Το ελεύθερο βήμα των ..."καταλήψεων"

Άρση ασύλου, ευθύνες και χρηματοδότηση πανεπιστημίων.

Η Παιδεία μας, είτε μας αρέσει είτε όχι, διέπεται από το νέο Νόμο Πλαίσιο (της κυρίας Γιαννάκου). Η «Εκπαίδευση» θα μας διόρθωνε αν ζούσε ο αείμνηστος Ε. Παπανούτσος. Σύμφωνα με το νέο Νόμο, αρμόδιο όργανο για την άρση (όχι κατάργηση) του ασύλου είναι αποκλειστικά το λεγόμενο «Πρυτανικό Συμβούλιο». Μάλιστα, αυτό αποφασίζει (όχι με ομοφωνία, όπως στην 3μερή Επιτροπή ή πλειοψηφία 2/3 (=67%), όπως στη Σύγκλητο, κατά τον προηγούμενο Νόμο, αλλά) με (απλή) πλειοψηφία. Αυτή, μαζί με την απ’ ευθείας ψηφοφορία των φοιτητών για την Πρυτανεία, είναι, νομίζω, οι δυο ουσιαστικές αλλαγές του νέου Νόμου.

Με τον καταργηθέντα Νόμο, οι πανεπιστημιακοί, αν καταλαβαίνω καλά, κρύβονταν πίσω από το δάχτυλό τους, τους φοιτητές, που υποτίθεται «μπλόκαραν» (;) αποφάσεις άρσης του ασύλου. Δεν «πατούσαν» οι φοιτητές στην 3μερή Επιτροπή και έτσι δεν μπορούσε να υπάρξει ομόφωνη απόφαση. Στη δε Σύγκλητο, όπως για παράδειγμα βλέπω στο διαδικτυακό τόπο του Ε.Μ. Πολυτεχνείου, οι φοιτητές είχαν (και εξακολουθούν και με το νέο Νόμο να έχουν, άκουσον-άκουσον) 30,5% συμμετοχή, υποθέτω, άλλη μια παγκόσμια Ελληνική πρωτοτυπία!!! Το υπόλοιπο (100-30,5=) 69,5%, αν και τυπικά μεγαλύτερο, ήταν εν πάση περιπτώσει οριακό ως προς το απαιτούμενο 67%, για λήψη απόφασης…

Αν είναι σωστές οι πληροφορίες μου, το Πρυτανικό Συμβούλιο αποτελείται από τον Πρύτανη, τους δυο Αντιπρυτάνεις, έναν εκπρόσωπο του Διδακτικού Επιστημονικού Προσωπικού (ΔΕΠ), έναν εκπρόσωπο των φοιτητών και (με ερωτηματικό) τον Προϊστάμενο της Γραμματείας του πανεπιστημίου. Τώρα τα πράγματα είναι πολύ πιο ξεκάθαρα. Οι δημόσιοι λειτουργοί / υπάλληλοι, μέλη του Πρυτανικού Συμβουλίου είναι τουλάχιστον το (3+1) / 5 = 80% και η απαίτηση για απόφαση θα είναι (όχι το 67%, αλλά) το 50%.

Με τα λιγοστά νομικά και το κοινό μυαλό μου, να η αλληλουχία της απλοϊκής σκέψης μου. Τα πανεπιστήμια υπάρχουν για να παρέχουν κατ’ αρχήν 3βάθμια εκπαίδευση. Όσο αυτά είναι σε κατάληψη, δεν υπηρετούν το λόγο ύπαρξής τους. Οι δημόσιοι λειτουργοί / υπάλληλοι μέλη του Πρυτανικού Συμβουλίου προφανώς οφείλουν να μεριμνούν για την εξυπηρέτηση του λόγου ύπαρξης του πανεπιστημίου. Φίλοι μου δικηγόροι με διαβεβαιώνουν ότι απέναντι στο ποινικό δίκαιο και οι δημόσιοι λειτουργοί (υπουργοί, δικαστικοί, πανεπιστημιακοί κτλ) θεωρούνται δημόσιοι υπάλληλοι. Αν δεν μεριμνούν, στην προκειμένη περίπτωση, αν δεν ψηφίζουν την άρση του ασύλου θα διαπράττουν τώρα πια (με το 80%) ξεκάθαρα το ποινικό αδίκημα της παράβασης καθήκοντος και θα τους περιμένει στη γωνία ο Εισαγγελέας… Δεν νοείται δημόσιος υπάλληλος «…να μην είναι με το Νόμο…», ακόμα κι αν δεν συμφωνεί με το περιεχόμενό του και «πάλεψε» για την αποτροπή της θέσπισής του.

Φυσικά, θα υπάρχει και η αστική πτυχή της υποθέσεως, λόγω της ζημιάς, που προκαλείται στο κράτος (δεν πιάνουν τόπο τα λεφτά που διαθέτει για την 3βάθμια εκπαίδευση), αλλά και στους μη καταληψίες φοιτητές και στις οικογένειές τους... Ακόμα κι αν, για τον οποιονδήποτε λόγο, δεν επεμβαίνει αυτεπάγγελτα ο Εισαγγελέας, αυτοί οι δημόσιοι λειτουργοί / υπάλληλοι θα είναι τώρα έκθετοι σε μια «μήνυση κατά (γνωστών) αγνώστων» στην Εισαγγελία ή αγωγή στα αστικά δικαστήρια για αποζημιώσεις π.χ. από κάποιους γονείς φοιτητών...

