Νέo δράμα με ανθρακωρυχείο στη N. Ζηλανδία

[του Πέτρου Τζεφέρη] [by Tzeferis Peter]
Την ίδια ώρα που οι χιλιανοί μεταλλωρύχοι περιφέρονται και επιδεικνύονται ανά την υφήλιο ως ματαιόδοξοι τηλεοπτικοί αστέρες, νέο δράμα για 29 μεταλλωρύχους που έχουν παγιδευτεί στο ανθρακωρυχείο Pike River, που βρίσκεται στη δυτική ακτή της Νότιας Νήσου της Νέας Ζηλανδίας. Το ορυχείο Pike River παράγει μεταλλουργικό κοκ (οπτάνθρακα) υψηλής ποιότητας και σύμφωνα με τις ανακοινώσεις της εταιρείας οι ανθρακωρύχοι ήταν εκπαιδευμένοι κι εξοπλισμένοι με φιάλες οξυγόνου (30 min).  Pike River Coal Mine (google maps)

Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει καμία επαφή με τους μεταλλωρύχους, οι οποίοι παγιδεύτηκαν μετά από έκρηξη στο ορυχείο, σε βάθος  μόλις 120 -150 μέτρα από την επιφάνεια της Γης αλλά  περίπου 2,5 χιλιόμετρα από την μοναδική είσοδο του ορυχείου.

   Pike River Coal : Spectacular New Zealand Mine

 Εντούτοις,  όλα δείχνουν πως αυτή η περίπτωση δεν σχετίζεται με εκείνη της Xιλής. Κι αυτό γιατί εδώ υπάρχουν οι αναθυμιάσεις αερίων και για να ξεκινήσουν την επιχείρηση απεγκλωβισμού θα πρέπει πρώτα να υπάρχει  πλήρης εικόνα για τις συνθήκες ασφάλειας που επικρατούν εντός του ορυχείου και να βεβαιωθούν ότι το σύστημα εξαερισμού λειτουργεί. Δυστυχώς μετά την διακοπή στην ηλεκτροδότηση είναι προφανές ότι κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Οι αρχές ανακοίνωσαν ότι ένας ακόμη κυλινδρικός σωλήνας πρέπει να εισαχθεί στο φρέαρ του ορυχείου για να ελεγχθεί η ποιότητα του αέρα πριν εισέλθουν μέσα σε αυτό οι διασώστες. Στη συνέχεια ανακοίνωσαν ότι δεν είναι -τουλάχιστον προς το παρόν- δυνατό να εισέλθουν εντός του ορυχείου εξ αιτίας της παρουσίας αερίου, κυρίως μεθανίου, και οι έλεγχοι που πραγματοποιήθηκαν έδειξαν ότι τα επίπεδα του αερίου έχουν υποχωρήσει ελάχιστα. 

Κάποτε όταν τα συστήματα ασφαλείας των ανθρακωρυχείων  ήταν σε πρωτόγονη μορφή, οι μεταλλωρύχοι μετέφεραν  πάντα μαζί τους -σε κλουβιά- καναρίνια. Καθημερινά παρατηρούσαν επισταμένως τις αντιδράσεις τους, σταματούσαν σε κάθε ανησυχητικό σημάδι, προσπαθούσαν να ελέγχουν διαρκώς την κατάσταση της υγείας τους. Γιατί, αν κάποιο καναρίνι αρρώσταινε, αυτό ήταν δείγμα κινδύνου και για την κατάσταση του αερισμού εντός των στοών: σήμαινε πως μέσα στο κοίτασμα ή σε κάποια υπερκείμενη ή υποκείμνη στρώση υπάρχουν εγκλωβισμένα επικίνδυνα αέρια. Δυστυχώς τώρα δεν υπήρχαν ούτε τα καναρίνια...

