Μποϊκοτάζ στο γάλα: ναι μεν αλλά
Η παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος πέρασε...
τα κεφάλια μέσα τώρα..
με την ακρίβεια..
και τα μποϊκοτάζ..
τα μποϊκοτάζ που στην Ελλάδα ήταν πάντοτε δημοφική αλλά ποτέ συντονισμένα, μαζικά και αποτελεσματικά. Η νοοτροπία του «και σιγά μην αλλάξω εγώ τον κόσμο, αν δεν αγοράσω μαρούλι για δύο μέρες» ή η ακόμα χειρότερη «εγώ χρειάζομαι λαχανικά γιατί κάνω τη Χ δίαιτα, ας κάνουν μποϊκοτάζ οι άλλοι» μας διακατέχει τόσο ως λαό που η ιδέα του μποϊκοτάζ συζητιέται σε στενούς μόνο κύκλους και μένει, τελικά, απλά ιδέα.
"Μποϊκοτάζ: Εκείνα που άλλαξαν κάτι" της Ηρώς Κουνάδη
Ειδικά για το μποϊκοτάζ στο γάλα έχω μια πρακτική απορία.
Πώς θα κάνει μποϋκοτάζ στο γάλα η μαμά με τρία μικρά παιδιά που πίνουν καθημερινά γάλα;
2 comments:
Ωραία το έθεσες. Γιατί κάποια πράγματα τα πετάμε απλώς για εντυπωσιασμό και θεαθήναι...
Καλησπέρα!
Γεια χαρά! Αυτό το ...ΑΛΛΑ θα μας φάει σα λαό, έχουμε δηλαδή τη δικαιολογία στο στόμα...και μένα μου πέρασε αυτή η σκέψη:πώς μια μάνα θα δώσει γάλα στα παιδιά της αυτές τις 5 μέρες; Ε,λοιπόν, θέλω να πιστεύω ότι η συνειδητοποιημένη μάνα θα βρει τρόπο. Αν εχει μωρα θα ψαξει να βρει γαλα που θα κοστίζει λιγότερο από 1ε, ή θα ψωνίσει τις προηγούμενες μέρες. Αν είναι μεγαλύτερα τα παιδιά δε σταματήσει η ανάπτυξή τους αν δε πιουν γάλα 5 μέρες! Ας αφήσουμε τις δικαιολογίες κι ας δρασουμε επιτέλους!
Δημοσίευση σχολίου
Προσβλέπω σε έναν ευπρεπή διάλογο χωρίς κακόβουλα και υβριστικά σχόλια που προσβάλλουν την αισθητική μας αλλά κι εκείνη της ελληνικής γλώσσας. Εντούτοις, όλα τα σχόλια δημοσιεύονται!