Αποκατάσταση του περιβάλλοντος σε λατομικούς και μεταλλευτικούς χώρους
-
Του Δημήτριου Αλιφραγκή, Καθηγητή Δασικής Εδαφολογίας ΑΠΘ Η εξορυκτική
δραστηριότητα θεωρείται υπεύθυνη για την υποβάθμιση του περιβάλλοντος σε
πολλές π...
10 comments:
Δεν πιστεύω ότι ο άνθρωπος σκέφτεται ατομοκεντρικά, αλλά ότι έμαθε να σκέφτεται ατομοκεντρικά.
Πάντως, όταν βλέπει κανείς και πόσο οξύμωρη είναι η σκέψη/συμπεριφορά των ανθρώπων, αναρωτιέται με τί στο καλό θα μπορούσε να αντικαταστήσει τη δημοκρατία αφού είναι μέχρι στιγμής ότι καλύτερο έχει εφευρεθεί...
δεν νομίζω να λέει κανείς σήμερα να αντικαταστήσουμε τη δημοκρατία.. με τί αλλωστε..
Εγω θαλεγα να αυξήσουμε κιόλα την θετικη αντιδημοκρατία, να μη αφήσουμε σε χλωρό κλαδί κανέναν όταν πρόκειται να διαχειριστεί θέματα που μας αφορούν, αφορούν δηλ. τον απλό πολίτη.
Θα μπορούσαμε ομως να περιορίσουμε την αρνητική αντιδημοκρατία, που ορισμένοι αναπτύσσουν καθένας για τους δικούς λόγους...πλην εκείνων που σχετίζονται με το καλό του συνόλου.
Ευγε στο blog και στον ώριμο τρόπο ανάλυσης των κοινωνικών προβλημάτων που σχετίζονται με την μεταλλευτική δραστηριότητα (κυρίως).
Πιστεύω ωστόσο πως οι κακές πρακτικές της μεταλλευτικής βιομηχανίας (περισσότερο στην Ελλάδα) σε στύλ ένα βήμα μπρος (πχ φυτεύσεις κτλ) και 10 βήματα πίσω (σορία τεχνικών και περιβαλλοντικών παραβάσεων που διαιωνίζονται συνεχώς χωρίς λύσεις) δεν βοηθούν στην επίλυση των προβλημάτων του κλάδου και μας εισάγουν στον φαύλο κύκλο της αντι-δημοκρατίας και (από) ανάπτυξης. Ασχολούμαι με τον μεταλλευτικό κλάδο επαγγελματικά και δυστυχώς το "περιβαλλοντικό ενδιαφέρον" των επιχειρήσεων του κλάδου είναι σχεδόν πάντα επίπλαστο. Αν μη τι άλλο, έστω και απλά συμφεροντολογικά να το δούμε θα έπρεπε το ενδιαφέρον τους αυτό να είναι ειλικρινές προς αποφυγή προβλημάτων και οικονομικών πιέσεων.
Συμφωνούμε, αλλωστε το ορατό περιβαλλοντικό αποτύπωμα του τομέα από τη μια και οι κακές πρακτικές του παρόντος και του παρελθόντος φέρουν σημαντικό μερίδιο ευθύνης για την αποδυνάμωση της κοινωνικής βαρύτητας και αποδοχής του εξορυκτικού κλάδου.
Ευχαριστούμε για τα σχόλια, αλλωστε τέτοια επιθυμούμε δηλ. ανθρώπων που ασχολούνται με τον κλάδο και γενικότερα το περιβάλλον επαγγελματικά και που δεν "απαξιώνουν" να αρθρώσουν λόγο. Η εμπειρία των ανθρώπων αυτών δεν μπορεί να παραληφεί οποια κι αν ειναι.
Κατ'αρχίν νομίζω οτι η οχλοκρατία,να δηλώνει κανεις την άποψη του επι παντός επιστητού,είτε παρακινείται απο κάποιο συμφέρον είτε όχι,δεν έχει καμμία σχέση με τη δημοκρατία.
