Ορυκτά: η μνήμη του πλανήτη...

Η γη είναι σαν ένα "μίξερ" μέσα στο οποίο ανακατεύονται, σπάνε, θρυμματίζονται και ανασχηματίζονται πετρώματα. Τα θραύσματα καθιζάνουν ή αποτίθενται σχηματίζοντας διάφορες στρώσεις. Στη συνέχεια, οι διαδικασίες της αποσάθρωσης και διάβρωσης από τον αέρα και τη βροχή αλλοιώνουν τα πετρώματα. Ετσι με αυτήν την δυναμική του στερεού φλοιού της γής δημιουργούνται τα όρη, οι χαράδρες και οι αμμόλοφοι, ανάμεσα σε άλλα. Αυτές οι αποθέσεις ιζημάτων μετατρέπονται τελικά σε ιζηματογενή πετρώματα. Ο κύκλος αυτός δεν σταματά ποτέ, συνεχίζεται και επαναλαμβάνεται διαρκώς σε γεωλογική κλίμακα. Σε 50 εκατομμύρια χρόνια, κανένα από τα όρη -και γενικότερα κανένα γεωμορφολογικό στοιχείο- που ξέρουμε δεν θα βρίσκεται στην κατάσταση που είναι σήμερα.

Τα ορυκτά είναι δομικά υλικά από τα οποία είναι φτιαγμένη η γή αλλά και όλα τα στερά σώματα του σύμπαντος. Διακρίνονται συνήθως με βάση τη χημική τους σύσταση και τη γεωμετρική εσωτερική δομή τους. Τα περισσότερα είναι στερεές κρυσταλλικές ουσίες που διακρίνονται δηλαδή από οργανωμένη ατομική δομή (κρυσταλλικό πλέγμα) με συγκεκριμένη διάταξη των κρυστάλλων στο χώρο. Υπάρχουν, όμως, και ορισμένα χωρίς κρυσταλλική δομή αλλά με άτακτη εσωτερική δομή, άμορφα στερεά, παρόμοια με το γυαλί. Η εξέταση των ορυκτών μας βοηθά να κατανοήσουμε την προέλευση της Γης, εφόσον αποθηκεύουν στο εσωτερικό τους χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με το τί συνέβη στο γεωλογικό παρελθόν. Αποτελούν κυριολεκτικά την μνήμη του πλανήτη μας...  [by Tzeferis P.]

Η συνέχεια εδώ: Ορυκτά: η μνήμη του πλανήτη...