Ένα μικρό σπουδαστικό όνειρο.. o ανοξείδωτος χάλυβας!
Ένα μικρό σπουδαστικό όνειρο της δεκαετίας του ‘80 κουβαλάω ακόμη μαζί στο γραφείο μου...Μια σταχτοθήκη από σκουριά της Λάρκο που κλείνει μέσα της το σιδηρονικέλιο και το σιδηροχρώμιο: Τον ανοξείδωτο χάλυβα..
Μια επένδυση…που… αν ξεπερνούσε την εικοτολογία και γινόταν πραγματικότητα, θα συνδύαζε την δυνατότητα ταυτόχρονης παραγωγής σιδηρονικελίου και σιδηροχρωμίου (από τις Λάρκο και την τέως ΕΛ.ΣΙ αντίστοιχα) και μάλιστα από εγχώριες πρώτες ύλες, μια δυνατότητα μοναδική σε όλη την Ευρώπη.
Παράλληλα θα αποτελούσε μια ιδιότυπη μορφή «βιομηχανικής συμβίωσης» που θα περιόριζε τις απώλειες σε απόβλητα αλλά τα διαφυγόντα οφέλη από την συνολική διαχείριση του κάθε προϊόντος ξεχωριστά. Η επένδυση αυτή σχεδιάστηκε, ευχολογήθηκε αλλά ουδέποτε πραγματοποιήθηκε! Και βεβαίως μετά το οριστικό κλείσιμο της ΕΛ.ΣΙ*, εξανεμίστηκαν και οι τελευταίες ελπίδες για τη δημιουργία μιας ανάλογης μονάδας στον ελλαδικό χώρο.
Σήμερα οι μεγάλοι παραγωγοί χάλυβα, έχουν καταφέρει να παράγουν ανοξείδωτο χάλυβα με τις ιδιότητες του AISI 304, χωρίς νικέλιο..
Όμως το σπουδαστικό μας όνειρο παραμένει.. ανεκπλήρωτο.
*Υπενθυμίζεται εδώ (για τους νεώτερους) ότι η Ελλάδα παρήγαγε στο παρελθόν σιδηροχρώμιο στο εργοστάσιο της εταιρείας «Ελληνικά Σιδηροκράματα» (ΕΛΣΙ) στο Τσιγκέλι Αλμυρού. Tο εργοστάσιο αυτό, που ήταν δυναμικότητας περίπου 50.000 τόνων τον χρόνο, λειτούργησε για δέκα χρόνια και έκλεισε οριστικά το 1991.
[του Πέτρου Τζεφέρη]
5 comments:
Σπουδαστικά όνειρα...
Τί μου θύμισες τώρα...
Πόσα πράγματα σκουριάζουν άχρηστα γιατί τέτοια όνειρα δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ...
Mέσα στο τασάκι πρέπει να βάλεις και το μαγγάνιο (έχουμε και τέτοιο μετάλλευμα) και τότε ο ανοξείδωτος χάλυβας που θα παράγεις θα είναι καλύτερος και από τα σετ solingen που φέρνουμε από τη Γερμανία...
βρες μου το εσύ το μαγγάνιο κι εγώ το βάζω ευχαρίστως..στο τασάκι.. Δυστυχώς ομως δεν βγαίνει πλέον πουθενά... ούτε καν εκεινο για τις μπαραρίες (ο πυρολουσίτης).. Μου φαίνεται οτι θα συνεχίζουμε να αγοράζουμε το κάθε σετ solingen στα 150 ευρω για πολύ καιρό ακόμη...
BY THE WAY
Δεν υπάρχει υποκατάστατο για το νικέλιο. Ο χάλυβας χωρίς νικέλιο που αναφέρεις είναι απλά λιγότερο ανοξείδωτος...
νομίζω οτι αυτό που εννοούν οι κατασκευαστές είναι οτι πέτυχαν τα επιθυμητά επίπεδα αντοχής, σκληρότητας, πλαστικότητας και δυσθραυστότητας για τον ανοξείδωτο χάλυβα αυτό.Τώρα άν τον έκαναν λιγότερο ανοξείδωτο..
Εγω να τονίσω για τους πολλούς οτι Η LΑRCΟ παράγει σιδηρονικέλιο, που σχεδόν κατ' αποκλειστικότητα χρησιμοποιείται στην παραγωγή του ανοξείδωτου χάλυβα. Ως εκ τούτου το ελληνικό σιδηρονικέλιο πωλείται στις μεγάλες Ευρωπαϊκές βιομηχανίες ανοξείδωτου χάλυβα όπως η Thyssen-Krupp, Outokumpu, Arcelor, Acerinox, κ.λπ. Η παραγωγή σιδηρονικελίου της LΑRCΟ ανέρχεται σε 90.000-100.000 τόνους ετησίως, όπου η περιεκτικότητα σε καθαρό νικέλιο είναι της τάξεως των 26-19.500 τόνων ετησίως. Χωρίς το νικέλιο δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε πώς θα ήταν η ζωή μας. Ωστόσο, το τελικό προϊόν, όπως το βλέπει ο καταναλωτής, είναι το ατσάλι που καθημερινά χρησιμοποιούμε στο σπίτι μας, μαχαίρια, πιρούνια, κατσαρόλες μέχρι και τα εξειδικευμένα ιατρικά εργαλεία και υψηλής τεχνολογίας εξαρτήματα...
Δημοσίευση σχολίου
Προσβλέπω σε έναν ευπρεπή διάλογο χωρίς κακόβουλα και υβριστικά σχόλια που προσβάλλουν την αισθητική μας αλλά κι εκείνη της ελληνικής γλώσσας. Εντούτοις, όλα τα σχόλια δημοσιεύονται!