό σημαίνει ότι θα εξέχουν από το έδαφος περίπου 120 μ., κάτι που συνεπάγεται μια τάξη μεγεθών πρωτόγνωρη για το μανιάτικο τοπίο, φυσικό και ανθρωπογενές. Την καταστροφή συμπληρώνει και η διάνοιξη 34 χιλιομέτρων δρόμων πάνω στα βουνά, καθώς και η εκσκαφή μήκους 35 χιλιομέτρων για την υπόγεια καλωδίωση. Εδώ σημαντικό να αναφερθεί ότι η ζωή… κάθε ανεμογεννήτριας είναι περίπου τα δέκα χρόνια…
2. Ο αριθμός των ανεμογεννητριών που βρίσκονται κοντά στην τελική έγκριση είναι 42. Ξεκινούν από τον Προφήτη Ηλία στο ύψος της Αρεόπολης και φτάνουν μέχρι τη Μίνα. Φυσικά, ήδη αυτός ο αριθμός είναι τεράστιος για μια τόσο περιορισμένη λωρίδα όπως η χερσόνησος του Ταινάρου. Έχουν, όμως, πάρει σειρά και άλλα πέντε αιολικά πάρκα, από το ύψος της Κελεφάς και του Κότρωνα έως τη Λάγεια και τη Βάθεια. Αν εγκατασταθούν οι πρώτες 42 και δημιουργηθούν τα έργα υποδομής, είναι σαφές ότι θα ακολουθήσουν κι άλλες. Σημειωτέον ότι η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας, βάσει του αιολικού δυναμικού, ορίζει ως μέγιστο επιτρεπτό αριθμό τις 346. Με τους περιορισμούς που θέτει η νομοθεσία ο αριθμός αυτός κατεβαίνει στην καθόλου καθησυχαστική τιμή των 217 ανεμογεννητριών…3. Οι ανεμογεννήτριες αυτές στο σύνολό τους είναι ορατές από όλη τη Μάνη. Σε έναν τόπο με 96 κηρυγμένους παραδοσιακούς οικισμούς, κάστρα, 700 βυζαντινά και μεταβυζαντινά μνημεία, σπήλαια και αρχαία κατάλοιπα. Ευνόητο είναι ότι οι επιπτώσεις στην επισκεψιμότητα του χώρου, στην αισθητική και την τουριστική αξία θα είναι δραματικές. Εδώ και χρόνια ισχύει για τη Μάνη προστατευτική νομοθεσία που απαγορεύει στον απλό πολίτη και επιχειρηματία ακόμα και τα αλουμινένια παράθυρα. Είναι τουλάχιστον πρόκληση και κοροϊδία να ακυρώνεται όλη αυτή η προσπάθεια διατήρησης του τοπίου και τόσες θυσίες για χάρη των εργολάβων, εθνικών και ξένων.
4. Η Μανιάτικη Ενδοχώρα όπου σχεδιάζουν αυτού του είδους την εκμετάλλευση, συνιστά ένα παρθένο από την ανθρώπινη επέμβαση χώρο 110.000 στρεμμάτων, με μοναδική ορνιθοπανίδα αλλά και χλωρίδα. Μαζί μ' αυτά, και ένα ξεχωριστής αισθητικής ομορφιάς σύνολο από λάκκες και κορυφές, με μονοπάτια και ερειπωμένους οικισμούς. Η φυσική αξία είναι προστιθέμενη για τον τόπο μας και θα έπρεπε να αξιοποιηθεί για περιηγητικό, ορνιθολογικό και βοτανολογικό τουρισμό. Οποιαδήποτε Αρχή, κεντρική ή δημοτική, θα έβλεπε σε αυτόν τον τόπο ένα δώρο από τη Φύση και την Ιστορία: μια ευκαιρία για ήπια ανάπτυξη και προβολή που θα εξασφάλιζε μόνιμες θέσεις εργασίας, θα αναβάθμιζε αποφασιστικά το τουριστικό προϊόν και θα αναζωογονούσε την τοπική οικονομία.Αντ’ αυτών, το παραδίδουν στις μπουλντόζες για μια μη αναστρέψιμη καταστροφή. Μεγάλο μέρος της χλωρίδας θα καταστραφεί και ανάλογες επιπτώσεις θα υπάρχουν στην ορνιθοπανίδα και τη χερσαία πανίδα, που θα εξαλειφθεί ή θα μεταναστεύσει εάν μπορεί.
