Υπάρχει ψηλά ένα αστέρι...
Υπάρχει ψηλά ένα αστέρι
το πιο λαμπερό τ' ουρανού
Μαζί του μιλάω και παίζω
αν θέλω τα βράδια
Αν νιώθω μονάχος το ξέρει
κι ανοίγει τις πόρτες του νου
Γλυκά με χαϊδεύει με φως
και μου δείχνει σημάδια
Καληνύχτα αστέρι
να μου γνέφεις πού πας
Νά 'σαι πάντα ψηλά φωτεινό
κι από κει να με βλέπεις
Η μνήμη σαρώνει τη σκέψη
κι ο χρόνος μου τραβάει το χαλί
Αυτό που επάνω του χρόνια
σκυφτός περπατάω
Μα εσύ αστεράκι μου ξέρεις
το πώς έχω φτάσει ως εκεί
Καληνύχτα αστέρι...
Τώρα εχουμε κι εμεις το δικο μας αστερι στον ουρανο!
Τον δικο μας αγγελο να μας φυλαει!
3 comments:
I like the poem. It reminds me very much of my father and my little existence...
After my father died, I looked out my window in the very early morning and saw Venus shining very brightly in the sky ... and because I didn't want to consider the magnitude of the loss ... I took all of my thoughts and feelings and memories ... and placed them there ... in the sky ... a hundred million miles away ..
Now, whenever I see Venus, I think of my father ....
And when I left to the gym early yesterday morning, Venus was shining SO brightly! .... and I thought of my father ... (and smiled, instead of crying) ... and at that very moment, I thought of Your father too......
ισως ο θάνατος τελικά να μας μαθαίνει τη γαλήνη.Οχι μονο σ'αυτους που φευγουν..μα και σ'οσους μείναμε εδω..
Είναι σημαντικό να εχει καποιος ένα αστέρι στον ουρανο να καληνυχτίζει το βραδυ.
Δημοσίευση σχολίου
Προσβλέπω σε έναν ευπρεπή διάλογο χωρίς κακόβουλα και υβριστικά σχόλια που προσβάλλουν την αισθητική μας αλλά κι εκείνη της ελληνικής γλώσσας. Εντούτοις, όλα τα σχόλια δημοσιεύονται!