Δεν θέλουμε να υποτιμήσουμε τα μέτρα ασφαλείας που είχαν παρθεί εφόσον δεν τα γνωρίζουμε ούτε και τις δυνατότητες για επέμβαση των σωστικών συνεργείων. Ούτε προκρίνουμε οποιαδήποτε βεβιασμένη απόπειρα για τον απεγκλωβισμό που θα μπορούσε να αποδειχθεί καταστροφική για τους τυχόν επιζώντες μεταλλωρύχους αλλά και για τους διασώστες. Εντούτοις, τα θέματα ασφαλείας στα ανθρακωρυχεία ειναι εξαιρετικά σημαντική υπόθεση για την μεταλλευτική,  εφόσον τα υπόγεια ανθρακωρυχεία, εξακολουθούν κάθε χρόνο να επιβεβαιώνουν "εμπράκτως" την επικινδυνότητά τους με επαναλαμβανόμενα σοβαρότατα δυστυχήματα!

Είναι αλήθεια ότι  η παρουσία μεθανίου σε υψηλή συγκέντρωση και η συσσώρευση σκόνης άνθρακα μπορεί να οδηγήσει σε καταστροφικές εκρήξεις στα υπόγεια ανθρακωρυχεία, με πάρα πολλά θύματα. Ομως είναι εξίσου αλήθεια ότι είναι εφικτή η αποφυγή των εκρήξεων όταν εφαρμόζονται αυστηρά τα μέτρα ασφάλειας για  τον έλεγχο των αερίων, τον εξαερισμό και τον κλιματισμό των στοών  και γενικότερα την  υγεία και ασφάλεια στον τόπο εργασίας.  Επισημαίνεται ότι προ ημερών  κινεζικό δικαστήριο καταδίκασε στελέχη ανθρακωρυχείου ως υπαίτιους για τους θανάτους 76 εργαζομένων σε έκρηξη που είχε σημειωθεί το 2009. Πρόκειται για την πρώτη φορά που στην Κίνα αποδίδονται ευθύνες και κρίνονται ένοχοι για  πρόκληση κινδύνου για την δημόσια ασφάλεια  και υγεία.  Ας ελπίσουμε ότι δεν είναι "για τα μάτια του κόσμου". Τα κινεζικά ανθρακωρυχεία είναι "διαβόητα" για την παραβίαση των κανόνων εργασιακής ασφάλειας και θεωρούνται τα πιο θανάσιμα στον κόσμο, με χιλιάδες νεκρούς κάθε χρόνο, των οποίων ο αριθμός ειναι πάντα μεγαλύτερων  των επίσημων στατιστικών.  Κατά μέσο όροι 13 ανθρακωρύχοι σκοτώνονται καθημερινά εντός των ανθρακωρυχείων στη Κίνα, αλλά αυτό δυστυχώς δεν συγκινεί κανέναν!

Στην Ελλάδα δεν υφίστανται πλέον υπόγεια ανθρακωρυχεία, μετά το κλείσιμο των υπόγειων λιγνιτορυχείων στο Αλιβέρι και στην Κύμη Ευβοίας. Υπάρχουν εκτεταμένα κοιτάσματα λιγνίτη  στην λεκάνη της Πτολεμαϊδας, Κοζάνης, στο Αμύνταιο, στην Φλώρινα, στη Μεγαλόπολη, στο Αλιβέρι, στην Ελασσόνα και στη Δράμα, εκ των οποίων τα δύο τελευταία δεν έχουν υποστεί εκμετάλλευση.  Η εκμετάλλευση του λιγνίτη από τη ΔΕΗ ΑΕ αλλά και τους λίγους ιδιώτες που έχουν απομείνει (Καραπάτης, Παπαλόης, Λάρκο στα Σέρβια Κοζάνης κλπ) ευτυχώς πραγματοποιείται με επιφανειακές εξορύξεις και με τη χρήση καδοφόρων εκσκαφέων και ταινιοδρόμων (για τη ΔΕΗ),οπότε τα προβλήματα μετατοπίζονται κυρίως στον περιβαλλοντικό τομέα.

Τελευταία νέα: δοκιμάζουν την αποστολή ρομπότ μέσα στο ορυχείο

New Zealand mine rescue shrinking