Το Υπουργείο Παιδείας, λόγω του αυτοδιοίκητου, δεν μπορεί να επέμβει στα εσωτερικά των πανεπιστημίων. Οφείλει όμως, στο όνομα της προστασίας του δημόσιου συμφέροντος, να διακόψει τη χρηματοδότηση των πανεπιστημίων, όσο αυτά τελούν υπό κατάληψη.

Σημειώνω ότι στο επιχείρημα πως έτσι είναι άδικο να χάσει το μισθό της, π.χ. ακόμα και μια γραμματέας του πανεπιστημίου υπάρχει το αντεπιχείρημα ότι αυτή η κυρία με τους εκλέκτορες, που ψήφισε για την εκλογή του Πρυτανικού Συμβουλίου έστειλε σε αυτό μέλη, που δεν φροντίζουν, όπως όφειλαν, για την άρση του Ασύλου.

Είμαι σίγουρος ότι μόλις πραγματικά κοπεί ο μισθός των μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας, την ίδια μέρα αυτή θα βρει τρόπο να σταματήσει τις καταλήψεις, πολύ πιθανόν χωρίς να χρειασθεί να άρει το άσυλο. Αν οι πανεπιστημιακοί εξαναγκασθούν να ασχοληθούν με το αντικείμενό τους, δηλαδή τους φοιτητές τους και το πανεπιστήμιό τους, νομίζω θα λήξει η φάμπρικα των καταλήψεων... Αλλά, ακόμα κι αν χρειασθεί τελικά να άρουν το άσυλο για μια δυο μέρες και ματώσουν και κάποιες μύτες, ακόμα κι αν (όπως είναι βέβαιο) μεγαλοποιηθεί το όποιο “αίμα” σε ελεεινά ΜΜΕ, κτλ. πιστεύω ότι η Ελληνική κοινωνία είναι, πια, ώριμη για κάτι τέτοιο, νισάφι...

Νομίζω θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι οι καταλήψεις των πανεπιστημίων, αν μη τι άλλο την τελευταία δεκαετία, έχουν εκφυλισθεί τόσο πολύ, που έχουν καταντήσει να έχουν σχέση με την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών ο τι έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο. Εκτιμώ ότι θα υπάρξει πολιτικό «όφελος» κι όχι «κόστος», για όποια κυβέρνηση το κάνει και για όποιους πολιτικούς, οιουδήποτε κόμματος, το υποστηρίξουν.

Για όσους σπεύσουν να με λιθοβολήσουν σαν «χουντικό», «φασίστα», «άνθρωπο των Αμερικανών» και τέτοια, σημειώνω ότι είμαι της γενιάς του Πολυτεχνείου. Μπήκα στο ΕΜΠ το ’67, λίγους μήνες μετά το πραξικόπημα και βγήκα το ’72. Επί πλέον, έχω δυο παιδιά, που μαζί με τη γυναίκα μου κάμανε λάθος και τα στείλουμε να «σπουδάζουν» σε κατειλημμένα ελληνικά πανεπιστήμια, μακριά από την έδρα της οικογένειάς μας.

Σάκης Γαλιγάλης, Μ-Η Μηχανικός, e-mail: agali@tee.gr

[εγω υποχρεωτικά ως οικοδεσπότης πρέπει να υπενθυμίσω και την άλλη πλευρά:
εδω πολυτεχνείο..
απ΄οπου διαλέγω:

Κάποιος φωτίζει το μέλλον μας

με φως στρεβλό

Το πρίσμα του ραγίζει και σπάει

και δείχνει ένα κόσμο ηλιόλουστο
Ο κόσμος αυτός μας ανήκει]

[ξέρετε τί νομίζω εγώ;

Εχουμε την εκπαίδευση που ταιριάζει στην παιδεία μας

Και έχουμε την παιδεία που ταιριάζει σε μας

Ιδιωτική ή δημόσια δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία για την παιδεία την ίδια...

Σημασία έχει..λίγο ακόμα να σηκωθούμε λιγο ψηλότερα..

Ξέρω παλι τι σκέφτεστε τώρα..και κρυφοσαρκάζετε

Οι εραστές της ουτοπίας

πλέκουν εγκώμια..ανάξια ..να μνημονευτούν..

για κάποια Παιδεία ή κάπως έτσι..

την ώρα που η χώρα σύσσωμη στενάζει my secret combination....

Ηδη πέρασαν σαράντα χρόνια από το Μάη του 68..]

* Kαι μια και ο λόγος στην παιδεία, η ταινία του Λοράν Καντέ "The class" θριάμβευσε κερδίζοντας το χρυσό φοίνικα στις Κάννες. Ο Καντέ απέδειξε περίτρανα οτι μπορείς να κάνεις μεγάλο σινεμά ακόμη και μέσα στους 4 τοίχους μιας σχολικής αίθουσας.. Να δούμε πότε θα καταλάβουμε κι εμεις τι άλλο μπορεις να κάνεις στις σχολικές αίθουσες...εκτός από καταλήψεις φυσικά.. [τζεφέρης Πέτρος]

Tο μήνυμα του Πολυτεχνείου σήμερα..είναι βελούδινο και φοράει πυζάμες!

Εδώ, και έτσι πονέσαμε το Πολυτεχνείο..