ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΕΕ - 2020
ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΕΕ - 2020
H έξοδος από τη σημερινή κρίση θα πρέπει να αποτελέσει αφετηρία για μετάβαση σε μια νέα βιώσιμη κοινωνική οικονομία της αγοράς, δηλαδή μια πιο έξυπνη και πράσινη οικονομία βασισμένη στη γνώση, στην οποία η ευημερία των πολιτών θα είναι αποτέλεσμα της καινοτομίας και της καλύτερης αξιοποίησης των πόρων. Για να επιτευχθεί το εγχείρημα αυτό, η Ευρώπη χρειάζεται μια κοινή ατζέντα: τη «στρατηγική ΕΕ - 2020».
Η στρατηγική αυτή θα πρέπει να συμβάλει ώστε η ΕΕ να ανακάμψει πλήρως από την κρίση και παράλληλα να επισπεύσει τη μετάβαση σε μια έξυπνη και πράσινη οικονομία.
Η Επιτροπή θα υποβάλει επίσημη πρόταση για τη στρατηγική ΕΕ - 2020 στις αρχές του 2010, με στόχο την έγκρισή της από τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ στην εαρινή σύνοδο του 2010.
Δείτε εδώ
Οταν διαβάζω την τεκμηρίωση του "εγγράφου εργασίας", που ήδη παρατίθεται και στα ελληνικά, για το θέμα μόνο ενα πράγμα μου έρχεται στο νου: "όμορφος κόσμος ..ψηφιακός, αγγελικά πλασμένος.." Είναι ο τίτλος από ένα κομμάτι του βιβλίου που ετοιμάζω εδώ και τόσο καιρό αλλά παραμένει ατελείωτο... Οπου όμως ο ψηφιακός κόσμος μόνο αγγελικός δεν είναι..
Και κάτι ακόμη. Ανάπτυξη χωρίς πρωτογενή παραγωγή δεν μπορεί να υπάρξει και η μονοδιάστατη αποϋλοποίηση της οικονομίας οδηγεί σταθερά στην αποανάπτυξη. Το “αειφόρο τίποτε” ούτε τρώγεται, ούτε “πολυμερίζεται”, ούτε μπορεί να αποτελέσει θετική παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές.
Παράλληλα, θα πρέπει να γίνει κατανοητό και να ληφθεί σοβαρά υπόψιν στη διαμόρφωση της μελλοντικής πολιτικής της ΕΕ, ότι η «εξαγωγή» δραστηριοτήτων (πχ . εξορυκτικών) σε χώρες που δεν υποχρεώνονται σε αυστηρές πρακτικές αντίστοιχες με αυτές της Ευρώπης, μεταφέρει μεν τα προβλήματα περιβάλλοντος πέρα από τη δική μας γειτονιά (NIMBY) αλλά σε καμία περίπτωση δεν τα λύνει, καθώς η επιδείνωση του παγκόσμιου περιβάλλοντος δεν υπακούει στη λογική των συνόρων αλλά αφορά τον πλανήτη μας συνολικά («H πίσω αυλή μας είναι ο ίδιος ο πλανήτης»). Μόνο αν συνειδητοποιήσουμε και αποδεχτούμε αυτά τα ζητήματα, θα μπορέσουμε να δράσουμε συντονισμένα και ορθολογικά, και με τις κατάλληλες πολιτικές, διαδικασίες και μέτρα, που θα μας επιτρέπουν την πρόσβαση στους φυσικούς πόρους, διασφαλίζοντας ένα βιώσιμο μέλλον για όλους μας, χωρίς να διακυβεύεται η προστασία του περιβάλλοντος και η κοινωνική συνοχή.
Για να διαμορφωθεί το νέο όραμα στο οποίο προσβλέπουμε (και σαν Χώρα αλλά και σαν ΕΕ), θα πρέπει όχι να παραγκωνίσουμε τους φυσικούς και Ορυκτούς Πόρους αλλά να αναγνωρίσουμε ότι η προσεκτική χρήση ενέργειας, φυσικών πόρων και πρώτων υλών, η αποδοτικότερη χρήση τους και η αύξηση της παραγωγικότητας θα είναι οι βασικοί μοχλοί αύξησης της μελλοντικής ανταγωνιστικότητας της βιομηχανίας μας και των οικονομιών μας. Οχι με αποκλεισμούς και αναπτυξιακές μονοκαλλιέργειες αλλά με την βιομηχανική οικολογία (industrial ecology), την οικο-αποδοτικότητα (eco-efficiency), την καλύτερη επιμελητεία υλικών (materials stewardship), την στοχευμένη έρευνα, την περιβαλλοντική καινοτομία κι ευθύνη (eco-innovation, eco-liability). Και φυσικά την παιδεία.
