19.6.11

Φράγμα Μπέλο Μόντε: το οικολογικό προφίλ δεν αποτελεί πανάκεια!



[του Πέτρου Τζεφέρη] [by Tzeferis Petros]

Η ίδια  υπηρεσία περιβάλλοντος της Βραζιλίας που δεν έχει επιτρέψει σε πολλές εξορυκτικές δραστηριότητες να προχωρήσουν για περιβαλλοντικούς λόγους, έδωσε το  «πράσινο φως» για την κατασκευή του υδροηλεκτρικού φράγματος Μπέλο Μόντε στον Αμαζόνιο, του τρίτου μεγαλύτερου φράγματος στον κόσμο .

Belo Monte Dam

Πρόκειται για το γνωστό αμφιλεγόμενο έργο, των 11.200 μεγαβάτ  αλλά και των πολλών ενστάσεων από την πλευρά αυτοχθόνων Ινδιάνων και περιβαλλοντικών οργανώσεων που αν τελικά κατασκευαστεί θα πλημμυρίσει μια έκταση τριπλάσια από την Ελλάδα (500.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα) και θα  είναι το τρίτο μεγαλύτερο του κόσμου, μετά το Φράγμα των Τριών Φαραγγιών στην Κίνα και το φράγμα του Ιταϊπού στον ποταμό Παρανά, ανάμεσα σε Βραζιλία και Παραγουάη.

Και τα διαχρονικά διλήμματα καλά κρατούν: μπορεί ο στόχος της  αξιόπιστης εξασφάλισης της ενεργειακής επάρκειας κι ανεξαρτησίας, να μπαίνει πάνω από όλα; Το  δίλημμα γίνεται σήμερα ακόμη πιο επιτακτικό, για  χώρες όπως η Βραζιλία, που φιλοδοξούν εκμεταλλευόμενες τους φυσικούς τους πόρους να γίνουν υπολογίσιμες παγκόσμιες περιφερειακές δυνάμεις. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που τα τελευταία χρόνια η ραγδαία αναπτυσσόμενη Βραζιλία δείχνει ιδιαίτερο ζήλο κυρίως (αλλά όχι μόνο) στην περαιτέρω ανάπτυξη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), οι οποιες άλλωστε της ενισχύουν το οικολογικό προφίλ.


Η Βραζιλία, η οποία εκ των πραγμάτων έχει σχεδόν απεριόριστο περιθώριο ακόμη μεγαλύτερης ανάπτυξης των ΑΠΕ (περίπου 50% σήμερα), έχει ήδη  ανακοινώσει ότι θα μειώσει αυτοβούλως, μέχρι το 2020, κατά 40% τις εκπομπές της σε αέρια του θερμοκηπίου. Για να επιτευχθεί ο στόχος αυτός, θα  κατασκευαστούν 426 υδροηλεκτρικών φραγμάτων, 300 από τα οποία στην ευρύτερη περιοχή του Αμαζονίου, το δε  μεγαλύτερο από αυτά, που θα είναι το Μπέλο Μόντε, κοντά στη πόλη Αλταμίρα.


Ξέσπασε η κατάρα του φράγματος των Τριών Φαραγγιών
Δυστυχώς,  το οικολογικό προφιλ των υδροηλεκτρικών έργων, ιδίως όταν αυτά είναι μεγάλης κλίμακας,  δεν μας εξασφαλίζει πάντοτε και την αναγκαία περιβαλλοντική ασφάλεια, την διατήρηση της κοινωνικής συνοχής, την βιωσιμότητα σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Και αντίστροφα, υπάρχουν έργα που δεν έχουν οικολογικό προφίλ και που μπορεί τελικά , αν τα διαχειριστούμε υπεύθυνα, να αποβούν βιώσιμα με την ολιστική ένοια του όρου.


Αποψή μας, όπως διαχρονικά την έχουμε εκφράσει, μέσα από την ιστοσελίδα, είναι ότι η "βιωσιμότητα" και η "βιώσιμη ανάπτυξη" αποτελούν "τεντωμένο σκοινί", απαιτούν διαρκή εγρήγορση και επιτυγχάνονται μόνο με τη διαρκή εγρήγορση, την ξεχωριστή αντιμετώπιση κάθε θέματος, όχι με το άν έχει  πράσινο ή καφέ προφίλ, με το αν μπαίνει κάτω από μια πιασσάρικη επικεφαλίδα (πχ ΑΠΕ), αλλά  με  γνώμονα το αν τελικά παραβιάζει το δικαίωμά μας για έναν αξιοβίωτο βίο. Οχι μόνο το δικό μας αλλά και των κοντινών ή μακρινών γειτόνων μας αλλά και εκείνων που θα έρθουν στο μέλλον.

1 comments:

Ευτυχία Μεντζελοπούλου είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

Δημοσίευση σχολίου

Προσβλέπω σε έναν ευπρεπή διάλογο χωρίς κακόβουλα και υβριστικά σχόλια που προσβάλλουν την αισθητική μας αλλά κι εκείνη της ελληνικής γλώσσας. Εντούτοις, όλα τα σχόλια δημοσιεύονται!