Εγώ θα διάλεγα τη Σέριφο που είχα. Τη Σέριφο που έχασα...

Οταν μου πρότεινε ο Δημήτρης: 

"Πάμε ένα ΣΚ στη Σέριφο, ωραία θα περάσουμε.." εγώ αμέσως στο νου μου έφερα τα παλιά μεταλλεία της Σερίφου... Δεν σκέφτηκα ούτε τις γνωστές παραλίες του νησιού, την Ψιλή Αμμο και τον Αυλόμωνα, ούτε τη ρεβυθάδα της, ούτε φυσικά το σπίτι του ...Λαζόπουλου. Και είμαι βέβαιος ότι κι αυτός το ίδιο ακριβώς σκέφτηκε..

Επαγγελματική διαστροφή θα πουν οι πιο πολλοί.. Μια ματιά διαφορετική, πιο πρωϊνή θα έλεγα εγώ... Μια ματιά με τη δική της σημειολογία, στο σημαδεμένο από την ανθρώπινη τεχνολογία γήινο ανάγλυφο που αποκτά, χάρη σε αυτό το σημάδεμα, μία μοναδική ταυτότητα, ισορροπημένη πλέον και γοητευτική. Μνημειακή και ταυτόχρονα ενταγμένη στον φυσικό χώρο, στο νησί του Περσέα και της Δανάης...

Και νά' μαστε τώρα.. 9 η ώρα το πρωϊ κυριακάτικα, να γυρίζουμε από τον Κουταλά και το Μεγάλο Λιβάδι στην επάνω Χώρα.

Συνέχεια εδώ