[Πέτρος Τζεφέρης][Tzeferis Peter]
H έξοδος από τη σημερινή κρίση θα πρέπει να αποτελέσει αφετηρία για μετάβαση σε μια νέα βιώσιμη κοινωνική οικονομία της αγοράς, δηλαδή μια πιο έξυπνη και πράσινη οικονομία βασισμένη στη γνώση, στην οποία η ευημερία των πολιτών θα είναι αποτέλεσμα της καινοτομίας και της καλύτερης αξιοποίησης των πόρων. Για να επιτευχθεί το εγχείρημα αυτό, η Ευρώπη χρειάζεται μια κοινή ατζέντα: τη «στρατηγική ΕΕ - 2020».
Η στρατηγική αυτή θα πρέπει να συμβάλει ώστε η ΕΕ να ανακάμψει πλήρως από την κρίση και παράλληλα να επισπεύσει τη μετάβαση σε μια έξυπνη και πράσινη οικονομία.
Η Επιτροπή θα υποβάλει επίσημη πρόταση για τη στρατηγική ΕΕ - 2020 στις αρχές του 2010, με στόχο την έγκρισή της από τους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ στην εαρινή σύνοδο του 2010.
Δείτε εδώ
Οταν διαβάζω την τεκμηρίωση του "εγγράφου εργασίας", που ήδη παρατίθεται και στα ελληνικά, για το θέμα μόνο ενα πράγμα μου έρχεται στο νου: "όμορφος κόσμος ..ψηφιακός, αγγελικά πλασμένος.." Είναι ο τίτλος από ένα κομμάτι του βιβλίου που ετοιμάζω εδώ και τόσο καιρό αλλά παραμένει ατελείωτο... Οπου όμως ο ψηφιακός κόσμος μόνο αγγελικός δεν είναι..
Και κάτι ακόμη. Ανάπτυξη χωρίς πρωτογενή παραγωγή δεν μπορεί να υπάρξει και η μονοδιάστατη αποϋλοποίηση της οικονομίας οδηγεί σταθερά στην αποανάπτυξη. Το “αειφόρο τίποτε” ούτε τρώγεται, ούτε “πολυμερίζεται”, ούτε μπορεί να αποτελέσει θετική παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές.
Παράλληλα, θα πρέπει να γίνει κατανοητό και να ληφθεί σοβαρά υπόψιν στη διαμόρφωση της μελλοντικής πολιτικής της ΕΕ, ότι η «εξαγωγή» δραστηριοτήτων (πχ . εξορυκτικών) σε χώρες που δεν υποχρεώνονται σε αυστηρές πρακτικές αντίστοιχες με αυτές της Ευρώπης, μεταφέρει μεν τα προβλήματα περιβάλλοντος πέρα από τη δική μας γειτονιά (NIMBY) αλλά σε καμία περίπτωση δεν τα λύνει, καθώς η επιδείνωση του παγκόσμιου περιβάλλοντος δεν υπακούει στη λογική των συνόρων αλλά αφορά τον πλανήτη μας συνολικά («H πίσω αυλή μας είναι ο ίδιος ο πλανήτης»). Μόνο αν συνειδητοποιήσουμε και αποδεχτούμε αυτά τα ζητήματα, θα μπορέσουμε να δράσουμε συντονισμένα και ορθολογικά, και με τις κατάλληλες πολιτικές, διαδικασίες και μέτρα, που θα μας επιτρέπουν την πρόσβαση στους φυσικούς πόρους, διασφαλίζοντας ένα βιώσιμο μέλλον για όλους μας, χωρίς να διακυβεύεται η προστασία του περιβάλλοντος και η κοινωνική συνοχή.Για να διαμορφωθεί το νέο όραμα στο οποίο προσβλέπουμε (και σαν Χώρα αλλά και σαν ΕΕ), θα πρέπει όχι να παραγκωνίσουμε τους φυσικούς και Ορυκτούς Πόρους αλλά να αναγνωρίσουμε ότι η προσεκτική χρήση ενέργειας, φυσικών πόρων και πρώτων υλών, η αποδοτικότερη χρήση τους και η αύξηση της παραγωγικότητας θα είναι οι βασικοί μοχλοί αύξησης της μελλοντικής ανταγωνιστικότητας της βιομηχανίας μας και των οικονομιών μας. Οχι με αποκλεισμούς και αναπτυξιακές μονοκαλλιέργειες αλλά με την βιομηχανική οικολογία (industrial ecology), την οικο-αποδοτικότητα (eco-efficiency), την καλύτερη επιμελητεία υλικών (materials stewardship), την στοχευμένη έρευνα, την περιβαλλοντική καινοτομία κι ευθύνη (eco-innovation, eco-liability). Και φυσικά την παιδεία.
