Γαλαξ(ε)ιδάκι... Galaxidaki..

Θα μου πείτε γιατί;


Γιατί εδώ η τουριστική ανάπτυξη συναντά ακόμη την ναυτική παράδοση και την παραδοσιακή αρχιτεκτονική..



Γιατί οι στέγες των σπιτιών, αρχοντικών και μη, δεν χρειάζεται να πρασινίσουν. Είναι απόλυτα ...γαλάζιες, δεμένες με το υπόλοιπο τοπίο.

Γιατί οι ντόποι μαγαζάτορες, τα βγάζουν εύκολα πέρα με τον τουρισμό του ΠΣΚ και από ..δευτέρα βγάζουν ακόμη κανένα καλό ξέμπαρκο ψάρι...

Γιατί έχει ψαράδες χωρίς ψαραγορά και κότερα χωρίς μαρίνα..

Γιατί καταφέρνει να έχει τουρισμό, χωρίς ουσιαστική τουριστική υποδομή

Γιατί μπορείς να κάνεις το πολύ πρωϊνό σου τρέξιμο στο δασάκι..

Γιατί η φιλοδασική εδώ δεν προστατεύει μόνο το δασάκι, αλλά το ανανεώνει κιόλας βάζοντας διαρκώς καινούργιες πευκόριζες κυριολεκτικά μέσα στη θάλασσα..


Γιατί η ανάπτυξη είναι ήπια, ερασιτεχνική, βιώσιμη... για πόσο ακόμη;




Γιατί υπάρχουν ακόμη παπούδες και γιαγιάδες που τολμούν να βολτάρουν έστω με τα εγγόνια τους στα καροτσάκια..


Γιατί μπορεί ακόμη να μυρίσεις το πρωϊνό φούρνισμα...








Γιατί οι καμπάνες της αγια παρασκευής, του αη γιάννη και του αη νικόλα ακούγονται παντού σε κάθε σπίτι, σε κάθε δρόμο.


Και λίγο παραπέρα, στον τράχηλα και στο ανεμοκάμπι, η Παναγία η Γάλαξα, η Θαλασσοκρατούσα, αγναντεύει περήφανη ατενίζοντας τον ρουμελιώτικο κορινθιακό . Ετσι, σαν εντολή, σαν υπόμνηση... μεγαλώνει καθημερινά το ιερό καθίδρυμά της, τούβλο με τούβλο, μέρα τη μέρα..

Γιατί εκτός από το εξαιρετικό ναυτικό και εθνολογικό μουσείο όπου κοιμούνται πλέον ήσυχα τα μπρίκια και οι σκούνες, υπάρχουν πολιτιστικοί σύλλογοι, παρθεναγωγείο, δημοτική βιβλιοθήκη, δανειστική παρακαλώ και με ADSL...

Γιατί ο ακούραστος δήμαρχος τρέχει παντού πριν μπουν οι φωτιές..

Γιατί εφέτος χάθηκαν ως δια μαγείας και τα κουνουπάκια..

Γιατί η αρχοντιά είναι διάφανη και περισσεύει ενώ το τοπικό γαλαξειδιώτικο χρώμα είναι γνήσιο..

Γιατί η νεολαία μπορεί να διασκεδάζει και άς έκλεισε η "σπηλιά" για όσους την θυμούνται ακόμη..

Για το Κεντρί, το Χειρόλακα, το Μοναστήρι του Σωτήρος, τα Μανουσάκια, το καφενείο του "Θεμιστοκλή", για το ραβανί από το Κονάκι της Κατερίνας και της Αθάνας... to mention but a few...

Γιατί παντού τριγύρω είναι διάχυτο το Δελφικό κάλλος (μισή ώρα δρόμο) αλλά και η Ερατεινή (επίσης μισή ώρα) , η Ναύπακτος (μία ώρα) αλλά και το ..τρίκορφο του Ν. Μουλατσιώτη!

Γιατί το γαλαξειδάκι δεν διαρκεί μονο τις δέκα διακοπομέρες του καλοκαιριού.. είναι υπέροχο και το Πάσχα αλλά και τις αποκριές με το αλευρομουτζούρωμα, αλλά και τά άλλα ΣΚ.. Πάντα χαριτωμένο, πάντα προσβάσιμο οδικώς χωρίς το χαράτσι των ναύλων...

[Πέτρος Τζεφέρης] [by Tzeferis Peter]

http://www.galaxidi.gr/

Galaxidaki..

You will ask me, "Why?"

Because it is small but historic...
touristic but not an “industry”
Because it is an authentic expression of humanity,
like an interplay of human light
through the shadows of the ancient naval ports
and the traditional architecture.
Because the roofs of houses do not need to “become green”
They are absolutely… light blue ...
and inextricably intertwined with the landscape,
and the natural order of things...

Because ... the shopkeepers, in their humanity,
defy this classification of “tourism”
Because here they don’t “rape” the sea.
Because here, there are fishermen without fish shops
and boats without marinas.

Because ...without the infrastructure of “tourism” – instead,
there is an early-morning run in the little forest.

Because the inhabitants preserve, maintain and plant more of the little forest...

Because life here is still sustainable..

Because Galaxidaki does not exist only for the ten days of summer vacation

There is the splendor of Easter! And of the local festival “aleyromoytzoyroma”

And, in fact, every single day in Galaxidaki has its own particular glory, and every one of these days is an accessible road without a toll or levy like the islands.