25.8.10

Θα ξαναδούν το φως της ημέρας μόλις τα χριστούγεννα...



Φαίνεται ότι η έρημος Ατακάμα και ο αμφιλεγόμενος μεταλλευτικός πλούτος της Χιλής θα μας απασχολήσουν πολλές φορές ακόμη. Παλαιότερα ήταν το ορυχείο της Chuquicamata και το νερό που εκεί δεν θεωρείται ως δημόσιο αγαθό αλλά πουλιέται κι αγοράζεται χωρίς περιορισμούς. Αυτή τη φορά για να μας θυμίσουν την "ζωή εν τάφω" ή τους "ελεύθερους πολιορκημένους" για να θυμηθούμε λίγο απο την ελληνική λογοτεχνία.

Τουλάχιστον 33 εργαζόμενοι μεταλλωρύχοι  θεωρούνται πλέον κι επίσημα παγιδευμένοι, σε βάθος περίπου 700 μέτρων μετά από κατακρήμνιση σε ορυχείο χρυσού/χαλκού στο Σαν Χοσέ δε Κοπιάπο της περίφημης χιλιανής ερήμου. Στριμωγμένοι εκεί, πεινασμένοι και λασπωμένοι ύστερα από 18 ημέρες απομόνωσης, στερούνται ακόμη και τις πλέον στοιχειώδεις συνθήκες προσωπικής υγιεινής: όμως οι προμήθειες που άρχισαν να τους διοχετεύονται μέσω της στενής διόδου που άνοιξαν οι διασώστες έχουν βελτιώσει σαφώς την κατάστασή τους αλλά και το ηθικό τους!

Αφού μοιράστηκαν αυτές τις 18 ημέρες που παρέμειναν παγιδευμένοι τις ελάχιστες προμήθειες τροφίμων και πόσιμου νερού που υπήρχαν στο ορυχείο, οι εργάτες παίρνουν από χθες χάπια ενυδάτωσης, γλυκόζη και οξυγόνο μέσω του «ομφάλιου λώρου» που τοιυς συνδέει πλέον με τον έξω κόσμο. Μόνον έτσι θα μπορέσουν να αντέξουν τις υψηλές θερμοκρασίες, από 35-36 βαθμούς Κελσίου, που αντιμετωπίζουν παγιδευμένοι στα έγκατα της γης.


Το πιο εντυπωσιακό αλλά και τρομακτικό συνάμα, είναι πως ο απεγκλωβισμός τους δεν θα είναι δυνατό να πραγματοποιηθεί προτού περάσουν τουλάχιστον τέσσερις μήνες, αφού η μοναδική ελπίδα διάσωσης τους είναι η διάνοιξη ενός κάθετου φρέατος πλάτους 66 εκατοστών, από όπου θα ανέβουν στην επιφάνεια ένας ένας με ειδικό ανελκυστήρα. Πρόκειται για δύσκολο τεχνικό έργο υπό τις επικρατούσες συνθήκες. Στο μεταξύ, στην επιφάνεια, γιατροί και ψυχολόγοι συζητούν ήδη για το πώς θα διατηρήσουν ακμαίο το ηθικό των εργατών όλο αυτό το χρονικό διάστημα.

Θα ήθελα πολύ να ήμουν εκεί και να συμμετάσχω στις προσπάθειες για την διάνοιξη του φρέατος. Ομως περισσότερο απ'όλα θάθελα ναμαι εκεί, τα χριστούγενα περίπου, την ώρα που θα βγουν επιτέλους στο φως της ημέρας, να δω τα χαμόγελά τους, τα δάκρυα χαράς στο πρόσωπό τους..

Αυτή θα είναι πράγματι: μια εικόνα, 33 ζωές.. Αν τα καταφέρουν ολοι...

Eπιστολή συμπαράστασης των μεταλλωρύχων της ELMIN προς τους 33 εγκλωβισμένους στο Copiapo της Χιλής

[του Τζεφέρη Πέτρου] [by Tzeferis Peter]

3 comments:

Unknown είπε...

Αισιόδοξο το βλέπω ν' αντέξουν τόσο καιρό...
Βέβαια ο άνθρωπος αναπτύσσει τεράστιες αντοχές, αλλά...
Ας ελπίσουμε!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Ευχή μου να πάνε όλα καλά.
Αισιοδοξώ δεδομένης της αυτοπειθαρχίας και των αντοχών τους τις 18 ημέρες που προσπαθούσαν από μόνοι τους και αντεπεξήλθαν άριστα.
Τώρα νοιάζονται γι' αυτούς και φροντίζουν για την ανέλκυσή τους όχι μόνον οι συμπατριώτες τους.

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Τζεφέρης Πέτρος είπε...

τεχνικά ο απεγκλωβισμός μπορεί να επιτευχθεί και νωρίτερα. Ομως τώρα που όλος ο κόσμος εστιάζει εκεί, δεν τολμούν να παραβούν κανένα πρωτόκολο κατά την διαδιακασία απεγκλωβισμού.
Οποιος επιθυμεί πολύ να ζήσει, θα τα καταφέρει.
Κάποιοι ήδη κάνουν προσευχές και τρισάγια για τη σωτηρία τους.
Και κάποια γεράκια ήδη σκέφτονται πως θα μεταφέρουν το δράμα τους στη μεγάλη οθόνη..

Δημοσίευση σχολίου

Προσβλέπω σε έναν ευπρεπή διάλογο χωρίς κακόβουλα και υβριστικά σχόλια που προσβάλλουν την αισθητική μας αλλά κι εκείνη της ελληνικής γλώσσας. Εντούτοις, όλα τα σχόλια δημοσιεύονται!