καλώς μου ήρθες Ελντάκι..

Ένα τζιπ τύπου range rover παρκάρισε ήρεμα στο φαρδύ δρόμο. Μια νέα γυναίκα κατέβηκε και το πρόσωπό της έδειχνε γλυκό ,φιλικό φαντάζομαι για όποιον παρατηρητή.
Μας πλησίασε. Ρώτησε αν ήμασταν αυτοί που περίμενε. Ναι ήμασταν και περιμέναμε εναγωνίως. Ο τετράχρονος Νικόλας με τη μανούλα του και γω. Ο μικρός μπήκε κατευθείαν στο θέμα!
- Που είναι τα κουτάβια; φώναξε ανυπόμονα
- Εδώ, στο αμάξι και τα δύο , λίγο υπομονή είπε η κα Χριστίνα

Εγώ ήμουν , σοβαρή και υπομονετική. Η δική μου ηλικία δεν επέτρεπε ... ανυπομονησίες και παιδιάστικες αντιδράσεις. Ο θεός ήξερε πως συγκρατιόμουν. Ήθελα τόσο να δω τα 2 κουτάβια. Σύντομα ένα από τα δύο θα γινόταν δικό μου , αν φυσικά η κα Χριστίνα μας έκρινε άξιους και ασφαλής αναδόχους για τα μικρά εγκαταλελειμμένα μπασταρδάκια.

Εδώ και αρκετά χρόνια ήθελα να αποκτήσω ένα σκυλί. Λατρεύω αυτά τα ζώα , και ιδίως τη σχέση που δημιουργείται μεταξύ του ιδιοκτήτη και του σκύλου. Ποτέ όμως δεν το έπαιρνα σοβαρά απόφαση παρόλο που ένιωθα ότι το ήθελα πολύ.

Αφενός η διαδικασία ‘αγοράς’ σκύλου μου ήταν λίγο ενοχλητική. Μπαίνεις σε ένα ωραιότατο πετ σοπ και ζητάς τη μάρκα που θες, το προτιμώμενο χρώμα και στο παραγγέλνουν . Κάτι σαν να αγοράζεις αμάξι ας πούμε…
- θέλω μια Αlfa Romeo παρακαλώ
- Μάλιστα κυρία , στη διάθεσή σας. Έχετε καταλήξει ποιο μοντέλο?
- Ναι βέβαια, το Brera
- …ωω ! εξαιρετική επιλογή κυρία μου
- (σιγά που δεν το ξέραμε! Λες και αν δεν είναι θα μου το έλεγες!!) Τη θέλω κόκκινη, γκρι εσωτερικά… και να σας πω και για τα έξτρα .
- δυστυχώς δεν έχουμε ετοιμοπαράδοτη σε κόκκινο… θα πρέπει να περιμένετε 6 εβδομάδες να εκτελωνιστεί η νέα εισαγωγή…μήπως να δείτε το μαύρο;
Ε! κάτι τέτοιο μου θύμιζε η ‘αγορά’ σκύλου και σόρρυ δηλαδή για τους πετ σοπάδες.

Απο την άλλη, όλοι φίλοι-γνωστοί άρχιζαν πάντα :

- Το ζώο είναι δέσμευση!!
- Τι το θες? βάσανο!
- Ταλαιπωρία!!!
και ένα σωρό άλλα τέτοια "ενθαρυντικά!!!

Ειλικρινά , τώρα και απο μέσα (7 μέρες την έχω τη μπέμπα ήδη!! ) , δεν καταλαβαίνω ώρες-ώρες τους ανθρώπους. Βάσανο , δεσμευση, ταλαιπωρία.... Μα αλήθεια τόσο δύσκολο είναι να προσφέρεις λίγη φροντίδα και λίγη στοργή σε ένα ζωντανό; Γιατι τους φαίνεται τόσο βουνό;

H Eλντα (έτσι τη βάφτισα) είναι μια πανέμορφη μπασταρδούλα 1,5 μηνός και είμαι πολύ περήφανη που είμαι η καινούρια της μαμά!!! Βρέθηκε μαζί με τα 4 αδερφάκια της πεταμένη σε ένα κάδο σκουπιδιών!! Ελεεινοί και τρισάθλιοι τύποι!! Το όνομα τους "άνθρωποι"!

Είμαι τόσο ευτυχισμένη με την καινούρια μου συγκάτοικο και κείνη δείχνει το ίδιο πανευτυχής. Παίζουμε , μαλλώνουμε (τεχνικές δυσκολίες βλέπετε μέχρι να συνηθίσει να μην "τα κάνει " όπου δη.. ), κυκλοφορούμε παντού μαζί, κάθεται πάντα δίπλα μου στριμωχτά και νιώθω τη ζεστασιά της...και όταν φοβάται τρέχει πάντα στην αγκαλιά μου!! ήδη είναι τόσο αφοσιωμένη , δίνει τόση αγάπη , τόση ζεστασιά και ένα νέο νόημα στη ζωή μου . Είναι τόσο όμορφο το συναίσθημα , που κανένα "κόστος" δεν μετρά!!

Καλως μου ήρθες Ελντούλα μου ... Σ'αγαπώ πολύ!!

Αξίζει τον κόπο ό,ποια αλλαγή στην καθημέρινότητά μου για χάρη σου!!

ΥΓ. Να ευχαριστήσω ιδιαίτερα τη μη κερδοσκοπική φιλοζωική οργάνωση που προσφέρει ενα τέτοιο έργο για τα αδεσποτα αλλα και για μας! Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ότι επιλλέγουν πολύ προσεκτικά τους "αναδόχους γονείς" και πολύ καλά κάνουν!! Τα ζωντανά δεν είναι παιχνίδι , που όταν το βαρεθείς το παρατάς.

Για όποιον ενδιαφέρεται μπορεί να δει σχετικά εδώ :
SAPT Hellas

[αναπνοή]