17.5.09

Πως θα κερδίζουμε κάθε χρόνο το διαγωνισμό της Eurovision..


Βρήκα πως θα τον κερδίζουμε κάθε χρόνο και για πάντα..

Πρώτα απ'ολα, το τραγούδι δεν θα έχει τίποτε-μα τίποτε- ελληνικό (αφού η ελλάδα δεν ψηφίζει)

Μετά θα επιλέγονται εκπρόσωποι από κάθε μπλοκ επιρροής (βλ. ψήφου) οι οποίοι και θα πλαισιώνουν το τραγούδι.

Για παράδειγμα, του χρόνου έχουμε και λέμε:

Το τραγούδι ερμηνεύει ο Ρώσος ερμηνευτής Dima Bilan
Τη σύνθεση κάνει ο Andrew Lloyd Webber
Τα φωνητικά πλαισιώνουν σκανδιναυές, γαλλίδες και γερμανίδες μουσικάντισσες
Το χορευτικό σχεδιάζουν και πλαισιώνουν αζερμπαϊτζανές, γεωργιανές και τουρκάλες καλλονές..
Τη μουσική πλαισιώνουν βαλκάνιοι βιολιτζίδες και τυμπανιστές..
Το απαραίτητο στριπτιζ κάνει πασπαρτού καλλιτέχνιδα που η εθνικότητά της ψηφίζεται με δημοψήφισμα λίγο πριν το διαγωνισμό...
Βάζουμε και κανέναν ισπανό ή πορτογάλο να κάνει ακροβατικά

και αυτό ήταν..

μετά αρχίζουμε να προβάλουμε τις εθνικότητες των συμμετεχόντων στην ομάδα μας..

αντί να δίνουμε λεφτά για το φόρεμα της ερμηνεύτριας ή το βάθρο που θα (ανέβει για να) πέσει..ο ερμηνευτής..

Να να μην ξεχάσω.. στο τέλος κοτσάρουμε την ελληνική σημαία..διότι το τραγούδι- αν θυμόσαστε- θα εκπροσωπεί την ελλάδα..

Ετσι θα πηγαίνουμε καλά κάθε φορά..

μέχρι να αντιληφθούμε περί τίνος πρόκειται και γίνουμε λίγο σοφότεροι.

Το μόνο ερώτημα ειναι τότε που όλα θα πηγαίνουν καλά..

τί θα έχουν να σχολιάζουν αλήθεια καθημερινά και με το αζημείωτο ολοι οι σκληρά εργαζόμενοι πρωϊνοί, μεσημεριανοί και βραδυνοί φωστήρες της τηλεόρασης;

Μήπως καταλάβατε τώρα γιατί ποτέ δεν πρόκειται να εφαρμοστεί η λύση που προτείνω? Μήπως είναι κι εδώ πολλά τα λεφτά?


PS. Congratulations Norway, I’m also in love with a fairy tale (yeah) even though it hurts....

5 comments:

Ευτυχία Μεντζελοπούλου είπε...

το τραγούδι της Νορβηγίας ,με το υπέροχο βιολί να παίζει ονειρικη κέλτικη μελωδία και τα λόγια να προσφέρουν αυτο που έχει σήμερα ο άνθρωπος περισσότερο απ'όλα,την απόδραση από την πραγματικότητά της καθημερινότητας του ήταν κατά τη γνώμη μου ε ξ α ι ρ ε τ ι κ ό.
Νομίζω στο διαγωνισμό της eurovision αυτό που έχει την καίρια σημασία πέρα απο μια ομορφη μελωδία,εντυπωσιακή σκηνική παρουσία και λαμπερους αστέρες και καλλονές,κάτι που άλλωστε έχουν πια ολες οι χώρες ,και πέρα απο τη γνωστή πιπίλα των κρατικων συμμαχιών και συμφερόντων που ασφαλως και παιζει μεχρι ενα σημείο το ρόλο της,είναι το όνειρο που βγαζει κάθε τραγούδι,η κρυφή ευχή που όλοι κανουμε μέσα μας.Φέτος λοιπόν το τραγούδι με εμπνέει να πω:
I am in love wth the fairy tale of my reality.

Ευτυχία Μεντζελοπούλου είπε...

PS:επίσης μου άρεσε πολύ καταρχήν η τραγουδίστρια της Ισλανδίας και το τραγούδι που ουτως ή αλλως βγηκε δευτερο .
Ο Σάκης πάντα λαμπερός νομίζω ανέβηκε και μας ανέβασε ιδιαίτερα με τις χαρούμενες και με γλυκιά συγκατάβαση δηλώσεις του μετά τη λήξη.

Χ. είπε...

εμενα μου άρεσε πολυ και η Κροατια καθώς και το P.S του ιδιοκτήτη του μπλόγκ...!

Οσο για τη συνταγη Πέτρο...σκίζει...!!!

Unknown είπε...

:D

Fairy tales...

Ελληνιστή ονειροφαντασίες χιμαιροκυνηγού ;)

Τζεφέρης Πέτρος είπε...

ή με άλλα λόγια

κατακαλοκαιρινές καμηλοκαβαλαρίες...

Δημοσίευση σχολίου

Προσβλέπω σε έναν ευπρεπή διάλογο χωρίς κακόβουλα και υβριστικά σχόλια που προσβάλλουν την αισθητική μας αλλά κι εκείνη της ελληνικής γλώσσας. Εντούτοις, όλα τα σχόλια δημοσιεύονται!