[Πέτρος Τζεφέρης][Tzeferis Peter]
4 comments:
Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο.
Μία οικονομία που δεν παράγει ούτε πουλάει τίποτα παρά μόνο αγοράζει και καταναλώνει με τρελλούς ρυθμούς, είναι καταδικασμένη να ξεμείνει από πόρους.
Γι' αυτό προωθείται και η εικονική ζωή...
Με το φαγητό έχουν ένα προβληματάκι γιατί δεν έχουν καταφέρει ακόμα να το κάνουν εικονικό, αλλά έχει ο θεός...
Η κοινωνία μας διαμαρτύρεται για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της πρωτογενούς παραγωγής, εντούτοις υιοθετεί μοντέλο ανάπτυξης που καταναλώνει συνεχώς περισσότερη ενέργεια και φυσικούς πόρους, αγοράζει ολοένα και περισσότερα σπίτια και αυτοκίνητα, πιέζει για αλλαγή χρήσεων γης με αθέμιτα μέσα κλπ.
Υπολογίζεται ότι, καλώς ή κακώς, κάθε άνθρωπος σήμερα καταναλώνει περίπου 17 τόνους ορυκτών τον χρόνο και παρά τις αντίθετες γνώμες, οι καταναλωτικές ανάγκες τείνουν συνεχώς αυξανόμενες.
Η ευρωπαϊκή ζήτηση πρώτων υλων ξεπερνά κάθε χρόνο την αντίστοιχη παραγωγή, με την Ε.Ε. να είναι προς το παρόν εξαρτημένη από εισαγωγές ορυκτών με το ετήσιο αρνητικό εμπορικό ισοζύγιο να ανέρχεται σε πάνω από 10 δις. ευρώ. Στα περισσότερα στρατηγικά μέταλλα υπάρχει πλήρης εξάρτηση, ενώ η εμπλοκή της Κίνας και της Ινδίας χειροτερεύετι τα πράγματα...
Η μη ενεργειακή εξορυκτική βιομηχανία στην Ευρώπη (αδρανή οικοδομικά υλικά, αργιλος, βιομηχανικά ορυκτά, γύψος, μεταλλικά ορυκτά κλπ) έχει ετήσιο κύκλο εργασιών € 30 δισ. ευρώ και η άμεση απασχόληση στους τομείς της ΕΕ υπολογίζεται σε περίπου 190.000 άτομα. Περισσότεροι από 70.000 άνθρωποι εκτιμάται ότι θα απασχολούνται στον κλάδο στις χώρες της διεύρυνσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εκτιμάται ότι η έμμεση απασχόληση που παρέχεται από τη βιομηχανία είναι έως και 4 φορές τον αριθμό που απασχολείται άμεσα. Δηλ. ξεπερνούμε το 1 εκατ. κόσμο.
Πώς και από τι μπορείς να αποκλείσεις όλους αυτούς;
Από τίποτε. Ίσως κάποτε μάθουμε ως είδος να κοιτάμε "τη μεγάλη εικόνα". Μέχρι τότε είμαστε καταδικασμένοι να ακούμε "απόψεις" και να αντιδρούμε με "πασαλείμματα"...
Δημοσίευση σχολίου
Προσβλέπω σε έναν ευπρεπή διάλογο χωρίς κακόβουλα και υβριστικά σχόλια που προσβάλλουν την αισθητική μας αλλά κι εκείνη της ελληνικής γλώσσας. Εντούτοις, όλα τα σχόλια δημοσιεύονται!