5. Η εγκατάσταση ανεμογεννητριών δεν προσφέρει τίποτε στον τόπο, εκτός από το βουητό στους κοντινούς οικισμούς. Οι ίδιες οι εταιρείες στις αιτήσεις τους για επιδότηση «δεσμεύονται» για μηδενικές θέσεις εργασίας, ενώ η παραγόμενη ενέργεια κατευθύνεται προς τα κεντρικά σημεία διανομής έξω από τη Λακωνία. Από την άλλη μεριά, έχουν υπαχθεί στο ν. 3299/04, ο οποίος τις επιδοτεί έως και για το 100% του έργου, ενώ τους έχει εξασφαλιστεί με το ν. 3851/2010 σταθερή εγγυημένη τιμή 87,5 ευρώ ανά Μεγαβατώρα για 25 χρόνια. Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ποιος επιβαρύνεται με αυτό το κόστος. Να σημειώσουμε εδώ ότι για τις πρώτες 42 ανεμογεννήτριες το κόστος ανέρχεται στα 120 εκ. ευρώ, από τα οποία 90-100 θα φύγουν για Γερμανία, προς αγορά του εξοπλισμού και τα υπόλοιπα 20 θα αναλωθούν εδώ.
6. Όμως, ποια είναι τα οφέλη για το Δήμο μας και τους δημότες; Κατ’ αρχήν είναι ξεκάθαρο ότι η εγκατάσταση ανεμογεννητριών στην ανεκτίμητη Μάνη δεν είναι για εμάς οικονομικά διαπραγματεύσιμη υπόθεση! Επειδή, όμως, η Δημοτική Αρχή αναφέρθηκε σε έσοδα, πρέπει να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Αναφέρθηκε το ποσό των 800 χιλ. ευρώ ετησίως ως ανταποδοτικό όφελος για το Δήμο Ανατολικής Μάνης και τους δημότες. Το ποσό αυτό, προφανώς, προκύπτει από τις μελέτες των εταιρειών, που έχουν όλο το «δικαίωμα» να λένε και να τάζουν ό,τι θέλουν. Η Δημοτική Αρχή, όμως, εκπροσωπεί τους δημότες. Οφείλει, λοιπόν, να εξετάζει την αλήθεια και την ακρίβεια αυτών των στοιχείων και αναρωτιέται κανείς γιατί τα υιοθέτησε τόσο εύκολα και ανεξέταστα. Ακόμα και με τις υπεραισιόδοξες προβλέψεις των εταιρειών, μετά τις εκ του νόμου 3851/2010 περικοπές, το θεωρητικό όφελος δεν υπερβαίνει σε καμιά περίπτωση τα 550.000 ευρώ. Λέμε θεωρητικό, γιατί στην πράξη και από διάφορες εκ του νόμου απαιτήσεις και περιορισμούς, το ανταποδοτικό όφελος αποδεικνύεται πολύ μικρότερο, με το μέσο πανελλαδικό όρο στην πράξη να μην υπερβαίνει τα 50.000 ευρώ ανά Δήμο…
8. Δεν υπάρχει κανείς που να μη θέλει την απεξάρτηση από το λιγνίτη. Μαζί του κι εμείς. Όμως, πρέπει να μας προβληματίσει το γεγονός ότι ο αποκλειστικός μας προμηθευτής σε αιολικά, η Γερμανία, δεν έχει μειώσει στο ελάχιστο την παραγωγή λιγνίτη. Εκσυγχρονίζει, βέβαια, τις μονάδες παραγωγής, ώστε να ρυπαίνουν λιγότερο. Η υπερχρεωμένη και αποβιομηχανοποιημένη χώρα μας δεν έχει την πολυτέλεια να αποτελέσει και στην ενέργεια το ευρωπαϊκό πείραμα. Η στοχαστική - τυχαία- αιολική ενέργεια μόνο επικουρικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί και δε μας απεξαρτά από το λιγνίτη. Όταν δε φυσάει, όταν φυσάει λίγο ή όταν φυσάει πολύ, οι ανεμογεννήτριες δε δουλεύουν. Το να θεωρεί κανείς την αιολική ενέργεια ασφαλή λύση για το ενεργειακό πρόβλημα ισοδυναμεί με το να θεωρεί την επιστροφή στα ιστιοφόρα ρεαλιστική λύση για τη σύγχρονη ναυσιπλοΐα.