Στη δημοκρατία ψηφίζουμε καποιο κόμμα με τις θεωρίες του οποίου σε γενικές γραμμές συμφωνούμε και περιμένουμε οι ειδικοί επιστήμονες σε κάθε τομέα να συμβουλέψουν τους βουλευτές για τις αποφάσεις που θα πάρουν.Αυτη είναι η ιδαετή δημοκρατία βέβαια.Στην Ελλάδα που επικρατεί μια γενικώτερη σύγχυση για τα πάντα μάλλον θα έπρεπε για καθε προταση που γίνεται να δημοσιοποιούνται οι απόψεις των ειδικών επιστημόνων μονο όλων των παρατάξεων και ιδεολογιών,η εκάστοτε βουλή(κυβέρνηση)να παίρνει τις αποφάσεις και ο λαος να κρίνει στις επόμενες εκλογες πόσο οι αποφάσεις αυτες σύμφωνα με τις απόψεις των ειδικών και οτι αποτελέσματα θα εχουν επιφερει μεχρι τοτε 'ηταν ωφέλιμες.
Ιδιαίτερα σημαντική,επίσης,θεωρώ την νύξη του άρθρου στη συσχέτιση ή μη των συμφερόντων μιας κοινότητας που καλείται να υποστηρίξει εδαφικά ένα αναπτυξιακό έργο.Δε θεωρώ παράλλογο μια κοινότητα να μην προτίθεται να υποστεί ζημιά(οικολογική)για χάρη του γενικού καλού της ανθρωπότητας ή εστω και της χώρας.Κατ'αρχην πρέπει να ενημερώνεται η τοπική αυτοδιοίκηση και κατέπέκτασιν οι δημότες για τους κινδύνους ή μη απο ειδικους επιστήμονες και να προσφέρονται κάποιας μορφης ανταλλαγματα(θέσεις εργασίας,φοροαπαλλαγές κ.ο.κ).Τρόποι υπάρχουν,απλώς χρειάζεται σωστός προγραμματισμός ,κάτι που είναι αδύνατον απο τη στιγμή που εμπλέκονται πολλοί, κάποιοι απο τους οποίους έχουν τις αδυναμίες της ανθρώπινης φύσης τους.
Ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλέτω..όλοι έχουμε την αδυναμία της ανθρώπινης φύσης μας.Απλώς,ανάλογα με τη θέση που έχουμε πρέπει να προσπαθούμε,τουλάχιστον, να την υπερνικούμε
Ευχαριστούμε την ευτυχία. Βέβαια, ίσως πρέπει να τονιστεί προς άρση παρεξηγήσεων η έννοια της αποανάπτυξης. Υπάρχει η «αποανάπτυξη» που χρησιμοποιούν ολοένα και περισσότερο κύκλοι της ριζοσπαστικής οικολογίας, ειδικά στη Γαλλία όπου έχει γίνει και κόμμα. Το κόμμα της Αποανάπτυξης (Parti pour la Decroissance - PPLD) που ιδρύθηκε το 2006 από τον Σενέ, πρώην διαφημιστή και ιδρυτή της οργάνωσης «Διαφημισοσπάστες» (Casseurs de pub.
Θεωρούν ότι η αποανάπτυξη ειναι "το πεπρωμένο που θα αναγκαστούμε να ζήσουμε», υπενθυμίζοντας ότι η οικονομική μεγέθυνση δεν είναι πλέον δυνατή τουλάχιστον με τους ρυθμούς του παρελθόντος.
Εκείνο που δεν μας λένε βέβαια οι υποστηρικτές του κόμματος πως θα εξασφαλιστεί πρακτικά η αποανάπτυξη αυτή που πρεσβεύουν να είναι δημοκρατική και δίκαια κατανεμημένη... Και πως θα πετύχουμε οτι δεν θα έχει καμία σχέση με την απλή αριθμητική αντιστροφή της οικονομικής μεγέθυνσης...
Μέχρι τότε αποανάπτυξη θα σημαίνει συρρίκνωση των οικονομικών μεγεθών, φτώχεια και φυσικά ανεργία..
εγώ πάντος θα προσέθετα οτι όντως έχουμε ακούσει πολλά και καλά πράγματα, αλλά και αναλύσεις και στοχασμούς σημαντικούς. Ωστόσο, όταν ερχόμαστε στο δια ταύτα πρέπει να εκφέρουμε συγκεκριμένες απόψεις - δράσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Νομίζω οτι οι θεωρίες καλά κρατούν αλλα αν δεν γίνουν δράση δυστυχώς έιναι χάσιμο χρόνου. Πρόσφατα στην ημερίδα που οργάνωσε το ΤΕΕ για τις τοπικές κοινωνίες και τον ορυκτό πλούτο (πέρα από την κουραστική επανάληψη της προτοβουλίας Φερχόιγκεν) περίμενα να ακούσω κάλεσμα των εταιρειών και του ΣΜΕ για άμεσες συνομιλίες με τους φορέις για τον ορισμό μέτρων άμεσης άμβλυνσης των υφιστάμενων προβλημάτων. Δυστυχώς και αυτή η ημερίδα περιορίστηκε σε ευχολόγια με τους κοινωνικούς φορείς να ορίονται για τα δικά τους στο τέλος της ημέρας (αδίκως ή δικαίως). Τελικά πότε θα δούμε πράξεις;
φοβάμαι πως, δυστυχώς,πράξεις αποφασίζουν και διεκπαιρεώνουν μόνο οι πολιτικοί(όλων των παρατάξεων)αγνοώντας τις επιστημονικές εισηγήσεις .Υπάρχουν πολλοί παράμετροι και συμφέροντα που πρέπει να ληφθούν υπ'όψιν,βέβαια,όμως η φυσική πραγματικότητα και η επιρροή της στην ανθρώπινη ζωή θα έπρεπε να ήταν ασυζητητί ο κύριος παράγοντας για την ανάληψη οποιασδήποτε δράσης και απλώς δεν είναι.
εκεί ακριβώς θέλω να σταθώ!! θεωρώ πως τελικά (επειδή υπάρχει και θα υπάρχει για πολύ καιρό απουσία του κράτους από τις λύσεις και την εφαρμογή τους) αν κάτσουν και σκεφτούν αυτοί με τα μεγάλα συμφέρονται οτι μακροπρόθεσμα μόνο χαμένοι θα βγουν από τις επιπόλαιες πρακτικές του βραχυπρόθεσμου κέρδους θα καταλάβουν οτι η αντιφατική στάση τους (άλλα να λενε και άλλα να κάνουν τελικα) είναι ατελέσφορη και στο τέλος επιφέρει τεράστεια ρίσκα και κόστη. Τελικά σήμερα που οι εταιρείες κόπτονται για εταιρική υπευθυνότητα και αειφορία (ονόματα δεν θύγουμε θεωρό οτι λίγο πολύ όλες είναι στο ίδιο σακί γιατί μέσα στην ντουλάπα τους έχουν όλες κρυμένο έναν "σκελετό") μόνο πρακτική εφαρμογή δεν παρουσιάζουν και πιέζουν πολίτες και τοπικές και κρατικές αρχές για εφαρμογή επιπόλαιων λύσεων επιδεικνύοντας "καθρευτάκια σε ιθαγεννείς" (βλ. πακέτα για τα ορυκτά στη ζωή μας κτλ). Τελικά σήμερα η οικονομική κρίση μετά το γρήγορο και χυδαίο κέρδος δεν έμαθε τους "μεγάλους" οτι το βραχυπρόθεσμο και επιπόλαιο είναι ατελέσφορο; Για αυτές τις αλλάγές που επιβάλεται να γίνουν δράση μιλώ (όχι μόνο από το κράτος αλλά και από την ιδιωτική πρωτοβουλία) για να μην εμφανιστούν πάλι τραγωδίες τύπου TVX κ.α. Άλλωστε πιστέυω πως εφαρμόζοντας την αρχή "ο πελάτης έχει πάντα δίκιο" όλα θα πήγαιναν κατ ευχήν (και ο πελάτης στην δική μας περίπτωση είναι το κοινωνικό σύνολο στο οποίο άμεσα εντάσονται οι αναπτυξιακές δραστηριότητες).
Δημοσίευση σχολίου
Προσβλέπω σε έναν ευπρεπή διάλογο χωρίς κακόβουλα και υβριστικά σχόλια που προσβάλλουν την αισθητική μας αλλά κι εκείνη της ελληνικής γλώσσας. Εντούτοις, όλα τα σχόλια δημοσιεύονται!