9. Είναι απολύτως ανακριβής έως και ύποπτος ο ισχυρισμός ότι «είμαστε υποχρεωμένοι να τα βάλουμε, το απαιτεί η Ευρώπη, για να πιάσουμε το 2020 το στόχο του 20%». Ο εθνικός στόχος για το 2020 είναι το 18% και μάλλον τον έχουμε ήδη ξεπεράσει, όταν άλλες, πλουσιότερες, χώρες, όπως το Λουξεμβούργο, η Γαλλία, το Βέλγιο και η Γερμανία (!) που μας τα μοσχοπουλάει, είναι πολύ πίσω. Και δε συμμερίζονται την ανησυχία και τη βιασύνη μας να αγοράσουμε τα περισσότερα αιολικά στην Ευρώπη (ναι εμείς είμαστε αυτοί!). Μάλλον γι' αυτό είναι πλουσιότερες, γιατί προσέχουν πού και πώς ξοδεύουν.
10. Η ΔΕΗ θεωρεί ήδη από το 2008 το δίκτυο της Πελοποννήσου κορεσμένο και η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας εδέησε να το δεχτεί κι αυτή (αλλά από το 2010, μάλλον για να προλάβουν να πάρουν και κάμποσοι ακόμα εγκρίσεις για αιολικά, μεταξύ αυτών και οι δικοί μας). Αυτό σημαίνει ότι δεν αντέχει το σύστημα άλλα αιολικά. Όμως, τα εκατομμύρια συνεχίζουν να φεύγουν για τη Γερμανία, συνεχίζουν τα βουνά να ξεκοιλιάζονται, συνεχίζουν οι ανεμογεννήτριες να παράγουν ενέργεια που την ακριβοπληρώνουμε, αλλά δε φτάνει ποτέ σπίτι μας. Είναι αυτονόητο ότι ο αντίπαλος είναι ισχυρός. Έχει πλάτες εγχώριες και ξένες, έχει να πληρώνει υπαλλήλους και υποστηρικτές. Εάν ολιγωρήσουμε, τα αιολικά θα σκεπάσουν τον ουρανό της Μάνης που δε θα είναι ποτέ πια ο ίδιος, ούτε τη μέρα ούτε τη νύχτα. Θέλουμε να ανακηρυχθεί όλη η Μάνη ιστορικό μνημείο, να προστατευτεί η φυσική κληρονομιά της να ενισχυθεί η τοπική οικονομία με τη δουλειά όσων την αγαπούν και τη σέβονται. Σ' αυτές τις δύσκολες εποχές να έχει την ευκαιρία να προχωρήσει και όχι να τη στερηθεί για πάντα. Θέλουμε να κοιτάζουμε ψηλά και να βλέπουμε αυτό που έβλεπαν οι πρόγονοί μας, τις ελεύθερες κορφές και τους αετούς να πετάνε. Και όχι να καταντήσουμε με το κεφάλι σκυφτό.
Η Επιτροπή Αγώνα
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προσβλέπω σε έναν ευπρεπή διάλογο χωρίς κακόβουλα και υβριστικά σχόλια που προσβάλλουν την αισθητική μας αλλά κι εκείνη της ελληνικής γλώσσας. Εντούτοις, όλα τα σχόλια δημοσιεύονται!